รู้จัก "กว่าง" กว่าง หรือบางทีเรีย

รู้จัก "กว่าง"

กว่าง หรือบางทีเรียกว่า "แมงคาม" เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่ง มี 6 ขา ตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้างหน้าและโค้งเข้า ตอนปลายแยกเป็นสองแฉก ซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขา และ 5 เขา ส่วนตัวเมียไม่มีเขา เกิดจากไข่ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดิน มีชื่อเรียกตามรูปร่าง ตามขนาด และเรียกตามแหล่งที่เกิด เช่น กว่างโซ้ง กว่างแซม กว่างกิ กว่างอีลุ้ม บางชนิดไม่นิยมนำมาเลี้ยง

สีของกว่างจะมีทั้งสีแดงเปลือกมังคุดมันเงา ไปจนถึงสีดำมันเงาเหมือนสีของเฟอร์นิเจอร์ เช่น เปียโน หรือเครื่องเสียงชั้นดีจากต่างประเทศ ที่เป็นสีมะฮอกกานี สีแดงของไม้มะค่า กว่างบางตัวมีสีดำเหมือนสียางไม้รัก ชาวบ้านเรียกชื่อกว่างตามสี เช่น ถ้ากว่างสีดำออกแดง เรียกว่ากว่างรักน้ำใส ถ้าสีดำสนิทเรียกว่า "กว่างรักน้ำปู๋" อาหารของกว่างมีทั้งยอดพืชผัก ยอดหน่อไม้ ใบคราม ไม้แพ่ง ไม้มะกอก และกล้วยต่างๆ อาหารที่ชอบเป็นพิเศษคือ น้ำหวานจากอ้อย

วงจรชีวิตของกว่าง

กว่างมีวงจรชีวิตประมาณ 1 ปี คือช่วงต้นฤดูฝน ในระยะที่เป็นตัวหนอนหรือ ตัวด้วงจะมีสีขาว ตัวโต มีความยาวประมาณ 5 - 6 เซนติเมตร และเส้นรอบวง ประมาณ 1 นิ้ว ในช่วงนี้จะอยู่ในดินชอบกินเศษใบไม้ผุ ตอไม้ หรือต้นไม้ที่ผุ เป็นการช่วยธรรมชาติใ นการย่อยสลายใบไม้ ต้นไม้ ให้กลายเป็นปุ๋ยแก่ดินได้เป็นอย่างดี

ต่อมากลายเป็นดักแด้ และตัวเต็มวัยเป็นวัยเจริญพันธุ์พร้อมสืบเผ่าพันธุ์ได้ ในช่วงที่เป็นตัวหนอนถึงตัวเต็มวัยใช้เวลาประมาณ 1 - 2 เดือน ก่อนที่จะถึงฤดูฝน เมื่อฝนตกลงมาทำให้ดินอ่อน ด้วงกว่างที่เจริญเติบโตเต็มที่ก็จะดันดินออกมาสู่โลกภายนอก เพื่อหาแหล่งอาหารใหม่ และเพื่อการผสมพันธุ์ กว่างตัวผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดเพื่อการผสมพันธุ์ โดยกว่างจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมีย และฝ่ายที่ชนะก็จะได้รับรางวัลได้ผสมพันธุ์กับตัวเมีย เป็นการคัดเลือกสายพันธ์ที่ดีตามธรรมชาติ ใช้วงจรชีวิตช่วงนี้ประมาณ 4 เดือน พอเข้าในฤดูหนาว กว่างตัวเมียหลังจากผสมพันธุ์ ก็จะขุดดินแล้ววางไข่ ส่วนตัวเองก็จะตาย ไข่ก็ฟักเป็นตัวหนอน เป็นดักแด้อาศัยอยู่ใต้ผิวดิน จนถึงต้นฤดูฝนก็จะขุดดินขึ้นมาผสมพันธุ์ดำรงชีวิตสืบลูกหลานต่อไป

กว่างประเภทต่างๆ

กว่างมีหลายชนิด ได้แก่

กว่างโซ้ง

กว่างโซ้ง (ซ่ง) เป็นกว่างตัวผู้ขนาดใหญ่ที่มีลักษณะดีที่สุด ตัวโต สง่างาม เขายาวและหนาทั้งข้างล่างข้างบน ลำตัวสีน้ำตาลแดง สีสันสวยงาม กว่างชนิดนี้มักจะส่งเสียง "ซี่ ๆ" ตลอดเวลา นิยมใช้ชนกัน ลักษณะของกว่างโซ้งที่ดีนั้น ต้องมีหน้ากว้าง กางเขาออกได้เต็มที่ เขาล่างจะยาวกว่าเขาบนนิดหน่อย ถ้าเขาล่างยาวกว่าเขาบนก็จะเรียกว่า "กว่างเขาหวิด" ถือว่าหนีบไม่แรง ไม่แน่น

กว่างกิ

กว่างกิ เป็นกว่างตัวผู้ที่มีเขาข้างบนสั้น (กิแปลว่าสั้น) เขาบนจะออกจากหัวออกมานิดเดียว กว่างกิจะต่อสู้หรือชนกันโดยใช้เขาล่างงัดกัน แต่ไม่สามารถใช้เขาหนีบคู่ต่อสู้ได้ จึงไม่นิยมนำมาใช้เป็นกว่างชน กว่างกิมี 2 ชนิดคือ กว่างกิขี้หมู ซึ่งเป็นด้วงที่เกิดในบริเวณมูลสุกรเก่า ตัวเล็ก มักมีสีน้ำตาลแดง และ กว่างกิทุย เป็นกว่างกิที่มีตัวใหญ่ขนาดใกล้เคียงกับกว่างโซ้ง แต่เขาสั้นกว่า ลำตัวมีสีน้ำตาลอมดำ (ทุย แปลว่า กระเทย หรือ ครึ่งๆ กลางๆ)

