One of them was Yang Lian, who was

One of them was Yang Lian, who was also ZhangYeNumber1Fan. She had just finished her operation, and was a lot better. However, she was still in her recovery period. She was pushed in by her mother on a wheelchair, but the moment she entered, her first words were "I'm here to surrender!"

Zhang Ye was stunned. "What are you doing here?"

Her mother said, "Little Lian knew you were in trouble and insisted on coming!"

Zhang Ye said, "Aiyah, then shouldn't you stop her? Why did you send her here!? The air outside is so bad and filled with germs. Hurry up and send her back to the hospital!"

Yang Lian said firmly, "I was struck with a terminal disease. It was you who became penniless and borrowed money to treat my sickness. You put in all your effort when I was in trouble. Now that you are in trouble, I cannot lie in my sickbed!"

The second person, who came in, was Wei Ying, the daughter of his former colleague at Beijing Television Station, "Father Wei". "I'm here to surrender too. Teacher Zhang, count me in on this too!"

Zhang Ye said angrily, "Wei Ying, what are you doing!?'

Wei Ying said nonchalantly, "My father's justice was upheld by you at the loss of your job and you being thrown into the police station. I'm not as skillful as you, nor do I have your powerful abilities, but sparing this bit of effort is something I can do too!"

Zhang Ye loudly said, "All of you are speaking nonsense! Hurry up and go home!"

Yang Lian did not move. Wei Ying also refused to leave. They were bent on staying here!

Zhang Ye's nose felt a bit sour. He shouted a few more times, but no one present left. Upon seeing these people, Zhang Ye was truly felt grateful!

In what way did he deserve this?

In what way did he really deserve this?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในนั้นคือหยางเหลียน ที่ยัง ZhangYeNumber1Fan เธอเพิ่งเสร็จสิ้นการทำงานของเธอ และก็ดีมาก อย่างไรก็ตาม เธอยังอยู่ในระยะเวลาการกู้คืนของเธอ เธอถูกผลักดันใน โดยแม่ของเธอบนรถเข็น แต่ในขณะที่เธอเข้า คำแรกของเธอถูก "ผมนี่จำนน"จางเย่เสร็จสมบูรณ์ "จะทำอะไรที่นี่"กล่าวว่า แม่ของเธอ "น้อยเลียนรู้คุณในปัญหา และมา"จางเย่กล่าวว่า Aiyah แล้วไม่ควรคุณ stop เธอ ทำไมไม่คุณส่งเธอที่นี่ อากาศเลวร้าย และเต็มไป ด้วยเชื้อโรคดังนั้น รีบ มาส่งเธอกลับไปที่โรงพยาบาล"ยางเลียนกล่าวว่า ให้แน่น "ฉันถูกตี ด้วยโรคนัล ก็คุณที่กลายเป็นฉุนเฉียว และยืมเงินในการรักษาโรคของฉัน คุณใส่ในความพยายามของคุณเมื่อผม มีปัญหา ขณะที่คุณอยู่ในปัญหา ฉันไม่สามารถอยู่ใน sickbed ของฉัน"สองคน มา เป็นหยิง Wei ลูกสาวของเพื่อนร่วมงานของเขาที่สถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง "พ่อเว่ย" "ฉันอยู่ที่นี่จะยอมแพ้เกินไป ครูจาง นับฉันในนี้เกินไป! "จางเย่กล่าวด้วยความโกรธ, "หยิง Wei กำลังทำอะไร? 'หยิง Wei กล่าวอย่างเมินเฉย "ความยุติธรรมพ่อถูกยึด โดยคุณที่การสูญเสียงานของคุณและคุณถูกโยนเข้าไปในสถานีตำรวจ ผมไม่ได้เป็นฝีมือคุณ หรือไม่มีความสามารถของคุณมีประสิทธิภาพ แต่ไม่ต้องยากบิตของความพยายามคือสิ่งที่ผมทำเกินไป"จางเย่ดังกล่าว "คุณจะพูดเรื่องไร้สาระ รีบขึ้น และกลับบ้าน"ยางเลียนได้ไม่ย้าย หยิงเว่ยยังปฏิเสธที่จะปล่อย พวกเขาได้ตั้งใจพักที่นี่จางเย่ของจมูกรู้สึกรสเปรี้ยว เขาตะโกนบางครั้ง แต่ไม่มีผู้ใดแสดงด้านซ้าย เมื่อเห็นคนเหล่านี้ จางเยอย่างแท้จริงให้ความรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งทำเขาสมควรได้รับนี้หรือไม่ในสิ่งทำเขาจริง ๆ สมควรได้รับนี้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในนั้นคือหยางเหลียนซึ่งเป็น ZhangYeNumber1Fan เธอเพิ่งเสร็จสิ้นการดำเนินงานของเธอและเป็นเรื่องที่ดีมาก อย่างไรก็ตามเธอยังคงอยู่ในระยะเวลาการกู้ของเธอ เธอได้รับการผลักดันโดยแม่ของเธออยู่บนรถเข็น แต่ช่วงเวลาที่เธอป้อนคำแรกของเธอ "นี่ฉันจะยอมแพ้!"

จางเยตะลึง "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

แม่ของเธอกล่าวว่า "ลิตเติ้ลเหลียนรู้ว่าคุณอยู่ในปัญหาและยืนยันที่จะมา!"

