This approach is not only useful in

This approach is not only useful in itself in the sense that it enables a logical treatment of the subject matter, but it is also helpful in the identification of areas in which knowledge or its application are deficient, and that should therefore become the
target of research, development and technology transfer. As the genetic improvement programs unfold, limitations and areas where there is room for refinements are identified. These, then become focused research areas, the results from which feed back into the program making it gradually more effective.
At present, especially in newly initiated genetic improvement programs, growth is likely to continue to be the main focus of selection. This is justified because of the great economic importance of the trait in the production system given the very high reproductive rate of fish. Most developing countries completely lack improved strains, so initially, even despite possible evidence about G x E, a single program will have to service a range of production environments. Later, as the program progresses, gets consolidated, and production systems get better defined, resources permitting, specialized programs servicing specific production systems may be developed. With the development of more sophisticated markets, either domestic or export, the need to select for fillet yield and flesh quality traits may emerge. This will add complexity to the programs and inevitable fully pedigreed populations and BLUP (Best Linear Unbiased Prediction) evaluations for the estimation of genetic merit of such traits will have to be conducted. Selection for less conventional traits, such as sensitivity to thermal treatments with the purpose of producing all male progeny, may have to be integrated as well to increase the efficiency of some production systems. Selection for disease resistance has not emerged as a priority in tilapia, but it may in the future as production systems intensify. The classic selective breeding technology based on quantitative genetics can serve selection programs for growth rate and survival well, but for the more difficult to measure traits such as carcase and flesh quality,sensitivity to thermal treatment and disease resistance, molecular techniques would be very valuable if they enable selection on markers or directly on the genes affecting the trait. Our perception is that in the foreseeable future simple programs totally based on quantitative genetics will co-exist with much more sophisticated ones using quantitative genetics jointly with state of the art molecular genetics techniques, each program effectively servicing a specific set of production, economic and social conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการนี้ไม่เพียงมีประโยชน์ในตัวเองในแง่ที่ช่วยให้รักษาทางตรรกะของหัวข้อเรื่อง แต่ยังมีประโยชน์ในรหัสของพื้นที่ซึ่งความรู้หรือโปรแกรมประยุกต์ของจะขาดสาร และที่ควรจึงเป็นการเป้าหมายของการวิจัย พัฒนา และเทคโนโลยีโอน เป็นการปรับปรุงพันธุกรรม โปรแกรมแฉ ข้อจำกัดและพื้นที่มีห้องสำหรับ refinements ที่ระบุ เหล่านี้ แล้วกลายเป็นเน้นวิจัย ผลจากการที่ดึงข้อมูลกลับเข้าไปในโปรแกรมทำให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเรื่อย ๆในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปรับปรุงพันธุกรรมใหม่ริเริ่มโปรแกรม เจริญเติบโตมีแนวโน้มที่จะ โฟกัสหลักของการเลือก นี้เป็นธรรมเนื่องจาก มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมากของติดที่ในระบบการผลิตให้สูงมากอัตราการสืบพันธุ์ของปลา ประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ทั้งหมดขาดการปรับปรุงสายพันธุ์ แรก แม้ดังนั้นแม้ มีหลักฐานเป็นไปได้เกี่ยวกับ G x E โปรแกรมเดียวจะมีให้บริการหลากหลายผลิต ในภายหลัง เป็นโปรแกรมยะ รับรวม และ กำหนดระบบได้ดีกว่าการผลิต ทรัพยากรเอื้ออำนวย อาจพัฒนาโปรแกรมเฉพาะที่ให้บริการระบบการผลิต กับการพัฒนาของตลาดมีความซับซ้อนมากขึ้น ทั้งภายในประเทศ หรือส่งออก ต้องเลือกเนื้อพิมพ์ และเนื้อลักษณะคุณภาพอาจเกิดขึ้น นี้จะเพิ่มความซับซ้อนของโปรแกรมประชากร pedigreed อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และ BLUP (สุดเส้นคนทำนาย) ประเมินสำหรับการประเมินพันธุบุญลักษณะดังกล่าวจะต้องดำเนินการ ตัวเลือกสำหรับลักษณะที่ปกติน้อย เช่นความไวกับการรักษาความร้อนโดยมีวัตถุประสงค์ผลิตลูกหลานชายทั้งหมด อาจจะรวมทั้งการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบการผลิตบาง ไม่มีเกิดการต้านทานโรคเป็นสำคัญในปลานิล แต่อาจในอนาคตเป็นระบบผลิตกระชับ คลาสสิกที่ใช้ปรับปรุงพันธุ์เทคโนโลยีตามพันธุศาสตร์เชิงปริมาณสามารถใช้เลือกโปรแกรมสำหรับอัตราการเติบโตและอยู่รอดดี แต่สำหรับยากต่อการวัดลักษณะ carcase และเนื้อ ไวเพื่อรักษาความร้อนและต้านทานโรค เทคนิคโมเลกุลจะมีค่ามากถ้าพวกเขาให้เลือกเครื่องหมาย หรือ บนยีนที่มีผลต่อการติด เรารับรู้ได้ว่า ในคาดการณ์อนาคตอย่างโปรแกรมทั้งหมดขึ้นอยู่กับพันธุศาสตร์เชิงปริมาณจะอยู่ร่วมกับคนมากซับซ้อนใช้พันธุศาสตร์เชิงปริมาณร่วม ด้วยเทคนิคอณูพันธุศาสตร์ของ แต่ละโปรแกรมให้บริการชุดเฉพาะของการผลิต เงื่อนไขทางเศรษฐกิจ และสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการนี้ไม่เพียงมีประโยชน์ในตัวเองในแง่ที่ว่ามันช่วยให้การรักษาตรรกะของเรื่อง แต่มันก็ยังเป็นประโยชน์ในตัวของพื้นที่ที่ความรู้หรือการประยุกต์ใช้มีความบกพร่องและดังนั้นจึงควรจะเป็น
เป้าหมายของการวิจัย การพัฒนาและการถ่ายทอดเทคโนโลยี ขณะที่โปรแกรมการปรับปรุงพันธุกรรมแฉข้อ จำกัด และพื้นที่ที่มีห้องพักสำหรับการปรับแต่งจะมีการระบุ เหล่านี้แล้วกลายเป็นพื้นที่ที่การวิจัยที่มุ่งเน้นผลที่ได้จากที่กินกลับเข้าไปในโปรแกรมทำให้มันค่อยๆมีประสิทธิภาพมากขึ้น.
ในปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุกรรมริเริ่มใหม่, การเจริญเติบโตมีแนวโน้มที่จะยังคงเป็นจุดสนใจหลักของการเลือก นี้เป็นธรรมเพราะความสำคัญทางเศรษฐกิจที่ดีของลักษณะในระบบการผลิตที่ได้รับอัตราการเจริญพันธุ์ที่สูงมากของปลา ส่วนใหญ่ประเทศที่กำลังพัฒนาอย่างสมบูรณ์ขาดสายพันธุ์ที่ดีขึ้นดังนั้นในขั้นแรกแม้แม้จะมีหลักฐานที่เป็นไปได้เกี่ยวกับ G x E, โปรแกรมเดียวจะมีการให้บริการช่วงของสภาพแวดล้อมการผลิต ต่อมาขณะที่โปรแกรมดำเนินได้รับงบการเงินรวมและระบบการผลิตที่ดีขึ้นได้รับการกำหนดทรัพยากรที่อนุญาตให้โปรแกรมพิเศษให้บริการระบบการผลิตที่เฉพาะเจาะจงอาจจะพัฒนา กับการพัฒนาของตลาดที่ซับซ้อนมากขึ้นทั้งในประเทศหรือส่งออก, จำเป็นที่จะต้องเลือกสำหรับผลผลิตเนื้อและเนื้อลักษณะที่มีคุณภาพอาจจะโผล่ออกมา นี้จะเพิ่มความซับซ้อนให้กับโปรแกรมและประชากรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างเต็มที่และพันธุ์ blup (เชิงเส้นที่ดีที่สุดเป็นกลางทำนาย) การประเมินผลสำหรับการประมาณของบุญทางพันธุกรรมของลักษณะดังกล่าวจะต้องได้รับการดำเนินการ การคัดเลือกลักษณะทั่วไปน้อยเช่นความไวต่อการรักษาความร้อนโดยมีวัตถุประสงค์ในการผลิตลูกหลานทุกเพศชายอาจจะต้องมีการรวมเป็นอย่างดีในการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบการผลิตบางส่วน ตัวเลือกสำหรับความต้านทานโรคยังไม่ได้กลายเป็นความสำคัญในปลานิล แต่มันอาจจะในอนาคตเป็นระบบการผลิตกระชับ เทคโนโลยีการคัดเลือกพันธุ์คลาสสิกขึ้นอยู่กับพันธุศาสตร์เชิงปริมาณสามารถให้บริการโปรแกรมการเลือกอัตราการเจริญเติบโตและความอยู่รอดได้ดี แต่สำหรับเรื่องที่ยากมากที่จะวัดลักษณะเช่นซากและคุณภาพเนื้อ, ความไวต่อการรักษาความร้อนและความต้านทานโรคเทคนิคโมเลกุลจะมีคุณค่ามากถ้า พวกเขาช่วยให้ตัวเลือกกับตัวบ่งชี้หรือโดยตรงในยีนที่มีผลต่อลักษณะ การรับรู้ของเราก็คือว่าในอนาคตอันใกล้โปรแกรมง่ายทั้งหมดขึ้นอยู่กับพันธุศาสตร์เชิงปริมาณจะอยู่ร่วมกับคนที่ซับซ้อนมากขึ้นโดยใช้พันธุศาสตร์เชิงปริมาณร่วมกับรัฐของศิลปะเทคนิคพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลแต่ละโปรแกรมได้อย่างมีประสิทธิภาพให้บริการเฉพาะชุดของการผลิตทางเศรษฐกิจและสังคม เงื่อนไข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการนี้จะไม่เพียง แต่เป็นประโยชน์ในตัวเองในแง่ที่ช่วยให้การรักษาตรรกะของเรื่อง แต่ก็ยังเป็นประโยชน์ในการระบุพื้นที่ซึ่งความรู้หรือการประยุกต์ใช้ขาด และควรจึงกลายเป็น
เป้าหมายของการวิจัยพัฒนาและถ่ายทอดเทคโนโลยี ขณะที่การปรับปรุงโปรแกรมแฉ ,ข้อจำกัดและพื้นที่ที่มีห้องพักสำหรับการปรับแต่ง จะระบุ เหล่านี้แล้วจะเน้นการวิจัยพื้นที่ ผลจากที่ดึงกลับเข้าสู่โปรแกรมให้มันค่อย ๆ เพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
ปัจจุบันเพิ่งเริ่มปรับปรุงพันธุ์โปรแกรมการเจริญเติบโตมีแนวโน้มที่จะยังคงเป็นเป้าหมายหลักของการเลือกนี้เป็นธรรม เพราะความสำคัญของลักษณะทางเศรษฐกิจที่ดีในระบบการผลิตได้รับอัตราการเจริญพันธุ์สูงมากของปลา ส่วนใหญ่ต่างสมบูรณ์ไม่มีสายพันธุ์ที่ปรับปรุงแล้วในตอนแรก แม้จะเป็นไปได้หลักฐานเกี่ยวกับ g x e , โปรแกรมเดียวจะต้องบริการหลากหลายของสภาพแวดล้อมการผลิต ต่อมา เป็นโปรแกรมที่ได้รับ รวมและระบบการผลิตดีขึ้น การกำหนดทรัพยากรที่อนุญาตให้เฉพาะโปรแกรมที่ให้บริการระบบการผลิตที่เฉพาะเจาะจงอาจจะพัฒนา กับตลาดการพัฒนาความซับซ้อนมากขึ้นทั้งในประเทศหรือส่งออก ต้องเลือก เพื่อเพิ่มผลผลิตและคุณภาพเนื้อ ลักษณะเนื้อจะออกมานี้จะเพิ่มความซับซ้อนในโปรแกรมและหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่าง pedigreed ประชากรและ blup ( ตรงคำทำนายที่เป็นกลางที่ดีที่สุด ) การประเมินค่าของบุญทางพันธุกรรมของลักษณะดังกล่าวจะต้องถูกดำเนินการ การคัดเลือกลักษณะปกติน้อยลง เช่น ความไวในการรักษาความร้อนกับวัตถุประสงค์ของการผลิตทั้งหมด ทายาทชาย ,อาจจะต้องมีการบูรณาการ รวมทั้งการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบการผลิตบางส่วน การต้านทานโรคไม่ได้เกิดขึ้นเป็นอันดับแรกในปลานิล แต่มันอาจจะในอนาคตเป็นระบบการผลิตแบบกระชับ คลาสสิกคัดเลือกพันธุ์เทคโนโลยีบนพื้นฐานของพันธุศาสตร์เชิงปริมาณสามารถให้บริการโปรแกรมการเลือกอัตราการอยู่รอดและการเจริญเติบโตดีแต่ยากที่จะวัดคุณลักษณะ เช่น ซากและคุณภาพเนื้อ ความไวในการรักษาความร้อนและความต้านทานโรค เทคนิคโมเลกุลจะมีคุณค่ามากถ้าพวกเขาให้เลือกในเครื่องหมายหรือโดยตรงบนยีนที่มีผลต่อคุณลักษณะที่การรับรู้ของเราว่า ในอนาคตคาดการณ์ได้ง่ายโปรแกรมทั้งหมดบนพื้นฐานของพันธุศาสตร์เชิงปริมาณจะอยู่ร่วมกับคนที่ที่มีความซับซ้อนมากการใช้พันธุศาสตร์เชิงปริมาณร่วมกับรัฐของศิลปะเทคนิคพันธุศาสตร์โมเลกุล แต่ละโปรแกรมได้อย่างมีประสิทธิภาพให้บริการเฉพาะชุดของการผลิต เงื่อนไขทางเศรษฐกิจและสังคม