กวางอีลุ้ม

กว่างอีลุ้ม เป็นกว่างตัวเมียซึ่งเป็นเหยื่อล่อตามธรรมชาติ บางแห่งเรียกว่า กว่างแม่อู้ด กว่างแม่มด หรือ กว่างแม่อีดุ้ม กว่างตัวเมียนี้จะมีทั้งชนิดตัวเล็กและตัวใหญ่ มีทั้งสีน้ำตาลและสีดำ กินจุกว่ากว่างตัวผู้ ไม่มีเขา ปากมีลักษณะเป็นฝาสำหรับขุด ซึ่งจะขุดอ้อยให้เป็นแอ่งเห็นได้ชัด ปกติจะใช้กว่างแม่อีหลุ้มนี้เป็นตัวล่อให้กว่างตัวผู้ชนกัน กว่างตัวเมียนี้เมื่อผสมพันธุ์แล้ว จะขุดรูลงดินเพื่อวางไข่แล้วจึงตาย

กว่างแซม เป็นกว่างขนาดกลาง มีลักษณะคล้ายกับกว่างโซ้ง แต่ตัวเล็กกว่าเล็กน้อย และมีลำตัวสีน้ำตาลแดงกว่า เขาสั้น เรียวเล็ก ท่าทางสง่างาม คล่องแคล่ว กว่างชนิดนี้มักเลี้ยงไว้เป็นคู่ซ้อมหรือให้เด็กๆ เล่นกันแทนกว่างโซ้ง

กว่างก่อ ชอบอาศัยอยู่ตามต้นไม้ก่อ ลักษณะเด่นของกว่างชนิดนี้คือ ตามตัวมีขน มีความแข็งแรงและอดทนมากกว่ากว่างที่ใช้กันโดยทั่วไป ทำให้บางคนใช้กระดาษทรายมาขัดกว่างชนิดนี้แล้วนำไปชนกับกว่างชนซึ่งมักจะชนะทุกครั้ง โดยปกติแล้วกว่างก่อถือเป็นกว่างป่าชนิดหนึ่งที่ไม่แพร่หลาย จึงไม่นิยมนำมาชนแข่งกัน

กว่างดอยหล่อ ดอยหล่อ เป็นชื่อหมู่บ้านหนึ่ง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่ กว่างดอยหล่อมีชื่อเสียงในด้านความอดทนแข็งแกร่ง พูดกันว่าเป็นกว่างที่ผ่านความลำบากในการขุดหินขุดทรายขึ้นมา จึงมีความอดทนเป็นเลิศ เมื่อใครได้กว่างดอยหล่อมาเลี้ยงไว้ชน จึงมั่นใจได้ว่ามีกว่างที่ดีและอดทน เมื่อถึงฤดูเล่นกว่างมาถึงนักเล่นกว่างจึงแสวงหากว่างดอยหล่อมาเลี้ยง บางคนถึงกับเดินทางไปที่หมู่บ้านดอยหล่อ เพื่อหากว่างชนดอยหล่อก็มี

กว่างงวง (กว่างหน่อ) คือด้วงงวงของภาคกลาง กว่างชนิดนี้ชอบกินหน่อไม้ หรือยอดอ่อนมะพร้าว ลำตัวมีขนาดเล็ก สีดำ ตรงปากจะมีส่วนยื่นเป็นงวง และไม่มีเขา กว่างชนิดนี้ไม่นิยมนำมาเลี้ยงเพื่อชนกัน

กว่างซาง

กว่างซาง เป็นกว่างขนาดใหญ่ สีของปีกออกไปทางสีครีม หรือสีหม่น มีเขา 5 เขา ข้างบนมี 4 เขา เรียงกันจากซ้ายไปขวา ข้างล่างมี 1 เขา ไม่นิยมนำมาชนกัน เพราะอืดอาด ไม่แคล่วคล่องว่องไว ชนไม่สนุก

กว่างฮัก หรือกว่างรัก มีสีดำ รูปร่างและขนาดใกล้เคียงกับกว่างแซม กว่างชนิดนี้ไม่ค่อยใช้ชนกัน เพราะกล่าวกันว่า น้ำอดน้ำทนสู้ กว่างโซ้งไม่ได้ ดังที่ว่า "กว่างฮักน้ำใส ไว้ใจ๋บ่ได้"

กว่างหนวดขาว ลักษณะเหมือนกับกว่างโซ้ง แต่ต่างกันที่ตรงหนวดจะมีสีขาว เชื่อกันว่าเป็นพญากว่าง กว่างหนวดขาวนี้จะชนจะสู้กับกว่างทุกขนาด กว่างหนวดดำจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะเกรงกลัวอำนาจของพญา บางครั้งกำลังชนกันพอรู้ว่าเป็นพญากว่าง ก

รู้จัก "กว่าง"

กว่าง หรือบางทีเรียกว่า "แมงคาม" เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่ง มี 6 ขา ตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้างหน้าและโค้งเข้า ตอนปลายแยกเป็นสองแฉก ซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขา และ 5 เขา ส่วนตัวเมียไม่มีเขา เกิดจากไข่ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดิน มีชื่อเรียกตามรูปร่าง ตามขนาด และเรียกตามแหล่งที่เกิด เช่น กว่างโซ้ง กว่างแซม กว่างกิ กว่างอีลุ้ม บางชนิดไม่นิยมนำมาเลี้ยง

