The abbey of St. Sernin was an anci

The abbey of St. Sernin was an ancient foundation. St. Sylvius, bishop of Toulouse, began construction of the basilica towards the end of the 4th century.[1]

Its importance increased enormously after Charlemagne (r. 768-800) donated a quantity of relics to it, as a result of which it became an important stop for pilgrims on their way to Santiago de Compostela, and a pilgrimage location in its own right. The size of the current building and the existence of an ambulatory may reflect the need to accommodate increasing numbers of pilgrims.

The difficulty of determining an accurate chronology for the construction of Saint-Sernin and the completion of its sculpture has given rise to numerous problems. At least as early as the 1010s, Bishop Pierre Roger had set aside a portion of the offerings to St. Sernin for an eventual rebuilding of the Carolingian church.[2] During the decade of the 1070s and by 1080 at the latest, the canons of Saint-Sernin had accepted the rule of St. Augustine and had placed themselves under the direct control of the Holy See.[3] Nevertheless, there are only two firm dates that bear directly on the church itself and even these involve certain difficulties. On May 24, 1096, Pope Urban II dedicated the altar of the still largely incomplete building.[4] Although there have been numerous attempts to determine the point that construction had reached at this time, the most that can be said with certainty is that 1096 is a firm terminus ante quem. That is, construction must have begun at least several years before that date.

The second firm date is July 3, 1118, the death of St. Raymond Gayrard, canon and provost of the chapter. A 15th-century life of the saint states that he took charge of the building after part of the church had been completed and that by the time of his death he had "brought the walls all the way around up to the completion of the windows..."[5] Unfortunately, the life was written much later, some three hundred years after the events it describes, and since at least three different Raymonds were involved in the building of the church, the biographer may have confused elements from the lives of all three.

At any rate, whenever started, it appears that construction of the church did not progress continuously through to completion, for there is physical evidence of several interruptions in construction. The literary evidence cited above indicates that construction proceeded from east to west and, indeed, it appears that the earliest part of the exterior walls is the southern, lower part of the ambulatory and its corresponding radiating chapels. The walls in this section are built of brick and stone, with a higher proportion of stone than elsewhere in the building. As construction proceeded, it was clearly marked by an increasing proportion of brick, the characteristic building material of Toulouse. While there is basic agreement on the starting point, interpretation of the subsequent archeological evidence is subject to varying opinions. The earliest systematic examinations, after the restoration of Viollet-le-Duc, concluded that there had been three major building campaigns.[6]

More recent observations have concluded that there were four major building campaigns.[7] The earliest section begins with the apse and includes the chevet and all of the transept below the level of the gallery, including the Porte des Comtes in the south face of the transept. The second stage is marked by the walls of the transept being completed with alternating courses of brick and stone. This change is also paralleled by a change in the style of the interior decorated capitals. This break is most evident in the transept buttresses, which change from solid stone at the bottom to bands of brick and stone at the top, a change which occurs at various levels around the transept but generally about the level of the gallery floor. There then follows another break between the eastern portion of the church - including the transept and the first few bays of the nave itself - and the rest of the nave. The alternating courses of brick and stone give way to a predominantly brick technique with stone quoins and stone window frames. This third campaign includes the wall enclosing the entire nave, including the western entrance and ends just below the gallery windows. During the fourth phase, the remainder of the nave was completed in brick with almost no stone.

The plan of the abbey church here was also used in the construction of the cathedral of Santiago de Compostela, "begun in 1082, too direct a copy to have been done by any but St. Sernin's own architect or his favored pupil", but finished much earlier.[8]

The stone that killed Simon de Montfort in 1218, while he was besieging Toulouse, was thrown from the roof of Saint-Sernin.

