The most basic element of the globa

The most basic element of the global system is the choice of the means of payment in
cross-border transactions. It is an element that has been at the centre of the incremental
process that determined international financial and monetary architecture in the past but
slipped into non-priority status as a focus for reform after the collapse of the Bretton
Woods regime in the early 1970s. President Richard Nixon’s decision to end the dollar’s
convertibility into gold ushered in a new international monetary system in which
international payments would be made by private banks in the national currencies of the
so-called ‘strong’ currency countries rather than exchanges of gold by central banks. The
value of the currency most used in these transactions—the US dollar—was no longer fixed
in relation to gold. After 1973, it was allowed to ‘float’ with its value determined by changes
in the supply and demand for the currency.
Since 1973, the dollar has had its ups and downs: a substantial fall at the end of the
1970s, a large appreciation beginning in 1983, an engineered decline after 1985 and
a period of steady strength from 1994 until 2002. In the 1990s, the dollar’s dominant role
in the global economy was unchallenged. Measures of that dominance included the rising
amount of dollar debt owed both to foreign and domestic creditors by borrowers in
countries other than the USA, the share of dollar assets in international reserve holdings,
the amount of US currency held and exchanged outside the USA by residents of other
countries and the impact of changes in US interest rates and the value of the dollar on
developments in other economies around the world.
While the key-currency status of the dollar appeared to offer significant advantages for
the USA, questions about its sustainability have been raised almost since its inception. Any
country that issues the global medium of exchange will experience capital inflows and the
resulting investments in its credit instruments will increase the availability of credit and
allow its residents to spend more and save less. But the steady stream of capital inflows can
only continue if the key currency country is able or willing to run the trade deficits that
allow other countries to earn the currency they hold as international reserves. Over time,
growing imbalances between the external debt of the key currency country and the
surpluses of other countries tend to push the system to breaking point. The ballooning
internal debt of the reserve currency country—particularly of its household sector—strains
its capacity to import and undermines the value of its currency both literally and in terms of
its role in the global economy.
So far, concerns about global payments imbalances have provoked little interest in
monetary reform. There has been a widespread assumption that, after this period of
economic and financial turmoil has passed, the euro will increase its share in the
international monetary system and the current strong-currency regime will continue. But
Europe is unlikely to assume the US role of importer of last resort and if no country or region
is willing to run the trade deficits that provide the opportunity for other countries to earn the
preferred reserve currency, a global system based on national currencies cannot continue.