สีของกว่างจะมีทั้งสีแดงเปลือกมังคุดมันเงา ไปจนถึงสีดำมันเงาเหมือนสีของเฟอร์นิเจอร์ เช่น เปียโน หรือเครื่องเสียงชั้นดีจากต่างประเทศ ที่เป็นสีมะฮอกกานี สีแดงของไม้มะค่า กว่างบางตัวมีสีดำเหมือนสียางไม้รัก ชาวบ้านเรียกชื่อกว่างตามสี เช่น ถ้ากว่างสีดำออกแดง เรียกว่ากว่างรักน้ำใส ถ้าสีดำสนิทเรียกว่า "กว่างรักน้ำปู๋" อาหารของกว่างมีทั้งยอดพืชผัก ยอดหน่อไม้ ใบคราม ไม้แพ่ง ไม้มะกอก และกล้วยต่างๆ อาหารที่ชอบเป็นพิเศษคือ น้ำหวานจากอ้อย

วงจรชีวิตของกว่าง

กว่างมีวงจรชีวิตประมาณ 1 ปี คือช่วงต้นฤดูฝน ในระยะที่เป็นตัวหนอนหรือ ตัวด้วงจะมีสีขาว ตัวโต มีความยาวประมาณ 5 - 6 เซนติเมตร และเส้นรอบวง ประมาณ 1 นิ้ว ในช่วงนี้จะอยู่ในดินชอบกินเศษใบไม้ผุ ตอไม้ หรือต้นไม้ที่ผุ เป็นการช่วยธรรมชาติใ นการย่อยสลายใบไม้ ต้นไม้ ให้กลายเป็นปุ๋ยแก่ดินได้เป็นอย่างดี

ต่อมากลายเป็นดักแด้ และตัวเต็มวัยเป็นวัยเจริญพันธุ์พร้อมสืบเผ่าพันธุ์ได้ ในช่วงที่เป็นตัวหนอนถึงตัวเต็มวัยใช้เวลาประมาณ 1 - 2 เดือน ก่อนที่จะถึงฤดูฝน เมื่อฝนตกลงมาทำให้ดินอ่อน ด้วงกว่างที่เจริญเติบโตเต็มที่ก็จะดันดินออกมาสู่โลกภายนอก เพื่อหาแหล่งอาหารใหม่ และเพื่อการผสมพันธุ์ กว่างตัวผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดเพื่อการผสมพันธุ์ โดยกว่างจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมีย และฝ่ายที่ชนะก็จะได้รับรางวัลได้ผสมพันธุ์กับตัวเมีย เป็นการคัดเลือกสายพันธ์ที่ดีตามธรรมชาติ ใช้วงจรชีวิตช่วงนี้ประมาณ 4 เดือน พอเข้าในฤดูหนาว กว่างตัวเมียหลังจากผสมพันธุ์ ก็จะขุดดินแล้ววางไข่ ส่วนตัวเองก็จะตาย ไข่ก็ฟักเป็นตัวหนอน เป็นดักแด้อาศัยอยู่ใต้ผิวดิน จนถึงต้นฤดูฝนก็จะขุดดินขึ้นมาผสมพันธุ์ดำรงชีวิตสืบลูกหลานต่อไป

กว่างประเภทต่างๆ

กว่างมีหลายชนิด ได้แก่

กว่างโซ้ง

กว่างโซ้ง (ซ่ง) เป็นกว่างตัวผู้ขนาดใหญ่ที่มีลักษณะดีที่สุด ตัวโต สง่างาม เขายาวและหนาทั้งข้างล่างข้างบน ลำตัวสีน้ำตาลแดง สีสันสวยงาม กว่างชนิดนี้มักจะส่งเสียง "ซี่ ๆ" ตลอดเวลา นิยมใช้ชนกัน ลักษณะของกว่างโซ้งที่ดีนั้น ต้องมีหน้ากว้าง กางเขาออกได้เต็มที่ เขาล่างจะยาวกว่าเขาบนนิดหน่อย ถ้าเขาล่างยาวกว่าเขาบนก็จะเรียกว่า "กว่างเขาหวิด" ถือว่าหนีบไม่แรง ไม่แน่น

กว่างกิ

กว่างกิ เป็นกว่างตัวผู้ที่มีเขาข้างบนสั้น (กิแปลว่าสั้น) เขาบนจะออกจากหัวออกมานิดเดียว กว่างกิจะต่อสู้หรือชนกันโดยใช้เขาล่างงัดกัน แต่ไม่สามารถใช้เขาหนีบคู่ต่อสู้ได้ จึงไม่นิยมนำมาใช้เป็นกว่างชน กว่างกิมี 2 ชนิดคือ กว่างกิขี้หมู ซึ่งเป็นด้วงที่เกิดในบริเวณมูลสุกรเก่า ตัวเล็ก มักมีสีน้ำตาลแดง และ กว่างกิทุย เป็นกว่างกิที่มีตัวใหญ่ขนาดใกล้เคียงกับกว่างโซ้ง แต่เขาสั้นกว่า ลำตัวมีสีน้ำตาลอมดำ (ทุย แปลว่า กระเทย หรือ ครึ่งๆ กลางๆ)

กวางอีลุ้ม

กว่างอีลุ้ม เป็นกว่างตัวเมียซึ่งเป็นเหยื่อล่อตามธรรมชาติ บางแห่งเรียกว่า กว่างแม่อู้ด กว่างแม่มด หรือ กว่างแม่อีดุ้ม กว่างตัวเมียนี้จะมีทั้งชนิดตัวเล็กและตัวใหญ่ มีทั้งสีน้ำตาลและสีดำ กินจุกว่ากว่างตัวผู้ ไม่มีเขา ปากมีลักษณะเป็นฝาสำหรับขุด ซึ่งจะขุดอ้อยให้เป็นแอ่งเห็นได้ชัด ปกติจะใช้กว่างแม่อีหลุ้มนี้เป็นตัวล่อให้กว่างตัวผู้ชนกัน กว่างตัวเมียนี้เมื่อผสมพันธุ์แล้ว จะขุดรูลงดินเพื่อวางไข่แล้วจึงตาย