In 1860, Eugène Viollet-le-Duc restored the church,[9] but his changes are currently being removed to restore the original appearance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอบ St. Sernin มีมูลนิธิเป็นโบราณ St. Sylvius บิชอปแห่งตูลูส เริ่มก่อสร้างโบสถ์ในตอนท้ายของศตวรรษ 4[1]เพิ่มความสำคัญขึ้นไปหลังจากที่ชาร์เลอมาญ (ค.ศ. 768-800) บริจาคจำนวนธาตุนั้น จากที่มันกลายเป็นความสำคัญหยุดสำหรับพิลกริมส์ใน Santiago โปส และจาริกแสวงบุญสถานที่ตนเอง ขนาดของอาคารปัจจุบันและการดำรงอยู่ของมีจรมุขอาจสะท้อนต้องรองรับเพิ่มขึ้นจำนวนพิลกริมส์ความยากของการกำหนดลำดับถูกต้องสำหรับการก่อสร้างของเซนต์ Sernin และความสมบูรณ์ของประติมากรรมได้รับเพิ่มขึ้นปัญหามากมาย น้อยก่อนเป็น 1010s, Roger Pierre มุขนายกมีดองส่วนของเสนอไป St. Sernin สำหรับการเก็บฟื้นฟูของการการอแล็งเฌียงคริสตจักร[2] ในช่วงทศวรรษ ของการ 1070s และ 1080 ที่ล่าสุด ชื่อของนักบุญ Sernin ได้ยอมรับกฎของบุญเซนต์ออกัสติ และมีอยู่เองภายใต้การควบคุมโดยตรงของบริสุทธิ์[3] อย่างไรก็ตาม มีเพียงสองวันของบริษัทที่ในคริสตจักรเองโดยตรง และแม้แต่เหล่านี้เกี่ยวข้องกับความยากลำบากแน่นอน บน 24 พฤษภาคม 1096 สมเด็จพระสันตะปาปา Urban II ทุ่มเทบูชาของอาคารที่ยังไม่สมบูรณ์มากนัก[4] แม้ว่าได้มีความพยายามมากมายเพื่อกำหนดจุดที่ก่อสร้างได้ครบในเวลานี้ ส่วนใหญ่ที่สามารถกล่าวว่า มีแน่นอนเป็น 1096 quem อีกเป็นบริษัทนัส นั่นคือ ก่อสร้างต้องเริ่มต้นตั้งแต่หลายปีก่อนวันที่วันสองของบริษัท 3 กรกฎาคม 1118 การตายของเซนต์เรย์มอนด์ Gayrard แคนนอน และ provost บทได้ ศตวรรษที่ 15 ชีวิตของเซนต์ระบุว่า เขาเอาค่าของอาคารหลังจากส่วนหนึ่งของคริสตจักรได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว และว่า การตายของ เขา "นำผนังทั้งหมดแบบทั่วถึงความสมบูรณ์ของ windows..." [5] อับ ชีวิตที่กล่าวมากในภายหลัง สามร้อยปีหลังจากเหตุการณ์อธิบายและเนื่องจาก Raymonds น้อยสามอื่นได้เกี่ยวข้องกับการสร้างโบสถ์ ชีวประวัติที่อาจมีสับสนองค์ประกอบจากชีวิตของทั้งสามในอัตราใด เมื่อใดก็ตามที่เริ่มต้น ปรากฏว่า ก่อสร้างคริสตจักรได้ไม่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องตลอดจนเสร็จสมบูรณ์ มีเป็นหลักฐานทางกายภาพต่าง ๆ หยุดชะงักในการก่อสร้าง หลักฐานวรรณกรรมที่อ้างข้างต้นบ่งชี้ว่า ก่อสร้างครอบครัวจากตะวันออกไปตะวันตก และ แน่นอน มันปรากฏว่าส่วนแรกสุดของผนังภายนอกส่วนล่าง ภาคใต้จรมุขและสอดคล้องกับความประกาย chapels ผนังในส่วนนี้สร้างด้วยอิฐและหิน มีสัดส่วนสูงกว่าหินกว่าอื่นในอาคาร ขณะก่อสร้างครอบครัว มันถูกเครื่องหมายชัดเจน โดยสัดส่วนการเพิ่มขึ้นของอิฐ ลักษณะอาคารวัสดุของตูลูส ในขณะที่มีข้อตกลงเบื้องต้นในจุดเริ่มต้น ตีความหลักฐานโบราณคดีต่อมาจะขึ้นอยู่กับความคิดเห็นที่แตกต่างกัน แรกสุดระบบสอบแล้ว หลังจากปลูก Viollet-le-Duc สรุปว่า เคยมี 3 อาคารที่สำคัญส่งเสริมการขาย[6]สังเกตล่าสุดได้สรุปว่า มีแคมเปญอาคารหลักสี่[7] ส่วนแรกสุดเริ่ม มีมุขโค้งด้านสกัด และ chevet และทั้งหมดมุขข้างโบสถ์ต่ำกว่าระดับของแกลเลอรี่ รวมถึงยองปารีปอร์ตเด Comtes หน้าใต้ของมุขข้างโบสถ์ ขั้นตอนสองไว้ตามผนังของมุขข้างโบสถ์เสร็จกับหลักสูตรการสลับของอิฐและหิน การเปลี่ยนแปลงนี้จะยังแห่งดวง โดยการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของเมืองหลวงตกแต่งภายใน นี้แบ่งได้ชัดใน buttresses มุขข้างโบสถ์ ซึ่งเปลี่ยนจากหินแข็งที่ด้านล่างเป็นแถบของอิฐและหินที่ด้านบนสุด การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระดับต่าง ๆ สถานมุขข้างโบสถ์ แต่โดยทั่วไป เกี่ยวกับระดับชั้นเก็บ มีแล้วต่อไปนี้อีกแบ่งระหว่างส่วนตะวันออกของคริสตจักร - รวมทั้งมุขข้างโบสถ์อ่าวน้อยแรกของบูชาตัวเอง - และส่วนเหลือของบูชา เรียนสลับของอิฐและหินให้ไปส่วนใหญ่ก่ออิฐด้วยหิน quoins และกรอบหน้าต่างหิน แคมเปญนี้สามมีกำแพงล้อมบูชาทั้งหมด รวมทั้งทางตะวันตก และสิ้นสุดอยู่ที่ด้านล่างหน้าต่างเก็บ ระยะสี่ ส่วนเหลือของบูชาเสร็จในอิฐกับหินเกือบไม่แผนการของคริสตจักรแอบนี่ยังใช้ในการก่อสร้างมหาวิหารของ Santiago โปส "เริ่มใน 1082 เกินไปตรงสำเนาไปแล้วมี แต่สถาปนิก St. Sernin ของตัวเอง หรือนักเรียนของเขาชื่นชอบ" แต่เสร็จเร็วมาก[8]หินที่ฆ่า Simon เดอมงฟอร์ตใน 1218 ในขณะที่เขาถูก besieging ตูลูส ถูกโยนจากดาดฟ้าของเซนต์ Serninใน 1860, Eugène Viollet-le-Duc บูรณะโบสถ์, [9] แต่ปัจจุบันกำลังถูกเอาของเขาเปลี่ยนแปลงการคืนค่าลักษณะที่ปรากฏดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดเซนต์ Sernin เป็นรากฐานโบราณ เซนต์ Sylvius บิชอปแห่งตูลูส, เริ่มก่อสร้างมหาวิหารในช่วงปลายศตวรรษที่ 4. [1] ความสำคัญของมันเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากที่ชาร์ล (ร. 768-800) บริจาคปริมาณของธาตุนั้นเป็นผลมาจากการที่ มันจะกลายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้แสวงบุญเดินทางไป Santiago de Compostela และสถานที่แสวงบุญในสิทธิของตนเอง ขนาดของอาคารในปัจจุบันและการดำรงอยู่ของผู้ป่วยอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการรองรับการเพิ่มจำนวนของผู้แสวงบุญ. ความยากลำบากของการกำหนดลำดับที่ถูกต้องสำหรับการก่อสร้างของ Saint-Sernin และความสมบูรณ์ของรูปปั้นของมันได้ก่อให้เกิดปัญหามากมาย อย่างน้อยเป็นช่วงต้น 1010s บิชอปปิแอร์โรเจอร์ได้ตั้งสำรองส่วนหนึ่งของข้อเสนอไปเซนต์ Sernin สำหรับการบูรณะในที่สุดของคริสตจักร Carolingian. [2] ในช่วงทศวรรษ 1070s ของและ 1080 ที่ล่าสุด, ศีล ของ Saint-Sernin ได้รับการยอมรับกฎของเซนต์ออกัสตินและได้วางตัวเองภายใต้การควบคุมโดยตรงของพระเห็น. [3] อย่างไรก็ตามมีเพียงสองวันที่ บริษัท ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับคริสตจักรของตัวเองและแม้กระทั่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับปัญหาบางอย่าง เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 1096 สมเด็จพระสันตะปาปา Urban II ทุ่มเทแท่นบูชาของอาคารยังไม่สมบูรณ์ส่วนใหญ่. [4] แม้ว่าจะมีความพยายามมากมายในการกำหนดจุดก่อสร้างที่มาถึงในเวลานี้มากที่สุดที่สามารถกล่าวด้วยความมั่นใจว่า 1096 เป็นปลายทาง บริษัท ก่อน Quem นั่นคือการก่อสร้างจะต้องมีการเริ่มต้นอย่างน้อยเป็นเวลาหลายปีก่อนวันที่. วันที่ บริษัท ที่สองคือ 3 กรกฎาคม 1118 การตายของเรย์มอนด์เซนต์ Gayrard ศีลและพระครูของบท ชีวิตในศตวรรษที่ 15 ของรัฐนักบุญว่าเขาเอาค่าใช้จ่ายของอาคารหลังเป็นส่วนหนึ่งของคริสตจักรที่ได้รับการเสร็จและว่าเมื่อถึงเวลาที่เขาจะตายเขาได้ "นำผนังทุกทางรอบได้ถึงความสำเร็จของหน้าต่าง .. "[5] แต่น่าเสียดายที่ชีวิตถูกเขียนขึ้นมากภายหลังบางสามร้อยปีหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะอธิบายและตั้งแต่อย่างน้อยสาม Raymonds ที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการสร้างคริสตจักรชีวประวัติอาจมีองค์ประกอบสับสนจากชีวิต ของทั้งสาม. ในอัตราใดเมื่อใดก็ตามที่เริ่มต้นก็จะปรากฏว่าการก่อสร้างของคริสตจักรไม่ได้มีความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องผ่านจะเสร็จสมบูรณ์เพราะมีหลักฐานทางกายภาพของการหยุดชะงักหลายในการก่อสร้าง หลักฐานวรรณกรรมดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นว่าการดำเนินการก่อสร้างจากตะวันออกไปตะวันตกและแน่นอนปรากฏว่าส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของผนังด้านนอกเป็นภาคใต้ส่วนล่างของผู้ป่วยและโบสถ์แผ่สอดคล้องกัน ผนังในส่วนนี้ถูกสร้างขึ้นจากอิฐและหินที่มีสัดส่วนที่สูงขึ้นของหินกว่าที่อื่น ๆ ในอาคาร การก่อสร้างดำเนินไปมันก็ระบุไว้อย่างชัดเจนโดยสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นจากอิฐ, วัสดุก่อสร้างลักษณะของตูลูส ในขณะที่มีข้อตกลงเบื้องต้นในจุดเริ่มต้นของการตีความหลักฐานทางโบราณคดีที่ตามมาอาจจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน การตรวจสอบอย่างเป็นระบบแรกหลังจากการฟื้นฟูของวิโอเลต์-le-Duc สรุปว่ามีสามแคมเปญอาคารที่สำคัญ. [6] ข้อสังเกตอื่น ๆ ที่ผ่านมาได้ข้อสรุปว่ามีอยู่สี่แคมเปญอาคารที่สำคัญ. [7] ส่วนแรกเริ่มต้นด้วย แหกคอกและรวมถึง Chevet และทั้งหมดของปีกต่ำกว่าระดับของแกลเลอรี่รวมทั้งเด Porte Comtes ในใบหน้าใต้ของปีก ขั้นตอนที่สองคือการทำเครื่องหมายด้วยกำแพงของปีกจะเสร็จสมบูรณ์ด้วยหลักสูตรสลับอิฐและหิน การเปลี่ยนแปลงนี้ยังเป็นที่ขนานจากการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของการตกแต่งภายในเมืองหลวง พักนี้เห็นได้ชัดที่สุดในปีกยันซึ่งเปลี่ยนจากหินแข็งที่ด้านล่างกับวงของอิฐและหินที่ด้านบนการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระดับต่างๆรอบปีก แต่โดยทั่วไปเกี่ยวกับระดับของชั้นแกลเลอรี่ มีดังต่อไปนี้แล้วแตกอีกระหว่างทางทิศตะวันออกของคริสตจักร - รวมทั้งปีกและอ่าวไม่กี่ครั้งแรกของโบสถ์ตัวเอง - และส่วนที่เหลือของโบสถ์ หลักสูตรสลับอิฐและหินให้วิธีการเทคนิคอิฐเด่นด้วย Quoins หินและกรอบหน้าต่างหิน นี้แคมเปญที่สามรวมถึงกำแพงล้อมรอบโบสถ์รวมทั้งทางเข้าทางทิศตะวันตกและสิ้นสุดเพียงด้านล่างหน้าต่างแกลเลอรี่ ในช่วงสี่ที่เหลือของโบสถ์เสร็จสมบูรณ์ในอิฐที่มีเกือบจะไม่มีหิน. แผนของวัดโบสถ์ที่นี่ยังใช้ในการก่อสร้างมหาวิหาร Santiago de Compostela "เริ่มต้นใน 1082 ด้วยโดยตรงสำเนาไปยัง ได้รับการดำเนินการใด ๆ แต่โดยสถาปนิกของเซนต์ Sernin หรือนักเรียนได้รับการสนับสนุนของเขา "แต่จบมากก่อนหน้านี้. [8] หินที่ฆ่าไซมอนเดอมงต์ใน 1218 ขณะที่เขากำลังปิดล้อมตูลูส, ถูกโยนลงมาจากหลังคาของ Saint-Sernin . ใน 1860, Eugèneวิโอเลต์-le-Duc บูรณะโบสถ์ [9] แต่การเปลี่ยนแปลงของเขากำลังมีการออกเพื่อคืนลักษณะเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดเซนต์ sernin เป็นมูลนิธิโบราณ เซนต์ sylvius บิชอปของตูลูส เริ่มการก่อสร้างของมหาวิหารในตอนท้ายของศตวรรษที่ 4 [ 1 ]

ความสำคัญของมันเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากชาร์เลอมาญ ( R . 768-800 ) บริจาคปริมาณของพระธาตุนั้น เป็นผลจากการที่มันเป็นหยุดที่สำคัญสำหรับผู้แสวงบุญไป Santiago de Compostela ,และเป็นสถานที่แสวงบุญในสิทธิของตนเอง ขนาดของอาคารในปัจจุบันและการดำรงอยู่ของผู้ป่วยอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงต้องรองรับตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของผู้แสวงบุญ .

ความยากของการกำหนดลำดับที่ถูกต้องสำหรับการก่อสร้างของนักบุญ sernin และสมบูรณ์ของประติมากรรมได้ก่อให้เกิดปัญหามากมาย อย่างน้อยเร็วคริสต์ทศวรรษ 1000 ,บิชอปปิแอร์โรเจอร์ได้ตั้งไว้ส่วนของบูชาที่เซนต์ sernin เพื่อสร้างที่สุดของโบสถ์สมัยกลาง [ 2 ] ในช่วงทศวรรษของ 1050 และ 1080 ที่ล่าสุดศีลนักบุญ sernin ได้ยอมรับกฎของนักบุญออกัสตินและได้วางเองภายใต้การควบคุมโดยตรงของพระเห็น [ 3 ] อย่างไรก็ตามมีเพียงสอง บริษัท วันที่หมีโดยตรงในโบสถ์นั่นเอง และแม้เหล่านี้เกี่ยวข้องกับปัญหาบางอย่าง บนพฤษภาคม 24 , 957 , สมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 2 โดยเฉพาะแท่นบูชายังสร้างไม่สมบูรณ์ ) . [ 4 ] แม้ว่ามีความพยายามมากมายที่จะหาจุดที่ก่อสร้างได้ถึงในเวลานี้ที่สุดที่สามารถพูดกับความแน่นอนคือสิ่งที่เป็น บริษัท ปลายทางก่อนใคร . นั่นคือต้องเริ่มก่อสร้างอย่างน้อยหลายปีก่อนวันที่ .

