MPs are most like the military, tha

MPs are most like the military, that is, MPs are not rulers and even their duty to legislate is not so important. In the cultural constitution, MPs have almost no power at all. They cannot even appoint a village head (kamnan). But MPs have influence so even provincial governors respect them. Thus MPs are an influence on which citizens can depend to negotiate with the rulers.
The Thai don’t think of giving MPs any more power. They like to see MPs as puny (krajok) in this way, but it’s good if MPs have a lot of influence. Hence government MPs are better than opposition MPs, as those in government are expected to have more influence; for instance, they can even get a governor transferred.
The duty of MPs in the cultural constitution is to negotiate with officials on behalf of the people and to use influence to defend and protect citizens from the rulers they dislike. The part about raising their hands to pass this law and that legislation is fine because it gives them more influence, but has nothing directly to do with the MPs’ duty. It doesn’t matter if they go to sleep or go absent from the Assembly.
Whatever it says in the written constitution, this is the duty of MPs according to the expectation of the Thai in the cultural constitution. So MPs find that having and using influence is the main duty of being an MP. This influence can be used both for others and for themselves and their clique. MPs use influence in both ways intertwined – for others to gain the popularity to be re-elected, and simultaneously for themselves and their clique for personal benefit to create the economic foundation for re-election. It is not possible to be a person of influence in Thailand without having a pocketful of money to spread around.
Each MP has more influence than each military man, but MPs as a group have less influence than the army as a whole. In this respect, an MP has an advantage over a military man in that one MP has the supreme influence. But combining together as a group or as a party does not increase the MPs’ influence so much. While each soldier has limited influence, the military uses its influence to the full only when it is consistent with the policy of the military or of the commanding officer. An MP can be a patron (thi pung) more easily than a soldier. If an MP agrees to provide help (whether by saying something or by giving money), then the MP can use his influence straight away.
Moreover, because an MP has been elected, ordinary people feel it is easier to approach him than a soldier or a local godfather. So MPs are an influence which has importance in the cultural constitution. Whatever happens, the people who are not rulers must have MPs as an influence which they elect themselves for a fixed period, as a guarantee that the people can have easy access to them.
Other influences in Thailand, even though they are not disliked, are not influences which the Thai people created. Some influences create themselves and some are created by others, but only MPs are an influence which the citizens can confer on anybody they choose. Elections thus cannot be left out of the cultural constitution, because they guarantee that the influence which the citizens create will be of some benefit to themselves. The practice of those standing for election as MPs to bow and scrape, distribute little fishes (pla thu), hand out money for votes, and so on, is a practice which is very satisfactory for the people, because it helps to confirm that the citizens will get some benefit from this influence in the future because they have some control over it.