กว่างแซม เป็นกว่างขนาดกลาง มีลักษณะคล้ายกับกว่างโซ้ง แต่ตัวเล็กกว่าเล็กน้อย และมีลำตัวสีน้ำตาลแดงกว่า เขาสั้น เรียวเล็ก ท่าทางสง่างาม คล่องแคล่ว กว่างชนิดนี้มักเลี้ยงไว้เป็นคู่ซ้อมหรือให้เด็กๆ เล่นกันแทนกว่างโซ้ง

กว่างก่อ ชอบอาศัยอยู่ตามต้นไม้ก่อ ลักษณะเด่นของกว่างชนิดนี้คือ ตามตัวมีขน มีความแข็งแรงและอดทนมากกว่ากว่างที่ใช้กันโดยทั่วไป ทำให้บางคนใช้กระดาษทรายมาขัดกว่างชนิดนี้แล้วนำไปชนกับกว่างชนซึ่งมักจะชนะทุกครั้ง โดยปกติแล้วกว่างก่อถือเป็นกว่างป่าชนิดหนึ่งที่ไม่แพร่หลาย จึงไม่นิยมนำมาชนแข่งกัน

กว่างดอยหล่อ ดอยหล่อ เป็นชื่อหมู่บ้านหนึ่ง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่ กว่างดอยหล่อมีชื่อเสียงในด้านความอดทนแข็งแกร่ง พูดกันว่าเป็นกว่างที่ผ่านความลำบากในการขุดหินขุดทรายขึ้นมา จึงมีความอดทนเป็นเลิศ เมื่อใครได้กว่างดอยหล่อมาเลี้ยงไว้ชน จึงมั่นใจได้ว่ามีกว่างที่ดีและอดทน เมื่อถึงฤดูเล่นกว่างมาถึงนักเล่นกว่างจึงแสวงหากว่างดอยหล่อมาเลี้ยง บางคนถึงกับเดินทางไปที่หมู่บ้านดอยหล่อ เพื่อหากว่างชนดอยหล่อก็มี

กว่างงวง (กว่างหน่อ) คือด้วงงวงของภาคกลาง กว่างชนิดนี้ชอบกินหน่อไม้ หรือยอดอ่อนมะพร้าว ลำตัวมีขนาดเล็ก สีดำ ตรงปากจะมีส่วนยื่นเป็นงวง และไม่มีเขา กว่างชนิดนี้ไม่นิยมนำมาเลี้ยงเพื่อชนกัน

กว่างซาง

กว่างซาง เป็นกว่างขนาดใหญ่ สีของปีกออกไปทางสีครีม หรือสีหม่น มีเขา 5 เขา ข้างบนมี 4 เขา เรียงกันจากซ้ายไปขวา ข้างล่างมี 1 เขา ไม่นิยมนำมาชนกัน เพราะอืดอาด ไม่แคล่วคล่องว่องไว ชนไม่สนุก

กว่างฮัก หรือกว่างรัก มีสีดำ รูปร่างและขนาดใกล้เคียงกับกว่างแซม กว่างชนิดนี้ไม่ค่อยใช้ชนกัน เพราะกล่าวกันว่า น้ำอดน้ำทนสู้ กว่างโซ้งไม่ได้ ดังที่ว่า "กว่างฮักน้ำใส ไว้ใจ๋บ่ได้"

กว่างหนวดขาว ลักษณะเหมือนกับกว่างโซ้ง แต่ต่างกันที่ตรงหนวดจะมีสีขาว เชื่อกันว่าเป็นพญากว่าง กว่างหนวดขาวนี้จะชนจะสู้กับกว่างทุกขนาด กว่างหนวดดำจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะเกรงกลัวอำนาจของพญา บางครั้งกำลังชนกันพอรู้ว่าเป็นพญากว่าง ก

