1. IntroductionPeat lands cover an

1. Introduction
Peat lands cover an estimated area of 400million hectares or equivalent to 3% of Earth's land surface. Tropical peat land is in the range of 30-45million ha which is 10-12% of the global peat land resource [1]. Wise use of tropical peat land had been emphasized taking into considerations the tradeoffs between development and conservation [2]. While perennial crop cultivation such as oil palm on peat land can be seen as a solution for rural development, peat land conservation has also attracted global attention especially from a climate change perspective. The 2013 Supplement to the 2006 IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories: Wetlands - Methodological Guidance on Lands with Wet and Drained Soils, and Constructed Wetlands for Wastewater Treatment - (Wetlands Supplement) provides new and supplementary guidance on estimating and reporting greenhouse gas emissions and removals from lands with organic soils and with wet mineral soils in Wetlands and other land-use categories with these soil types that are subject to human activities [3]. The yield viability and economic feasibility of peat land cultivation for agricultural crop had been questioned such as the Mega Rice Project in Central Kalimantan where one million hectares of peat land converted for rice cultivation had failed [4]. There are also views that Best Management Practices (BMP) should be used to improve yield for crop cultivation such as oil palm on peat land [5].

Currently, the yield economics of oil palm cultivation on peat land is commonly related to two major issues. Firstly land selection taking peat depth and drainability into consideration and secondly Best Management Practices (BMP) which are implemented after initial land development. Depth is related to whether the soils are shallow (0-100 cm), moderately deep(>100 cm -300 cm) and deep (>than 300 cm) [6]. Drainability refers to sustainable drainage conditions where long term sustainable drainage in relation to the depth of underlying mineral subsoil level rather than the present ground surface to the river water levels. Tie and Melling [7] identified four classes (good, moderate, poor and very poor) of drainage differentiating gravity drainage as against the tidal cycle of nearby rivers even after all the surface peat had subsided.

In the past, the land selection criteria used for the development of tropical peats for agricultural development were its depth and drainability [7], [8] and [9]. As such, many important tropical peat soil characteristics such as peat maturity, the presence/absence of wood, nature of wood (decomposed/undecomposed) and the nature of the underlying mineral substratum were not used in their mapping and classification and also in their land suitability evaluation [10] and [11]. Consequently current soil mapping and classification systems such as the Keys to Soil Taxonomy [12] and the World Reference Base for Soil Resources 2006 [13] which were developed for temperate peats also do not recognise the presence of wood and hence cannot be fully used in the tropics [10] and [14]. This is due to the fact that temperate and boreal peats are often dominated by bryophytes and shrub whereas tropical peat land in contrast have various tree species with root penetration to several metres. Rate of biomass production and decomposition is high resulting from decaying roots and root exudates.

Veloo et al., [10] proposed using the Malaysian classification system which takes into consideration depth, morphology, nature of wood and underlying mineral substratum to compliment international classification schemes.

Many of the tropical peat characteristics such as their depth, presence and nature of wood and subsurface tier characteristics therefore need to be mapped as these may impact strongly the suitability and management of tropical peat lands for crops such as oil palm [15]. These characteristics may seriously impact the economics of cultivation and management of oil palms on peat particularly from the yield perspective [6]. For example, being close to coastal areas, the underlying subsurface tier are usually marine clay (often sulphidic), riverine alluvium or sand [16]. Tahir et al.,[17] indicated that both riverine alluvium and sand can be mined to construct roads by building up foundation with spoils (dug below peat layers) from adjacent drains. Good road networks are critical in determining crop evacuation, transportation and crop quality which enhances the yield of oil palm. Peat characteristics are also expected to influence other factors such as GHG emissions and performance.

The objective of this paper is to explore the impact of physical properties of tropical peat on oil palm yield. This study tests the hypothesis that physical soil properties such as peat maturity, presence of wood and nature of underlying substratum and depth affects oil palm yield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำดินพรุครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 400million ไร่หรือเท่ากับ 3% ของพื้นดิน ดินพรุเขตร้อนอยู่ในช่วง 30-45million ฮา ซึ่งเป็น 10-12% ของทรัพยากรที่ดินพรุทั่วโลก [1] ฉลาดใช้ที่ดินพรุเขตร้อนมีการเน้นการเข้าพิจารณายืนยันระหว่างการพัฒนาและการอนุรักษ์ [2] ในขณะที่การเพาะปลูกพืชยืนต้น เช่นปาล์มน้ำมันบนดินพรุสามารถมองเห็นเป็นโซลูชันเพื่อการพัฒนาชนบท อนุรักษ์ที่ดินพรุได้ยังดึงดูดความสนใจทั่วโลกโดยเฉพาะจากมุมมองการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อาหารเสริม 2013 2006 IPCC (ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ) แนวทางการสำหรับสินค้าคงคลังก๊าซเรือนกระจกแห่งชาติ: พื้นที่ชุ่มน้ำ - แนะนำวิธีบนดินแดนที่เปียก และ ดินระบายน้ำ พื้นที่ชุ่ม น้ำที่สร้างขึ้นสำหรับการบำบัดน้ำเสีย - (พื้นที่ชุ่มน้ำเสริม) ให้ใหม่ และเสริมคำแนะนำในการประเมิน และการรายงานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการเอาออกจากที่ดิน ด้วยดินอินทรีย์ และดินแร่เปียกในพื้นที่ชุ่มน้ำและประเภทการใช้ที่ดินอื่น ๆ เหล่านี้ชนิดของดินที่อยู่ในกิจกรรมของมนุษย์ [3] มีการสอบสวนในเชิงผลผลิตและเป็นไปได้ของการเพาะปลูกที่ดินพรุสำหรับพืชเกษตรได้เช่นโครงการข้าวล้านในกาลิมันตันกลางที่หนึ่งล้านไร่ที่ดินพรุแปลงสำหรับเพาะปลูกข้าวล้มเหลว [4] ยังมีมุมมองว่าควรจะใช้วิธีการบริหารจัดการที่ดีที่สุด (BMP) เพื่อปรับปรุงผลผลิตที่เพาะปลูกพืชเช่นน้ำมันปาล์มในที่ดินพรุ [5]ในปัจจุบัน เศรษฐศาสตร์ผลผลิตการเพาะปลูกปาล์มน้ำมันบนบกพรุมักเกี่ยวข้องกับประเด็นหลักที่สอง ประการแรก ที่ดินพรุลึกและ drainability ประการที่สองการจัดการแนว (BMP) ซึ่งนำมาใช้หลังจากพัฒนาที่ดินเบื้องต้นและร่วมพิจารณาเลือก เกี่ยวข้องกับว่าดินจะตื้นลึก (0-100 ซม.), ลึกปานกลาง (> 100 ซม.