Cavanagh and Williams reported an i

Cavanagh and Williams reported an increased V_ O2 response when runners deviated from their optimal SL.
Therefore, it is feasible that the elevated V_ O2 response during submaximal running was due, in part, to changes in lower limb kinematics following muscle-damaging exercise. Indeed, the findings that this increased oxygen cost of running coincided with alterations in SL and SF, and that changes in V_ O2 during submaximal running were found to be inversely correlated with changes in SL after EIMD for seven of the 10 participants (r ¼ 0.71 to 0.92) reinforce the findings of previous running-related studies. Moreover, the outcome that our participants experienced heightened muscle soreness 24 and 48 hours after the squatting exercise might explain the shortened SL as a strategy to limit their discomfort. However, while kinematic changes could have influenced the time course response of running V_ O2 after EIMD, the observation of
Hamill that minor kinematic changes occurred without any concomitant rise in oxygen cost implies that other mechanisms were involved

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cavanagh และวิลเลียมส์รายงานการตอบสนอง V_ O2 เพิ่มขึ้นเมื่อรอบชิงชนะเลิศ deviated จาก SL ความเหมาะสมดังนั้น มันจะเป็นไปได้ว่า ตอบสนอง V_ O2 สูงระหว่าง submaximal รันครบ ส่วนหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงใน kinematics ขาล่างต่อความเสียหายต่อกล้ามเนื้อออกกำลังกาย แน่นอน พบว่า เพิ่มออกซิเจนการต้นทุนของการทำงานร่วมกับการเปลี่ยนแปลงใน SL และ SF และที่เปลี่ยนแปลงใน V_ O2 ระหว่าง submaximal รันพบจะถูก inversely correlated มี SL หลังจาก EIMD สำหรับเจ็ด 10 คน (r ¼ 0.71-0.92) เสริมสร้างผลการวิจัยของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการทำงานก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ ผลที่พบร่วมแถลงการณ์กล้ามเนื้อเจ็บ 24 และ 48 ชั่วโมงหลังจากออกกำลังกาย squatting อาจอธิบาย SL ย่อเป็นกลยุทธ์เพื่อจำกัดความสบาย อย่างไรก็ตาม ขณะเปลี่ยนแปลงจลน์สามารถมีผลตอบสนองหลักสูตรเวลารัน V_ O2 หลัง EIMD สังเกตของHamill ที่รองจลน์เปลี่ยนแปลง โดยเพิ่มขึ้นใด ๆ มั่นใจในต้นทุนออกซิเจน หมายถึงว่า กลไกอื่น ๆ เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แคเวินแน็ก และ วิลเลี่ยม รายงานการเพิ่มขึ้น v_ O2 ตอบสนองเมื่อพวกเขาวิ่งที่เบี่ยงเบนจาก SL
ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้ว่า การยกระดับ v_ O2 ใน submaximal วิ่งเนื่องจาก ในส่วน การเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนื้อแขนขาตามความเสียหาย ออกกำลังกาย แท้จริงแล้ว พบว่าต้นทุนของการใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้นสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงใน SL และศูนย์การค้าและการเปลี่ยนแปลงใน v_ O2 ใน submaximal วิ่ง พบว่ามีความสัมพันธ์ผกผันกับการเปลี่ยนแปลงใน SL หลัง eimd 7 ใน 10 คน ( R ¼  0.71 ถึง  0.92 ) เสริมสร้างผลก่อนวิ่ง ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา นอกจากนี้ผลที่ผู้เข้าร่วมที่มีประสบการณ์ของเราทำให้ปวดกล้ามเนื้อ 24 และ 48 ชั่วโมงหลังจากนั่งยองๆการออกกำลังกายอาจอธิบายสั้น SL เป็นกลยุทธ์เพื่อ จำกัด ความไม่สบายของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงจะมีผลต่อการเมืองแน่นอนเวลาตอบสนองของวิ่ง v_ O2 หลังจาก eimd การสังเกตของ
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โดยรอง มิลล์จลน์เพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายใด ๆเกิดออกซิเจนหมายความว่ากลไกอื่น ๆเกี่ยวข้อง