Over the next decade, it will either be replaced by conscious planning or transformed by the
effort to adapt to the ever-larger crises that are fuelled by an unstable international monetary
regime.
This paper is addressed to those who are likely to be involved in discussing and
determining what might be reasonable objectives and institutional structures for a new
international monetary system. It assumes that policymakers and members of nongovernmental
organisations interested in this issue will benefit from a brief—admittedly
simplified—overview of past systems and how they have come into being. While there are
many outstanding historical analyses of past systems, the focus here is on institutional
634 J. D’Arista
Downloaded from http://cje.oxfordjournals.org/ at National Institute of Development Administration (NIDA) on February 9, 2014
structures that have had, and are likely to continue to have, dominant roles in shaping
international monetary developments. The overview of those developments is intended to
provide a context for some of the reform ideas that emerged during and after the discussions
at Bretton Woods and some of the proposals that have been offered subsequently that are
part of current discussions. It concludes with an outline of three proposals by the author
intended to expand the debate on the international monetary aspect of the current crisis in
the global system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบพื้นฐานของระบบสากลเป็นทางเลือกของวิธีการชำระเงินในธุรกรรมข้ามแดน เป็นองค์ประกอบที่มีศูนย์กลางของการเพิ่มกระบวนการที่กำหนดสถาปัตยกรรมทางการเงิน และเงินต่างประเทศในแต่อดีตเล็ดรอดลงในสถานะไม่สำคัญเป็นการปฏิรูปหลังจากการล่มสลายของ Brettonระบอบไม้ใน ประธานาธิบดีริชาร์ด Nixon ตัดสินสิ้นสุดของดอลลาร์convertibility เป็น ushered ในใหม่ระบบเงินตราต่างประเทศที่จะทำการชำระเงินระหว่างประเทศธนาคารส่วนตัวในในสกุลเงินของการประเทศสกุลเงิน 'แรง' ที่เรียกว่าแทนที่แลกเปลี่ยนทองคำจากธนาคารกลาง ที่มูลค่าของสกุลเงินที่ใช้ในธุรกรรมเหล่านี้มากที่สุด — ดอลลาร์สหรัฐฯ — ไม่มีแก้ไขเกี่ยวกับทอง หลัง 1973 ไม่อนุญาตให้ 'ลอย' ด้วยค่าเปลี่ยนแปลงไปตามในอุปสงค์และอุปทานในสกุลเงินตั้งแต่ปีค.ศ. 1973 ดอลลาร์มีดอน ๆ: สำคัญอยู่ที่ปลายของการทศวรรษ 1970 เพิ่มขนาดใหญ่ที่เริ่มต้นในปี 1983 ปฏิเสธการออกแบบหลังจากปี 1985 และรอบระยะเวลาของความแข็งแรงมั่นคงจากปี 1994 จนถึง 2002 ในปี 1990 บทบาทหลักของดอลลาร์ในเศรษฐกิจโลกเป็นอันดับหนึ่ง มาตรการของการครอบงำที่รวมแบบไรซิ่งจำนวนหนี้ดอลลาร์เป็นหนี้ทั้ง ประเทศเจ้าหนี้โดยผู้กู้ในการประเทศสหรัฐอเมริกา หุ้นสินทรัพย์ดอลลาร์ในเซิฟอินเตอร์เนชั่นแนลโฮลดิ้งจำกัดยอดเงินของสกุลเงินสหรัฐอเมริกาจัดขึ้น และแลกเปลี่ยนนอกประเทศสหรัฐอเมริกา โดยชาวอื่น ๆประเทศและผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ยสหรัฐฯ และค่าเงินดอลลาร์ในการพัฒนาในประเทศอื่น ๆ ทั่วโลกในขณะที่สถานะคีย์สกุลเงินดอลลาร์ที่ปรากฏจะ มีข้อดีที่สำคัญสำหรับสหรัฐอเมริกา คำถามเกี่ยวกับความยั่งยืนความมีการยกเกือบตั้งแต่ ใด ๆประเทศที่แลกเปลี่ยนของสื่อทั่วโลกจะได้สัมผัสกับเงินทุนไหลและผลการลงทุนในตราสารการเครดิตจะเพิ่มพร้อมใช้งานของสินเชื่อ และอนุญาตให้ผู้อยู่อาศัยเพื่อใช้จ่ายเพิ่มเติม และบันทึกน้อย แต่สามารถกระแสของเงินทุนไหลเฉพาะ ต่อประเทศสกุลเงินสำคัญว่าสามารถ หรือเต็มใจที่จะเรียกใช้การขาดดุลทางการค้าที่อนุญาตให้ประเทศอื่น ๆ จะได้รับสกุลเงินที่พวกเขาถือเป็นเงินสำรองระหว่างประเทศ ช่วงเวลาเติบโตไม่สมดุลระหว่างหนี้สินภายนอกประเทศสกุลเงินหลักและsurpluses ของประเทศมีแนวโน้มที่จะ ผลักดันระบบการแบ่งจุด ภาพยนตร์ที่หนี้ภายในประเทศจองสกุลเงิน — โดยเฉพาะอย่างยิ่งของภาคครัวเรือนของ — สายพันธุ์การผลิตการนำเข้า และทำลายค่าของสกุลเงินที่แท้จริง ทั้งในแง่ของบทบาทของมันในเศรษฐกิจโลกเพื่อห่างไกล ความกังวลเกี่ยวกับความไม่สมดุลของการชำระเงินส่วนกลางมีท่านสนใจเล็กน้อยในปฏิรูปทางการเงิน มีอัสสัมชัญอย่างแพร่หลายนั้น หลังจากช่วงนี้ผ่านความวุ่นวายทางเศรษฐกิจ และการเงิน ยูโรจะเพิ่มส่วนแบ่งในการระบบการเงินระหว่างประเทศและระบอบการปกครองสกุลแข็งแกร่งปัจจุบันจะดำเนินต่อไป แต่ยุโรปไม่น่าจะรับบทบาทสหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำเข้าสุดท้ายและ ถ้าไม่มีประเทศหรือภูมิภาคยินดีทำขาดดุลทางการค้าที่ให้โอกาสสำหรับประเทศอื่น ๆ จะได้รับการสกุลเงินสำรองที่ต้องการ ไม่ต่อระบบส่วนกลางตามสกุลเงินกว่าทศวรรษถัดไป มันจะถูกแทนที่ โดยวางแผนใส่ หรือแปลงโดยการพยายามปรับให้เข้ากับวิกฤตเคยใหญ่ที่เติมพลัง ด้วยเงินนานาชาติเสถียรระบอบการปกครองเอกสารนี้ถูกส่งให้ผู้ที่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนา และกำหนดอะไรอาจเหมาะสมวัตถุประสงค์และโครงสร้างสถาบันใหม่ระบบเงินตราระหว่างประเทศ จะเปลี่ยนที่ของเอกชนและผู้กำหนดนโยบายองค์กรที่สนใจในปัญหานี้จะได้รับประโยชน์จากย่อซึ่งเป็นที่ยอมรับเรียบง่าย — ภาพรวมของระบบที่ผ่านมาและว่าพวกเขาได้มาเป็น ในขณะที่มีหลายโดดเด่นทางประวัติศาสตร์วิเคราะห์ผ่านระบบ ที่นี่คือสถาบัน634 J. D'Aristaดาวน์โหลดจาก http://cje.oxfordjournals.org/ ที่แห่งชาติสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (NIDA) เมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2014โครงสร้างที่มี และมีแนวโน้มต่อไปได้ หน้าที่หลักในการกำหนดทิศพัฒนาเงินต่างประเทศ ภาพรวมของการพัฒนาดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อมีบริบทของความคิดปฏิรูปที่ปรากฏขึ้นในระหว่าง และ หลังการสนทนาที่ป่า Bretton และบางส่วนของข้อเสนอที่ได้เสนอต่อที่ส่วนหนึ่งของการสนทนาปัจจุบัน จึงสรุป ด้วยเค้าร่างของข้อเสนอที่สามโดยผู้เขียนวัตถุประสงค์เพื่อขยายการอภิปรายในด้านเงินตราต่างประเทศของวิกฤตปัจจุบันระบบสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบพื้นฐานที่สุดของระบบโลกเป็นทางเลือกของวิธีการชำระเงินใน
การทำธุรกรรมข้ามพรมแดน มันเป็นองค์ประกอบที่ได้รับอยู่ในศูนย์กลางของการเพิ่มขึ้น
กระบวนการที่กำหนดสถาปัตยกรรมทางการเงินระหว่างประเทศและการเงินในอดีต แต่
เล็ดรอดเข้าไปในสถานะที่ไม่เป็นความสำคัญมุ่งเน้นการปฏิรูปหลังจากการล่มสลายของเบรตตัน
วูดส์ระบอบการปกครองในต้นปี 1970 ประธานาธิบดีริชาร์ดตัดสินใจของนิกสันที่จะยุติเงินดอลลาร์
เปลี่ยนแปลงเป็นทอง ushered ในระบบการเงินระหว่างประเทศใหม่ที่
ชำระเงินระหว่างประเทศจะทำโดยธนาคารเอกชนในสกุลเงินของประเทศที่
เรียกว่า 'ที่แข็งแกร่ง' ประเทศสกุลเงินมากกว่าการแลกเปลี่ยนทองคำจากธนาคารกลาง .
ค่าของสกุลเงินที่ใช้มากที่สุดในการทำธุรกรรมเหล่านี้เงินดอลลาร์สหรัฐก็คงไม่มีอีกต่อไป
ในความสัมพันธ์กับทอง หลังจากที่ปี 1973 มันได้รับอนุญาตให้ 'ลอย' มีค่าของมันถูกกำหนดโดยการเปลี่ยนแปลง
ในอุปสงค์และอุปทานของเงินตรา.
ตั้งแต่ปี 1973 ค่าเงินดอลลาร์มีอัพและดาวน์ของมันลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงปลาย
ปี 1970, การแข็งค่าที่มีขนาดใหญ่ จุดเริ่มต้นในปี 1983 ลดลงหลังจากการออกแบบปี 1985 และ
ในช่วงเวลาของความแข็งแรงมั่นคงจาก 1994 จนถึงปี 2002 ในปี 1990 บทบาทที่โดดเด่นของเงินดอลลาร์
ในเศรษฐกิจโลกก็ไม่มีใครทักท้วง มาตรการของการปกครองที่รวมที่เพิ่มขึ้น
จำนวนหนี้ที่ค้างชำระเงินดอลลาร์ให้กับเจ้าหนี้ทั้งสองประเทศและต่างประเทศโดยผู้กู้ใน
ประเทศอื่น ๆ กว่าประเทศสหรัฐอเมริกาส่วนแบ่งของสินทรัพย์สกุลเงินดอลลาร์ในการถือครองเงินสำรองระหว่างประเทศ
จำนวนเงินของสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐที่จัดขึ้นและแลกเปลี่ยนนอกประเทศสหรัฐอเมริกาโดยชาวบ้าน อื่น ๆ ของ
ประเทศและผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ยสหรัฐและความคุ้มค่าของเงินดอลลาร์ใน
การพัฒนาในประเทศอื่น ๆ ทั่วโลก.