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

รู้จัก "กว่าง" กว่างหรือบางทีเรียกว่า "แมงคาม" เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่งมี 6 ขาตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้างหน้าและโค้งเข้าตอนปลายแยกเป็นสองแฉกซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขาและ 5 เขาส่วนตัวเมียไม่มีเขาเกิดจากไข่ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดินมีชื่อเรียกตามรูปร่างตามขนาดและเรียกตามแหล่งที่เกิดเช่นกว่างโซ้งกว่างแซมกว่างกิกว่างอีลุ้มบางชนิดไม่นิยมนำมาเลี้ยง สีของกว่างจะมีทั้งสีแดงเปลือกมังคุดมันเงาไปจนถึงสีดำมันเงาเหมือนสีของเฟอร์นิเจอร์เช่นเปียโนหรือเครื่องเสียงชั้นดีจากต่างประเทศที่เป็นสีมะฮอกกานีสีแดงของไม้มะค่ากว่างบางตัวมีสีดำเหมือนสียางไม้รักชาวบ้านเรียกชื่อกว่างตามสีเช่นถ้ากว่างสีดำออกแดงเรียกว่ากว่างรักน้ำใสถ้าสีดำสนิทเรียกว่า "กว่างรักน้ำปู๋" อาหารของกว่างมีทั้งยอดพืชผักยอดหน่อไม้ใบครามไม้แพ่งไม้มะกอกและกล้วยต่าง ๆ อาหารที่ชอบเป็นพิเศษคือน้ำหวานจากอ้อย วงจรชีวิตของกว่าง กว่างมีวงจรชีวิตประมาณ 1 ปีคือช่วงต้นฤดูฝนในระยะที่เป็นตัวหนอนหรือตัวด้วงจะมีสีขาวตัวโตมีความยาวประมาณ 5-6 เซนติเมตรและเส้นรอบวงประมาณ 1 นิ้วในช่วงนี้จะอยู่ในดินชอบกินเศษใบไม้ผุตอไม้หรือต้นไม้ที่ผุเป็นการช่วยธรรมชาติในการย่อยสลายใบไม้ต้นไม้ให้กลายเป็นปุ๋ยแก่ดินได้เป็นอย่างดี ต่อมากลายเป็นดักแด้และตัวเต็มวัยเป็นวัยเจริญพันธุ์พร้อมสืบเผ่าพันธุ์ได้ในช่วงที่เป็นตัวหนอนถึงตัวเต็มวัยใช้เวลาประมาณ 1-2 เดือนก่อนที่จะถึงฤดูฝนเมื่อฝนตกลงมาทำให้ดินอ่อนด้วงกว่างที่เจริญเติบโตเต็มที่ก็จะดันดินออกมาสู่โลกภายนอกเพื่อหาแหล่งอาหารใหม่และเพื่อการผสมพันธุ์กว่างตัวผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดเพื่อการผสมพันธุ์โดยกว่างจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมียและฝ่ายที่ชนะก็จะได้รับรางวัลได้ผสมพันธุ์กับตัวเมียเป็นการคัดเลือกสายพันธ์ที่ดีตามธรรมชาติใช้วงจรชีวิตช่วงนี้ประมาณ 4 เดือนพอเข้าในฤดูหนาวกว่างตัวเมียหลังจากผสมพันธุ์ก็จะขุดดินแล้ววางไข่ส่วนตัวเองก็จะตายไข่ก็ฟักเป็นตัวหนอนเป็นดักแด้อาศัยอยู่ใต้ผิวดินจนถึงต้นฤดูฝนก็จะขุดดินขึ้นมาผสมพันธุ์ดำรงชีวิตสืบลูกหลานต่อไปกว่างประเภทต่าง ๆ กว่างมีหลายชนิดได้แก่ กว่างโซ้ง กว่างโซ้ง (ซ่ง) เป็นกว่างตัวผู้ขนาดใหญ่ที่มีลักษณะดีที่สุดตัวโตสง่างามเขายาวและหนาทั้งข้างล่างข้างบนลำตัวสีน้ำตาลแดงสีสันสวยงามกว่างชนิดนี้มักจะส่งเสียง "ซี่ๆ" ตลอดเวลานิยมใช้ชนกันลักษณะของกว่างโซ้งที่ดีนั้นต้องมีหน้ากว้างกางเขาออกได้เต็มที่เขาล่างจะยาวกว่าเขาบนนิดหน่อยถ้าเขาล่างยาวกว่าเขาบนก็จะเรียกว่า "กว่างเขาหวิด" ถือว่าหนีบไม่แรงไม่แน่น กว่างกิ กว่างกิเป็นกว่างตัวผู้ที่มีเขาข้างบนสั้น (กิแปลว่าสั้น) เขาบนจะออกจากหัวออกมานิดเดียวกว่างกิจะต่อสู้หรือชนกันโดยใช้เขาล่างงัดกันแต่ไม่สามารถใช้เขาหนีบคู่ต่อสู้ได้จึงไม่นิยมนำมาใช้เป็นกว่างชนกว่างกิมี 2 ชนิดคือกว่างกิขี้หมูซึ่งเป็นด้วงที่เกิดในบริเวณมูลสุกรเก่าตัวเล็กมักมีสีน้ำตาลแดงและกว่างกิทุยเป็นกว่างกิที่มีตัวใหญ่ขนาดใกล้เคียงกับกว่างโซ้งแต่เขาสั้นกว่าลำตัวมีสีน้ำตาลอมดำ (ทุยแปลว่ากระเทยหรือครึ่ง ๆ กลาง ๆ) กวางอีลุ้ม กว่างอีลุ้มเป็นกว่างตัวเมียซึ่งเป็นเหยื่อล่อตามธรรมชาติบางแห่งเรียกว่ากว่างแม่อู้ดกว่างแม่มดหรือกว่างแม่อีดุ้มกว่างตัวเมียนี้จะมีทั้งชนิดตัวเล็กและตัวใหญ่มีทั้งสีน้ำตาลและสีดำกินจุกว่ากว่างตัวผู้ไม่มีเขาปากมีลักษณะเป็นฝาสำหรับขุดซึ่งจะขุดอ้อยให้เป็นแอ่งเห็นได้ชัดปกติจะใช้กว่างแม่อีหลุ้มนี้เป็นตัวล่อให้กว่างตัวผู้ชนกันกว่างตัวเมียนี้เมื่อผสมพันธุ์แล้วจะขุดรูลงดินเพื่อวางไข่แล้วจึงตาย กว่างแซมเป็นกว่างขนาดกลางมีลักษณะคล้ายกับกว่างโซ้งแต่ตัวเล็กกว่าเล็กน้อยและมีลำตัวสีน้ำตาลแดงกว่าเขาสั้นเรียวเล็กท่าทางสง่างามคล่องแคล่วกว่างชนิดนี้มักเลี้ยงไว้เป็นคู่ซ้อมหรือให้เด็ก ๆ เล่นกันแทนกว่างโซ้ง กว่างก่อชอบอาศัยอยู่ตามต้นไม้ก่อลักษณะเด่นของกว่างชนิดนี้คือตามตัวมีขนมีความแข็งแรงและอดทนมากกว่ากว่างที่ใช้กันโดยทั่วไปทำให้บางคนใช้กระดาษทรายมาขัดกว่างชนิดนี้แล้วนำไปชนกับกว่างชนซึ่งมักจะชนะทุกครั้งโดยปกติแล้วกว่างก่อถือเป็นกว่างป่าชนิดหนึ่งที่ไม่แพร่หลายจึงไม่นิยมนำมาชนแข่งกัน กว่างดอยหล่อดอยหล่อเป็นชื่อหมู่บ้านหนึ่งตั้งอยู่ในเขตอำเภอดอยหล่อจังหวัดเชียงใหม่กว่างดอยหล่อมีชื่อเสียงในด้านความอดทนแข็งแกร่งพูดกันว่าเป็นกว่างที่ผ่านความลำบากในการขุดหินขุดทรายขึ้นมาจึงมีความอดทนเป็นเลิศเมื่อใครได้กว่างดอยหล่อมาเลี้ยงไว้ชนจึงมั่นใจได้ว่ามีกว่างที่ดีและอดทนเมื่อถึงฤดูเล่นกว่างมาถึงนักเล่นกว่างจึงแสวงหากว่างดอยหล่อมาเลี้ยงบางคนถึงกับเดินทางไปที่หมู่บ้านดอยหล่อเพื่อหากว่างชนดอยหล่อก็มี กว่างงวง (กว่างหน่อ) คือด้วงงวงของภาคกลางกว่างชนิดนี้ชอบกินหน่อไม้หรือยอดอ่อนมะพร้าวลำตัวมีขนาดเล็กสีดำตรงปากจะมีส่วนยื่นเป็นงวงและไม่มีเขากว่างชนิดนี้ไม่นิยมนำมาเลี้ยงเพื่อชนกัน กว่างซาง กว่างซางเป็นกว่างขนาดใหญ่สีของปีกออกไปทางสีครีมหรือสีหม่นมีเขา 5 เขาข้างบนมี 4 เขาเรียงกันจากซ้ายไปขวาข้างล่างมี 1 เขาไม่นิยมนำมาชนกันเพราะอืดอาดไม่แคล่วคล่องว่องไวชนไม่สนุก กว่างฮักหรือกว่างรักมีสีดำรูปร่างและขนาดใกล้เคียงกับกว่างแซมกว่างชนิดนี้ไม่ค่อยใช้ชนกันเพราะกล่าวกันว่าน้ำอดน้ำทนสู้กว่างโซ้งไม่ได้ดังที่ว่า "กว่างฮักน้ำใสไว้ใจ๋บ่ได้" กว่างหนวดขาวลักษณะเหมือนกับกว่างโซ้งแต่ต่างกันที่ตรงหนวดจะมีสีขาวเชื่อกันว่าเป็นพญากว่างกว่างหนวดขาวนี้จะชนจะสู้กับกว่างทุกขนาดกว่างหนวดดำจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะเกรงกลัวอำนาจของพญาบางครั้งกำลังชนกันพอรู้ว่าเป็นพญากว่างก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

