Well, since we have a disagreement

Well, since we have a disagreement regarding the Immortal’s cave and the medicinal pills, let’s put those matters aside for now. Hao’er, you are the eldest grandson of the direct bloodline, so I will take responsibility for you now. There will be no more discussion. You will be given the highest quality compensation from the clan.” With that, he waved his right hand, causing a jade slip to fly out and come to float in front of Meng Hao.

“Take this jade slip to the clan’s Hall of the People. That is where you can withdraw your monthly set cultivation resources.

“As for the Immortal’s cave….” The Grand Elder muttered to himself for a moment, then waved his hand, causing a gentle light to spread out, which rapidly solidified into a map.

There were various dots of glowing light on the map, each of which represented an Immortal’s cave. The closer the Immortal’s caves were to the center of the map, the stronger the auras they emitted. In the very center of them all was a lake, which was none other than Brightmoon Lake.

“Hao’er, go ahead and select an Immortal’s cave from among the ones you see here. The dim lights represent Immortal’s caves that have already been spoken for.” As the Grand Elder spoke, about eighty percent of the lights on the map went dark. Not many were left behind. There were still a few next to Brightmoon Lake, but most were located in other areas, and especially along the edges.

All eyes were on Meng Hao, and most of the onlookers seemed concerned, although it was impossible to tell whether such feelings were true or false.

Meng Hao was silent for a moment, then clasped hands and bowed to the Grand Elder.

“Grand Elder, Junior has come to Planet East Victory upon my father’s request to take my two Nirvana Fruits. I don’t really care about Immortal’s caves or medicinal pills. I don’t need them. I just want my Nirvana Fruits.” Having directly spoken these words, Meng Hao gazed at the Grand Elder.

Complete silence filled the temple.

Finally, the Grand Elder waved his hand as if he couldn’t accept Meng Hao’s refusal of the Immortal’s cave and other things.

“Hao’er, you just got back to the clan,” he said, his voice kind. “You need some time to get familiar with everything. An Immortal’s cave, cultivation resources, and those medicinal pills are things that, as a member of the Fang Clan, belong to you by right.

“Regarding the Nirvana Fruits, fear not, they’re yours. Naturally, they will be returned to you. I personally promised your father exactly that when he left.

“Don’t worry about that matter. Although, it is a significant affair. Two days from now, I will make an announcement throughout the entire clan, inviting clan members here to bear witness to the returning of the Nirvana Fruits into your hands.”

Meng Hao didn’t respond. Originally, he didn’t have any desire to come to the Fang Clan. Now that he was here, and he understood the situation, he was even less willing to stay.

In fact, he was even of a mind to simply leave right then and there. However, when he thought of his parents’ hopes, he took a deep breath, and a fierce glow appeared in his eyes for a brief moment. He nodded, and then decided to say one more thing.

“Grand Elder, there is also an Immortality Illumination Vine that my father had prepared for me. Could you please return that to me as well?”

Before the Grand Elder could even respond, the white-robed Fang Wei’s voice could be heard.

“I regret to inform you that I’ve already made arrangements for that Immortality Illumination Vine as well,” he said coolly.

As soon as the words left his mouth, Meng Hao’s eyes sparkled with icy coldness. He looked over at Fang Wei, smiled slightly, and then began to speak.

“Junior Cousin Fang Wei,” he said, his voice ice cold despite his smile, “apparently, I beat the crap out of you too hard when we were young. That’s the only explanation for why you’ve become such a nutcase. Otherwise, what would possibly make you think it was acceptable to steal from me?” 1

When Fang Wei heard this, his eyes glowed with icy coldness as he stared dead at Meng Hao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีเนื่องจากเรามีความขัดแย้งเกี่ยวกับถ้ำอมตะและยาสมุนไพรขอนำเรื่องเหล่านั้นกันตอนนี้ Hao'er คุณเป็นหลานชายคนโตของสายเลือดโดยตรงดังนั้นฉันจะต้องรับผิดชอบสำหรับคุณในขณะนี้ จะไม่มีการอภิปรายเพิ่มเติม คุณจะได้รับค่าตอบแทนที่มีคุณภาพสูงสุดจากตระกูล. "กับที่เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดใบหยกที่จะบินออกมาและมาลอยในด้านหน้าของเม้งเฮา.

