On the strengths of the high catch

On the strengths of the high catch levels of the past, and based on related high expectations regarding the productivity of the resource (Sherbourne 2010), and in response to challenges from external scientists to the size of the original post-independence quota (Paterson et al. 2013), the Namibian government increased the total allowable catch levels from 60,000 in 1990 to 200,000 in 1999 (Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนจุดแข็งของสูงจับระดับในอดีต และตามที่เกี่ยวข้องสูงความคาดหวังเกี่ยวกับประสิทธิผล ของทรัพยากร (Sherbourne 2010), และความท้าทายจากนักวิทยาศาสตร์ภายนอกขนาดของโควต้าเอกราชหลังเดิม (ทเทอร์ et al. 2013), รัฐบาลนามิเบียเพิ่มระดับได้จับรวมจาก 60000 ในปี 1990 การ 200000 ในปี 1999 (Fig. 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดแข็งของการจับระดับสูงของอดีตที่ผ่านมาและขึ้นอยู่กับความคาดหวังสูงที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับการผลิตของทรัพยากร (เชอร์บอร์ 2010) และในการตอบสนองต่อความท้าทายที่นักวิทยาศาสตร์จากภายนอกขนาดของโควต้าโพสต์อิสระเดิม (แพ็ตเตอร์สันเอต al. 2013) รัฐบาลนามิเบียเพิ่มขึ้นในระดับที่จับอนุญาตรวมจาก 60,000 ในปี 1990 ถึง 200,000 ในปี 1999 (รูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับจุดแข็งของระดับจับในอดีต และจากที่เกี่ยวข้องกับความคาดหวังสูงเกี่ยวกับประสิทธิภาพของทรัพยากร ( sherbourne 2010 ) ในการตอบสนองต่อความท้าทายจากนักวิทยาศาสตร์จากขนาดของต้นฉบับไปรษณีย์ไทยโควต้า ( ปีเตอร์สัน et al . 2013 ) , รัฐบาลนามิเบียเพิ่มขึ้นทั้งหมดที่จับระดับจาก 60 , 000 ปี 200000 ในปี 1999 ( ฟิค1 )