In truth, vote-buying (or doing anything which is not plain ballot-stuffing) is confirmation of the “sovereignty” of the Thai people according to the cultural constitution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MPs เป็นส่วนใหญ่เช่นทหาร คือ MPs ไม่บรรจบ และแม้หน้าที่การ legislate ไม่สำคัญ ในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม MPs ได้เกือบจะไม่มีพลังงานเลย นอกจากนี้พวกเขายังไม่สามารถแต่งตั้งหัวหน้าหมู่บ้าน (กำนัน) แต่ MPs มีอิทธิพลแม้แต่ผู้ว่าราชการจังหวัดเคารพพวกเขา ดังนั้น MPs มีอิทธิพลต่อซึ่งประชาชนสามารถขึ้นไปเจรจากับไม้ไทยไม่คิดว่า การให้ MPs พลังงานใด ๆ เพิ่มเติม พวกเขาอยากเห็น MPs อ่อนแอ (krajok) ด้วยวิธีนี้ แต่ก็ดีถ้า MPs มีอิทธิพล ดังนั้น รัฐบาล MPs เป็นดีกว่า MPs ฝ่ายค้านในรัฐบาลคาดว่าจะมีอิทธิพลมากกว่า ตัวอย่าง พวกเขาสามารถได้รับโอนย้ายข้าหน้าที่ของ MPs ในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรมได้เจรจากับเจ้าหน้าที่ในนามของประชาชน และ การใช้อิทธิพลเพื่อปกป้อง และป้องกันประชาชนปกครองพวกเขาเกลียดชัง ส่วนเกี่ยวกับยกมือผ่านกฎหมายนี้และกฎหมายที่จะปรับให้พวกเขามีอิทธิพลมากขึ้น แต่ไม่มีโดยตรงกับหน้าที่ของ MPs ไม่เป็นไรถ้าจะไปนอน หรือขาดไปจากแอสเซมบลีนี้เพียงกล่าวว่า ในรัฐธรรมนูญเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นหน้าที่ของ MPs ตามความคาดหวังของไทยในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม ดังนั้น MPs พบว่า มี และการใช้อิทธิพลเป็นหน้าที่หลักของ MP มี อิทธิพลนี้สามารถใช้ได้ทั้ง สำหรับคน และ สำหรับตัวเองและกลุ่มของพวกเขา MPs ใช้อิทธิพล ในทั้งสองวิธีเจอ– ผู้อื่นได้รับความนิยมจะได้รับเลือกตั้งอีกครั้ง และพร้อม สำหรับตนเองและกลุ่มของตนเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเพื่อสร้างรากฐานทางเศรษฐกิจสำหรับการเลือกตั้ง มันไม่ได้เป็น ผู้มีอิทธิพลในประเทศไทยโดย pocketful เงินแพร่กระจายไปทั่วMP แต่ละมีอิทธิพลเพิ่มมากขึ้นกว่าคนละทหาร แต่ MPs เป็นกลุ่มมีอิทธิพลน้อยกว่ากองทัพทั้งหมด ประการนี้ MP ได้เปรียบมากกว่าคนทหารที่ MP หนึ่งมีอิทธิพลสูงสุด แต่รวมกัน เป็นกลุ่ม หรือ เป็นบุคคลไม่เพิ่มอิทธิพลของ MPs มาก ในขณะที่ทหารแต่ละมีจำกัดอิทธิพล ทหารใช้อิทธิพลเต็มที่เฉพาะเมื่อมันสอดคล้องกับนโยบาย ของกองทัพ หรือ ผู้บัญชาการ MP ได้เป็นสมาชิก (ทีผึ้ง) ง่ายกว่าทหาร ถ้า MP การตกลงให้ความช่วยเหลือ (ว่า ตามคำพูดบางอย่าง หรือ โดยการให้เงิน), แล้ว MP สามารถใช้อิทธิพลของเขาทันทีนอกจากนี้ เนื่องจาก MP มีการเลือกตั้ง คนธรรมดารู้สึกง่ายต่อการเข้าหาเขามากกว่าทหารหรือชอบชวนหาเรื่องท้องถิ่น ดังนั้น MPs มีอิทธิพลซึ่งมีความสำคัญในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม สิ่งที่เกิดขึ้น คนที่ไม่ใช่ไม้ได้ MPs เป็นอิทธิพลที่พวกเขาเลือกที่ตัวเองเป็นระยะเวลาถาวร เป็นการรับประกันว่า คนที่ได้เข้าไปอิทธิพลอื่น ๆ ในประเทศไทย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ disliked ไม่มีที่คนไทยสร้าง บางที่มีอิทธิพลต่อสร้างตัวเอง และบางส่วนสร้างขึ้น โดยผู้อื่น แต่เฉพาะ MPs มีอิทธิพลซึ่งประชาชนสามารถประสาทบนใครจะเลือก เลือกตั้งจึงไม่มีเหลือจากรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม เนื่องจากพวกเขารับประกันว่า อิทธิพลการสร้างพลเมืองจะเป็นประโยชน์กับตัวเอง การปฏิบัติของผู้ยืนสำหรับการเลือกตั้งเป็น MPs โบว์ และ เกา จำหน่ายปลาน้อย (ปลาทู), แจกเงินโหวด และดังนั้นบน ปฏิบัติที่น่าพอใจสำหรับคน เนื่องจากจะช่วยยืนยันว่า ประชาชนจะได้รับ บางส่วนได้รับประโยชน์จากอิทธิพลนี้ในอนาคต เพราะพวกเขามีบางอย่างควบคุมมันในความจริง ซื้อเสียง (หรือทำอะไรที่ไม่ธรรมดาบรรจุลงคะแนน) เป็นการยืนยัน "อำนาจอธิปไตย" ของคนไทยตามรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส.ส. มากที่สุดเช่นเดียวกับทหารที่เป็น ส.ส. ไม่ได้ปกครองและแม้กระทั่งหน้าที่ของพวกเขาที่จะออกกฎหมายจะไม่ให้ความสำคัญ ในรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรม ส.ส. มีอำนาจเกือบจะไม่มีเลย พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะแต่งตั้งหัวหน้าหมู่บ้าน (กำนัน) แต่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มีอิทธิพลดังนั้นแม้ว่าราชการจังหวัดเคารพพวกเขา ดังนั้นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มีอิทธิพลต่อประชาชนซึ่งสามารถขึ้นไปเจรจากับผู้ปกครอง.