รู้จัก "กว่าง"

กว่างหรือบางทีเรียกว่า "แมงคาม" เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิด หนึ่งมี 6 ขาตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้าง หน้าและโค้งเข้าตอนปลายแยกเป็นสองแฉกซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขาและ 5 เขาส่วนตัวเมียไม่มีเขาเกิดจากไข่ ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดินมีชื่อเรียกตามรูปร่างตามขนาดและเรียกตามแหล่งที่เกิดเช่นกว่างโซ้งกว่างแซมกว่างกิกว่างอีลุ้มบางชนิดไม่นิยมนำมาเลี้ยง

สีของกว่างจะมีทั้งสี แดงเปลือกมังคุดมันเงาไปจนถึงสีดำมันเงาเหมือนสีของเฟอร์นิเจอร์เช่นเปียโนหรือเครื่องเสียงชั้นดีจากต่างประเทศที่เป็นสีมะฮอกกานีสีแดงของไม้มะค่ากว่างบางตัวมีสีดำ เหมือนสียางไม้รักชาวบ้านเรียก ชื่อกว่างตามสีเช่นถ้ากว่างสีดำออกแดงเรียกว่ากว่างรักน้ำใสถ้าสีดำสนิทเรียกว่า "กว่างรักน้ำปู๋" อาหารของกว่างมีทั้งยอดพืช ผัก ยอดหน่อไม้คุณใบครามไม้แพ่งไม้มะกอกและกล้วยต่างๆอาหารที่ชอบเป็นพิเศษคือคุณน้ำหวานจากเนชั่อ้อย

วงจรชีวิตของกว่าง

กว่างมีวงจรชีวิตประมาณ 1 ปีคือช่วงต้นฤดูฝนในระยะ ที่เป็นตัวหนอนหรือตัวด้วงจะมี สีขาวตัวโตมีความยาวประมาณ 5-6 เซนติเมตรและเส้นรอบวงประมาณ 1 นิ้วในช่วงนี้จะอยู่ในดิน ชอบกินเศษใบไม้ผุตอไม้หรือต้นไม้ที่ผุเป็นการช่วยธรรมชาติในการย่อยสลายใบไม้ต้นไม้ให้กลายเป็นปุ๋ย แก่คุณดินได้เป็นอย่างดี

