MIIN-MIIN.It’s the beginning of sum

MIIN-MIIN.
It’s the beginning of summer. Outside the cicadas are crying loudly. I’m sitting at the window side of the club room looking out the window. Today I’m looking outside with low tension.
“Ise♪ What are you doing?”
HUG.
The one hugging me from behind is Buchou. Usually I would say “Owa! Bu-Buchou! I would get in trouble if you hug me all of a sudden because of the sensation of your oppai I can feel on my back!”. But the current me is…… I can only make a big sigh.
“…….What’s wrong? It’s not like you.”
Buchou rests her face on my shoulder and asks with a doubtful voice. She seems like she’s finding it boring because I’m not responding to her.
“I’m sorry Buchou. I was just thinking about my past for a bit.”
“The past?”
“Yes.”
Yes, the sad parting I had when I was in junior school.
“When I was a kid, I lost something precious at this season of the year.”
I was looking outside with sad eyes. Buchou notices that it’s not a normal atmosphere so she got confused. She kisses me on my cheek lightly and says.
“Tell me about it. I will listen to you.”
“Okay. I want everyone to hear it as well.”
“Are you sure? Okay. Everyone gather up.”
The club members gather at Buchou’s instruction.
“What is it?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

miin-miin.
มันเป็นจุดเริ่มต้นของฤดูร้อน นอกจักจั่นกำลังร้องไห้เสียงดัง ฉันนั่งอยู่ที่ด้านข้างหน้าต่างของห้องชมรมมองออกไปนอกหน้าต่าง วันนี้ฉันกำลังมองออกไปข้างนอกด้วยความตึงเครียดต่ำ.
"กระทำ♪สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร"
กอด.
หนึ่งกอดฉันจากด้านหลังเป็น Buchou ฉันมักจะพูดว่า "owa! bu-Buchou!ฉันจะได้รับในปัญหาถ้าคุณกอดฉันทั้งหมดในทันทีเพราะความรู้สึกของ Oppai ของคุณฉันสามารถรู้สึกว่าที่ด้านหลังของฉัน " แต่ฉันปัจจุบัน ...... ฉันสามารถเพียงทำให้ถอนหายใจใหญ่.
"....... สิ่งที่ไม่ถูกต้อง มันไม่ได้เป็นเหมือนที่คุณ. "
Buchou อยู่ใบหน้าของเธอบนไหล่ของฉันและถามด้วยเสียงหนี้สงสัยจะสูญ เธอดูเหมือนว่าเธอพบว่ามันน่าเบื่อเพราะผมไม่ได้ตอบสนองต่อเธอ.
"ฉันขอโทษ Buchouผมเพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับอดีตของฉันสำหรับบิต. "
" อดีต "
" ใช่. "
ใช่เศร้าพรากจากกันฉันได้เมื่อฉันถูกในโรงเรียนจูเนียร์.
" เมื่อฉันเป็นเด็กฉันสูญเสียสิ่งที่มีค่า ที่ฤดูกาลของปีนี้. "
ฉันถูกมองออกไปข้างนอกด้วยสายตาเศร้า Buchou ประกาศว่ามันเป็นบรรยากาศที่ไม่ปกติเพื่อให้เธอมีสับสน เธอจูบฉันที่แก้มของฉันเบา ๆ และกล่าว.
"บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะฟังคุณ. "
"ไม่เป็นไร ผมต้องการให้ทุกคนที่จะได้ยินมันได้เป็นอย่างดี. "
" คุณแน่ใจ? ถูก ทุกคนรวบรวมขึ้น. "
สมาชิกชมรมมารวมกันที่การเรียนการสอนของ Buchou.
" มันคืออะไร "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MIIN-MIIN.
มันเป็นจุดเริ่มต้นของฤดูร้อน ภายนอก cicadas กำลังร้องไห้ดังนั้น ฉันกำลังนั่งอยู่ริมหน้าต่างมองออกหน้าต่างพัก วันนี้ฉันกำลังมองภายนอก ด้วยแรงต่ำ.
" Ise♪ คืออะไรที่คุณทำหรือไม่"
ฮัก.
Buchou คือหนึ่งกอดฉันจากด้านหลัง โดยปกติแล้วผมจะบอกว่า "Owa บุ-Buchou ฉันจะได้รับในปัญหาถ้าคุณกอดผมทันที เพราะความรู้สึกของ oppai คุณสามารถรู้สึกหลัง! " แต่ปัจจุบันที่ฉันเป็น... เพียงทำการใหญ่แยกกันได้
"...สิ่งไม่ถูกต้องหรือไม่ ไม่เหมือนคุณ"
Buchou อยู่ใบหน้าบนไหล่ของฉัน และถาม ด้วยเสียงหนี้สงสัยสูญ เธอดูเหมือนว่าเธอจะค้นหามันน่าเบื่อ เพราะผมก็ไม่ตอบสนองต่อ her.
"ฉัน Buchou ขออภัย ผมเพียงแค่คิดเกี่ยวกับอดีตของฉันจะ"
"ผ่านมา"
"ใช่"
ใช่ อวยเศร้าผมเมื่อผมอยู่ในห้องเรียน
"เมื่อเด็ก หายสิ่ง precious ที่ฤดูกาลนี้ของปี"
ฉันถูกมองภายนอก ด้วยสายตาเศร้า Buchou สังเกตพบว่า ว่า ไม่มีบรรยากาศปกติเพื่อให้เธอมีความสับสน เธอจูบฉันบนแก้มของฉันเบา ๆ และกล่าวว่า
"บอกฉันเกี่ยวกับมัน ฉันจะทราบ"
"ดี อยากให้ทุกคนได้ยินเช่นนั้น"
"คุณแน่ใจหรือไม่ โอเควันนั้น ทุกคนหุบ"
สมาชิกคลับที่รวบรวมที่ Buchou ของสอน.
"มันคืออะไร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