ไทยไม่คิดว่าที่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรให้อำนาจใด ๆ เพิ่มเติม พวกเขาต้องการที่จะเห็นเป็น ส.ส. อ่อนแอ (krajok) ในลักษณะนี้ แต่มันเป็นเรื่องที่ดีถ้าสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมีจำนวนมากที่มีอิทธิพล ดังนั้นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของรัฐบาลจะดีกว่า ส.ส. ฝ่ายค้านเป็นผู้ที่อยู่ในภาครัฐคาดว่าจะมีอิทธิพลมากขึ้น ตัวอย่างเช่นพวกเขายังสามารถได้รับการปกครองโอน.
การปฏิบัติหน้าที่ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรมคือการเจรจาต่อรองกับเจ้าหน้าที่ในนามของผู้คนและการใช้อิทธิพลที่จะปกป้องและคุ้มครองประชาชนจากผู้ปกครองที่พวกเขาไม่ชอบ ส่วนที่เกี่ยวกับการเพิ่มมือของพวกเขาที่จะผ่านกฎหมายนี้และกฎหมายที่ดีเพราะจะช่วยให้พวกเขามีอิทธิพลมากขึ้น แต่มีอะไรโดยตรงจะทำอย่างไรกับการปฏิบัติหน้าที่ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ' มันไม่สำคัญว่าถ้าพวกเขาไปนอนหรือไปหายไปจากการชุมนุม.
สิ่งที่มันกล่าวว่าในการเขียนรัฐธรรมนูญนี้เป็นหน้าที่ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรให้เป็นไปตามความคาดหวังของไทยในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม ดังนั้นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรพบว่ามีการใช้อิทธิพลและเป็นหน้าที่หลักของการเป็น ส.ส. อิทธิพลนี้สามารถนำมาใช้ทั้งสำหรับคนอื่น ๆ และสำหรับตัวเองและคณะของพวกเขา สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรใช้อิทธิพลในทั้งสองพัน - สำหรับคนอื่น ๆ ได้รับความนิยมที่จะรับการเลือกตั้งและในขณะเดียวกันสำหรับตัวเองและคณะของพวกเขาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวในการสร้างรากฐานทางเศรษฐกิจสำหรับการเลือกตั้ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคนที่มีอิทธิพลในประเทศไทยโดยไม่ต้องมีกระเป๋าของเงินที่จะแพร่กระจายไปทั่ว.
แต่ละ MP มีอิทธิพลมากขึ้นกว่าที่แต่ละคนทหาร แต่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเป็นกลุ่มมีอิทธิพลน้อยกว่ากองทัพโดยรวม ในการนี้สมีความได้เปรียบกว่าคนทหารว่า MP มีอิทธิพลสูงสุดที่ แต่การรวมกันเป็นกลุ่มหรือเป็นบุคคลที่ไม่เพิ่มอิทธิพลของ ส.ส. 'มาก ในขณะที่ทหารแต่ละคนมีอิทธิพล จำกัด ทหารใช้อิทธิพลของตนให้เต็มก็ต่อเมื่อมีความสอดคล้องกับนโยบายของทหารหรือของผู้บังคับบัญชาที่ สสามารถเป็นผู้มีพระคุณ (รัชกาลที่ผึ้ง) ได้ง่ายกว่าทหาร ถ้าเป็นสตกลงที่จะให้ความช่วยเหลือ (ไม่ว่าจะด้วยการพูดว่าบางสิ่งบางอย่างหรือโดยการให้เงิน) แล้ว MP สามารถใช้อิทธิพลของเขาทันที.
