Endotracheal tube (ETT) cuff pressu

Endotracheal tube (ETT) cuff pressure management is an essential
part of airway management in intubated and mechanically ventilated
patients. The ETT cuff should be inflated in order to seal the airway
without volume loss or pharyngeal content aspiration. However,
the pressure exerted on the trachea must be maintained within a
therapeutic range (25 - 30 cmH2O or 18 - 22 mmHg) that is high
enough to ensure delivery of mechanical ventilation and prevention
of marked aspiration, but low enough to ensure perfusion to the
tracheal capillaries without causing injury.1,2
Potential injuries from cuff over-inflation include tracheal rupture,
necrosis and stenosis, trachea-oesophageal fistula, and recurrent
laryngeal nerve palsy. More commonly, over-inflation can result
in stridor and a sore throat after extubation.1 Under-inflation
can lead to bronchial aspiration of secretions, particularly during
inspiration. Importantly, aspiration of pharyngeal secretions has
been associated with ventilator-associated pneumonia.3 Tracheal
stenosis often develops weeks to months after the patient has
undergone mechanical ventilation and may produce no symptoms
until the lumen has been reduced by 50 - 75%.4 The condition has
been confirmed in mechanically ventilated patients as a complication
related to over-inflated cuffs.5,6 Apart from maintaining correct cuff
pressure, it is important to perform cuff pressure measurements at
6 - 12-hourly intervals and to use the correct method.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการความดันข้อมือ endotracheal tube (ที) เป็นสำคัญเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการทางเดินหายใจใน intubated และกลไกอากาศถ่ายเทสะดวกผู้ป่วย กำไล ETT ควรลมเพื่อปิดทางเดินหายใจโดยไม่มีไดรฟ์ข้อมูลสูญหายหรือคอหอยเนื้อหาความทะเยอทะยาน อย่างไรก็ตามต้องรักษาความดันนั่นเองบนหลอดลมภายในเครื่องในช่วงการรักษา (25-30 cmH2O หรือ 18-22 mmHg) ที่สูงพอที่จะให้จัดส่งของเครื่องช่วยหายใจและการป้องกันปณิธานหมาย แต่ต่ำพอให้กำซาบไปการใส่ท่อหลอดไม่ก่อให้เกิด injury.1,2บาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นจากกำไลมากกว่าอัตราเงินเฟ้อรวมถึงการใส่ท่อแตกการตายเฉพาะส่วนและตีบ หลอดลม oesophageal ดำ และกำเริบlaryngeal ประสาทพิการ ทั่วไป เงินเฟ้อมากเกินไปจะส่งผลใน stridor และอาการเจ็บคอหลังจาก extubation.1 น้อยกว่าอัตราเงินเฟ้อสามารถนำไปสู่หลอดลมสำลักของสารคัดหลั่ง โดยเฉพาะในช่วงแรงบันดาลใจ สำคัญ มีความทะเยอทะยานของสารคัดหลั่งในคอหอยรับเกี่ยวข้องกับเครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้อง pneumonia.3 Trachealตีบมักจะพัฒนาสัปดาห์ถึงเดือนหลังจากที่ผู้ป่วยมีรับเครื่องช่วยหายใจ และอาจก่อให้เกิดอาการไม่จนเซลล์ลด 50-75% .4 มีเงื่อนไขรับการยืนยันในผู้ป่วยที่กลไกระบายอากาศเป็นอาการแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับ cuffs.5,6 เติมลมมากเกินไปนอกเหนือจากการรักษาข้อมือที่ถูกต้องความดัน มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำการวัดความดันข้อมือที่6 - ช่วง 12 ชั่วโมงและ จะใช้วิธีถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่อช่วยหายใจ (ETT) การจัดการความดันข้อมือเป็นสิ่งสำคัญ
