OBJECTIVE: The safety and efficacy

OBJECTIVE: The safety and efficacy of risperidone and olanzapine were compared in a double-blind trial that used doses widely accepted in clinical practice. METHOD: Subjects (N=377) who met DSM-IV criteria for schizophrenia or schizoaffective disorder were randomly assigned to receive 2–6 mg/day of risperidone (mean modal dose=4.8 mg/day) or 5–20 mg/day of olanzapine (mean modal dose=12.4 mg/day) for 8 weeks. RESULTS: The two study groups were similar at baseline except that the olanzapine group was slightly younger than the risperidone group. Seventy-five percent of the participants completed the trial, with no between-treatment differences in the proportion of dropouts. Similar proportions of the risperidone and olanzapine groups reported extrapyramidal symptoms (24% and 20%, respectively). Severity of extrapyramidal symptoms was low in both groups, with no between-group differences. Total Positive and Negative Syndrome Scale scores and scores on the five Positive and Negative Syndrome Scale factors were improved in both groups at week 8 (subjects who completed the study) and endpoint (all subjects, including dropouts). There were overall between-treatment differences in efficacy. Comparison of individual factors found no significant differences at endpoint; at week 8, however, improvements on Positive and Negative Syndrome Scale factors for positive symptoms and anxiety/depression were greater with risperidone than olanzapine. An increase in body weight of ≥7% was seen in 27% of olanzapine participants and 12% of risperidone participants. CONCLUSIONS: Both treatments were well tolerated and efficacious. The frequency and severity of extrapyramidal symptoms were similar in the two treatment groups. Greater reductions in severity of positive and affective symptoms were seen with risperidone than with olanzapine treatment among study completers. There was no measure on which olanzapine was superior. Greater weight gain was associated with olanzapine than with risperidone treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เพื่อความปลอดภัยและประสิทธิภาพของ risperidone และ olanzapine ถูกเปรียบเทียบในการทดลองสองคนตาบอดที่ใช้ปริมาณที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในทางปฏิบัติทางคลินิก วิธี: หัวข้อ (N = 377) ที่ตรงตามเกณฑ์ของ DSM IV สำหรับโรคจิตเภทหรือโรค schizoaffective ถูกสุ่มให้ได้รับ 2-6 มิลลิกรัมต่อวันของ risperidone (หมายถึง ยาแบบ = 4.8 มิลลิกรัมต่อวัน) หรือ 5-20 มิลลิกรัมต่อวันของ olanzapine (หมายถึง ยาแบบ = 12.4 มิลลิกรัม) 8 สัปดาห์ ผลลัพธ์: กลุ่มสองศึกษาได้เหมือนกันที่พื้นฐานแต่กลุ่ม olanzapine เป็นเล็กน้อยที่อายุน้อยกว่ากลุ่ม risperidone เจ็ดห้าเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมเสร็จทดลอง มีความแตกต่างระหว่างรักษาไม่ในสัดส่วนของตก สัดส่วนที่คล้ายกันของกลุ่ม risperidone และ olanzapine รายงานอาการ extrapyramidal (24% และ 20% ตามลำดับ) ความรุนแรงของอาการ extrapyramidal ต่ำในกลุ่มทั้ง มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มไม่ได้ บวกและลบกลุ่มระดับคะแนนรวมและคะแนนปัจจัยบวกและลบกลุ่มขนาด 5 ถูกพัฒนาในกลุ่มที่ 8 สัปดาห์ (เรื่องที่เสร็จสิ้นการศึกษา) และปลายทาง (ชื่อเรื่องทั้งหมด รวมถึงตก) มีความแตกต่างระหว่างรักษาโดยรวมในประสิทธิภาพ เปรียบเทียบของแต่ละปัจจัยพบไม่แตกต่างกันที่ปลายทาง ในสัปดาห์ที่ 8 ไร ปรับปรุงกับปัจจัยบวกและลบระดับกลุ่มอาการ/ภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลและอาการบวกได้มากกว่ากับ risperidone olanzapine การเพิ่มน้ำหนักของ ≥7% ที่เห็นใน 27% ของผู้เข้าร่วม olanzapine และ 12% ของ risperidone ร่วม บทสรุป: รักษาทั้งถูกดีเผื่อไว้ และบ็อช ความถี่และความรุนแรงของอาการ extrapyramidal ได้เหมือนในกลุ่มสองรักษา ลดมากกว่าในความรุนแรงของอาการบวก และผลที่เห็น ด้วย risperidone กว่ากับ olanzapine รักษาระหว่างเรียน completers วัดไม่มีบน olanzapine ซึ่งถูกผ่อน น้ำหนักมากกว่าถูกเชื่อมโยงกับ olanzapine กว่ากับ risperidone รักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อความปลอดภัยและประสิทธิภาพของยา risperidone และยา olanzapine ถูกนำมาเปรียบเทียบในการทดลองแบบ double-blind ที่ใช้ในปริมาณที่ได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายในการปฏิบัติทางคลินิก วิธีการ: วิชา (จำนวน = 377) ซึ่งตามเกณฑ์ DSM-IV สำหรับโรคจิตเภทหรือโรค Schizoaffective ถูกสุ่มให้ได้รับ 2-6 มิลลิกรัม / วันของ risperidone (หมายถึงปริมาณกิริยา = 4.8 มก. / วัน) หรือ 5-20 มิลลิกรัม / วันของ olanzapine (หมายถึงปริมาณกิริยา = 12.4 มก. / วัน) เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ผลการศึกษาทั้งสองกลุ่มมีความคล้ายคลึงกันที่ baseline ยกเว้นว่ากลุ่มยา olanzapine เล็กน้อยที่อายุน้อยกว่ากลุ่ม risperidone เจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมการพิจารณาคดีเสร็จสิ้นโดยไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาในสัดส่วนของ dropouts สัดส่วนที่ใกล้เคียงกับกลุ่ม risperidone และยา olanzapine รายงานอาการ extrapyramidal (24% และ 20% ตามลำดับ) ความรุนแรงของอาการ extrapyramidal อยู่ในระดับต่ำในทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม รวมบวกและลบคะแนนชั่งซินโดรมและคะแนนในห้าปัจจัยซินโดรมขนาดบวกและลบได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นในทั้งสองกลุ่มในสัปดาห์ที่ 8 (วิชาที่จบการศึกษา) และปลายทาง (ทุกว​​ิชารวมทั้ง dropouts) โดยรวมมีความแตกต่างระหว่างการรักษาในการรับรู้ความสามารถมี การเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ปลายทาง; ในสัปดาห์ที่ 8 แต่การปรับปรุงอยู่กับปัจจัยชั่งซินโดรมบวกและลบสำหรับอาการบวกและความวิตกกังวล / ภาวะซึมเศร้าได้มากขึ้นด้วย risperidone กว่า olanzapine การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวของ≥7% ที่เห็นใน 27% ของผู้เข้าร่วม olanzapine และ 12% ของผู้เข้าร่วม risperidone สรุปการรักษาทั้งสองได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีและมีประสิทธิภาพ ความถี่และความรุนแรงของอาการ extrapyramidal มีความคล้ายคลึงกันในสองกลุ่มการรักษา ลดลงมากขึ้นในความรุนแรงของอาการบวกและอารมณ์ได้เห็นด้วย risperidone กว่ากับการรักษายา olanzapine หมู่ completers ศึกษา มีตัวชี้วัดที่ดีกว่าเป็นยา olanzapine ไม่ได้ น้ำหนักที่เพิ่มมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับยา olanzapine กว่ากับการรักษา risperidone

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : ความปลอดภัยและประสิทธิผลของริสเพอริโดน ๆและเปรียบเทียบในแบบทดลองใช้ขนาดยาที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในการปฏิบัติทางคลินิก วิธีการ : กลุ่มตัวอย่าง ( n = 377 ) ที่ได้พบกับเกณฑ์ dsm-iv สำหรับโรคจิตเภทหรือโรค schizoaffective มีวัตถุประสงค์เพื่อรับ 2 – 6 มิลลิกรัมต่อวันของริสเพอริโดน ( หมายถึงการ dose = 4.8 มก. / วัน ) หรือ 5 – 20 มก. / วัน ๆ ( หมายถึงการ dose = 124 มิลลิกรัม / วัน ) เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ผลศึกษา 2 กลุ่มมีความคล้ายคลึงกันในผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับยกเว้นอายุน้อยกว่ากลุ่มที่รับประทาน เล็กน้อย เจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของผู้ผ่านการทดลอง ไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาในสัดส่วนเรียนไม่จบ ที่คล้ายคลึงกันและสัดส่วนของริสเพอริโดนทุกกลุ่มรายงานอาการซ์ตร้าปิรามิดอล ( 24 % และ 20 %ตามลำดับ ) ความรุนแรงของอาการซ์ตร้าปิรามิดอลต่ำ ทั้งสองกลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม ทั้งหมดเป็นบวก และลบ ซินโดรมระดับคะแนนและคะแนนในห้าปัจจัยบวกและปัจจัยลบที่ระดับอาการดีขึ้นทั้งในกลุ่มที่สัปดาห์ที่ 8 ( วิชาที่จบการศึกษา ) และปลายทาง ( วิชาทั้งหมด รวมถึงการอ )มีความแตกต่างในการรักษาโดยรวมระหว่างความมีประสิทธิภาพ การเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคล พบว่าไม่มีความแตกต่างที่จุดสิ้นสุด ; ที่ 8 สัปดาห์ อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงในด้านบวกและด้านลบ ด้านบวก และระดับอาการโรคความวิตกกังวล / ภาวะซึมเศร้าได้มากกว่ากับริสเพอริโดนกว่าๆ .การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัว≥ 7% พบว่า 27% ของผู้เข้าร่วมประชุมและผู้เข้าร่วมทุก 12 % ของริสเพอริโดน . สรุป : การรักษาเป็นอย่างดี ทั้งการยอมรับและผู้ ความถี่และความรุนแรงของอาการซ์ตร้าปิรามิดอลมีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่มมากขึ้น ซึ่งความรุนแรงของอาการทางอารมณ์และเห็นด้วยกับการ รับประทาน กว่า ๆระหว่าง completers ศึกษา มีวัดที่ได้รับที่ยอดเยี่ยม ได้รับน้ำหนักมากขึ้นกว่าที่เกี่ยวข้องกับ ๆ รับประทาน การรักษา