ในขณะที่สถานะของสกุลเงินที่สำคัญของเงินดอลลาร์ที่ดูเหมือนจะมีข้อได้เปรียบที่สำคัญสำหรับ
ประเทศสหรัฐอเมริกาคำถามเกี่ยวกับการพัฒนาอย่างยั่งยืนมี รับการยกเกือบตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง ใด ๆ
ของประเทศที่ออกสื่อทั่วโลกของการแลกเปลี่ยนจะได้สัมผัสกับเงินทุนไหลเข้าและ
ส่งผลให้การลงทุนในตราสารเครดิตจะเพิ่มความพร้อมของเครดิตและ
ช่วยให้ประชาชนที่จะใช้จ่ายมากขึ้นและประหยัดน้อย แต่กระแสเงินทุนไหลเข้าสามารถ
ดำเนินการต่อหากเพียงสกุลเงินของประเทศที่สำคัญคือสามารถหรือไม่เต็มใจที่จะทำงานขาดดุลการค้าที่
ช่วยให้ประเทศอื่น ๆ ที่จะได้รับเงินที่พวกเขาถือเป็นเงินสำรองระหว่างประเทศ เมื่อเวลาผ่านไป
ความไม่สมดุลระหว่างการเจริญเติบโตของหนี้ต่างประเทศสกุลเงินที่สำคัญและ
การเกินดุลของประเทศอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะผลักดันระบบไปยังจุดทำลาย บอลลูน
หนี้ภายในของสกุลเงินสำรองของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในครัวเรือนของสายพันธุ์ภาค
ความสามารถของตนเพื่อนำเข้าและทำลายค่าของสกุลเงินของตนทั้งตัวอักษรและในแง่ของ
บทบาทในเศรษฐกิจโลก.
เพื่อให้ห่างไกลความกังวลเกี่ยวกับความไม่สมดุลของการชำระเงินระดับโลกที่มี กระตุ้นความสนใจน้อยใน
การปฏิรูปทางการเงิน มีการสันนิษฐานอย่างกว้างขวางว่าหลังจากช่วงระยะนี้
ความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและการเงินได้ผ่านเงินยูโรจะเพิ่มส่วนแบ่งใน
ระบบการเงินระหว่างประเทศและระบอบการปกครองที่แข็งแกร่งของสกุลเงินในปัจจุบันจะยังคง แต่
ยุโรปไม่น่าจะถือว่าบทบาทของสหรัฐฯผู้นำเข้าสุดท้ายและถ้าไม่มีประเทศหรือภูมิภาค
ก็เต็มใจที่จะทำงานการขาดดุลทางการค้าที่เปิดโอกาสให้ประเทศอื่น ๆ ที่จะได้รับ
สกุลเงินสำรองที่ต้องการระบบโลกขึ้นอยู่กับสกุลเงินของประเทศไม่สามารถดำเนินการต่อ .
ในช่วงทศวรรษถัดไปก็อาจจะถูกแทนที่ด้วยการวางแผนสติหรือเปลี่ยนแปลงโดย
ความพยายามที่จะปรับตัวเข้ากับวิกฤตการณ์ที่เคยมีขนาดใหญ่ที่ได้รับการผลักดันจากความไม่แน่นอนทางการเงินระหว่างประเทศที่
ระบอบการปกครอง.
