I agree about the ‘face-ism’, becau

I agree about the ‘face-ism’, because most people always look at the face before, the habit. Some good looks, but the habit may not like appearance. Politicians are always looking at the face always interpreted that him as handsome to have high sense of responsibility. Loyal before. Wrong with someone who looks bad we think he must cheat cheat home city unfaithful. Just like we always choose your friends good looks over to look bad. Because I think he must be nice like his face. Actually, maybe not. And this is the part of the idea about the face that I think people are like thought too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันตกลงเกี่ยวกับการ 'หน้า-ism' เพราะคนส่วนใหญ่มักจะมองไปที่หน้าก่อน นิสัย ดูบางดี แต่นิสัยอาจไม่ชอบลักษณะ นักการเมืองมักมองที่ใบหน้าจะแปลว่าเขาหล่อมีความรับผิดชอบสูง ซื่อตรงก่อน ผิดกับคนที่ดูไม่ดีเราคิดว่า เขาต้องโกงโกงบ้านเมืองนอก เหมือนเราเลือกเพื่อนดีกว่าดูไม่ ผมคิดว่าเขาต้องดีเช่นใบหน้าของเขา จริง อาจจะไม่ และนี่คือส่วนหนึ่งของความคิดเกี่ยวกับหน้าที่คิดว่า คนอยู่เช่นความคิดเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเห็นด้วยเกี่ยวกับใบหน้าลัทธิ ', เพราะคนส่วนใหญ่มักจะมองไปที่ใบหน้าก่อนที่นิสัย บางคนหน้าตาดี แต่นิสัยอาจจะไม่ชอบลักษณะที่ปรากฏ นักการเมืองมักจะมองไปที่ใบหน้าเสมอตีความว่าเขาหล่อที่จะมีความรู้สึกของความรับผิดชอบสูง ซื่อสัตย์ก่อน ผิดกับคนที่ดูไม่ดีที่เราคิดว่าเขาจะต้องโกงบ้านโกงเมืองนอกใจ เช่นเดียวกับที่เรามักจะเลือกเพื่อนของคุณดูดีกว่าที่จะดูไม่ดี เพราะผมคิดว่าเขาจะต้องเป็นที่ดีเช่นใบหน้าของเขา ที่จริงแล้วอาจจะไม่ และนี่คือส่วนหนึ่งของความคิดที่เกี่ยวกับใบหน้าที่ผมคิดว่าคนจะชอบคิดเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเห็นด้วยเรื่อง ' ลัทธิ ' หน้า เพราะคนส่วนใหญ่มักจะมองที่หน้าตาก่อนนิสัย ลักษณะบางอย่างดี แต่นิสัยอาจจะไม่เหมือนหน้าตา นักการเมืองมักจะมองที่ใบหน้ามักตีความว่าเขาเป็นคนหล่อ มีความรับผิดชอบสูง ซื่อสัตย์มาก่อน ผิดกับคนที่หน้าตาไม่ดี เราคิดว่าเขาต้องโกงบ้านโกงเมือง ไม่ซื่อสัตย์เหมือนที่เรามักจะเลือกเพื่อนของคุณดูดีกว่าดูแย่ เพราะฉันคิดว่าเขาจะต้องดีเหมือนใบหน้าของเขา จริงๆ แล้ว อาจจะไม่ และนี่เป็นส่วนหนึ่งของความคิดเกี่ยวกับหน้าที่ผม คิด ว่า คนชอบคิดว่ามากเกินไป