If there is objective evidence that

If there is objective evidence that an impairment loss has occurred, the amount of the loss is measured as the difference between the asset’s carrying amount and the present value of estimated future cash flows (excluding future expected credit
losses that have not yet been incurred). The present value of the estimated future cash flows is discounted at the financial asset’s original effective interest rate. If a ”loans and receivables” financial asset has a variable interest rate, the discount
rate for measuring impairment loss is the current effective interest rate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้ามีหลักฐานว่า เกิดการขาดทุน ยอดเงินของการสูญเสียวัดเป็นเป็นความแตกต่างระหว่างมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์และมูลค่าปัจจุบันของประมาณกระแสเงินสด (ไม่รวมหนี้ที่คาดไว้ในอนาคตขาดทุนที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น) มูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดในอนาคตประเมินไว้เป็นส่วนลดที่ของสินทรัพย์ทางการเงินเดิมดอกเบี้ย ถ้า "เงินกู้ยืมและลูกหนี้" สินทรัพย์ทางการเงินมีอัตราดอกเบี้ยผันแปร ส่วนลดราคาวัดขาดทุนคือ อัตราดอกเบี้ยที่มีประสิทธิภาพปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากมีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมที่ขาดทุนจากการด้อยเกิดขึ้นปริมาณการสูญเสียที่มีหน่วยวัดเป็นความแตกต่างระหว่างมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์และมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดในอนาคต (ไม่รวมสินเชื่อที่คาดว่าในอนาคต
ความสูญเสียที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น) มูลค่าปัจจุบันของประมาณการกระแสเงินสดในอนาคตที่จะถูกปรับลดอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงที่เป็นต้นฉบับของสินทรัพย์ทางการเงิน ถ้า "เงินให้กู้ยืมและลูกหนี้" สินทรัพย์ทางการเงินที่มีอัตราดอกเบี้ยลอยตัวส่วนลด
อัตราสำหรับการวัดขาดทุนจากการด้อยคืออัตราดอกเบี้ยในปัจจุบันที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หากมีหลักฐานว่ามีความสูญเสียเกิดขึ้น ปริมาณการสูญเสีย เป็นวัดที่แตกต่างระหว่างสินทรัพย์ด้อยค่าและมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดในอนาคต ( ไม่รวมประมาณการในอนาคตคาดว่าสินเชื่อขาดทุนที่ยังไม่เกิดขึ้น ) มูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดในอนาคตซึ่งเป็นส่วนลดที่สินทรัพย์ทางการเงินของเดิมที่มีอัตราดอกเบี้ย ถ้า " เงินให้กู้ยืมและลูกหนี้ " สินทรัพย์ทางการเงินที่มีอัตราดอกเบี้ยตัวแปร , ส่วนลดอัตราวัดรายการขาดทุนเป็นปัจจุบันอัตราดอกเบี้ยประสิทธิผล