The Grand Canyon is a fissure in th

The Grand Canyon is a fissure in the Colorado Plateau that exposes uplifted Proterozoic and Paleozoic strata, and is also one of the 19 distinct physiographic sections of the Colorado Plateau province. It is not the deepest canyon in the world (Kali Gandaki Gorge in Nepal is far deeper), however, the Grand Canyon is known for its visually overwhelming size and its intricate and colorful landscape. Geologically it is significant because of the thick sequence of ancient rocks that are beautifully preserved and exposed in the walls of the canyon. These rock layers record much of the early geologic history of the North American continent.


A map of the Grand Canyon and surrounding areas, c. 1908.
Uplift associated with mountain formation later moved these sediments thousands of feet upward and created the Colorado Plateau. The higher elevation has also resulted in greater precipitation in the Colorado River drainage area, but not enough to change the Grand Canyon area from being semi-arid. The uplift of the Colorado Plateau is uneven, and the Kaibab Plateau that Grand Canyon bisects is over a thousand feet higher at the North Rim (about 1,000 ft or 300 m) than at the South Rim. Almost all runoff from the North Rim (which also gets more rain and snow) flows toward the Grand Canyon, while much of the runoff on the plateau behind the South Rim flows away from the canyon (following the general tilt). The result is deeper and longer tributary washes and canyons on the north side and shorter and steeper side canyons on the south side.

Temperatures on the North Rim are generally lower than those on the South Rim because of the greater elevation (averaging 8,000 ft/2,438 m above sea level).[9] Heavy rains are common on both rims during the summer months. Access to the North Rim via the primary route leading to the canyon (State Route 67) is limited during the winter season due to road closures

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แกรนด์แคนยอนเป็นรอยแยกบนราบสูงโคโลราโดที่แสดงถึงเชิญชั้น Proterozoic และพาลีโอโซอิก และยังเป็นหนึ่งใน 19 ส่วน physiographic แตกต่างจังหวัดที่ราบสูงโคโลราโด ไม่โกรกธารลึกที่สุดในโลก (Gandaki Gorge กาลีในเนปาลคือไกลลึก) ไร แกรนด์แคนยอนมีชื่อเสียงขนาดเห็นครอบงำและภูมิทัศน์ซับซ้อน และมีสีสัน Geologically ได้อย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากลำดับที่หนาของหินโบราณที่เก็บรักษาไว้อย่างสวยงาม และสัมผัสในผนังของโกรกธาร ชั้นหินเหล่านี้บันทึกของประวัติศาสตร์ธรณีวิทยายุคแรกของทวีปอเมริกาเหนือแผนที่ของแกรนด์แคนยอนและพื้นที่โดยรอบ ราวค.ศ. 1908Uplift ที่เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของภูเขาในภายหลังย้ายตะกอนเหล่านี้หลายพันฟุตขึ้น และสร้างราบสูงโคโลราโด พื้นยกระดับมีผลในฝนมากในพื้นที่ระบายน้ำแม่น้ำโคโลราโด แต่ไม่พอที่จะเปลี่ยนแปลงพื้นที่แกรนด์แคนยอนจากกึ่งแห้งแล้ง Uplift ของราบสูงโคโลราโดไม่สม่ำเสมอ และราบสูง Kaibab ที่แกรนด์แคนยอนร้านกว่าพันฟุตสูงที่เหนือขอบ (ประมาณ 1000 ฟุตหรือ 300 m) กว่าที่ริมใต้ เกือบทั้งหมดที่ไหลบ่าจากริมเหนือ (ซึ่งยัง ได้รับเพิ่มเติมสายฝนและหิมะ) ไหลไปแกรนด์แคนยอน ในขณะที่ของไหลบ่าบนราบสูงหลังริมใต้ไหลจากแคนยอน (ต่อเอียงทั่วไป) ผลคือ washes สมทบอีกต่อไป และลึก และหุบเขาด้านทิศเหนือ และสั้น และด้านหุบเขาที่สูงชันทางด้านใต้อุณหภูมิบนริมเหนือได้โดยทั่วไปต่ำกว่าบนริมใต้เนื่องจาก มีความสูงมากกว่า (หาค่าเฉลี่ย 8000 ฟุต/2,438 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล) [9] เกิดฝนตกหนักเป็นเรื่องธรรมดาบนขอบล้อทั้งในช่วงฤดู ถึงริมเหนือผ่านเส้นทางหลักที่นำไปแคนยอน (67 เส้นทางรัฐ) จะจำกัดในช่วงฤดูหนาวเนื่องจากการปิดถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แกรนแคนยอนเป็นรอยแยกในที่ราบสูงโคโลราโดที่ exposes Proterozoic uplifted และชั้น Paleozoic และยังเป็นหนึ่งใน 19 ส่วนสัณฐานที่แตกต่างกันของจังหวัดที่ราบสูงโคโลราโด มันไม่ได้เป็นหุบเขาที่ลึกที่สุดในโลก (กาลี Gandaki Gorge ในเนปาลอยู่ไกลลึก) แต่แกรนแคนยอนเป็นที่รู้จักกันอย่างล้นหลามขนาดสายตาและภูมิทัศน์ที่ซับซ้อนและมีสีสันของมัน ธรณีวิทยามันเป็นสิ่งสำคัญเพราะลำดับหนาของหินโบราณที่ถูกเก็บไว้อย่างสวยงามและสัมผัสในผนังของหุบเขา ชั้นหินเหล่านี้บันทึกมากของประวัติศาสตร์ทางธรณีวิทยาแรกของทวีปอเมริกาเหนือ. แผนที่แกรนแคนยอนและพื้นที่โดยรอบค 1908 ยกที่เกี่ยวข้องกับการก่อภูเขาต่อมาย้ายตะกอนเหล่านี้หลายพันฟุตขึ้นและสร้างที่ราบสูงโคโลราโด ระดับความสูงที่สูงขึ้นนอกจากนี้ยังมีผลในการเร่งรัดมากขึ้นในพื้นที่การระบายน้ำแม่น้ำโคโลราโด แต่ไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงพื้นที่แกรนแคนยอนจากการเป็นกึ่งแห้งแล้ง ยกของที่ราบสูงโคโลราโดคือไม่สม่ำเสมอและที่ราบสูง Kaibab ที่แกรนแคนยอน bisects มีมากกว่าหนึ่งพันฟุตสูงที่ริมเหนือ (ประมาณ 1,000 ฟุตหรือ 300 เมตร) กว่าที่ริมใต้ เกือบทั้งหมดที่ไหลบ่ามาจากทางเหนือริม (ซึ่งยังได้รับฝนและหิมะ) กระแสต่อแกรนด์แคนยอนในขณะที่มากของการไหลบ่าบนที่ราบสูงที่อยู่เบื้องหลังใต้ขอบไหลออกจากหุบเขา (ต่อไปนี้เอียงทั่วไป) ผลที่ได้คือลึกและนานล้างแควและหุบเขาด้านทิศเหนือและสั้นกว่าและสูงชันหุบเขาด้านทางด้านทิศใต้. อุณหภูมิบนริมเหนือโดยทั่วไปมักจะต่ำกว่าผู้ที่อยู่ใต้ขอบเพราะระดับความสูงมากขึ้น (เฉลี่ย 8,000 ฟุต / 2438 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล). [9] ฝนตกหนักอยู่ร่วมกันบนขอบทั้งสองในช่วงฤดูร้อน การเข้าถึงริมเหนือผ่านเส้นทางหลักที่นำไปสู่หุบเขา (รัฐสายที่ 67) มี จำกัด ในช่วงฤดูหนาวเนื่องจากการปิดถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แกรนด์แคนยอน เป็นรอยแยกในโคโลราโดที่ราบสูงที่ exposes uplifted และ Proterozoic มหายุคพาลีโอโซอิกชั้น และยังเป็นหนึ่งใน 19 ที่แตกต่างกัน physiographic ส่วนของโคโลราโดที่ราบสูง จังหวัด มันไม่ได้เป็นแคนยอนที่ลึกที่สุดในโลก ( กาลีกันดากิ Gorge ในประเทศเนปาลเป็นไกลลึก ) , อย่างไรก็ตามแกรนด์ แคนยอนเป็นที่รู้จักสำหรับสายตาและภูมิทัศน์ที่ซับซ้อนและยุ่งยาก ขนาดของมันที่มีสีสันของมัน geologically มันเป็นสิ่งสำคัญเพราะหนาลำดับของหินโบราณที่สวยงาม เก็บรักษาและเปิดเผยในผนังของหุบเขา ชั้นเหล่านี้บันทึกมากของแร่ประวัติศาสตร์ช่วงต้นของทวีปอเมริกาเหนือ