นอกจากนี้เนื่องจากสได้รับการเลือกตั้งคนธรรมดารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใกล้เขามากกว่าทหารหรือ เจ้าพ่อท้องถิ่น ดังนั้นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มีอิทธิพลซึ่งมีความสำคัญในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรม สิ่งที่เกิดขึ้นคนที่ไม่ได้เป็นผู้ปกครองจะต้องมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเป็นผู้มีอิทธิพลที่พวกเขาเลือกที่ตัวเองเป็นระยะเวลาคงที่เป็นหลักประกันว่าผู้คนสามารถเข้าถึงได้ง่ายให้กับพวกเขา.
อิทธิพลอื่น ๆ ในประเทศไทยถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ชอบเป็น ซึ่งไม่ได้มีอิทธิพลต่อคนไทยที่สร้างขึ้น บางคนที่มีอิทธิพลต่อการสร้างตัวเองและบางส่วนถูกสร้างขึ้นโดยคนอื่น ๆ แต่ ส.ส. เพียง แต่มีอิทธิพลซึ่งประชาชนสามารถปรึกษาใครที่พวกเขาเลือก การเลือกตั้งจึงไม่สามารถปล่อยออกมาจากรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรมเพราะพวกเขารับประกันได้ว่าอิทธิพลที่ประชาชนสร้างจะเป็นประโยชน์บางอย่างกับตัวเอง การปฏิบัติของผู้ที่ยืนสำหรับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่จะน้อมและขูดแจกจ่ายปลาเล็ก ๆ น้อย ๆ (ปลาพฤหัสบดี) มือออกเงินสำหรับการโหวต, และอื่น ๆ คือการปฏิบัติที่เป็นที่น่าพอใจมากสำหรับคนเพราะมันจะช่วยให้การยืนยันว่า ประชาชนจะได้รับประโยชน์จากการมีอิทธิพลต่อนี้ในอนาคตเพราะพวกเขามีการควบคุมบางกว่ามัน.
ในความเป็นจริงการซื้อเสียง (หรือทำอะไรที่ไม่ได้ลงคะแนนเสียงบรรจุธรรมดา) คือการยืนยันของ "อำนาจอธิปไตย" ของคนไทยตาม รัฐธรรมนูญวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส.ส. มากที่สุดเช่นทหาร ที่เป็น ส.ส. ไม่ได้เป็นผู้ปกครอง และหน้าที่ของพวกเขาออกกฎหมายไม่ใช่เรื่องสำคัญ ในรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรม ส. แทบจะไม่มีพลังเลย พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะแต่งตั้งหัวหน้าหมู่บ้าน ( กำนัน ) แต่ ส.ส. ที่มีอิทธิพลดังนั้นแม้ผู้ว่าราชการจังหวัดเคารพพวกเขา ดังนั้น ส.ส. จะมีอิทธิพลต่อซึ่งประชาชนสามารถขึ้นไปเจรจากับผู้ปกครอง
คนไทยไม่คิดว่าการให้ ส.ส. อำนาจใด ๆเพิ่มเติม พวกเขาอยากเห็น ส.ส. อย่างอ่อน ( กระจอก ) ในลักษณะนี้ แต่จะดีถ้า ส.ส. มีมากของอิทธิพล ดังนั้น ส.ส. รัฐบาลดีกว่า ส.ส. ฝ่ายค้าน ขณะที่รัฐบาลคาดว่าจะมีอิทธิพลมากขึ้น ตัวอย่างเช่น พวกเขาสามารถได้รับราชการโอน .
