It does, in a very real sense, plac

It does, in a very real sense, place the moral sources within us. Relative to Plato, and relative to Augustine, it brings about in each case a transposition by which we no longer see ourselves as related to moral sources outside ourselves, or at least not at all in the same way. (Taylor, 1989, p. 143)
He goes on to explore this line of development, for example, through the punctual self.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มัน ในความรู้สึกจริงมาก สถานที่แหล่งมาทางศีลธรรมภายในตัวเรา ญาติเพลโต และสัมพันธ์ กับออกัสติน มันให้ในแต่ละกรณี transposition ซึ่งเราไม่เห็นตัวเองเป็นที่เกี่ยวข้องกับศีลธรรมแหล่งภาย นอกตนเอง หรือน้อยไม่เหมือนกันขึ้น (Taylor, 1989, p. 143) เขาไปในการสำรวจพัฒนา เช่น สายนี้ผ่านตัวเองตรงต่อเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่เป็นความจริงมากวางแหล่งคุณธรรมภายในตัวเรา เมื่อเทียบกับเพลโตและเมื่อเทียบกับออกัสตินก็นำมาซึ่งในแต่ละกรณีการขนย้ายโดยที่เราไม่ได้เห็นตัวเองเป็นที่เกี่ยวข้องกับแหล่งที่มาของศีลธรรมนอกตัวเองหรืออย่างน้อยไม่ได้ที่ทุกคนในทางเดียวกัน (เทย์เลอร์ 1989, น. 143)
เขาก็จะสำรวจสายของการพัฒนานี้เช่นผ่านตัวเองที่ตรงต่อเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่มีในชีวิตจริง สถานที่แหล่งคุณธรรมภายในเรา เทียบกับเพลโต และเทียบกับออกัสติน จึงทำให้ในแต่ละกรณี การขนย้าย โดยที่เราไม่เห็นตัวเราเป็นแหล่งภายนอกที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมของตนเอง หรืออย่างน้อยก็อยู่ในลักษณะเดียวกัน ( เทย์เลอร์ , 2532 , หน้า 143 )เขาไปสำรวจเส้นของการพัฒนานี้ได้ ตัวอย่างเช่น ผ่านตนเองช้า