แผนที่ของแกรนด์ แคนยอน และพื้นที่โดยรอบ . . .1908 .
ที่สุดที่เกี่ยวข้องกับการย้ายภูเขาต่อมาตะกอนเหล่านี้หลายพันฟุตขึ้นไป และสร้างที่ราบสูงโคโลราโด ระดับความสูงที่สูงขึ้นยังส่งผลให้ปริมาณน้ำฝนมากขึ้นในแม่น้ำโคโลราโดการระบายน้ำในพื้นที่ แต่ไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนพื้นที่แกรนด์แคนยอนจากการกึ่งแห้งแล้ง ยกทรงที่ราบสูงโคโลราโดจะไม่เรียบและ kaibab ที่ราบสูงที่แกรนด์แคนยอน bisects กว่าพันฟุตสูงที่ขอบเหนือ ( ประมาณ 1 , 000 ฟุต หรือ 300 เมตร ) อยู่ริมใต้ เกือบทั้งหมดที่ออกมาจากขอบเหนือ ( ซึ่งยังได้รับฝนและหิมะ ) ไหลไปทาง แกรนด์ แคนยอน ในขณะที่มากของของเหลวบนที่ราบสูงหลังริมใต้ไหลออกไปจากหุบเขา ( ตามเอียงทั่วไป )ผลคือ ลึก และยาวล้างแควและหุบเขาทางด้านเหนือและด้านสั้น และชัน หุบเขาด้านใต้

อุณหภูมิบนเหนือขอบโดยทั่วไปจะต่ำกว่าบนใต้ขอบเพราะยิ่งสูง ( เฉลี่ย 8 , 000 ฟุต / 2438 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ) [ 9 ] ฝนตกหนักเป็น ทั่วไปทั้งบนขอบในช่วงฤดูร้อนเข้าถึงขอบเหนือผ่านเส้นทางหลักสู่หุบเขา ( สภาพเส้นทาง 67 ) จะถูก จำกัด ในช่วงฤดูหนาว เนื่องจากการปิดถนน