ส่วนหนึ่งของการจัดการทางเดินหายใจในที่ใส่และใช้เครื่องช่วยหายใจ
ผู้ป่วย ข้อมืออีทีทีควรจะสูงขึ้นในการสั่งซื้อเพื่อปิดทางเดินหายใจ
โดยไม่สูญเสียปริมาณหรือคอหอยความทะเยอทะยานเนื้อหา แต่
ความดันที่กระทำต่อหลอดลมจะต้องได้รับการรักษาภายใน
ช่วงการรักษา (25-30 cmH2O หรือ 18-22 มิลลิเมตรปรอท) ที่อยู่ในระดับสูง
พอที่จะให้การส่งมอบเครื่องช่วยหายใจและการป้องกัน
การสำลักที่ทำเครื่องหมายไว้ แต่ต่ำพอที่จะให้กระจายไปยัง
เส้นเลือดฝอยหลอดลมโดยไม่ก่อให้ injury.1,2
การบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นจากข้อมือมากกว่าอัตราเงินเฟ้อ ได้แก่ หลอดลมแตก
เนื้อร้ายและตีบทวารหลอดลมหลอดอาหาร-และกำเริบ
อัมพาตของเส้นประสาทกล่องเสียง มากกว่าปกติมากกว่าอัตราเงินเฟ้อจะส่งผล
ใน stridor และเจ็บคอหลังจาก extubation.1 ภายใต้อัตราเงินเฟ้อ
จะนำไปสู่ความทะเยอทะยานของหลอดลมหลั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง
แรงบันดาลใจ ที่สำคัญคือความหวังของการหลั่งเชอรี่ได้
รับการเชื่อมโยงกับเครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้อง pneumonia.3 Tracheal
ตีบมักจะพัฒนาสัปดาห์เดือนหลังจากที่ผู้ป่วยได้
รับการใช้เครื่องช่วยหายใจและอาจไม่มีอาการ
จนกระทั่งเซลล์ได้ลดลง 50-75% 0.4 สภาพ ได้
รับการยืนยันในผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นภาวะแทรกซ้อน
ที่เกี่ยวข้องกับการมากกว่าที่สูงเกินจริง cuffs.5,6 นอกเหนือจากการรักษาข้อมือที่ถูกต้อง
ความดันก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะดำเนินการวัดความดันข้อมือที่
6 - ช่วงเวลา 12 ชั่วโมงและใช้วิธีการที่ถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดา ( a ) การจัดการความดันข้อมือเป็นสำคัญเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารการบินในการใส่ท่อช่วยหายใจ และใช้เครื่องช่วยหายใจผู้ป่วย ส่วน a ข้อมือควรจะสูงเกินจริงเพื่อปิดการบินโดยไม่สูญเสียปริมาณ หรือที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับคอหอย . อย่างไรก็ตามความดันนั่นเอง ในหลอดลม ต้องได้รับการดูแลรักษาภายในในช่วง 25 - 30 cmh2o หรือ 18 - 22 มิลลิเมตรปรอท ) ที่สูงเพียงพอที่จะให้จัดส่งของเครื่องช่วยหายใจ และการป้องกันหมายความทะเยอทะยาน แต่ต่ำมากพอที่จะสูงเส้นเลือดฝอยที่หลอดลม 2 โดยไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บอาจเกิดการบาดเจ็บจากข้อมือมากกว่าอัตราเงินเฟ้อ รวมถึงหลอดลมแตกโรคใบไหม้และหลอดลมตีบ oesophageal fistula และกำเริบกล่องเสียงเส้นประสาทอัมพาต . บ่อยกว่าอัตราเงินเฟ้อสามารถผลในเสียงพร่าและเจ็บคอหลังจาก extubation 1 ภายใต้อัตราเงินเฟ้อสามารถนำไปสู่การหลั่งหลอดลมของ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างแรงบันดาลใจ คือ ปณิธานของคอหอยหลั่งได้ที่เกี่ยวข้องกับ ventilator-associated หลอดลมปอดอักเสบ 3 .ตีบมักจะพัฒนาสัปดาห์เดือน หลังจากที่ผู้ป่วยได้ผ่านเครื่องช่วยหายใจ และอาจไม่ก่อให้เกิดอาการจนกว่าลูเมน ได้ลด 50 - 75 % 4 เงื่อนไขมีได้รับการยืนยันในผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับมากกว่ากุญแจมือพอง อมูนอกจากรักษาถูกต้องข้อมือความดัน , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแสดงการวัดความดันที่ข้อมือ6 - 12 ชั่วโมงของช่วงเวลาและใช้วิธีที่ถูกต้อง