Meng Hao gave a cold snort, which e

Meng Hao gave a cold snort, which echoed out like a clap of thunder. The sound pierced to the very hearts of the four remaining black-robed men. The three who were currently approaching suddenly stopped in their tracks. The man who had just employed the blood mist felt as if his mind was spinning out of control.

Meng Hao’s right knee flew into the air, slamming viciously into the blood mist. It immediately fell into pieces and scattered. His knee continued on, slamming into the black-robed man’s chest. Even as the cracking of bones rang out, Meng Hao’s right hand snaked out to latch onto the man’s neck.

He turned, and spit out the lightning mist, and a boom filled the air as it enveloped them all. Screams rang out, and after the space of a few breaths, Meng Hao emerged from within. The three men who had just been approaching were now dead, their eyes still wide with astonishment. Even up to the moment death took them, they couldn’t understand how an alchemist… could have such intense killing intent.

Originally there had been twenty seven black robed men. In just a few moments, their numbers were reduced to eleven. Their minds were shaken, and they backed up nervously. The person in front of them didn’t seem to be a single Cultivator, but an entire army.

Meng Hao’s hair swirled around his head. The dozen or so tentacles writhed in the air around him bizarrely as he stood there. He emanated the smell of medicinal pills, and the stench of blood. His cold face, his grim eyes, all of it, caused the black-robed men’s heart to shake.

“Who are you?!” asked one of the black-robed men, his voice quivering. It was a question that Meng Hao should have been the one to ask.

Meng Hao didn’t respond. His clothes fluttered in the wind. It was a north wind, blowing stiffly, as if it wished to wash away the reeking smell of blood. As the north wind blew, Meng Hao lifted his hand. There in his palm appeared a bit of red powder.

The powder lifted up into the wind, blowing about. The faces of the black-robed men twisted as they thought back to the hyper toxic poison from moments ago.

Without the slightest hesitation, the eleven men retreated. However, even as they did, Meng Hao made an incantation gesture and then pointed out with his finger. A mass of tiny Flame Globes appeared. As they floated in mid-air, they began to change into a green color.

The ignited, and suddenly a massive, green Flame Sea appeared. It was shocking, its heat impossible to describe as it expanded along with the wind, seeming to mix with the powder that was floating in mid-air.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาให้ Snort เย็นซึ่งสะท้อนออกมาเหมือนตบมือของฟ้าร้อง เสียงเจาะไปยังหัวใจมากที่เหลืออีกสี่คนดำเสื้อคลุม ทั้งสามคนที่กำลังใกล้เข้ามาในขณะนี้หยุดทันทีในเพลงของพวกเขา คนที่ได้ว่าจ้างเพียงหมอกเลือดรู้สึกราวกับว่าจิตใจของเขาได้รับการปั่นออกจากการควบคุม.

เข่าขวาเม้งเฮาบินไปในอากาศเลวทรามต่ำช้ากระแทกเข้าไปในหมอกเลือด ทันทีที่ลดลงเป็นชิ้นและมีฝนฟ้าคะนองกระจาย หัวเข่าของเขาอย่างต่อเนื่องในกระแทกเข้าหน้าอกชายผิวดำเสื้อคลุมของ แม้ในขณะที่การแตกของกระดูกดังออกมาขวามือของเม้งเฮา snaked ออกไปสลักลงบนคอของชายคนนั้น.

เขาหันและคายออกหมอกฟ้าผ่าและบูมที่เต็มไปด้วยอากาศที่มันห่อหุ้มพวกเขาทั้งหมด เสียงกรีดร้องดังออกมาและหลังจากพื้นที่หายใจไม่กี่ที่เม้งเฮาโผล่ออกมาจากภายใน ทั้งสามคนที่ได้รับเพียงแค่ตอนนี้ใกล้ตายตาของพวกเขายังคงกว้างด้วยความประหลาดใจ แม้ถึงตายขณะที่พาพวกเขาพวกเขาไม่สามารถเข้าใจวิธีการที่นักเล่นแร่แปรธาตุ ... อาจมีเจตนาฆ่าดังกล่าวรุนแรง.

แต่เดิมมียี่สิบเจ็ดคนเสื้อคลุมสีดำ ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่ตัวเลขของพวกเขาถูกลดลงไปสิบเอ็ด จิตใจของพวกเขาถูกเขย่าและพวกเขาได้รับการสนับสนุนอย่างหงุดหงิด บุคคลที่อยู่ในด้านหน้าของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นเกษตรกรเดียว แต่ทั้งกองทัพ.

ผมเม้งเฮาส์หมุนวนรอบศีรษะของเขา โหลหรือดังนั้นหนวด writhed ในอากาศรอบ ๆ ตัวเขาพิกลในขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่น เขาเล็ดลอดออกมากลิ่นของยาสมุนไพรและกลิ่นเหม็นของเลือด ใบหน้าของเขาเย็นตาน่ากลัวของเขาทั้งหมดของมันเกิดจากหัวใจคนดำเสื้อคลุมของที่จะเขย่า.

"คุณเป็นใคร ?!" ถามหนึ่งในผู้ชายสีดำเสื้อคลุมสั่นเสียงของเขา มันเป็นคำถามที่เม้งเฮาควรจะได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะถาม.

