Labour Induction in Women with Uter

Labour Induction in Women with Uterine Scar.
The incidence of labour induction is increased within years (31). The risk of uterine rupture is also increased. It is reported in 0.5%-1% of patients attempting vaginal births after cesarean section (VBAC) (32). The risks of trial of labour after cesarean delivery (TOLAC) are hysterectomy, transfusion, fetal ischemic encephalopathy and fetal death (33). Uterine scars are the main risk factors for uterine rupture and abnormal placental insertion. It is very important to choose a candidate woman with previous cesarean section for vaginal delivery. Congenital anomalies of pelvis, placenta or vasa previa and history of uterine rupture should be excluded. Appropriate candidate for TOLAC is a woman with a single cesarean delivery by low transverse incision. Some studies show that women with 2 prior low transverse incision have greater risk of uterine rupture than women with a single low transverse incision (34,35). However, Landon et al found no difference in the risk of uterine rupture when comparing patients with a single versus 2 low transverse incisions (36). For the success of TOLAC, the candidates should be chosen appropriately. Benefit and risk ratio should be calculated and each woman should be counselled individually. The variables determining the success of VBAC are history of prior vaginal delivery, the indication of prior cesarean delivery, age, body mass index and ethnicity (37). Common indications for labour induction are post-term pregnancy, intrauterine growth retardation of fetus, prelabour rupture of membranes, hypertensive disorders. A lot of methods are available for labour induction: Pharmacological methods (prostaglandin analogues, oxytocin) and mechanical methods (for example, Foley catheters) (38). The studies show an increased risk for women with prior cesarean delivery if prostaglandins are used for cervical
ripening (39,40). The risk of uterine rupture is lower with mechanical dilatators compared to prostaglandins when they are used for cervical ripening (32,41). The large retrospective study including 20 000 women, reported an association between the risk of uterine rupture and mode of delivery. The risk of uterine rupture without labour is 1.6 per 1000, with spontaneous onset of labour 5.2 per 1000, with induction of labour with prostaglandins, it is 7.7 per 1000. However, the study did not differentiate dinoprostone and misoprostol (40). Gyamfi et al showed that induction of labour had no effect on VBAC outcome, but the authors did not explain the details of the study (42). Macones et al reported that sequential use of prostaglandins and oxytocin was associated with uterine rupture (OR: 3.07; 95% CI: 0.98-9.88) (43). American guidelines discourage the use of prostaglandin E2 for induction of labour (44). Canadian guidelines reported prostaglandin E1 is associated with a