" เอาใบหยกนี้เพื่อตระกูลฮอลล์ คน. ว่าเป็นที่ที่คุณสามารถถอนทรัพยากรการเพาะปลูกชุดรายเดือนของคุณ.

"สำหรับถ้ำอมตะของ ... ." เดอะแกรนด์พี่พึมพำกับตัวเองสักครู่แล้วโบกมือก่อให้เกิดแสงอ่อนโยนที่จะแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วซึ่งเป็นผลึกลงในแผนที่ .

มีจุดที่แตกต่างของแสงเรืองแสงอยู่บนแผนที่ซึ่งแต่ละตัวแทนถ้ำของอมตะ ใกล้ถ้ำอมตะของถูกไปยังศูนย์กลางของแผนที่ที่แข็งแกร่งรัศมีที่พวกเขาปล่อยออกมา ในใจกลางของพวกเขาทั้งหมดเป็นทะเลสาบซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Brightmoon ทะเลสาบ.

"Hao'er ไปข้างหน้าและเลือกถ้ำของอมตะจากหมู่คนที่คุณดูที่นี่ ไฟสลัวแทนถ้ำอมตะที่ได้รับการพูด. "ในฐานะที่เป็นพี่แกรนด์พูดเกี่ยวกับร้อยละแปดสิบของไฟบนแผนที่มืดไป ไม่มากถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ยังคงมีไม่กี่ถัด Brightmoon ทะเลสาบ แต่ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในพื้นที่อื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งตามขอบ.

ดวงตาทั้งหมดอยู่บนเม้ง Hao และส่วนใหญ่ของผู้เข้าชมดูเหมือนกังวลแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่ารู้สึกดังกล่าวเป็นความจริง หรือเท็จ.

เม้งเฮาเงียบสักครู่แล้วพนมมือและโค้งคำนับให้กับพี่แกรนด์.

"แกรนด์พี่จูเนียร์ได้มาถึงแพลนตะวันออกชัยชนะเมื่อมีการร้องขอพ่อของฉันจะใช้เวลาสองผลไม้นิพพานของฉัน ฉันไม่ได้จริงๆดูแลเกี่ยวกับถ้ำอมตะหรือยาสมุนไพร ฉันไม่ต้องการพวกเขา ฉันเพียงต้องการผลไม้นิพพานของฉัน. "มีการพูดโดยตรงคำเหล่านี้เม้งเฮาจ้องไปที่แกรนด์พี่.

เงียบสมบูรณ์เต็มพระวิหาร.

สุดท้ายแกรนด์พี่โบกมือราวกับว่าเขาไม่อาจยอมรับเม้งเฮาปฏิเสธของถ้ำอมตะของ และสิ่งอื่น ๆ .

"Hao'er คุณเพียงแค่ได้กลับไปที่ตระกูล" เขากล่าวชนิดเสียงของเขา "คุณต้องใช้เวลาที่จะได้รับคุ้นเคยกับทุกอย่าง ถ้ำเป็นอมตะของทรัพยากรการเพาะปลูกและยาสมุนไพรเหล่านี้คือสิ่งที่เป็นสมาชิกของฝางแซ่เป็นของคุณโดยทางด้านขวา.

"เกี่ยวกับผลไม้นิพพานไม่กลัวพวกเขากำลังแสดงความนับถือ ธรรมชาติที่พวกเขาจะถูกส่งกลับไปยังคุณ ผมเองสัญญาว่าคุณพ่อของคุณตรงที่เมื่อเขาออก.

"ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่ แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่สำคัญ สองวันต่อจากนี้ผมจะทำให้การประกาศทั่วทั้งตระกูลเชิญชวนสมาชิกในตระกูลที่นี่เพื่อเป็นประจักษ์พยานถึงการกลับมาของผลไม้นิพพานไปอยู่ในมือของคุณ. "

เม้ง Hao ไม่ตอบสนอง แต่เดิมเขาไม่ได้มีความปรารถนาใด ๆ ที่จะมาถึงตระกูลฝาง ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่และเขาเข้าใจสถานการณ์ที่เขาได้แม้ไม่เต็มใจที่จะอยู่.