กระดาษนี้จะถูกส่งไปยังผู้ที่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมใน การพูดคุยและ
การกำหนดสิ่งที่อาจจะมีวัตถุประสงค์ที่เหมาะสมและโครงสร้างสถาบันใหม่
ระบบการเงินระหว่างประเทศ จะถือว่าผู้กำหนดนโยบายและสมาชิกของพัฒนาเอกชน
องค์กรที่สนใจในปัญหานี้จะได้รับประโยชน์จากการเป็นที่ยอมรับสั้น ๆ -
ง่ายภาพรวมของระบบที่ผ่านมาและวิธีการที่พวกเขาได้เข้ามาอยู่ ในขณะที่มี
จำนวนมากการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์ที่โดดเด่นของระบบที่ผ่านมามุ่งเน้นที่นี่อยู่ในสถาบัน
634 เจ D'เมล็ดข้าว
ที่ดาวน์โหลดจาก http://cje.oxfordjournals.org/ ที่สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) ในวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2014
โครงสร้าง ที่มีและมีแนวโน้มที่จะยังคงมีบทบาทที่โดดเด่นในการสร้าง
การพัฒนาการเงินระหว่างประเทศ ภาพรวมของการพัฒนาผู้ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อ
ให้บริบทสำหรับบางส่วนของความคิดการปฏิรูปที่เกิดขึ้นในระหว่างและหลังการอภิปราย
ที่เบรตตันวูดส์และบางส่วนของข้อเสนอที่ได้รับการเสนอภายหลังที่มี
ส่วนหนึ่งของการอภิปรายในปัจจุบัน มันจบลงด้วยร่างของสามข้อเสนอโดยผู้เขียน
ตั้งใจที่จะขยายการอภิปรายในด้านการเงินระหว่างประเทศจากวิกฤตในปัจจุบันใน
ระบบโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบพื้นฐานที่สุดของระบบสากลเป็นทางเลือกของวิธีการชําระเงินในการทำธุรกรรมข้ามพรมแดน
. มันเป็นองค์ประกอบที่ได้รับที่ศูนย์บริการของกระบวนการเพิ่ม
มุ่งมั่นทางการเงินระหว่างประเทศและการเงินสถาปัตยกรรมในอดีต แต่ไม่ใช่ความสำคัญสถานะ
เล็ดรอดเข้ามาในโฟกัสสำหรับปฏิรูปหลังการล่มสลายของระบบเบรตตันวูดส์
ในทศวรรษก่อนการตัดสินใจของ ประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสัน สิ้นสุดของ
ดอลลาร์เปลี่ยนเป็นทองใหม่ ushered ในระบบการเงินระหว่างประเทศ ซึ่งในต่างประเทศจะต้องทำโดย
เงินธนาคารเอกชนในประเทศสกุลเงินของสกุลเงินที่แข็งแกร่งที่เรียกว่า '
' ประเทศมากกว่าการแลกเปลี่ยนทองโดยธนาคารกลาง
ค่าของสกุลเงินที่ใช้มากที่สุดในการทำธุรกรรมเหล่านี้ดอลลาร์ คือไม่คงที่
กับทอง หลังปี 1973 มันได้รับอนุญาตให้ ' ลอย ' กับของโดยกำหนดมูลค่าการเปลี่ยนแปลง
ในอุปทานและอุปสงค์สกุลเงิน .
ตั้งแต่ปี 1973 ดอลลาร์มี ups และดาวน์ : ตกอย่างมากในตอนท้ายของ
1970 ความชื่นชมขนาดใหญ่เริ่มต้นในปี 1983วิศวกรรมและลดลงหลังจากปี 1985
ระยะเวลาคงที่แรงจาก 2537 ถึง 2545 ในช่วงต้น 1990 ของดอลลาร์เด่นบทบาท
ในเศรษฐกิจโลกคือไม่มีใครทักท้วง . มาตรการของการปกครองรวมหนี้เป็นหนี้เพิ่มขึ้น
ดอลลาร์ทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยให้เจ้าหนี้ผู้
ประเทศอื่นที่ไม่ใช่สหรัฐอเมริกา ส่วนแบ่งของสินทรัพย์ดอลลาร์ในเงินสำรองระหว่างประเทศ
ปริมาณของสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐที่จัดขึ้นและแลกเปลี่ยนนอกประเทศโดยประชาชนของประเทศอื่น
และผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในเรื่องอัตราดอกเบี้ยและค่าของดอลลาร์ใน
การพัฒนาในประเทศอื่น ๆทั่วโลก ในขณะที่สถานะของคีย์
สกุลเงินดอลลาร์ที่ดูเหมือนจะให้ประโยชน์ที่สำคัญสำหรับ
USA , คำถามเกี่ยวกับของ ความยั่งยืนได้ยกเกือบตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง .ใด ๆที่ปัญหาปานกลาง
ประเทศทั่วโลกของการแลกเปลี่ยนจะได้รับเงินทุนและการลงทุนในตราสารสินเชื่อ
เป็นผลของมันจะเพิ่มความพร้อมของเครดิตและช่วยให้ประชาชนใช้จ่ายมากขึ้น
และบันทึกน้อย แต่กระแสของเงินทุนไหลเข้าได้
เท่านั้นต่อไปถ้าสกุลเงินของประเทศที่สำคัญคือสามารถหรือเต็มใจที่จะดำเนินการการค้าขาดดุลที่
ให้ประเทศอื่น ๆที่จะได้รับเงินที่พวกเขาถือ เป็นสำรองระหว่างประเทศ เวลาผ่านไป
เติบโตความไม่สมดุลระหว่างหนี้ในสกุลเงินของประเทศที่สำคัญ และการเกินดุลของประเทศ
อื่นมีแนวโน้มที่จะผลักดันระบบถึงจุดแตก การลอยบอลลูน
ภายในหนี้ของเงินตราของประเทศ โดยเฉพาะภาคครัวเรือนสายพันธุ์
ความสามารถของตนในการเข้าทำลายมูลค่าของสกุลเงินทั้งหมาย และในแง่ของบทบาทในเศรษฐกิจโลก .
