This poem contained too much energy

This poem contained too much energy. It was a positive, energy-filled poem, filled with ponderment and an endeavor to improve. When everyone heard it, they were still wondering how a person could produce such an amazing piece of work on the spot. But when they heard that the person was the famous poem composer, Zhang Ye, they were enlightened.

Probably only this person, who became famous from writing poems, and also this Zhang Ye, who had numerous classic poems, had such skill! And many people had previously heard that it was written in the Beijing Times that when Zhang Ye was still in the radio station, he had used two poems to save a female university student who was on the brink of committing suicide. Zhang Ye had such a prior achievement in this area!

This time it was jumping off a building, that time it was cutting the wrist.

That incident had previously been a very discussed topic. A lot of the people here today had been doubtful then, thinking, “How could a few poems, which were just some literary works, have such a charm? How could it save a life which was already imminently lost?”

But today!

At this place!

When they heard Zhang Ye reciting his poem, they were no longer doubtful. All they felt was a sense of shock in their souls!

“In the Future We Trust” — This was a great poem!

In Zhang Ye’s previous world, those that were qualified to be labeled as “Great Poems” did not number many. “Flying Bird and Fish” was not one. “See Me or Not” was not one either!

But “A Generation” was one of them!

“In the Future We Trust” was also one!

This poem was written by the poet Shi Zhi in 1968. This poem used its profound thoughts and beautiful imagery and a catchy text to let people know how to live well and encourage oneself in the worst of situations. It taught people to promise oneself to have an unshakable resolve for tomorrow.

This poem was previously spread in society in handwritten form and quickly became a common thing spoken in a generation of youths. As it was quite an old poem, even quite a number of youths from Zhang Ye’s world had not heard it before. However, if another work was mentioned, almost everyone would know. That was Wang Feng’s song. That song was adapted from “In the Future We Trust” and was created as a song to show respect to idols.

The sound of crying could be heard upstairs.

Zhang Ye looked up and said loudly, “You said that you like my poems, so I will dedicate this ‘In the Future We Trust’ to you. So get down now!”

Upstairs, the police rushed over and grabbed hold of Yang Lian.

Yang Lian did not resist and disappeared back over the ledge onto the rooftop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีนี้ประกอบด้วยพลังงานมากเกินไป มันเป็นบวก พลังงานที่เต็มไปด้วยบทกวี ponderment และมีความพยายามในการปรับปรุง เมื่อทุกคนได้ยินมัน พวกเขายังคงสงสัยว่า คนสามารถผลิตดังกล่าวน่าทึ่งชิ้นงานในจุดนี้ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินว่า คนที่มีผู้ประพันธ์บทกวีที่มีชื่อเสียง จางเย่ พุทธะอาจจะเฉพาะบุคคล ที่กลายเป็นมีชื่อเสียงจากการเขียนบทกวี และยังนี้จางเย่ ที่มีบทกวีที่คลาสสิกมากมาย มีทักษะดังกล่าว และหลายคนได้เคยได้ยินว่า มันถูกเขียนขึ้นในเวลาปักกิ่งว่า เมื่อจางเยยังคงในสถานีวิทยุ เขาได้ใช้บทกวีสองบันทึกเป็นนักศึกษาหญิงมหาวิทยาลัยบนปากของฆ่าตัวตาย จางเย่มีความสำเร็จดังกล่าวก่อนที่บริเวณนี้เวลานี้มันกำลังกระโดดออกจากอาคาร เวลาที่มันถูกตัดข้อมือเหตุการณ์ที่เคยได้รับหัวข้อพูดถึงมากขึ้น หลายคนที่นี่วันนี้เป็นหนี้สงสัยสูญ แล้ว คิด "วิธีบทกวีกี่ ซึ่งมีเพียงบางงานวรรณกรรม อาจมีเสน่ห์ วิธีอาจจะช่วยชีวิตซึ่งแล้วฟี่หายไป"แต่วันนี้ที่นี้เมื่อได้ยินจางเยอ่านบทกวีของเขา พวกเขาก็ไม่หนี้สงสัยสูญ ทั้งหมดที่พวกเขารู้สึกว่าเป็นความรู้สึกของช็อตในวิญญาณของพวกเขา"ในอนาคต เราเชื่อถือ" — นี้เป็นกวีจางเย่ของก่อนหน้าโลก ที่คุณสมบัติมีข้อความว่า "บทกวีดี" ได้ไม่เลขจำนวนมาก "นกบินและปลา" ก็ไม่ได้เป็น "ดูฉัน หรือไม่" ก็ไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ "รุ่น A" เป็นหนึ่งในพวกเขา"ในอนาคตเราเชื่อถือ" ก็หนึ่งบทกวีนี้ถูกเขียนขึ้น โดยกวีจือชิในปี 1968 บทกวีนี้ใช้ความคิดลึกซึ้ง และสวยงามภาพ และข้อความลวงให้คนรู้จักวิธีการเป็นอยู่ที่ดี และส่งเสริมให้ตัวเองในสถานการณ์เลวร้ายที่สุด มันสอนคนให้สัญญากับตัวเองจะมีการแก้ไขที่มั่นคงสำหรับวันพรุ่งนี้บทกวีนี้ก่อนหน้านี้แพร่กระจายไปในสังคมในรูปแบบลายมือ และกลาย เป็นเรื่องปกติที่พูดในรุ่นเยาวชน มันเป็นค่อนข้างเป็นบทกวีเก่า แม้ค่อนข้างหมายเลขเยาวชนจากจางเย่ของโลกก็ได้ยินมาก่อน อย่างไรก็ตาม ถ้ามีการกล่าวถึงงานอื่น เกือบทุกคนจะรู้ นั่นคือเพลงวังเฟิง เพลงที่ถูกดัดแปลงมาจาก "ในอนาคตเราเชื่อถือ" และถูกสร้างขึ้นเป็นเพลงเพื่อแสดงความเคารพแก่รูปเคารพเสียงร้องไห้อาจจะได้ยินอยู่ชั้นบนจางเย่มองขึ้น และกล่าวเสียงดัง "คุณบอกว่า คุณชอบบทกวีของฉัน ดังนั้นฉันจะอุทิศนี้ 'ในอนาคต เราเชื่อ' คุณ จึง หมอบลงเดี๋ยวนี้"ชั้นบน ตำรวจวิ่งผ่าน และคว้าถือของหยางเหลียนยางเลียนไม่ต้านทาน และหายไปกลับเหนือหิ้งบนดาดฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนบทนี้มีพลังงานมากเกินไป มันเป็นบวกบทกวีที่เต็มไปด้วยพลังงานที่เต็มไปด้วย ponderment และความพยายามที่จะปรับปรุง เมื่อทุกคนได้ยินอย่างนั้นก็ยังคงสงสัยว่าบุคคลดังกล่าวสามารถผลิตชิ้นที่น่าตื่นตาตื่นใจของการทำงานในจุดที่ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินมาว่าคนที่เป็นนักแต่งเพลงบทกวีที่มีชื่อเสียงจางเจ้าพวกเขาก็รู้แจ้ง