ในความเป็นจริงเขาก็ยิ่งของจิตใจที่จะเพียงแค่ออกแล้วและมีสิทธิ แต่เมื่อเขาคิดว่าความหวังของพ่อแม่เขาเอาลมหายใจลึกและเรืองแสงที่รุนแรงปรากฏอยู่ในดวงตาของเขาสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ เขาพยักหน้าและก็ตัดสินใจที่จะบอกว่าสิ่งหนึ่งที่เพิ่มเติม.

"แกรนด์พี่นอกจากนี้ยังมีความเป็นอมตะสว่างเถาว่าพ่อของฉันได้เตรียมไว้สำหรับฉัน คุณช่วยกรุณากลับที่ให้ฉันเช่นกัน? "

ก่อนที่แกรนด์พี่ยังสามารถตอบสนองสีขาวเสื้อคลุมเสียงฟังเหว่ยอาจจะได้ยิน.

" ผมเสียใจที่จะแจ้งให้ทราบว่าผมได้ทำอยู่แล้วการเตรียมการสำหรับการที่เป็นอมตะสว่างเถาเช่นกัน "เขากล่าวเฉย.

ทันทีที่คำว่าซ้ายปากของเขาตาเม้งเฮาส์เป็นประกายด้วยความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็ง เขามองไปที่ฟังเหว่ยยิ้มเล็กน้อยและจากนั้นก็เริ่มที่จะพูด.

"จูเนียร์ลูกพี่ลูกน้องฟังเหว่ย" เขากล่าวว่าเย็นเสียงของเขาแม้จะมีรอยยิ้มของเขา "เห็นได้ชัดว่าผมตีอึออกมาจากคุณยากเกินไปเมื่อเราเป็นเด็ก . นั่นเป็นเพียงคำอธิบายว่าทำไมคุณได้เป็นเช่นบ้า มิฉะนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่จะทำให้คุณคิดว่ามันเป็นที่ยอมรับที่จะขโมยจากฉัน "1