high risk of uterine rupture. Cervical ripening with a Foley catheter may be safe (45). Miller and Davis also reported the use of double balloon catheter for cervical ripening in a small case series (46). As a summary; American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG), The Society of Obstetricians and Gynecology of Canada (SOGC) and the Royal College of Obstetricians and Gynecologists (RCOG) acknowledge an increased risk of uterine rupture with oxytocin, induction and augmentation of labour is an option for all women undergoing a TOLAC. ACOG and SOGC discourage prostaglandin E1 in induction of labour but SOGC supports the use of prostaglandin E2 in rare situations. RCOG allows both prostaglandin E1 and E2, but recommends women be informed of the higher risk of uterine rupture (47). As a conclusion, cesarean rates have increased in the past years due to different reasons such as having a history of previous cesarean section, medical indications for cesarean, cultural beliefs, the fear of labor pain and disturbing the genital anatomy (48). In the near future, in order to decrease the high cesarean rates, labor induction in the women with previous cesarean deliveries will continue to be an important issue with the accompanying increased risk of uterine rupture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเหนี่ยวนำแรงงานในผู้หญิงที่มีแผลเป็นที่มดลูก อุบัติการณ์ของการเหนี่ยวนำแรงงานจะเพิ่มขึ้นในปี (31) นอกจากนี้ยังมีเพิ่มความเสี่ยงของมดลูกแตก มีรายงานใน 0.5-1% ของผู้ป่วยพยายามเกิดช่องคลอดหลังคลอด (VBAC) (32) มีความเสี่ยงของการทดลองของแรงงานหลังคลอดคลอด (TOLAC) มดลูก ประคอง encephalopathy ขาดเลือดทารกในครรภ์ และทารกในครรภ์เสียชีวิต (33) รอยแผลเป็นที่มดลูกเป็นหลักภาวะมดลูกแตกและแทรกรกผิดปกติ มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะเลือกผู้สมัครผู้หญิงที่ มีก่อนหน้านี้ในส่วนผ่าตัดคลอดทางช่องคลอด ควรแยกกำเนิดความผิดปกติของกระดูกเชิงกราน รก หรือ vasa เกาะต่ำและประวัติของมดลูกแตก ผู้สมัครที่เหมาะสมสำหรับ TOLAC เป็นผู้หญิงที่ มีการจัดส่งคลอดเดี่ยวโดยแผลตามขวางต่ำ บางการศึกษาแสดงว่า ผู้หญิงที่ มี 2 ก่อนแผลตามขวางต่ำมีความเสี่ยงมากขึ้นของมดลูกแตกมากกว่าผู้หญิงด้วยการเดี่ยวต่ำขวางแผล (34,35) อย่างไรก็ตาม แลนดอน et al พบไม่มีความแตกต่างในความเสี่ยงของมดลูกแตกเมื่อเปรียบเทียบผู้ป่วยแบบเดี่ยวกับแผลตามขวางต่ำ 2 (36) สำหรับความสำเร็จของ TOLAC ผู้สมัครควรจะเลือกอย่างเหมาะสม ควรคำนวณอัตราส่วนผลประโยชน์และความเสี่ยง และควรให้คำปรึกษาหญิงแต่ละคนมีเอกลักษณ์ ตัวแปรที่กำหนดความสำเร็จของ VBAC มีประวัติก่อนคลอด การบ่งชี้ก่อนคลอด อายุ ดัชนีมวลกาย และเชื้อชาติ (37) ทั่วไปบ่งชี้ในการเหนี่ยวนำแรงงานถูก prelabour แตกของเยื่อหุ้ม โรคความดันโลหิตสูง มดลูกไม่โตของทารกในครรภ์ ตั้งครรภ์ระยะหลัง มีจำนวนมากวิธีการเหนี่ยวนำแรงงาน: วิธีการทางเภสัชวิทยา (prostaglandin analogues อุ้ง) และวิธีกล (เช่น สายสวนมอร์ริส) (38) การศึกษาแสดงความเสี่ยงสำหรับผู้หญิงพร้อมส่งก่อนคลอดถ้า prostaglandins ที่ใช้สำหรับปากมดลูก สุก (39,40) ความเสี่ยงของมดลูกแตกจะต่ำกว่า ด้วยกล dilatators เทียบกับ prostaglandins เมื่อใช้ปากมดลูกสุก (32,41) ศึกษาย้อนหลังใหญ่รวมถึงผู้หญิง 20 000 รายงานความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงของมดลูกแตกและจัดส่ง ความเสี่ยงของมดลูกแตกโดยไม่มีแรงเป็น 1.6 ต่อ 1000 โจมตีเกิดขึ้นเองของแรงงาน 5.2 ต่อ 1000 ด้วยการเหนี่ยวนำของแรงงานกับ prostaglandins เป็น 7.7 ต่อ 1000 อย่างไรก็ตาม การศึกษาไม่ได้แยก dinoprostone และไมโซพรอสทอ (40) Gyamfi et al พบว่า การเหนี่ยวนำของแรงงานไม่มีผลกับผล VBAC แต่ผู้เขียนได้อธิบายรายละเอียดของการศึกษา (42) Macones et al รายงานว่า ลำดับการใช้ prostaglandins และอุ้งไม่เกี่ยวข้องกับมดลูกแตก (หรือ: 3.07; 95% CI: 0.98 9.88) (43) แนวอเมริกันกีดกันการใช้ prostaglandin E2 เพื่อเหนี่ยวนำของแรงงาน (44) แนวทางการแคนาดารายงาน prostaglandin E1 ไม่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงที่มดลูกแตก ปากมดลูกสุก ด้วยสายสวนมอร์ริสอาจจะปลอดภัย (45) มิลเลอร์และเดวิสยังรายงานว่า การใช้สายสวนบอลลูนคู่สำหรับสุกปากมดลูกในกรณีชุดเล็ก (46) เป็นสรุป วิทยาลัยอเมริกันของสูติแพทย์ และเสื่อม (ACOG), สังคมที่สูติแพทย์ และนรีเวชวิทยาของแคนาดา (SOGC) และรอยัลวิทยาลัยสูติแพทย์ และเสื่อม (RCOG) รับทราบความเสี่ยงของมดลูกแตกกับอุ้ง การเหนี่ยวนำ และการเสริมแรงเป็นตัวเลือกสำหรับผู้หญิงระหว่างการ TOLAC SOGC และ ACOG กีดกัน prostaglandin E1 ในการเหนี่ยวนำของแรงงาน แต่ SOGC สนับสนุนการใช้ของ prostaglandin E2 ในสถานการณ์ที่หายาก RCOG ให้ทั้ง prostaglandin E1 และ E2 แต่ผู้หญิงแนะนำให้ทราบถึงความเสี่ยงสูงของมดลูกแตก (47) เป็นข้อสรุป คลอดราคาได้เพิ่มขึ้นในปีผ่านมาเนื่องจากเหตุผลต่าง ๆ เช่นมีประวัติคลอดก่อนหน้า ข้อบ่งชี้ทางการแพทย์สำหรับคลอด วัฒนธรรมความเชื่อ ความกลัวความเจ็บปวดแรง และรบกวนกายวิภาคอวัยวะเพศ (48) ในอนาคต เพื่อลดอัตราการคลอดสูง การเหนี่ยวนำแรงงานในผู้หญิงมีการจัดส่งที่คลอดก่อนหน้านี้จะยังคงเป็นปัญหาสำคัญกับประกอบเพิ่มความเสี่ยงของมดลูกแตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเหนี่ยวนำแรงงานในผู้หญิงที่มีมดลูกแผลเป็น.
อุบัติการณ์ของการเหนี่ยวนำแรงงานจะเพิ่มขึ้นภายในปี (31) ความเสี่ยงของการแตกของมดลูกยังเพิ่มขึ้น มีรายงานใน 0.5% -1% ของผู้ป่วยพยายามที่เกิดในช่องคลอดหลังการผ่าตัดคลอด (VBAC) (32) ความเสี่ยงของการทดลองของแรงงานหลังคลอด (TOLAC) จะมีการผ่าตัดมดลูก, การถ่ายเลือด encephalopathy ขาดเลือดของทารกในครรภ์และการตายของทารกในครรภ์ (33) รอยแผลเป็นมดลูกเป็นปัจจัยเสี่ยงหลักสำหรับการแตกของมดลูกและการแทรกรกผิดปกติ มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะเลือกผู้สมัครที่เป็นผู้หญิงที่มีการผ่าตัดคลอดก่อนหน้านี้สำหรับการจัดส่งในช่องคลอด ความผิดปกติ แต่กำเนิดของกระดูกเชิงกรานรกเกาะต่ำหรือ Vasa และประวัติศาสตร์ของการแตกของมดลูกควรได้รับการยกเว้น ผู้สมัครที่เหมาะสมสำหรับ TOLAC เป็นผู้หญิงที่มีการส่งมอบการผ่าตัดคลอดเดียวโดยแผลขวางต่ำ บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่มี 2 ก่อนที่แผลขวางต่ำมีความเสี่ยงมากขึ้นจากการแตกของมดลูกมากกว่าผู้หญิงที่มีแผลตามขวางเดียวต่ำ (34,35) อย่างไรก็ตามแลน et al, พบความแตกต่างในความเสี่ยงของการแตกของมดลูกไม่เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่มีเพียงครั้งเดียวเมื่อเทียบกับ 2 แผลขวางต่ำ (36) สำหรับความสำเร็จของ TOLAC ผู้สมัครควรจะเลือกอย่างเหมาะสม