อาจจะเป็นเพียงคนนี้กลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงจากการเขียนบทกวีและยังนี้จางเจ้าที่มีบทกวีคลาสสิกมากมายมีทักษะดังกล่าว! และหลายคนเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่ามันถูกเขียนขึ้นในกรุงปักกิ่งไทม์สว่าเมื่อจางเจ้ายังคงอยู่ในสถานีวิทยุที่เขาเคยใช้สองบทกวีบันทึกนักศึกษาหญิงที่อยู่บนขอบกระทำการฆ่าตัวตาย Zhang ท่านทั้งหลายได้มีความสำเร็จดังกล่าวก่อนในบริเวณนี้!

คราวนี้มันก็กระโดดลงมาจากตึก A, เวลานั้นมันก็ตัดข้อมือ

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้รับการกล่าวถึงหัวข้อมาก ผู้คนจำนวนมากที่นี่ในวันนี้ได้รับหนี้สงสัยจะสูญแล้วคิดว่า "วิธีการอาจบทกวีไม่กี่ซึ่งเป็นเพียงบางส่วนวรรณกรรมดังกล่าวมีเสน่ห์? วิธีการที่จะสามารถช่วยชีวิตได้แล้วซึ่งหายไปรำมะร่อ? "

แต่วันนี้!

ที่สถานที่นี้!

เมื่อพวกเขาได้ยินจางเยท่องบทกวีของเขาพวกเขาไม่สงสัยอีกต่อไป ทั้งหมดที่พวกเขารู้สึกว่าเป็นความรู้สึกของช็อตในจิตใจของพวกเขา!

"ในอนาคตเราไว้ใจ" - นี่คือบทกวีที่ดี!

ในโลกก่อนหน้านี้จางเยผู้ที่มีคุณสมบัติที่จะได้รับการระบุว่าเป็น "มหากวี" ไม่ได้นับจำนวนมาก "การบินนกและปลา" ไม่ได้เป็นหนึ่ง "เห็นฉันหรือไม่" ไม่ได้เป็นหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่ง!

แต่ "รุ่น" เป็นหนึ่งในพวกเขา!

"ในอนาคตที่เราไว้วางใจ" ยังเป็นหนึ่ง!

บทกวีนี้ถูกเขียนโดยกวีชิจิในปี 1968 กลอนบทนี้ใช้ความคิดลึกซึ้งและภาพที่สวยงามและข้อความลวงเพื่อให้คนรู้วิธีการที่จะมีชีวิตที่ดีและให้กำลังใจตัวเองในที่เลวร้ายที่สุดของสถานการณ์ มันสอนให้คนที่จะสัญญาว่าตัวเองจะมีการแก้ไขมั่นคงสำหรับวันพรุ่งนี้