เมื่อฟังเหว่ยได้ยินอย่างนี้ดวงตาของเขาส่องแสงกับความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งในขณะที่เขาจ้องตายที่เม้งเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไหนๆเราก็มีข้อขัดแย้งเกี่ยวกับถ้ำของอมตะ และยาสมุนไพร วางเรื่องนั้นไว้ก่อน hao"er เจ้าหลานชายคนโตของสายเลือดโดยตรง ดังนั้น ผมจะรับผิดชอบคุณ จะไม่มีการสนทนา คุณจะได้รับคุณภาพสูงทดแทนจากตระกูล " แล้วก็โบกมือด้วยมือขวา ทำให้หยกแอบบินไป มา ลอย ในด้านหน้าของ เมิ่งฮ่าว" นี่หยกพลาดท่าให้กับตระกูลของฮอลล์ของประชาชน นั่นคือที่ที่คุณสามารถถอนรายเดือนของคุณตั้งค่าการทรัพยากร" ในฐานะที่เป็นอมตะ ถ้ำ . . . . . . . " ผู้เฒ่าพึมพำกับตัวเองครู่หนึ่ง แล้วโบกมือ ก่อให้เกิดแสงสว่างที่อ่อนโยนแผ่ซึ่งอย่างรวดเร็วก้อนลงในแผนที่มีจุดต่าง ๆของแสงที่เรืองแสงบนแผนที่แต่ละแห่งซึ่งเป็นตัวแทนของถ้ำเป็นอมตะ ยิ่งเป็นอมตะถ้ำคือศูนย์กลางของแผนที่ที่แข็งแกร่ง Auras พวกเขาปล่อยออกมา ในศูนย์มากของพวกเขาทั้งหมดเป็นทะเลสาบ ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจากทะเลสาบ brightmoon ." hao"er ไปข้างหน้าและเลือกถ้ำเป็นอมตะจากในหมู่คนที่คุณเห็นที่นี่ แสงไฟสลัวของถ้ำอมตะที่ถูกเอาไปหมดแล้ว . " ผู้เฒ่าพูด เกี่ยวกับร้อยละแปดสิบของไฟบนแผนที่ก็มืด ไม่กี่คนที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง ยังคงมีไม่กี่ข้างทะเลสาบ brightmoon แต่ส่วนใหญ่จะอยู่ในพื้นที่อื่น ๆ และโดยเฉพาะตามขอบสายตาทุกคนในเมิ่งฮ่าว , และส่วนใหญ่ของผู้เข้าชมดูเหมือนกังวลถึงแม้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกได้ว่า ความรู้สึกนั้นจริงหรือเท็จเมิ่งเฮ่าเงียบสักครู่ จากนั้นประสานมือคำนับท่านผู้เฒ่า และ ." ผู้อาวุโส จูเนียร์มาโลกชัยชนะตะวันออกเมื่อพ่อขอเอาสองนิพพานผลไม้ ฉันไม่จริงๆดูแลเกี่ยวกับถ้ำ อมตะ หรือ ยา สมุนไพร ฉันไม่ต้องการมัน ฉันเพียงต้องการผลไม้สวรรค์ของฉัน มีโดยตรงพูดคำเหล่านี้ เมิ่งฮ่าวมองผู้อาวุโส .ความเงียบที่สมบูรณ์เต็มพระวิหารในที่สุด ท่านผู้เฒ่าโบกมือราวกับเขาไม่สามารถยอมรับเมิง Hao ปฏิเสธของถ้ำเป็นอมตะ และสิ่งอื่น ๆ" hao"er เธอเพิ่งกลับมาถึงตระกูล " เขาพูด เสียงของเขาอ่อนโยน " คุณต้องการเวลาที่จะได้รับคุ้นเคยกับทุกอย่าง การเป็นอมตะ ถ้ำ แหล่งเพาะปลูก และบรรดายาที่เป็นสิ่งที่ ในฐานะสมาชิกของตระกูลฟางเป็นของคุณโดยถูกต้อง" เรื่อง นิพพาน ผลไม้ , ไม่กลัว , มันเป็นของแก ธรรมชาติก็จะกลับคืนมา ฉันสัญญากับพ่อเธอไว้ทุกประการ เมื่อเขาจากไป" ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ถึงแม้ว่า มันเป็นเรื่องสำคัญ อีกสองวัน ผมจะประกาศให้ทั่วทั้งตระกูล เชิญสมาชิกแคลนมาเป็นพยานให้กับการกลับมาของ นิพพาน ผลไม้ในมือของคุณเมิ่งเฮ่าไม่ได้ตอบสนอง ตอนแรก เค้าก็ไม่อยากจะมา ฟาง ตระกูล ตอนนี้เขาอยู่ตรงนี้ และเขาเข้าใจในสถานการณ์ เขาก็ยิ่งยินดีที่จะอยู่ในความเป็นจริง เขายังคิดจะออกไปง่ายๆแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดว่า ความหวังของพ่อแม่ของเขา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และเป็นประกายดุร้ายปรากฏในสายตาของเขาชั่วขณะนึง เขาพยักหน้า แล้วตัดสินใจที่จะพูดสิ่งหนึ่ง" ผู้อาวุโส ก็ยังเป็นอมตะรัศมีเถาที่พ่อได้เตรียมไว้ให้ฉัน ได้โปรดคืนมาด้วยเช่นกัน "ก่อนที่ผู้เฒ่าจะตอบสนอง , robed สีขาวฝางเว่ยเสียงอาจจะได้ยิน" ข้าเสียใจที่จะแจ้งให้ทราบว่า ผมได้เตรียมการสำหรับการส่องสว่างที่อมตะเถาเช่นกัน " เขากล่าวอย่างใจเย็นทันทีที่คำพูดที่ออกจากปากของเขา ดวงตาเป็นประกายของเมิงเฮากับน้ำแข็งความเย็น เขายืนมองฟางเว่ย ยิ้มเล็กน้อย แล้วเริ่มพูด" จูเนียร์ น้องฟางเว่ย " เขาพูด เสียงของเขาเย็นแม้จะมีรอยยิ้มของเขา " เห็นได้ชัดว่าผมตีอึออกจากคุณยากเกินไปเมื่อเรายังเด็ก นั่นเป็นคำอธิบายเดียว ทำไมคุณถึงกลายเป็นคนบ้า มิฉะนั้นแล้วอาจจะทำให้คุณคิดว่ามันเป็นที่ยอมรับที่จะขโมยจากฉัน " 1เมื่อฟางเหว่ยได้ยิน ดวงตาของเขาเปล่งแสงกับเย็นเป็นน้ําแข็ง เขาจ้องมองไปตายที่เมิ่งเฮ่า