หน้าที่ของ ส.ส. ในรัฐธรรมนูญวัฒนธรรมเพื่อเจรจากับเจ้าหน้าที่ ในนามของประชาชนและใช้อำนาจเพื่อปกป้องประชาชนจากผู้ปกครองที่พวกเขาไม่ชอบ ส่วนเรื่องการยกมือให้ผ่านกฎหมายนี้และกฎหมายที่ดี เพราะมันช่วยให้พวกเขาอิทธิพลมากขึ้น แต่ไม่ได้โดยตรงเกี่ยวข้องกับ ส.ส. หน้าที่มันไม่สำคัญว่าพวกเขาหลับไปหรือขาดจากการชุมนุม
สิ่งที่มันกล่าวในรัฐธรรมนูญที่เขียนนี้ เป็นหน้าที่ของ ส.ส. ตามความคาดหวังของไทยในรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรม ดังนั้น ส.ส. พบว่า มีการใช้อิทธิพลและเป็นหน้าที่หลักของการเป็น MP อำนาจนี้สามารถใช้ทั้งผู้อื่นและตนเอง และกลุ่มของพวกเขาส.ส. ใช้อิทธิพลในวิธีการทั้งสองประสานกันและสำหรับคนอื่น ๆที่จะได้รับความนิยมจะเป็นเลือกตั้ง และพร้อมสำหรับตนเองและกลุ่มพรรคพวกของตนเอง เพื่อประโยชน์ส่วนตน เพื่อสร้างรากฐานทางเศรษฐกิจสำหรับการเลือกตั้ง . มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคนมีอิทธิพลในไทยโดยไม่ต้องมีกระเป๋าเงินจะกระจายไปทั่ว
แต่ละ MP มีอิทธิพลมากกว่าทหารแต่ละคนแต่ ส.ส. เป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลน้อยลงกว่ากองทัพทั้ง ในความเคารพนี้เป็น MP มีความได้เปรียบกว่าทหารในหนึ่ง MP ที่มีอิทธิพลสูงสุด แต่รวมกันเป็นกลุ่ม หรือเป็นปาร์ตี้ที่ไม่เพิ่ม ส.ส. ' มีอิทธิพลมาก ในขณะที่ทหารแต่ละคนมีอิทธิพล จำกัดทหารใช้อิทธิพลให้เต็มเท่านั้น เมื่อมันมีความสอดคล้องกับนโยบายของทหารหรือเจ้าหน้าที่ออกคำสั่ง เป็น MP สามารถอุปถัมภ์ ( ถิพุง ) ได้ง่ายขึ้นกว่าทหาร หาก ส.ส. เห็นด้วยที่จะให้ช่วย ( ไม่ว่าจะพูดหรือโดยการให้เงิน ) แล้วเขาสามารถใช้อิทธิพลของเขาทันที
นอกจากนี้ เนื่องจากเป็น ส.ส. ได้รับเลือกตั้งคนทั่วไปรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าหาเขามากกว่าทหาร หรือ เจ้าพ่อท้องถิ่น ดังนั้น ส.ส. จะเป็นอิทธิพลที่สำคัญในรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คนที่ไม่ได้เป็นผู้ปกครองต้องมี ส.ส. เป็นอิทธิพลที่พวกเขาเลือกออกสำหรับระยะเวลาคงที่ เป็นหลักประกันว่าประชาชนสามารถเข้าถึงได้ง่ายกับพวกเขา .
อิทธิพลอื่น ๆในประเทศไทยแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ไม่ชอบ ไม่ใช่อิทธิพลที่คนไทยสร้าง อิทธิพลบางอย่างที่สร้างเองและบางส่วนจะถูกสร้างขึ้นโดยคนอื่น ๆ แต่ ส. เป็น อิทธิพล ซึ่งประชาชนจะสามารถหาใครที่พวกเขาเลือก การเลือกตั้งจึงขาดไม่ได้เลยของรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรมเพราะพวกเขารับประกันได้ว่าอิทธิพลที่ประชาชนสร้างจะเป็นประโยชน์บางอย่างให้ตัวเอง การปฏิบัติของผู้ที่ยืนสำหรับการเลือกตั้งเป็น ส.ส. ต้องก้มมาก แจกจ่าย ปลาเล็กน้อย ( ปลาทู ) แจกเงินโหวต และ เป็นการปฏิบัติที่น่าพอใจมากสำหรับคนเพราะมันช่วยยืนยันว่า ประชาชนจะได้รับผลประโยชน์บางอย่างจากอิทธิพลนี้ในอนาคต เพราะพวกเขามีบางอย่างควบคุมมัน .
ในความเป็นจริง ซื้อเสียง หรือทำอะไรที่ไม่ธรรมดาลงคะแนนยัด ) คือการยืนยันของ " เอกราช " ของคนไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรม