Tap, tap… The point of a pen rustle

Tap, tap… The point of a pen rustled across the parchment lightly as Ferid Bathory, seated in his private study, scribbled something on it.

The parchment he was imprinting the ink into, was spread on top of a big desk that was made by a skillful craftsman 200 years prior. Having drawn lines running right and left, Ferid took a step back to admire his handiwork.

“Hmmm, still a little off.” With that, he tore up the parchment.

Taking another sheet and spreading it on top of the desk, he dipped the nib of the pen into the ink, striving to draw a little slower this time, and with a more delicate touch. Then, perhaps, he would succeed in reproducing the original a little closer to the ideal and with a nice feel.

“…”

He was absorbed in drawing when he heard a knock on the door followed by a voice, “Can I come in?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตะ แตะ... จุดของปากกา rustled ข้ามมากรองเบา ๆ เป็น Ferid Bathory นั่งในห้องส่วนตัว scribbled บางอย่างบนกระดาษที่เขาถูก imprinting หมึก แพร่กระจายไปบนโต๊ะใหญ่ที่ทำ โดยช่างฝีมือชำนาญ 200 ปีก่อน มีดึงบรรทัดใช้ขวาและซ้าย Ferid ก้าวกลับชื่นชมฝีมือของเขา"อืม ยังน้อยออก" กับที่ เขาฉีกขึ้นมากรองใช้แผ่นงานอื่น และกระจายอยู่บนโต๊ะ เขาจุ่มปากกาปากกาลง ใน หมึก พยายามวาดช้าลงเล็กน้อยในเวลานี้ และให้สัมผัสที่ละเอียดอ่อนมาก แล้ว บางที เขาจะประสบความสำเร็จในการทำซ้ำเดิมใกล้ ๆ กับอุดมคติ และ มีความรู้สึกดี“…”เขาถูกดูดซึมในรูปวาดเมื่อเขาได้ยินเสียงเคาะประตูตาม ด้วยเสียง "สามารถฉัน บ้าง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แตะแตะ ... จุดปากกา rustled ทั่วกระดาษเบา ๆ เป็น Ferid Bathory นั่งอยู่ในการศึกษาภาคเอกชนของเขาขีดเขียนอะไรบางอย่างบน. กระดาษเขาได้รับการประทับหมึกเข้าที่ถูกแพร่กระจายไปที่ด้านบนของโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นโดย ช่างฝีมือ 200 ปีก่อน มีการวาดเส้นวิ่งขวาและซ้าย, Ferid เอาขั้นตอนกลับไปชื่นชมฝีมือของเขา. "อืมยังคงออกเล็กน้อย." กับที่เขาฉีกกระดาษ. การแผ่นงานอื่นและการแพร่กระจายไว้ที่ด้านบนของโต๊ะเขาจุ่ม ปลายปากกาปากกาลงในหมึกที่มุ่งมั่นที่จะวาดช้าลงเล็กน้อยในขณะนี้และด้วยการสัมผัสที่ละเอียดอ่อนมากขึ้น แล้วบางทีเขาจะประสบความสำเร็จในการทำซ้ำเดิมเพียงเล็กน้อยใกล้ชิดกับอุดมคติและด้วยความรู้สึกที่ดี. " ... " เขาถูกดูดซึมในการวาดภาพเมื่อเขาได้ยินเสียงเคาะประตูตามด้วยเสียงว่า "ผมสามารถเข้ามา? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตะแตะ . . . . . . . จุดของปากกา rustled ข้ามหนังเบาๆเป็น ferid บาโธรี่ , นั่งในการศึกษาส่วนตัวของเขา ขีดเขียนอะไรบนนั้นแผ่นหนังที่เขาพิมพ์หมึกลง กางบนโต๊ะใหญ่ที่สร้างโดยช่างฝีมือดี 200 ปีก่อน มีการวาดเส้นวิ่งขวาและซ้าย ferid ย้อนกลับไปชื่นชมผลงาน" อืม ก็นิดหน่อย " แล้วก็ฉีกกระดาษหนังเอาแผ่นอื่น และเผยแพร่มันบนโต๊ะ เขาจุ่มปลายปากกาลงในหมึก , มุ่งมั่นที่จะวาดช้ากว่าเล็กน้อย เวลานี้ และด้วยการสัมผัสที่ละเอียดอ่อนมากขึ้น งั้น บางที เขาอาจจะประสบความสำเร็จในการทำซ้ำของเดิมเล็กน้อยใกล้อุดมคติและด้วยความรู้สึกที่ดี" . . . . . . . "เขาหมกมุ่นอยู่กับการวาดภาพเมื่อเขาได้ยินเสียงเคาะประตู ตามด้วยเสียง " ฉันเข้าไปได้มั้ย ? "