miin - miin .
มันเป็นช่วงต้นฤดูร้อน. ทางด้านนอกจักจั่นจะร้องไห้เสียงดังลั่น ผมนั่งอยู่ที่ด้านข้างหน้าต่างของห้องพักแบบ Club ที่มองออกไปนอกหน้าต่าง ในวันนี้ผมกำลังมองหาอยู่ทางด้านนอกที่พร้อมด้วยความเครียดต่ำ.
" ise♪ คุณทำอะไรอยู่หรือไม่?"
กอด.
หนึ่งที่หรอกจากด้านหลังเป็น buchou โดยปกติแล้วผมจะพูดว่า"กรุณา bu-buchou !ฉันจะได้รับความเดือดร้อนหากคุณกอดผมทันทีเพราะในความรู้สึกของ oppai ของคุณผมรู้สึกได้ถึงที่ด้านหลังของฉัน!" แต่ในปัจจุบันผมที่เป็น......ผมจะทำให้ถอนใจขนาดใหญ่ที่.
".......................................อะไรคือผิดเท่านั้น ไม่ได้เหมือนกับคุณ"
buchou วางอยู่บนใบหน้าและไหล่ของฉันจะถามคุณด้วยเสียงสงสัย เธอดูเหมือนจะเป็นของเธอหามาได้น่าเบื่อเพราะผมไม่ได้เพื่อการตอบสนองของเธอ.
"ผมขอ อภัย buchouผมเป็นแค่ความคิดเกี่ยวกับของฉันในอดีตสำหรับที่"
"ที่ผ่านมาหรือไม่?"
"ใช่"
ใช่จะแยกจากกันอันน่าเศร้าผมเมื่อผมอยู่ในโรงเรียน Junior .
"เมื่อผมเป็นเด็กผมหายไปบางสิ่งบางอย่างมีคุณค่าที่ฤดูกาลนี้ของปีนี้"
ผมกำลังมองหาอยู่ทางด้านนอกที่พร้อมด้วยนัยน์ตาเศร้า buchou ประกาศว่ามันเป็นเรื่องปกติไม่ได้บรรยากาศที่ทำให้เธอมีความสับสน เธอจูบแก้มของฉันฉันเบาๆและบอกว่า.
"บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก ผมจะฟังคุณ"
"โอเค. ผมอยากให้ทุกคนฟังเป็นอย่างดี."
"คุณแน่ใจหรือไม่ว่า โอเค. ทุกคนรวบรวมขึ้น."
สมาชิกคลับที่รวมตัวกันอยู่ที่การเรียนการสอนของ buchou .
"มีอะไรล่ะ?"