-300 ซม.) และลึก (> กว่า 300 ซม.) [6] Drainability หมายถึงเงื่อนไขการระบายน้ำอย่างยั่งยืนที่ระดับระบายน้ำอย่างยั่งยืนระยะยาวเกี่ยวกับความลึกของ subsoil แร่พื้นฐานมากกว่าปัจจุบันพื้นผิวระดับน้ำแม่น้ำ ผูกและ Melling [7] พบสี่ชั้น (ดี ปานกลาง ต่ำ และต่ำมาก) การระบายน้ำที่แตกต่างระบายน้ำแรงโน้มถ่วงกับวงจรน้ำขึ้นน้ำลงของแม่น้ำใกล้เคียงแม้แต่หลังจากมี subsided พรุที่พื้นผิวทั้งหมดในอดีต เกณฑ์การเลือกที่ดินที่ใช้สำหรับการพัฒนาของ peats เขตร้อนเพื่อการพัฒนาทางการเกษตรมีความลึกและ drainability [7], [8] [9] เช่นนี้ ลักษณะดินพรุเขตร้อนสำคัญมากมายเช่นพรุครบ มี/ไม่มีไม้ ธรรมชาติของไม้ (ย่อย สลาย/undecomposed) และลักษณะของฐานแร่พื้นฐานไม่ใช้ ในการแมปและการจัดประเภท และในการประเมินความเหมาะสมที่ดิน [10] [11] ดังนั้นปัจจุบันดินแผนที่และการจัดประเภทระบบเช่นปุ่มการจำแนกประเภทดิน [12] และฐานข้อมูลอ้างอิงของโลกสำหรับปี 2549 ทรัพยากรดิน [13] ซึ่งได้มีพัฒนา peats หนาวยัง ไม่ตระหนักถึงการปรากฏตัวของไม้ และจึง จะสมบูรณ์ใช้ในเขตร้อน [10] และ [14] นี่คือเนื่องจากการที่ peats เมืองหนาว และมักจะตกแต่ง ด้วย bryophytes และไม้พุ่มในขณะที่ดินพรุเขตร้อนมีพันธุ์ไม้ต่าง ๆ มีรากเจาะไปหลายเมตรใน อัตราการผลิตชีวมวลและการสลายตัวจะสูงเกิดจากการผุพังรากและราก exudatesVeloo et al., [10] นำเสนอโดยใช้ระบบจัดประเภทมาเลเซียซึ่งนำไปพิจารณาความลึก สัณฐานวิทยา ธรรมชาติของไม้และฐานแร่พื้นฐานเพื่อชมเชยแผนการจัดจำแนกระหว่างประเทศหลายลักษณะพรุเขตร้อนเช่นความลึกของพวกเขา สถานะ และธรรมชาติของไม้ และใต้ผิวดินระดับลักษณะดังนั้นจึงต้องถูกแมปเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างยิ่งความเหมาะสม และจัดการของเขตร้อนที่ดินสำหรับพืชเช่นปาล์มน้ำมัน [15] ลักษณะเหล่านี้อย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจการเพาะปลูกและการจัดการปาล์มน้ำมันในพรุโดยเฉพาะจากมุมมองของผลผลิต [6] เช่น อยู่ใกล้กับพื้นที่ชายฝั่งทะเล ระดับใต้ผิวดินต้นแบบจึงมีดินเหนียวทะเลมัก (มัก sulphidic), alluvium ไรน์หรือทราย [16] หฺมานฏอฮิร et al., [17] ระบุสามารถจะขุด alluvium ไรน์และทรายเพื่อสร้างถนน โดยการสร้างรากฐานด้วยริบ (ขุดด้านล่างชั้นพรุ) จากท่อระบายน้ำที่อยู่ติดกัน เครือข่ายถนนที่มีความสำคัญในการกำหนดพืชอพยพ การขนส่ง และคุณภาพของพืชซึ่งช่วยเพิ่มผลผลิตของปาล์มน้ำมัน ลักษณะพรุยังคาดว่าจะมีอิทธิพลต่อปัจจัยอื่น ๆ เช่นการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและประสิทธิภาพวัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ สำรวจผลกระทบของคุณสมบัติทางกายภาพของเขตร้อนผลผลิตปาล์มน้ำมัน การศึกษานี้ทดสอบสมมติฐานที่คุณสมบัติทางกายภาพของดินเช่นพรุครบ สถานะของไม้และลักษณะของฐานและความลึกของต้นมีผลต่อผลผลิตปาล์มน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
พรุครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 400million ไร่หรือคิดเป็น 3% ของพื้นผิวของโลก ที่ดินพรุเขตร้อนอยู่ในช่วงของ 30-45million ฮ่าซึ่งเป็น 10-12% ของทรัพยากรที่ดินพรุทั่วโลก [1] ฉลาดใช้ที่ดินพรุเขตร้อนได้รับการเน้นย้ำคำนึงถึงการพิจารณาความสมดุลระหว่างการพัฒนาและอนุรักษ์ [2] ในขณะที่การเพาะปลูกพืชยืนต้นเช่นปาล์มน้ำมันบนที่ดินพรุสามารถมองเห็นเป็นวิธีการแก้ปัญหาการพัฒนาชนบทการอนุรักษ์พรุที่ดินยังดึงดูดความสนใจทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ 2013 เสริม 2006 IPCC (แผงระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ) แนวทางการเรือนกระจกแห่งชาติคงเหลือก๊าซ: พื้นที่ชุ่มน้ำ - คำแนะนำของระเบียบวิธีบนที่ดินที่มีเปียกและเนื้อดินและพื้นที่ชุ่มน้ำเพื่อสร้างระบบบำบัดน้ำเสีย - (พื้นที่ชุ่มน้ำภาคผนวก) ให้คำแนะนำใหม่และเพิ่มเติมใน การประเมินและการรายงานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการลบจากดินแดนที่มีดินอินทรีย์และดินที่มีแร่ธาตุที่เปียกในพื้นที่ชุ่มน้ำและประเภทการใช้ประโยชน์ที่ดินอื่น ๆ ที่มีดินประเภทเหล่านี้ที่อาจมีการกิจกรรมของมนุษย์ [3] ศักยภาพและความเป็นไปได้ที่อัตราผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของการเพาะปลูกพรุที่ดินสำหรับการเพาะปลูกทางการเกษตรได้รับการสอบสวนเช่นโครงการเมกะข้าวในภาคกลางของกาลิมันตันที่หนึ่งล้านไร่ที่ดินพรุแปลงสำหรับการเพาะปลูกข้าวล้มเหลว [4] นอกจากนี้ยังมีความเห็นว่า Best Practices การจัดการ (BMP) ควรจะใช้ในการปรับปรุงอัตราผลตอบแทนสำหรับการเพาะปลูกพืชเช่นปาล์มน้ำมันบนที่ดินพรุ [5]. เป็นปัจจุบันเศรษฐศาสตร์อัตราผลตอบแทนของการปลูกปาล์มน้ำมันบนที่ดินพรุมีความเกี่ยวข้องกันทั่วไปถึงสองประเด็นสำคัญ . ประการแรกการเลือกที่ดินสละลึกพรุและ drainability เข้าสู่การพิจารณาและประการที่สองวิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMP) ซึ่งจะดำเนินการหลังจากที่เริ่มต้นการพัฒนาที่ดิน ความลึกที่เกี่ยวข้องกับการไม่ว่าจะเป็นดินตื้น (0-100 เซนติเมตร) ลึกในระดับปานกลาง (> 100 ซม. -300 ซม.) และลึก (> กว่า 300 ซม.) [6] Drainability หมายถึงสภาพการระบายน้ำอย่างยั่งยืนในระยะยาวที่การระบายน้ำอย่างยั่งยืนในความสัมพันธ์กับระดับความลึกของชั้นดินแร่พื้นฐานมากกว่าพื้นผิวพื้นดินนำเสนอให้ระดับน้ำในแม่น้ำ เน็คไทและ Melling [7] ระบุสี่ชั้น (ดีปานกลางไม่ดีและไม่ดีมาก) การระบายน้ำที่แตกต่างระบายน้ำแรงโน้มถ่วงเป็นต่อวงจรน้ำขึ้นน้ำลงของแม่น้ำที่ใกล้แม้หลังจากที่ทั้งหมดพรุพื้นผิวได้ลดลง. ในอดีตที่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกที่ดินที่ใช้ สำหรับการพัฒนาของ peats เขตร้อนเพื่อการพัฒนาเกษตรกรรมมีความลึกและ drainability มัน [7], [8] และ [9] เป็นเช่นนี้ที่สำคัญพรุเขตร้อนลักษณะดินหลายอย่างเช่นครบกําหนดพีทปรากฏตัว / ไม่มีไม้ธรรมชาติของไม้ (ย่อยสลาย / สลายตัว) และลักษณะของฐานแร่พื้นฐานไม่ได้ถูกนำมาใช้ในการทำแผนที่และการจัดหมวดหมู่ของพวกเขาและยังอยู่ในที่ดินของพวกเขา การประเมินความเหมาะสม [10] และ [11] ดังนั้นดินในปัจจุบันการทำแผนที่และการจัดระบบดังกล่าวเป็นคีย์เพื่อดินอนุกรมวิธาน [12] และฐานอ้างอิงของโลกในทรัพยากรดิน 2006 [13] ซึ่งได้รับการพัฒนาสำหรับ peats พอสมควรยังไม่รู้จักการปรากฏตัวของไม้และด้วยเหตุนี้ไม่สามารถนำมาใช้อย่างเต็มที่ในการ เขตร้อน [10] และ [14] เพราะนี่คือความจริงที่ว่า peats พอสมควรและเหนือมักจะถูกครอบงำโดย bryophytes และไม้พุ่มในขณะที่ที่ดินพรุเขตร้อนในทางตรงกันข้ามมีต้นไม้ชนิดต่างๆที่มีการเจาะรากหลายเมตร อัตราการผลิตชีวมวลและการสลายตัวสูงที่เกิดจากการเน่าเปื่อยรากและ exudates ราก. Veloo et al. [10] ที่นำเสนอโดยใช้ระบบการจัดหมวดหมู่ของมาเลเซียซึ่งจะนำเข้าลึกพิจารณาลักษณะทางสัณฐานวิทยาธรรมชาติของไม้และรากฐานแร่พื้นฐานที่จะชมเชยแผนการจำแนกระหว่างประเทศ . หลายลักษณะพรุเขตร้อนเช่นความลึกของพวกเขาปรากฏตัวและธรรมชาติของไม้และดินชั้นลักษณะดังนั้นจึงต้องมีการแมปเป็นเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างยิ่งความเหมาะสมและการจัดการของพรุเขตร้อนพืชเช่นปาล์มน้ำมัน [15] ลักษณะเหล่านี้อาจส่งผลกระทบอย่างจริงจังเศรษฐศาสตร์ของการเพาะปลูกและการจัดการของปาล์มน้ำมันในพรุโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของผลผลิต [6] ยกตัวอย่างเช่นการอยู่ใกล้กับพื้นที่ชายฝั่งทะเลชั้นดินเป็นดินเหนียวพื้นฐานมักทะเล (มัก sulphidic) alluvium แม่น้ำหรือทราย [16] Tahir et al. [17] ชี้ให้เห็นว่าทั้งสอง alluvium แม่น้ำและทรายสามารถขุดเพื่อสร้างถนนโดยการสร้างรากฐานที่มีริบ (ขุดด้านล่างชั้นพรุ) จากท่อระบายน้ำที่อยู่ติดกัน เครือข่ายถนนดีมีความสำคัญในการกำหนดอพยพพืช, การขนส่งและคุณภาพพืชซึ่งจะช่วยเพิ่มผลผลิตของปาล์มน้ำมัน ลักษณะพรุที่คาดว่ายังมีอิทธิพลต่อปัจจัยอื่น ๆ เช่นปล่อยก๊าซเรือนกระจกและประสิทธิภาพการทำงาน. วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือการสำรวจผลกระทบของคุณสมบัติทางกายภาพของพรุเขตร้อนที่มีต่อผลผลิตปาล์มน้ำมัน การศึกษาครั้งนี้ทดสอบสมมติฐานที่ว่าคุณสมบัติของดินทางกายภาพเช่นพรุครบกําหนดการปรากฏตัวของไม้และธรรมชาติของรากฐานพื้นฐานและความลึกส่งผลกระทบต่อผลผลิตปาล์มน้ำมัน