วันที่ บริษัท ที่สองคือวันที่ 3 , 118 , ความตายของนักบุญเรย์มอนด์ gayrard , Canon และประธานของบทที่เป็นศตวรรษที่ 15 ชีวิตของนักบุญ ระบุว่า เขาเอาค่าใช้จ่ายของอาคารหลังจากส่วนหนึ่งของคริสตจักรได้รับการแล้วเสร็จและที่เวลาของการตายของเขาเขาได้ " เอาผนังทั้งหมดทางรอบ ๆถึงความสมบูรณ์ของ Windows . . . . . . . " [ 5 ] แต่น่าเสียดายที่ชีวิตถูกเขียนขึ้นภายหลังมาก บาง สาม ร้อยปีหลังจากเหตุการณ์มันอธิบายเพราะอย่างน้อยสาม raymonds ต่างกัน มีส่วนร่วมในการสร้างโบสถ์ , ชีวประวัติอาจมีสับสนองค์ประกอบจากชีวิตของทั้งสาม

ที่อัตราการใด ๆเมื่อใดก็ตามที่เริ่มต้น ปรากฏว่าสร้างโบสถ์ไม่ความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องผ่านทางที่จะเสร็จสิ้น เพราะมีหลักฐานทางกายภาพของหลายการหยุดชะงักในการก่อสร้างวรรณกรรมอ้างหลักฐานข้างต้น พบว่า การก่อสร้างเริ่มจากตะวันออกไปตะวันตก และ แน่นอน ปรากฏว่า ส่วนที่เก่าที่สุดของผนังภายนอก คือ ภาคใต้ ตอนล่างของผู้ป่วยและสอดคล้องเปล่งรัศมีโบสถ์ . ผนังในส่วนนี้จะสร้างจากอิฐและหิน ที่มีสัดส่วนที่สูงของหินกว่าที่อื่น ๆในอาคาร เมื่อการก่อสร้างดำเนินไปมันให้ชัดเจน โดยการเพิ่มสัดส่วนของอิฐ ลักษณะอาคารเป็นวัสดุของ ตูลูส ในขณะที่มีข้อตกลงเบื้องต้นในจุดเริ่มต้น การตีความจากหลักฐานโบราณคดีที่ตามมาอาจมีการเปลี่ยนแปลงความคิดเห็น สอบเร็วอย่างเป็นระบบ หลังจากการฟื้นฟู viollet เล ดึ๊ก เห็นว่าเคยมีแคมเปญอาคารหลัก [ 6 ]

3โดยล่าสุดได้ข้อสรุปว่ามี 4 แคมเปญอาคารหลัก [ 7 ] ส่วนแรกสุดเริ่มจากบวกและมี chevet และทั้งหมดของแขนกางเขนด้านล่างระดับแกลเลอรี่รวมถึง Porte des comtes ในหน้าทางทิศใต้ของแขนกางเขน . ขั้นที่สองคือการทำเครื่องหมายโดยผนังของแขนกางเขนเป็นเสร็จสมบูรณ์สลับหลักสูตรของอิฐและหินการเปลี่ยนแปลงนี้ยังได้มีการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของเมืองหลวง ภายในตกแต่ง ทำลายนี้เห็นได้ชัดที่สุดในแขนกางเขน buttresses ซึ่งเปลี่ยนจากหินแข็งที่ด้านล่างในแถบของอิฐและหินด้านบน การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระดับต่าง ๆ มุขข้างโบสถ์ แต่โดยทั่วไปเกี่ยวกับระดับของพื้นภาพมันดังต่อไปนี้แล้วอีกแบ่งระหว่างส่วนทางทิศตะวันออกของโบสถ์ - รวมทั้งแขนกางเขนและไม่กี่ช่องแรกของโบสถ์ตัวเอง - และส่วนที่เหลือของโบสถ์ กระแสสลับหลักสูตรของอิฐและหินให้วิธีการเทคนิคเด่นด้วยหินและอิฐป้องกันด้วยการจัดด้วยมุมหน้าต่างหิน แคมเปญนี้สามมีกำแพงล้อมโบสถ์ทั้งหมดรวมทั้งทางเข้าตะวันตกและสิ้นสุดเพียงด้านล่างภาพหน้าต่าง ในขั้นตอนที่สี่ ส่วนที่เหลือของโบสถ์แล้วเสร็จอิฐเกือบไม่มีหิน

แผนวัดโบสถ์ที่นี่ยังใช้ในการก่อสร้างของมหาวิหาร Santiago de Compostela " เริ่มต้นในนั้นเหมือนกันตรงคัดลอกจะถูกทำโดยใด ๆแต่ เซนต์ sernin เอง สถาปนิก หรือ ลูกศิษย์ที่ชื่นชอบของเขา "แต่เสร็จเร็วกว่านี้ [ 8 ]

ก้อนหินที่ฆ่าไซมอน เดอ มงฟอร์ต ใน 1218 ในขณะที่เขาถูกล้อม ตูลูส , ถูกโยนจากหลังคาของนักบุญ sernin

ใน 1860 , eug è ne viollet Le Duc บูรณะโบสถ์ [ 9 ] แต่การเปลี่ยนแปลงของเขาถูกถอดออกเพื่อเรียกคืนลักษณะ ต้นฉบับ