ผลประโยชน์และอัตราความเสี่ยงควรจะคำนวณและผู้หญิงแต่ละคนควรได้รับการให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล ตัวแปรที่กำหนดความสำเร็จของ VBAC ที่มีประวัติของการคลอดก่อนบ่งชี้ของการส่งมอบก่อนการผ่าตัดคลอดอายุดัชนีมวลกายและเชื้อชาติ (37) ตัวชี้วัดทั่วไปสำหรับการเหนี่ยวนำแรงงานตั้งครรภ์โพสต์ระยะชะลอการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์มดลูกแตก prelabour ของเยื่อ, โรคความดันโลหิตสูง มากในวิธีการที่ใช้ได้สำหรับการเหนี่ยวนำแรงงาน: วิธีการทางเภสัชวิทยา (analogues prostaglandin, Oxytocin) และวิธีกล (เช่นสายสวนโฟลีย์) (38) การศึกษาแสดงให้เห็นความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับผู้หญิงที่มีการส่งมอบการผ่าตัดคลอดก่อนถ้า prostaglandins จะใช้สำหรับปากมดลูก
สุก (39,40) ความเสี่ยงของการแตกของมดลูกต่ำกับ dilatators กลเมื่อเทียบกับ prostaglandins เมื่อพวกเขาจะใช้สำหรับปากมดลูกสุก (32,41) การศึกษาย้อนหลังขนาดใหญ่รวมทั้ง 20 000 ผู้หญิงรายงานความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงของการแตกของมดลูกและโหมดของการจัดส่ง ความเสี่ยงของการแตกของมดลูกโดยไม่ต้องใช้แรงงานคือ 1.6 ต่อ 1000 มีการโจมตีที่เกิดขึ้นเองของการใช้แรงงาน 5.2 ต่อ 1000 ด้วยการชักนำของแรงงานกับ prostaglandins ก็คือ 7.7 ต่อ 1000 อย่างไรก็ตามการศึกษาไม่ได้แยกความแตกต่างในผู้ป่วยและ misoprostol (40) Gyamfi et al, แสดงให้เห็นว่าการชักนำของแรงงานไม่มีผลกระทบต่อผลการ VBAC แต่ผู้เขียนไม่ได้อธิบายรายละเอียดของการศึกษา (42) Macones et al, รายงานว่าการใช้งานต่อเนื่องของ prostaglandins และอุ้งได้เกี่ยวข้องกับการแตกของมดลูก (OR: 3.07; 95% CI: 0.98-9.88) (43) แนวทางอเมริกันกีดกันการใช้ prostaglandin E2 สำหรับการชักนำของแรงงาน (44) แนวทางแคนาดารายงาน prostaglandin E1 มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงของการแตกของมดลูก ปากมดลูกด้วยสายสวนโฟลีย์อาจจะปลอดภัย (45) มิลเลอร์และเดวิสยังมีรายงานการใช้สายสวนบอลลูนคู่สำหรับสุกปากมดลูกในชุดกรณีเล็ก ๆ (46) ในฐานะที่เป็นบทสรุป; อเมริกันวิทยาลัยสูตินรีแพทย์และนรีแพทย์ (ACOG), สมาคมสูตินรีแพทย์และนรีเวชวิทยาแคนาดา (SOGC) และราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์และนรีแพทย์ (RCOG) รับทราบความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการแตกของมดลูกกับอุ้ง, การเหนี่ยวนำและเสริมของการใช้แรงงานเป็นตัวเลือก สำหรับผู้หญิงทุกคนที่ได้รับการ TOLAC ACOG และ SOGC กีดกัน E1 prostaglandin ในการชักนำของแรงงาน แต่ SOGC สนับสนุนการใช้ prostaglandin E2 ในสถานการณ์ที่หายาก RCOG ช่วยให้ทั้ง prostaglandin E1 และ E2 แต่แนะนำให้ผู้หญิงได้รับทราบถึงความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการแตกของมดลูก (47) เป็นข้อสรุปอัตราการผ่าตัดคลอดได้เพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมาเนื่องจากเหตุผลที่แตกต่างกันเช่นมีประวัติของการผ่าตัดคลอดส่วนก่อนหน้านี้บ่งชี้ทางการแพทย์สำหรับการผ่าตัดคลอด, ความเชื่อทางวัฒนธรรมความกลัวของความเจ็บปวดแรงงานและรบกวนกายวิภาคศาสตร์อวัยวะเพศ (48) ในอนาคตอันใกล้นี้เพื่อลดอัตราการผ่าตัดคลอดสูง, การเหนี่ยวนำแรงงานในผู้หญิงที่มีการส่งมอบการผ่าตัดคลอดก่อนหน้านี้จะยังคงเป็นปัญหาที่สำคัญที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นที่มาพร้อมกับการแตกของมดลูก