เม้ง Hao ไม่ตอบสนอง เสื้อผ้าของเขาเบาโผบินอยู่ในสายลม มันเป็นลมเหนือพัดเคร่งครัดราวกับว่ามันอยากจะล้างออกกลิ่นตุๆของเลือด ในฐานะที่เป็นลมเหนือพัดเม้งเฮายกมือของเขา มีในฝ่ามือของเขาปรากฏบิตของผงสีแดง.

ผงยกขึ้นเป็นลมพัดเกี่ยวกับ ใบหน้าของผู้ชายสีดำเสื้อคลุมบิดขณะที่พวกเขาคิดว่ากลับไปที่ยาพิษที่เป็นพิษมากเกินไปจากช่วงเวลาที่ผ่านมา.

โดยไม่ต้องลังเลแม้แต่น้อยที่สิบเอ็ดคนถอย อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่พวกเขาเม้งเฮาทำท่าทางคาถาแล้วชี้ให้เห็นด้วยนิ้วของเขา มวลของเปลวไฟเล็ก ๆ ปรากฏลูกโลก ขณะที่พวกเขาลอยอยู่กลางอากาศพวกเขาเริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นสีเขียว.

ติดไฟและก็ขนาดใหญ่ Green Flame ทะเลปรากฏ มันเป็นที่น่าตกใจความร้อนเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายในขณะที่มันขยายตัวไปพร้อมกับลมที่ดูเหมือนจะผสมกับผงที่ลอยอยู่กลางอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งฮ่าวให้หายใจเย็น ซึ่งสะท้อนออกมาเหมือนเปรี้ยง . เสียงแทงถึงหัวใจของทั้งสี่ที่เหลือ robed สีดำผู้ชาย สามคนที่อยู่ในขณะนี้ใกล้ถึงหยุดในเพลงของพวกเขา คนที่เพิ่งใช้เลือด หมอกรู้สึกว่าจิตใจของเขาถูกปั่นออกจากการควบคุมเหม็ง เฮาที่หัวเข่าขวา บินไปในอากาศกระแทกหนักเข้าไปในเลือดสายหมอก มันก็เป็นชิ้นและกระจาย เข่าของเขาอย่างต่อเนื่อง กระแทกลงบนหน้าอกของผู้ชายสีดำ robed . แม้ในขณะที่การแตกของกระดูกดังขึ้น มือขวาของ เมิ่งฮ่าวเอาออกสลักบนคอของมนุษย์เขาหันมา แล้วคายสายฟ้าหมอก บูมที่เต็มไปอากาศมันคลุมทั้งหมด เสียงกรีดร้องดังขึ้นหลังจากพื้นที่เพียงไม่กี่ลมหายใจ เม็ง าวโผล่ออกมาจากภายใน สามหนุ่มที่เพิ่งถูกใกล้เป็นแล้ว ตาก็ยังกว้างกับความประหลาดใจ ถึงช่วงเวลาที่ความตายมาพรากพวกเขา พวกเขาไม่ได้เข้าใจความรู้สึกของนักเล่นแร่แปรธาตุ . . . อาจจะรุนแรงเช่นเจตนาฆ่า .แต่เดิมมี robed ยี่สิบเจ็ดสีดำผู้ชาย ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่ตัวเลขของพวกเขาลดลงถึง 11 จิตใจหวั่นไหว และพวกเขาได้รับการสนับสนุนขึ้นอย่างหงุดหงิด บุคคลในด้านหน้าของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นผู้อบรมสั่งสอน เดียว แต่ทั้งกองทัพเหม็ง เฮาผม swirled รอบศีรษะของเขา โหลหรือดังนั้น หนวด writhed ในอากาศรอบ ๆตัวเขาพิกลขณะที่เขายืนอยู่ตรงนั้น เขาต่องกลิ่นยาสมุนไพรและกลิ่นเลือด ใบหน้าที่เย็นชาของเขา ดวงตาที่น่ากลัวของเขา ทั้งหมดมันเกิดจากสีดำ robed ชายหัวใจสั่น" นายเป็นใคร ? " ถามหนึ่งในสีดำ robed ผู้ชาย เสียงของเขาสั่น มันเป็นคำถามที่เมิ่งเฮ่าควรเป็นคนถามเมิ่งเฮ่าไม่ได้ตอบสนอง เสื้อผ้าของเขาหวั่นไหวในลม มันเป็น ลมเหนือพัดตัวแข็ง ราวกับมันต้องการล้างออกไปมีแต่กลิ่น กลิ่นของเลือด ขณะที่ลมเหนือพัด เมิ่งฮ่าวยกพระหัตถ์ มีในมือของเขาปรากฏบิตของผงสีแดงแป้งยกขึ้นเป็นสายลมพัดมาเกี่ยวกับ ใบหน้าของผู้ชายสีดำ robed บิดตามที่พวกเขาคิดว่ากลับไปยาพิษที่เป็นพิษ ไฮเปอร์ จากช่วงเวลาที่ผ่านมาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย ทั้งสิบเอ็ดคนล่าถอยไป อย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่พวกเขาไม่ได้ เมิ่งฮ่าวทำให้คาถาท่าทางแล้วชี้กับนิ้วของเขา มวลของลูกโลกเปลวไฟเล็ก ๆที่ปรากฏ เช่นที่พวกเขาลอยอยู่กลางอากาศ ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียวการจุดไฟ และก็ใหญ่ ทะเล เปลวไฟสีเขียวปรากฏ มันน่าตกใจ ความร้อนมันเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายมันขยายไปพร้อมกับสายลมที่ผสมกับผงที่ลอยอยู่กลางอากาศ