บทกวีนี้ถูกแพร่กระจายไปก่อนหน้านี้ในสังคมในรูปแบบที่เขียนด้วยลายมืออย่างรวดเร็วและกลายเป็นเรื่องทั่วไปพูดในรุ่นวัยรุ่น ในฐานะที่เป็นมันก็ค่อนข้างบทกวีเก่าแม้จำนวนมากของเยาวชนจากโลกจางเยไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ถ้าผลงานอื่นที่ได้กล่าวถึงเกือบทุกคนจะได้รู้ว่า นั่นคือเพลงวังฮ เพลงที่ดัดแปลงมาจาก "ในอนาคตที่เราไว้ใจ" และถูกสร้างขึ้นเป็นเพลงที่จะแสดงความเคารพต่อรูปเคารพ

เสียงร้องไห้อาจจะได้ยินชั้นบน

จางเจ้าเงยหน้าขึ้นและกล่าวว่าเสียงดัง "คุณบอกว่าคุณชอบบทกวีของฉันดังนั้นฉันจะอุทิศนี้ในอนาคตที่เราไว้ใจ 'กับคุณ เพื่อให้ได้รับลงในขณะนี้! "

ชั้นบนตำรวจรีบวิ่งไปและคว้าถือของหยางเหลียน

หยางเหลียนก็อดไม่ได้และหายไปกลับกว่าหิ้งบนชั้นดาดฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนบทนี้มีพลังงานมากเกินไป มันเป็นบวกพลังงานเต็ม บทกวีที่เต็มไปด้วย ponderment และพยายามที่จะปรับปรุง เมื่อทุกคนได้ยินก็ยังสงสัยอยู่ว่า บุคคลดังกล่าวสามารถผลิตชิ้นน่าพิศวงของงานในจุดที่ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินว่าคนที่เป็นดังบทกวี แต่งเพลง , จางเย พวกเขาตรัสรู้แล้ว .อาจเป็นคนนี้ ที่เริ่มมีชื่อเสียงจากการเขียนบทกวี และยังนี้ จาง ท่านที่มีบทกวีคลาสสิกมากมาย มีทักษะเช่น ! และหลายคนที่เคยได้ยินว่ามันถูกเขียนในปักกิ่งครั้งเมื่อจางท่านยังอยู่ในสถานีวิทยุ เขาใช้สองบทกวีบันทึกเป็นนักศึกษาหญิงที่กำลังจะฆ่าตัวตาย จางเยมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเดิมในบริเวณนี้เวลานี้มันก็กระโดดตึก เวลาที่ถูกตัดข้อมือเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เป็นคนที่กล่าวถึงในหัวข้อ ผู้คนที่นี่มีหนี้สงสัยจะสูญแล้ว คิดว่า " ทำไมไม่กี่บทกวี ซึ่งเป็นเพียงบางส่วนและวรรณกรรม เป็นเครื่องราง มันจะช่วยชีวิต ซึ่งก็ imminently หายไป ? "แต่ในวันนี้ !ในสถานที่นี้เมื่อพวกเขาได้ยินจางเยท่องบทกวีของเขา , พวกเขาไม่สงสัย ทั้งหมดที่พวกเขารู้สึกคือความรู้สึกช็อกในวิญญาณของพวกเขา" ในอนาคต เราเชื่อ " - นี้เป็นบทกวีที่ดี !ในก่อนหน้านี้ของจางเจ้าโลก ผู้ที่มีคุณสมบัติที่จะถูกระบุว่าเป็น " บทกวี " ที่ดีไม่ได้จํานวนมาก " นกบินและปลา " ก็ไม่ได้อีก " เห็นฉันหรือไม่ " ไม่ได้เหมือนกันแต่ " รุ่น " เป็นหนึ่งในพวกเขา" ในอนาคตเราเชื่อว่า " เป็นหนึ่ง !กลอนนี้เขียนโดยกวีซือจื่อในปี 1968 กลอนบทนี้ใช้ความคิดที่ลึกซึ้งและสวยงาม ภาพและข้อความลวงให้คนรู้วิธีที่จะมีชีวิตอยู่อย่างดีและให้กำลังใจตัวเองในที่เลวร้ายที่สุดของสถานการณ์ มันสอนให้คนสัญญากับตัวเองต้องแก้ไขมั่นคงพรุ่งนี้กลอนบทนี้เคยแพร่ระบาดในสังคมในรูปแบบลายมือและได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นสิ่งทั่วไปพูดในรุ่นเยาวชน มันค่อนข้างเป็นกลอนเก่า แม้ค่อนข้างจำนวนของเยาวชนจากจางเย โลกไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ถ้างานอื่นที่ถูกกล่าวถึง เกือบทุกคนจะรู้ ที่เป็นความหวังฟงเพลง เพลงที่ถูกดัดแปลงมาจาก " ในอนาคตเราไว้ใจ " และถูกสร้างเป็นเพลงเพื่อแสดงความเคารพกันเสียงสะอื้นที่อาจจะได้ยินข้างบนจางเยเงยหน้าขึ้นและพูดดังๆว่า " คุณบอกว่าคุณชอบบทกวีของฉัน ดังนั้นฉันจะอุทิศนี้ ในอนาคต เราเชื่อคุณ เอาลงเดี๋ยวนี้ ! "ข้างบน ตำรวจวิ่งผ่าน และคว้าถือของหยางเหลียนหยางเหลียนไม่ขัดขืนและหายไปกลับเหนือหิ้งบนดาดฟ้า