In the public debate over obesity i

In the public debate over obesity it is often assumed the widespread availability of fast food restaurants is an important determinant of obesity rates. Policy makers in several cities have responded by restricting the availability or content of fast food, or by requiring posting of the caloric content of the meals (Abdollah, 2007; Mcbride, 2008; Mair et al. 2005). But the evidence linking fast food and obesity is not strong. Much of it is based on correlational studies in small data sets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการอภิปรายสาธารณะกว่าโรคอ้วนก็มักจะถือว่าความพร้อมอย่างกว้างขวางของร้านอาหารอย่างรวดเร็วเป็นปัจจัยที่สำคัญของอัตราโรคอ้วน ผู้กำหนดนโยบายในหลายเมืองมีการตอบสนองโดยการ จำกัด การมีหรือเนื้อหาของอาหารอย่างรวดเร็วหรือโดยการกำหนดให้การโพสต์เนื้อหาแคลอรี่ของอาหาร (Abdollah, 2007; แมกไบรด์, 2008. แมร์สเอตอัล 2005)แต่หลักฐานที่เชื่อมโยงอาหารอย่างรวดเร็วและโรคอ้วนไม่แข็งแรง มากของมันจะขึ้นอยู่กับการศึกษาเชิงสหสัมพันธ์ในชุดข้อมูลขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการอภิปรายสาธารณะกว่าโรคอ้วน จะมักจะถือว่าพร้อมใช้งานอย่างแพร่หลายของร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดเป็นดีเทอร์มิแนนต์สำคัญอัตราโรคอ้วน ผู้กำหนดนโยบายในหลายเมืองมีการตอบสนอง โดยการจำกัดการพร้อมใช้งานหรือเนื้อหาของอาหารจานด่วน หรือต้องการลงรายการบัญชีเนื้อหาแคลอริกของอาหาร (Abdollah, 2007 Mcbride, 2008 Mair et al. 2005) แต่ไม่มีหลักฐานเชื่อมโยงอาหารจานด่วนและโรคอ้วนแข็งแรง มากของมันอยู่บนชุดข้อมูลขนาดเล็กศึกษา correlational

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถกเถียงกันในที่สาธารณะมากกว่าโรคอ้วนมันได้รับการสันนิษฐานความพร้อมใช้งานอย่างแพร่หลายของร้านอาหารได้อย่างรวดเร็วเป็นสาเหตุสำคัญของอัตราโรคอ้วนมัก ผู้กำหนดนโยบายในเมืองหลายแห่งได้ตอบกลับโดยการจำกัดเนื้อหาหรือความพร้อมใช้งานของอาหารได้อย่างรวดเร็วหรือโดยต้องมีการโพสต์เนื้อหาของสารอาหารอาหารที่( abdollah 2007 mcbride 2008 mair et al . 2005 )แต่หลักฐานที่เชื่อมโยงอาหารได้อย่างรวดเร็วและเป็นโรคอ้วน Strong ไม่ได้ อย่างน้อยก็มีโดยอยู่บนพื้นฐานของการศึกษา correlational ในชุดข้อมูลขนาดเล็ก