Antimicrobial effects of ZnO nanopa

Antimicrobial effects of ZnO nanoparticles may be attributed to several mechanisms:

1) induction of oxidative stress due to ROS generation especially interior or out of cell H2O2 which leads to interaction with proteins, DNA, and lipids causing death ;

2) membrane disorganization due to accumulation of ZnO nanoparticles in the bacterial membrane and also their cellular internalization ;

3) release of Zn ions that may be responsible for antimicrobial activity by binding to the membrane of microorganisms.

However, the toxicity of ZnO nanoparticles is not directly related to their entering into the cell, rather their intimate contact onto the cell causes changes in the microenvironment in the vicinity of the organism-particle contact area to either increase metal solubilization or to generate ROS, that may ultimately damage cell membrane .

Moreover, the toxicity of ZnO nanoparticles is not only affected by the light via ROS production, but may also happen in the dark although its mechanism is not yet defined .


Jin et al. (2009) studied several approaches (powder, film, PVP capped and coating) for the application of nano-ZnO in food systems and concluded that nano-ZnO exhibits antimicrobial effects against L. monocytogenes and S. enteritidis in liquid egg white and in culture media.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีฤทธิ์ต้านจุลชีพเก็บกัก ZnO อาจนำมาประกอบกับกลไกหลาย:1) ความเหนี่ยวนำของความเครียดออกซิเดชันเนื่องจากรุ่น ROS ภายในโดยเฉพาะ หรือ จากเซลล์ H2O2 ซึ่งนำไปสู่การปฏิสัมพันธ์กับโปรตีน ดีเอ็นเอ และไขมันที่ก่อให้เกิดเสีย ชีวิต 2) เยื่อ disorganization เนื่องจากสะสมของ ZnO เก็บกักในเยื่อหุ้มเซลล์แบคทีเรีย และ internalization โทรศัพท์มือถือของพวกเขา3) ปล่อยของ Zn ไอออนที่อาจรับผิดชอบกิจกรรมต้านจุลชีพโดยการจับกับเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์ อย่างไรก็ตาม ความเป็นพิษของ ZnO เก็บกักจะไม่ตรงกับป้อนลงในเซลล์ ค่อนข้างสนิทสนมของพวกเขาไปเซลล์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมดีติดต่อพื้นที่อนุภาคสิ่งมีชีวิตเพิ่ม solubilization โลหะอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ เพื่อสร้างลอย ที่สุดอาจทำลายเยื่อหุ้มเซลล์ นอกจากนี้ ความเป็นพิษของ ZnO เก็บกักไม่เฉพาะผลกระทบจากแสงผ่านทางการผลิต ROS แต่อาจเกิดขึ้นในมืดแม้ว่ากลไกการไม่ได้กำหนด จิน et al. (2009) ศึกษาวิธีการต่าง ๆ (ผง ฟิล์ม พีวีพีในการต่อยอด และเคลือบ) สำหรับโปรแกรมประยุกต์ของ nano ZnO ในระบบอาหาร และสรุป nano ZnO ที่จัดแสดงนิทรรศการผลต้านจุลชีพกับสมอง L. S. enteritidis ในไข่ขาวเหลว และสื่อวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบต่อยาต้านจุลชีพของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์อาจจะประกอบกับกลไกหลาย: 1) การชักนำของความเครียด oxidative เนื่องจาก ROS รุ่นตกแต่งภายในโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือออกจาก H2O2 เซลล์ซึ่งนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์กับโปรตีนดีเอ็นเอและไขมันสาเหตุการตาย; 2) ระส่ำระสายเยื่อเนื่องจากการสะสม อนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ในเยื่อหุ้มเซลล์แบคทีเรียและยัง internalization โทรศัพท์มือถือของพวกเขา. 3) การเปิดตัวของธาตุสังกะสีไอออนที่อาจต้องรับผิดชอบในการฤทธิ์ต้านจุลชีพโดยจับกับเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์อย่างไรก็ตามความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับการเข้ามาของพวกเขาเป็น มือถือค่อนข้างติดต่อใกล้ชิดของตนไปยังเซลล์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใน microenvironment ในบริเวณใกล้เคียงของพื้นที่สัมผัสชีวิต-อนุภาคทั้งเพิ่มการละลายโลหะหรือเพื่อสร้าง ROS, ว่าในท้ายที่สุดอาจเกิดความเสียหายเยื่อหุ้มเซลล์. นอกจากนี้ยังมีความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ที่ไม่ได้เป็น ได้รับผลกระทบโดยเฉพาะแสงผ่านการผลิต ROS แต่ยังอาจจะเกิดขึ้นในที่มืดแม้ว่ากลไกยังไม่ได้กำหนด. จิน, et al (2009) การศึกษาหลายวิธี (ผง, ภาพยนตร์, PVP ปกคลุมและการเคลือบ) สำหรับการประยุกต์ใช้นาโนซิงค์ออกไซด์ในระบบอาหารและได้ข้อสรุปว่านาโนซิงค์ออกไซด์การจัดแสดงนิทรรศการผลกระทบต้าน L. monocytogenes และ S. enteritidis ในไข่ของเหลวสีขาวและในวัฒนธรรม สื่อ