In this essay utterances are examin

In this essay utterances are examined by their propositional content, the
intention of the utterance, and its outcome. By studying how utterances are formed and
issued, along with looking into utterance circumstances and sincerity, one can garner a
clear glimpse into what constitutes a performative speech act and what does not.
By applying the ideas of multiple thinkers in unison it becomes clear that a) any
one single theory does not satisfyingly explain all the intricacies of the theory and b)
most utterances which are not in the past tense can be considered to be either
performative or as having some performative force.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความครั้งนี้ utterances จะตรวจสอบ โดยเนื้อหา propositional
ตั้งใจที่ utterance และผลการ โดยศึกษาวิธีจัด utterances และ
ออก พร้อมกับการมองสถานการณ์ utterance และความจริงใจ หนึ่งสามารถ garner
เหลือบชัดเจนถึงองค์ประกอบของบัญญัติ performative เสียงและอะไรไม่ได้
โดยใช้ ความคิดของ thinkers หลายพร้อมที่จะยกเลิกเลือกนั้น)
ทฤษฎีหนึ่งเดียวไม่ satisfyingly อธิบาย intricacies ทั้งหมดของทฤษฎีและ b)
utterances ส่วนใหญ่ซึ่งไม่ใช่ในอดีตกาลจะถือว่าเป็นทั้ง
performative หรือ ว่ามีแรงบาง performative.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เสียงที่มีการตรวจสอบโดยเนื้อหาของพวกเขาประพจน์,
ความตั้งใจที่จะพูดและผลของมัน โดยการศึกษาวิธีบอกกล่าวจะเกิดขึ้นและ
ออกพร้อมกับมองเข้าไปในสถานการณ์ที่คำพูดและความจริงใจหนึ่งสามารถรวบรวม
เหลือบชัดเจนในสิ่งที่ถือว่าการกระทำคำพูดในภาคปฏิบัติและสิ่งที่ไม่
โดยใช้ความคิดของนักคิดหลายในเวลาเดียวกันมันจะกลายเป็นที่ชัดเจนว่า ) ใด ๆ
หนึ่งทฤษฎีเดียวไม่พึงพอใจอธิบายความซับซ้อนทั้งหมดของทฤษฎีและข)
บอกกล่าวที่สุดที่ไม่ได้อยู่ในอดีตได้รับการพิจารณาให้เป็นได้ทั้ง
ในภาคปฏิบัติหรือว่ามีบางอย่างแรงในภาคปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้จะตรวจสอบความ โดยเนื้อหาข้อเสนอของพวกเขา ,
ความตั้งใจของข้อกำหนดและผลลัพธ์ของการ โดยศึกษาถึงรูปแบบและ
พูดออก พร้อมกับมองเข้าไปในสถานการณ์ที่และความจริงใจ หนึ่งสามารถ garner
ชัดเจนอย่างรวดเร็วเป็นสิ่งที่ถือแสดงสุนทรพจน์ performative และสิ่งที่ไม่ .
โดยการประยุกต์ใช้แนวคิดของนักคิดหลายๆ อย่างพร้อมเพรียงกัน จะกลายเป็นชัดเจนว่า )
หนึ่งเดียวทฤษฎีไม่ได้อย่างพึงพอใจอธิบายทุกความซับซ้อนของทฤษฎีและ b )
ที่สุดคำพูดที่ไม่ได้อยู่ในรูปอดีตกาล ถือได้ว่าเป็นเหมือนกัน
performative หรือมีแรง performative .