Goodman and Redclift argue that at

Goodman and Redclift argue that at the beginning of the twenty-first century we are witnessing an increasingly global organization of food provision and access to food, with transnational corporations playing the major role. This has been based on the incorporation of local systems of food production into a global system of food production. In other words, local subsistence producers, who have traditionally produced to meet the needs of their family and community, may now be involved in cash-crop production for a distant market. Alternatively, they may have left the land and become involved in the process of industrialization, making them net consumers rather than producers of food in the move to urbanization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คลาและ Redclift โต้แย้งว่า ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษยี่สิบแรก เรามีพยานมากขึ้นทั่วโลกองค์กรสำรองอาหารและการเข้าถึงอาหาร กับบริษัทข้ามชาติที่เล่นบทบาทสำคัญ นี้ได้ถูกใช้ในการจดทะเบียนภายในระบบการผลิตอาหารเป็นระบบสากลของการผลิตอาหาร ในคำอื่น ๆ ผู้ผลิตท้องถิ่นชีพ ที่ซึ่งมีผลิตเพื่อตอบสนองความต้องการของครอบครัวและชุมชนของพวกเขา ตอนนี้ได้เกี่ยวข้องกับการผลิตพืชเศรษฐกิจตลาดไกล หรือ พวกเขาอาจมีซ้ายที่ดิน และกลายเป็นที่เกี่ยวข้องกำลังทวีความรุนแรงมาก ทำให้ผู้บริโภคสุทธิแทนที่เป็นผู้ผลิตอาหารไปเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กู๊ดแมนและ Redclift ยืนยันว่าที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดเราเป็นพยานองค์กรระดับโลกที่มากขึ้นของการให้อาหารและการเข้าถึงอาหารที่มี บริษัท ข้ามชาติเล่นบทบาทสำคัญ นี้ได้รับการขึ้นอยู่กับการรวมตัวกันของระบบท้องถิ่นของการผลิตอาหารในระบบทั่วโลกของการผลิตอาหาร ในคำอื่น ๆ ผลิตการดำรงชีวิตท้องถิ่นที่มีการผลิตแบบดั้งเดิมที่จะตอบสนองความต้องการของครอบครัวและชุมชนของพวกเขาตอนนี้อาจจะมีส่วนร่วมในการผลิตพืชเงินสดสำหรับตลาดที่อยู่ห่างไกล หรือพวกเขาอาจจะต้องออกจากที่ดินและมีส่วนร่วมในกระบวนการของอุตสาหกรรมที่ทำให้ผู้บริโภคสุทธิพวกเขามากกว่าที่จะผลิตอาหารในการย้ายที่จะกลายเป็นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Goodman และ redclift โต้เถียงที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 21 เราเป็นพยานองค์กรสากลยิ่งขึ้นของการให้อาหารและการเข้าถึงอาหาร กับ บริษัท ข้ามชาติเล่นบทบาทสำคัญ นี้ได้ถูกยึดประสานระบบของการผลิตอาหารในระบบโลกของการผลิตอาหาร ในคำอื่น ๆที่ผลิตแบบยังชีพ ท้องถิ่นใครมีผ้าที่ผลิตเพื่อตอบสนองความต้องการของครอบครัวและชุมชน ในขณะนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการผลิตพืชสดสำหรับตลาดที่ห่างไกล หรือพวกเขาอาจจะออกจากที่ดินและกลายเป็นที่เกี่ยวข้องในกระบวนการของอุตสาหกรรมให้ผู้บริโภคมากกว่าผู้ผลิตสุทธิของอาหารในการย้ายไปยังเมือง