ต่อมากลายเป็นดักแด้และคุณตัวเต็มวัยเป็นวัยเจริญพันธุ์พร้อมสืบเผ่าพันธุ์ได้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดช่วงที่เป็นคุณตัวหนอนถึงคุณตัวเต็มวัยใช้เวลาประมาณ 1 - 2 เดือนก่อนที่จะถึงฤดูฝนเมื่อ ฝนตกลงมาทำให้ ดินอ่อนด้วงกว่างที่เจริญเติบโต เต็มที่ก็จะดันดินออกมาสู่โลกภายนอกเพื่อหาแหล่งอาหารใหม่และเพื่อการผสมพันธุ์กว่างตัวผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดเพื่อการผสมพันธุ์โดยกว่างจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมียและ ฝ่ายที่ชนะก็จะได้รับรางวัล ได้ผสมพันธุ์กับตัวเมียเป็นการคัดเลือกสายพันธ์ที่ดีตามธรรมชาติใช้วงจรชีวิตช่วงนี้ประมาณ 4 เดือนพอเข้าในฤดูหนาวกว่าง ตัวเมียหลังจากผสมพันธุ์ก็จะขุดดินแล้ววางไข่ส่วนตัวเองก็จะตายไข่ ก็ฟักเป็นคุณตัวหนอนเป็นดักแด้อาศัยขณะนี้ใต้ผิวคุณดินจนถึงคุณต้นฤดูคุณฝนก็จะขุดคุณดินขึ้นมาผสมพันธุ์ดำรงชีวิตสืบที่คุณลูกหลานต่อไป

กว่างออกประเภทต่างๆ

กว่างมีหลายชนิด ได้แก่

กว่างโซ้ง

กว่างโซ้ง (ซ่ง) เป็นกว่างตัวผู้ ขนาดใหญ่ที่มีลักษณะดีที่สุดตัว โตสง่างามเขายาวและหนาทั้งข้างล่างข้างบนลำตัวสีน้ำตาลแดงสีสันสวยงามกว่างชนิดนี้มักจะส่งเสียง "ซี่ ๆ " ตลอดเวลานิยมใช้ชนกันลักษณะของ กว่างโซ้งที่ดีนั้น ต้องมีหน้ากว้างกางเขาออกได้ เต็มที่เขาล่างจะยาวกว่าเขาบนนิดหน่อยถ้าเขาล่างยาวกว่าเขาบนก็จะเรียกว่า "กว่างเขาหวิด" ถือว่าหนีบไม่แรงไม่แน่น

กว่างกิ

กว่างกิเป็นกว่างตัวผู้ ที่มีเขาข้างบนสั้น (กิแปลว่าสั้น) เขาบนจะออกจากหัวออกมา นิดเดียวกว่างกิจะต่อสู้หรือชนกันโดยใช้เขาล่างงัดกัน แต่ไม่สามารถใช้เขาหนีบคู่ต่อสู้ได้จึงไม่นิยมนำมาใช้ เป็นกว่างชนกว่างกิมี 2 ชนิดคือกว่างกิขี้หมูซึ่ง เป็นด้วงที่เกิดในบริเวณมูลสุกรเก่าตัวเล็กมักมีสีน้ำตาลแดงและกว่างกิทุยเป็นกว่างกิที่มีตัวใหญ่ขนาดใกล้เคียงกับกว่างโซ้ง แต่ เขาสั้นกว่าลำตัวมีสีน้ำตาล อมดำ (ทุยแปลว่ากระเทยหรือครึ่งๆ กลางๆ )

กวางอีลุ้ม

กว่างอีลุ้มเป็นกว่างตัวเมียซึ่งเป็นเหยื่อล่อตามธรรมชาติบางแห่งเรียกว่าได้กว่างคุณแม่อู้ดกว่างแม่มดหรือกว่า งแม่อีดุ้มกว่างตัวเมีย นี้จะมีทั้งชนิดตัวเล็กและตัวใหญ่มีทั้งสีน้ำตาลและสีดำกินจุกว่ากว่างตัวผู้ไม่มีเขาปากมีลักษณะเป็นฝาสำหรับขุดซึ่งจะขุดอ้อยให้เป็นแอ่งเห็นได้ชัด ปกติจะใช้กว่างคุณแม่อีหลุ้มนี้เป็นคุณตัวล่อให้กว่างตัวผู้ชนกันกว่างตัวเมียนี้เมื่อผสมพันธุ์แล้วจะขุดรูลงคุณดินเพื่อวางไข่แล้วจึงตาย

กว่างแซมเป็นกว่างขนาดกลางมีลักษณะคล้ายกับกว่างโซ้ง แต่คุณตัวเพิ่มข้อมูลที่กว่าเล็กน้อยและมีลำคุณตัวสีน้ำตาลแดงกว่าเขาสั้นเรียวเพิ่มข้อมูลที่ท่าทางสง่างามคล่องแคล่วกว่างชนิดนี้มักเลี้ยงไว้เป็นคู่ซ้อมหรือให้ที่คุณเด็ก ๆ เล่นกันแทนกว่างโซ้ง

กว่างก่อชอบอาศัยขณะนี้ตามต้นไม้ก่อลักษณะเด่น ของกว่างชนิดนี้คือตามตัว มีขนมีความแข็งแรงและอดทนมากกว่ากว่างที่ใช้กันโดยทั่วไปทำให้บางคนใช้กระดาษทรายมาขัดกว่างชนิดนี้แล้วนำไปชนกับกว่างชนซึ่งมักจะชนะทุกครั้งโดยปกติแล้วกว่า งก่อถือเป็นกว่างป่าชนิดคุณหนึ่งที่ไม่แพร่หลายจึงไม่นิยมนำมาชนแข่งกัน

กว่างดอยหล่อดอยหล่อเป็นชื่อหมู่บ้านคุณหนึ่งตั้งขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดเขตอำเภอดอยหล่อจังหวัดส์ ChiangMai กว่างดอยหล่อมีชื่อเสียงในห้างหุ้นส่วนจำกัดด้านความสามารถอดทนแข็งแกร่ง พูดกันว่าเป็นกว่างที่ผ่าน ความลำบากในการขุดหินขุดทรายขึ้นมาจึงมีความอดทนเป็นเลิศเมื่อใครได้กว่างดอยหล่อมาเลี้ยงไว้ชนจึงมั่นใจได้ว่ามีกว่างที่ดีและอดทนเมื่อถึงฤดูเล่น กว่างมาถึงนักเล่นกว่างจึงแสวงหากว่างดอยหล่อมาเลี้ยงบางของคุณคนถึงกับเดินทางไปที่หมู่บ้านดอยหล่อเพื่อหากว่างชนดอยหล่อก็มี

