While there is evidence to support

While there is evidence to support the efficacy of switch and add-on strategies, information on how these strategies should be sequenced is lacking. Most switch and add-on studies have focused on treatment-resistant depression defined as treatment failure (i.e., a d20% reduction in depression scores) after t2 antidepressant trials. Little information is available for effective therapy for partial response (20–49% reduction in depressive symptoms) or for residual symptoms (>50% reduction) (Lam et al., 2009). See Figure 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่มีหลักฐานสนับสนุนประสิทธิภาพของกลยุทธ์สลับและ add-on ข้อมูลว่าควรเรียงลำดับกลยุทธ์เหล่านี้จะขาด สวิตช์และ add-on ศึกษาส่วนใหญ่ได้มุ่งเน้นในโรคซึมเศร้ารักษาทนกำหนดเป็นความล้มเหลวในการรักษา (เช่น d20% ลดคะแนนภาวะซึมเศร้า) หลังจากทดลอง antidepressant t2 มีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับบำบัดมีประสิทธิภาพ สำหรับการตอบสนองบางส่วน (20 – 49% ลดอาการ depressive) หรืออาการที่เหลือ (> ลด 50%) (ลำ et al., 2009) ดูรูปที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่มีหลักฐานที่จะสนับสนุนประสิทธิภาพของสวิทช์และ add-on กลยุทธ์ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีกลยุทธ์เหล่านี้ควรจะติดใจขาด สวิทช์มากที่สุดและ add-on การศึกษาได้มุ่งเน้นไปที่ภาวะซึมเศร้าทนการรักษากำหนดให้เป็นความล้มเหลวของการรักษา (เช่นการลด d20% ในคะแนนภาวะซึมเศร้า) หลังจากทดลอง t2 ยากล่อมประสาท ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถใช้ได้สำหรับการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตอบสนองบางส่วน (ลดลง 20-49% ในอาการซึมเศร้า) หรืออาการที่เหลือ (> ลด 50%) (ลำ et al., 2009) ดูรูปที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่มีหลักฐานเพื่อสนับสนุนประสิทธิภาพของการเปลี่ยนกลยุทธ์และ Add - on , ข้อมูลว่ากลยุทธ์เหล่านี้ควรมีลำดับเบสที่ขาด สลับที่สุดและโปรแกรมการศึกษาได้มุ่งเน้นการรักษาภาวะซึมเศร้าป้องกันเช่นล้มเหลวในการรักษา เช่น การ d20 % ลดคะแนนภาวะซึมเศร้า ) หลังจาก T2 ข้อมูลการทดลองข้อมูลน้อยสามารถใช้ได้สำหรับการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตอบสนองบางส่วน ( ลด 20 – 49 % ในอาการของโรคซึมเศร้า ) หรืออาการ ( ลด 50% ) ( ลำ et al . , 2009 ) ดูรูปที่ 1