จางเจ้ากล่าวว่า "Aiyah แล้วคุณไม่ควรหยุดเธอทำไมคุณไม่ส่งเธอที่นี่ !? อากาศภายนอกจึงเป็นเรื่องที่ไม่ดีและเต็มไปด้วยเชื้อโรค. รีบขึ้นและส่งเธอกลับไปที่โรงพยาบาล!"

หยางเหลียนมั่นกล่าวว่า "ผมหลงกับโรคขั้ว. มันเป็นคุณกลายเป็นผู้ขัดสนและยืมเงินในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บของฉัน. คุณใส่ในความพยายามทั้งหมดของคุณเมื่อผมอยู่ในปัญหา. ตอนนี้คุณกำลังมีปัญหาฉันไม่สามารถนอน ในเตียงคนไข้ของฉัน! "

คนที่สองที่มาในการเป็น Wei Ying ลูกสาวของอดีตเพื่อนร่วมงานของเขาที่สถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง "พ่อเหว่ย" "นี่ฉันจะยอมแพ้เกินไป. ครูจางนับ Me In เกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไป!"

จางเจ้ากล่าวว่าด้วยความโกรธ "Wei Ying สิ่งที่คุณกำลังทำ !? '

Wei Ying กล่าวว่าเมินเฉย "ความยุติธรรมของพ่อของฉันได้รับการสนับสนุนจากคุณที่สูญเสียงานของคุณและคุณจะถูกโยนลงไปในสถานีตำรวจ ฉันไม่ได้เป็นฝีมือกับคุณหรือฉันจะมีความสามารถที่มีประสิทธิภาพของคุณ แต่เจียดบิตของความพยายามนี้คือสิ่งที่ฉันจะทำเกินไป! "

จางเจ้าดังกล่าวว่า" ทั้งหมดของคุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ! รีบขึ้นและกลับบ้าน! "

หยางเหลียนไม่ย้าย. Wei Ying ยังปฏิเสธที่จะออก. พวกเขากำลังก้มในการเข้าพักที่นี่แล้ว!

จมูกจางเยรู้สึกเปรี้ยวนิด. เขาตะโกนอีกสองสามครั้ง แต่ไม่มีใครซ้ายปัจจุบัน. เมื่อเห็น คนเหล่านี้จางเจ้าเป็นความรู้สึกอย่างแท้จริงขอบคุณ!

ในสิ่งที่วิธีที่เขาสมควรได้รับนี้ได้อย่างไร

ในสิ่งที่วิธีที่เขาสมควรได้รับจริงๆนี้หรือไม่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในนั้นคือ หยางเหลียนที่ยัง zhangyenumber1fan . เธอเพิ่งผ่าตัดและดีกว่ามาก แต่เธอยังอยู่ใน ระยะเวลาการกู้คืนของเธอ เธอถูกผลักโดยแม่ของเธอในรถเข็น แต่ทันทีที่เธอเข้ามา คำแรกของเธอ คือ " ข้ามาที่นี่เพื่อมอบตัว !จางเยตะลึง " คุณมาทำอะไรที่นี่ ?แม่ของเธอกล่าวว่า " น้อยเหลียนรู้ว่าคุณมีปัญหา และยืนกรานจะมา ! "จาง ท่านบอกว่า " อ่ะ แล้วคุณจะไม่ห้ามเธอ ทำไมคุณถึงส่งเธอมา ? อากาศภายนอกมากและเต็มไปด้วยเชื้อโรค รีบส่งเธอกลับไปที่โรงพยาบาล !หยางเหลียนพูดอย่างหนักแน่น " ผมหลงกับโรคภัยไข้เจ็บ มันเป็นคุณที่เป็นเงินและยืมเงินไปรักษาอาการป่วยของฉัน คุณใส่ไว้ในความพยายามทั้งหมดของคุณเมื่อฉันมีปัญหา ตอนนี้คุณกำลังลำบาก ผมไม่สามารถโกหกในเตียงผู้ป่วยของฉัน ! "คนที่สอง คนที่เข้ามาเป็นเว่ยอิง ลูกสาวของอดีตเพื่อนร่วมงานของเขาที่สถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง " พ่อ " เหว่ย " ข้ามาที่นี่เพื่อมอบตัวด้วย ครูจาง นับฉันในนี้ด้วย !จาง ท่านกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว " เว่ยอิง คุณทำอะไร ?เว่ยอิงพูดหน้าตาเฉย " ความยุติธรรมของพ่อผมที่ถูกยึดถือโดยคุณสูญเสียงานของคุณ และคุณถูกโยนเข้าไปในสถานีตำรวจ ผมไม่เก่งเหมือนคุณหรือฉันมีความสามารถที่มีประสิทธิภาพ แต่ยังเก็บบิตของความพยายามนี้เป็นสิ่งที่ฉันสามารถทำได้ด้วย !จางเยดังกล่าวว่า " พวกคุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ ! รีบกลับบ้านเถอะ "หยางเหลียนไม่ได้ย้าย เว่ยอิงก็ปฏิเสธไป พวกเขาตั้งใจจะอยู่ที่นี่ !จางเจ้าจมูกสึกนิดหน่อย เปรี้ยว เขาตะโกนอีกสองสามครั้ง แต่ก็ไม่มีใครเสนอออกไป เมื่อเห็นคนเหล่านี้ที่จางเยจริงๆรู้สึกบุญคุณวิธีการในสิ่งที่เขาสมควรได้รับสิ่งนี้วิธีการในสิ่งที่เขาควรได้รับเกียรตินี้