กว่างงวง (กว่างหน่อ) คือด้วงงวงของภาคกลางกว่าง ชนิดนี้ชอบกินหน่อไม้หรือยอดอ่อนมะพร้าวลำคุณตัวมีขนาดเพิ่มข้อมูลที่สีดำตั้งขึ้นตรงปากจะมีส่วนยื่นเป็นงวงและไม่มีเขากว่างชนิดนี้ไม่นิยมนำมาเลี้ยงเพื่อชนกัน

กว่างซาง

กว่างซางเป็นกว่างขนาดใหญ่ สีของปีกออกไปทางสีครีม หรือสีหม่นมีเขา 5 เขาข้างบนมี 4 เขาเรียงกันจากซ้ายไปขวาข้าง ล่างมี 1 เขาไม่นิยมนำมาชนกันเพราะอืดอาดไม่แคล่วคล่องว่องไวชนไม่สนุก

กว่างฮักหรือกว่า งรักมีสีดำรูปร่างและขนาด ใกล้เคียงกับกว่างแซมกว่างชนิดนี้ไม่ค่อยใช้ชนกันเพราะกล่าวกันว่าน้ำอดน้ำทนสู้กว่างโซ้งไม่ได้ดังที่ว่า "กว่างฮักน้ำใสไว้ใจ๋บ่ ได้ "

กว่างหนวดขาวลักษณะ เหมือนกับกว่างโซ้ง แต่ต่างกันที่ตรงหนวด จะมีสีขาวเชื่อกันว่าเป็นพญากว่างกว่างหนวดขาวนี้จะชนจะสู้กับกว่างทุกขนาดกว่างหนวดดำจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะเกรงกลัวอำนาจของพญาบางครั้ง กำลังชนกันพอรู้ว่าเป็นพญา กว่างก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

รู้จัก " กว่าง "กว่างหรือบางทีเรียกว่า " แมงคาม " เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่งคอนโด 6 ขาตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้างหน้าและโค้งเข้าตอนปลายแยกเป็นสองแฉกซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขาและ 5 เขาส่วนตัวเมียไม่มีเขาเกิดจากไข่ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดินมีชื่อเรียกตามรูปร่างตามขนาดและเรีย กตามแหล่งที่เกิดเช่นกว่างโซ้งกว่างแซมกว่างกิกว่างอีลุ้มบางชนิดไม่นิยมนำมาเลี้ยงสีของกว่างจะมีทั้งสีแดงเปลือกมังคุดมันเงาไปจนถึงสีดำมันเงาเหมือนสีของเฟอร์นิเจอร์เช่นเปียโนหรือเครื่องเสียงชั้นดีจากต่างประเทศที่เป็นสีมะฮอกกานีสีแดงของไม้มะค่ากว่างบางตัวมีสีดำเหมือนสียางไม้รักชาวบ้านเรียกชื่อกว่างตามสีเช่นถ้ากว่างสีดำออกแดงเรีย กว่ากว่างรักน้ำใสถ้าสีดำสนิทเรียกว่า " กว่างรักน้ำปู๋ " อาหารของกว่างมีทั้งยอดพืชผักยอดหน่อไม้ใบครามไม้แพ่งไม้มะกอกและกล้วยต่างๆอาหารที่ชอบเป็นพิเศษคือน้ำหวานจากอ้อยวงจรชีวิตของกว่าง1 . กว่างมีวงจรชีวิตประมาณคือช่วงต้นฤดูฝนในระยะที่เป็นตัวหนอนหรือตัวด้วงจะมีสีขาวตัวโตมีความยาวประมาณ 5 - 6 เซนติเมตรและเส้นรอบวงประมาณ 1 นิ้วในช่วงนี้จะอยู่ในดินชอบกินเศษใบไม้ผุตอไม้หรือต้นไม้ที่ผุเป็นการช่วยธรรมชาติในการย่อยสลายใบไม้ต้นไม้ให้กลายเป็น ปุ๋ยแก่ดินได้เป็นอย่างดีต่อมากลายเป็นดักแด้และตัวเต็มวัยเป็นวัยเจริญพันธุ์พร้อมสืบเผ่าพันธุ์ได้ในช่วงที่เป็นตัวหนอนถึงตัวเต็มวัยใช้เวลาประมาณ 1 - 2 เดือนก่อนที่จะถึงฤดูฝนเมื่อฝนตกลงมาทำให้ดินอ่อนด้วงกว่างที่เจริญเติบโตเต็มที่ก็จะดันดินออกมาสู่โลกภายนอกเพื่อหาแหล่งอาหารใหม่และ เพื่อการผสมพันธุ์กว่างตัวผู้ที่แข็งแรงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดเพื่อการผสมพันธุ์โดยกว่างจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมียและฝ่ายที่ชนะก็จะได้รับรางวัลได้ผสมพันธุ์กับตัวเมียเป็นการคัดเลือกสายพันธ์ที่ดีตามธรรมชาติใช้วงจรชีวิตช่วงนี้ประมาณ 4 เดือนพอเข้าในฤดูหนาว กว่างตัวเมียหลังจากผสมพันธุ์ก็จะขุดดินแล้ววางไข่ส่วนตัวเองก็จะตายไข่ก็ฟักเป็นตัวหนอนเป็นดักแด้อาศัยอยู่ใต้ผิวดินจนถ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.