Catches of oversized (absolute and

Catches of oversized (absolute and proportional), legal and total P. pelagicus varied significantly among trap types and within soak times (GLM, p < 0.05; Table 2 and Fig. 2). Specifically, compared to all other traps, round pots set for 6 and 24 h caught significantly more individuals in all categories (except for rectangular pots set for 6 and 24 h) (t-test, p < 0.05; Fig. 2 a–c). Within trap types, round and rectangular pots set for 24 h caught significantly more total P.pelagicus than those set for 3 and 6 h, while hoop nets reached their maximum efficiency after being set for 6 h (t-test, p < 0.05; Fig. 2a).Total catches for wire pots were similar, irrespective of soak time (t-test, p > 0.05; Fig. 2a). Absolute undersized catches from round and rectangular pots set for 6 h were similar (t-test, p > 0.05) and significantly greater than those from all wire-pots and hoop-nets(t-test, p < 0.05; Fig. 2b). Compared with round and rectangular pots, hoop nets caught proportionally fewer undersized P. pelagicus (t-test, p < 0.05; Fig. 3), while wire pots caught the same proportionas all other designs (t-test, p > 0.05; Fig. 3).The total non P. pelagicus bycatch comprised three giant mud crab (Scylla serrata – 84, 88 and 96 mm CL), and eight teleost species(n = 101; Table 3) and was significantly, and independently, affected by trap type and the soak time (GLMM, p < 0.001; Table 2). Irrespective of soak time, round pots caught more teleosts than the other traps (t-test, p < 0.05). For all traps combined, the amount of teleost bycatch was positively correlated with soak time (t-test, p < 0.05).Only one individual (tarwhine, Rhabdosargus sarba) died, and was observed being eaten by a P. pelagicus in a wire pot

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จับของขนาดใหญ่ (แน่นอน และเป็นสัดส่วน), กฎหมาย และรวม P. pelagicus ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง trap ชนิด และแช่ตัวภายในเวลา (จีแอลเอ็มเมอริเดียน p < 0.05 ตารางที่ 2 และรูปที่ 2) เฉพาะ เมื่อเทียบกับทั้งหมดกับดักอื่น ๆ รอบชุดหม้อสำหรับ 6 และ 24 ชั่วโมงจับอย่างมากของบุคคลในทุกประเภท (ยกเว้นหม้อสี่เหลี่ยมชุด 6 และ 24 ชั่วโมง) (ทดสอบ t, p < 0.05 รูป 2 a – c) ภายในกับดักชนิด กระถางกลม และสี่เหลี่ยมที่ตั้งสำหรับ 24 ชั่วโมงจับมากรวม P.pelagicus กว่าที่ตั้งไว้สำหรับ 3 และ 6 h ในขณะที่ห่วงตาข่ายถึงประสิทธิภาพสูงสุดของพวกเขาหลังจากถูกตั้งค่าสำหรับ 6 ชม. (ทดสอบ t, p < 0.05 รูป 2a) จับรวมสำหรับหม้อลวดคล้ายกัน โดยไม่คำนึงถึงเวลาแช่ (ทดสอบ t, p > 0.05 รูป 2a) สัมบูรณ์สเกาท์จับจากกลม และสี่เหลี่ยมกระถางตั้งสำหรับ 6 h ถูกคล้าย (ทดสอบ t, p > 0.05) และมากกว่าหม้อลวดและห่วง nets(t-test, p < 0.05; ทั้งหมด รูป 2b) เมื่อเทียบกับหม้อกลม และสี่เหลี่ยม ตาข่ายห่วงจับได้น้อยลงตามสัดส่วนสเกาท์ P. pelagicus (ทดสอบ t, p < 0.05 ทางรูปที่ 3), ในขณะที่หม้อลวดจับ proportionas เดียวกัน อื่น ๆ ทั้งหมดออก (ทดสอบ t, p > 0.05 กินข้าวแดง 3 Bycatch ไม่ใช่ P. pelagicus รวมประกอบด้วยสามโคลนยักษ์ปู – 88, 84 และ 96 มม. CL), และพันธุ์ teleost แปด (n = 101 ตารางที่ 3) และได้รับอย่างมีนัยสำคัญ และความเป็น อิสระ ผลจากกับดักชนิดและเวลาแช่ (GLMM, p < 0.001 ตาราง 2) โดยไม่คำนึงถึงเวลาแช่ กระถางกลมจับ teleosts เพิ่มเติมกว่าดักอื่น ๆ (ทดสอบ t, p < 0.05) สำหรับกับดักทั้งหมดรวม จำนวน teleost bycatch เป็นบวกมีความสัมพันธ์กับเวลาแช่ (ทดสอบ t, p < 0.05) บุคคลหนึ่งเท่านั้น (tarwhine, Rhabdosargus sarba) เสียชีวิต และพบว่า ถูกกิน โดย pelagicus P. ในหม้อลวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จับของขนาดใหญ่ (แน่นอนและสัดส่วน) กฎหมายและรวมพี pelagicus ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างชนิดดักและภายในแช่ครั้ง (GLM, p <0.05. ตารางที่ 2 และรูปที่ 2) โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับดักอื่น ๆ ทั้งหมดหม้อรอบที่กำหนดไว้สำหรับ 6 และ 24 ชั่วโมงจับบุคคลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในทุกหมวดหมู่ (ยกเว้นหม้อสี่เหลี่ยมที่กำหนดไว้สำหรับ 6 และ 24 ชั่วโมง) (t-test, p <0.05; Fig. 2-C ) ภายในชนิดดักกลมและสี่เหลี่ยมหม้อตั้งเวลา 24 ชั่วโมงจับ P.pelagicus รวมอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าที่กำหนดไว้สำหรับ 3 และ 6 ชั่วโมงในขณะที่มุ้งห่วงถึงประสิทธิภาพสูงสุดของพวกเขาหลังจากที่ถูกกำหนดไว้สำหรับ 6 ชั่วโมง (t-test, p <0.05; Fig. 2A) .Total จับหม้อลวดมีความคล้ายคลึงกันโดยไม่คำนึงถึงแช่เวลา (t-test, p> 0.05; Fig. 2A) จับธรรมดาแอบโซลูทจากรอบและหม้อสี่เหลี่ยมที่กำหนดไว้สำหรับ 6 ชั่วโมงมีความคล้ายคลึงกัน (t-test, p> 0.05) และมีความหมายมากขึ้นกว่าผู้ที่มาจากทุกสายหม้อและห่วงมุ้ง (t-test, p <0.05; Fig. 2B) . เมื่อเทียบกับรอบและหม้อสี่เหลี่ยมมุ้งห่วงจับสัดส่วนน้อยธรรมดาพี pelagicus (t-test, p <0.05. รูปที่ 3) ในขณะที่หม้อลวดจับ proportionas เดียวกันการออกแบบอื่น ๆ (t-test, p> 0.05; รูป . 3) ได้โดยง่ายไม่ใช่พีรวม pelagicus bycatch ประกอบด้วยสามยักษ์ปูทะเล (Scylla serrata - 84, 88 และ 96 มม CL) และแปด teleost ชนิด (n = 101; ตารางที่ 3) และเป็นอย่างมีนัยสำคัญและเป็นอิสระรับผลกระทบจาก ประเภทกับดักและเวลาที่แช่ (GLMM, p <0.001; ตารางที่ 2) โดยไม่คำนึงถึงเวลาที่แช่หม้อรอบจับ teleosts มากกว่าดักอื่น ๆ (t-test, p <0.05) กับดักทั้งหมดรวมกันจำนวนของ teleost bycatch มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการแช่เวลา (t-test, p <0.05) .Only บุคคลหนึ่ง (tarwhine, Rhabdosargus Sarba) เสียชีวิตและได้รับการสังเกตการถูกกินโดยพี pelagicus ในลวด หม้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จับของขนาดใหญ่ ( แบบสัมบูรณ์ และเป็นสัดส่วน ) , กฎหมาย และรวมพื้นที่ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างหน้าชนิดกับดักภายในแช่ครั้ง ( glm , p < 0.05 ; ตารางที่ 2 และ รูปที่ 2 ) โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับกับดักอื่น ๆทั้งหมด , กระถางกลมตั้ง 6 และ 24 ชั่วโมงจับกลุ่มบุคคลทุกประเภท ( ยกเว้นสี่เหลี่ยมกระถางตั้ง 6 และ 24 ชั่วโมง ) ( t-test , p < 0.05 ; รูปที่ 2 ( C ) ภายในประเภทกับดัก รอบกระถางสี่เหลี่ยมตั้ง 24 ชั่วโมง จับทาง p.pelagicus รวมมากขึ้นกว่าชุด 3 และ 6 ชั่วโมง ในขณะที่ห่วงอวนถึงประสิทธิภาพสูงสุดของพวกเขาหลังจากที่ถูกตั้งค่าสำหรับ 6 H ( t-test , p < 0.05 ; รูปที่ 2A ) จับรวมลวดกระถางคล้ายคลึงกัน โดยไม่คำนึงถึงเวลาแช่ ( t-test , p > 0.05 ; รูปที่ 2A ) แน่นอนขนาดจับรอบกระถางสี่เหลี่ยมตั้ง 6 ชั่วโมงเหมือนกัน ( t-test , p > 0.05 ) และมีนัยสำคัญมากกว่านั้นจากหม้อและห่วงลวดตาข่าย ( t-test , p < 0.05 ; รูปที่ 2B ) เมื่อเทียบกับรอบและกระถางสี่เหลี่ยมตาข่ายจับห่วงได้น้อยลง ขนาดหน้าพื้นที่ ( t-test , p < 0.05 ; รูปที่ 3 ) ในขณะที่สายหม้อจับเหมือนกัน proportionas การออกแบบอื่น ๆทั้งหมด ( t-test , p > 0.05 ; รูปที่ 3 ) ไม่รวมหน้า bycatch ประกอบด้วยพื้นที่ปูยักษ์ 3 ( ปูทะเล ) 84 , 88 96 มม. CL ) และแปดชนิด teleost ( n = 101 ; ตาราง 3 ) และแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และอิสระ ที่ได้รับผลกระทบจากประเภทกับดัก และแช่ครั้ง ( จํานวนครั้ง , p < 0.001 ; ตารางที่ 2 ) โดยไม่คำนึงถึงเวลาแช่กระถางกลมจับ teleosts มากกว่ากับดักอื่น ๆ ( t-test , p < 0.05 ) สำหรับกับดัก รวม ปริมาณของ teleost bycatch มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับเวลาแช่ ( t-test , p < 0.05 ) เฉพาะบุคคลหนึ่ง ( tarwhine rhabdosargus , sarba ) ตาย และพบว่าถูกกินโดยหน้าพื้นที่ในเส้นลวดกระถาง