ดังนั้นไกล ความกังวลเกี่ยวกับความไม่สมดุลของการชำระเงินทั่วโลกได้กระตุ้นความสนใจเล็ก ๆน้อย ๆใน
การปฏิรูปการเงิน มีแพร่หลาย สมมติว่าหลังจากช่วงวิกฤติเศรษฐกิจและการเงิน
ผ่านไป ยูโรจะเพิ่มส่วนแบ่งใน
ระบบการเงินระหว่างประเทศและปัจจุบันระบบสกุลเงินที่แข็งแกร่งก็จะดำเนินต่อไป แต่ไม่น่า
ยุโรปถือว่า เราในบทบาทของผู้นําเข้า โรงแรม รีสอร์ท และถ้าไม่มีประเทศหรือภูมิภาค
ยินดีวิ่งการค้าขาดดุล ที่ให้โอกาสสำหรับประเทศอื่น ๆที่จะได้รับ
เงินสำรองที่ต้องการระบบสากลตามสกุลเงินของชาติไม่ได้ .
กว่าทศวรรษถัดไปมันอาจจะถูกแทนที่โดยการวางแผนการมีสติหรือเปลี่ยนโดย
ความพยายามเพื่อปรับให้เข้ากับที่เคยมีขนาดใหญ่วิกฤตการณ์ที่เพิ่มขึ้นการเงินระหว่างประเทศระบบเสถียร
.
กระดาษนี้จะส่งถึงผู้ที่อาจจะมีส่วนร่วมในการอภิปราย และการกำหนดสิ่งที่อาจจะเหมาะสม
วัตถุประสงค์และโครงสร้างองค์กรใหม่
การเงินระหว่างประเทศ ระบบมันถือว่าเป็นปัญหาของสมาชิกองค์กรสิทธิมนุษยชน
สนใจปัญหานี้จะได้รับประโยชน์จากบทสรุปกัน
ง่ายระบบที่ผ่านมาและวิธีที่พวกเขาได้เข้ามาเป็น ในขณะที่มีหลายโดดเด่น
ประวัติศาสตร์การวิเคราะห์ระบบที่ผ่านมามุ่งเน้นที่นี่คือสถาบันที่เจ d'arista

ดาวน์โหลดจาก http://cje.oxfordjournals .org / ที่สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ( นิด้า ) เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2014
โครงสร้างนั้นได้ และมีแนวโน้มที่จะยังคงมี บทบาทเด่นในรูปร่าง
การพัฒนาการเงินระหว่างประเทศ ภาพรวมของการพัฒนาเหล่านั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อ
ให้บริบทสำหรับบางส่วนของการปฏิรูปความคิดที่เกิดขึ้นในระหว่างและหลังการอภิปราย
ในเบรตตันวูดส์และบางส่วนของข้อเสนอที่ได้รับการเสนอภายหลังที่
ส่วนหนึ่งของการอภิปรายในปัจจุบัน ได้ข้อสรุปกับเค้าร่างของทั้งสามข้อเสนอจากผู้เขียน
ตั้งใจที่จะขยายการอภิปรายในด้านการเงินระหว่างประเทศของวิกฤตปัจจุบัน
ระบบสากล