“The Huangpu Clan is not planning t

“The Huangpu Clan is not planning to send anyone, but, they’ve invited an even more formidable person to come…” Lin Langtian chuckled and said.

“Oh? Who? In this Great Yan Empire, there should be few who you would call formidable.” Upon hearing this, Wang Yan quickly turned a little curious.

“Hehe, brother Lin Langtian flatters Qingzhu. With the top younger generation members of the Great Yan Empire like you guys here, Qingzhu is afraid that it would be difficult to reap any rewards.”

As Wang Yan’s voice faded, a spirited voice suddenly sounded out across the skies. That voice was extremely melodious, and seemed to contain a special magic. Immediately, an intoxicated look appeared in the eyes of several people below.

“Such a formidable person!”

Lin Dong’s mind was likewise momentarily dazed when the spirited voice sounded out, however, he quickly regained his senses, as amazement filled his eyes. Hastily lifting his head, he saw a green light sweep across the skies from a distance away before finally transforming into a green lotus.

Atop the green lotus, was a wonderfully curved figure. Although a veil covered her face, those penetrating crystal-like pupils caused this area to momentarily dim…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่มีการวางแผนกองทัพหวงผู่ส่งทุกคน แต่ พวกเขาได้เชิญบุคคลน่ากลัวยิ่งมา..." Langtian หลินเบา ๆ และกล่าวว่า"โอ้ ใคร ในอาณาจักรนี้ย่านดี ควรมีไม่กี่ที่คุณจะต้องเรียกน่ากลัว" เมื่อได้ยินนี้ Wang Yan รวดเร็วเปิดที่อยากรู้อยากเห็นน้อย"ฮิฮิ พี่ หลิน Langtian ลับ Qingzhu ด้านน้องรุ่นสมาชิกของจักรวรรดิยันดีเหมือนคุณผู้ชายที่นี่ Qingzhu อยู่กลัวว่า มันจะยากที่จะรับรางวัลใดๆ"เป็นวังยันเสียงจางหายไป เสียงมีชีวิตชีวาก็ไพเราะออกข้ามท้องฟ้า เสียงที่ไพเราะมาก และดูเหมือนจะ มีพลังวิเศษ ทันที มีลักษณะมึนเมาปรากฏในสายตาของหลายคนด้านล่าง"กลัวคน"หลินตงใจชั่วขณะเช่นเดียวกันงงงวยเมื่อเสียงชีวิตชีวาไพเราะออก อย่างไรก็ตาม เขาได้อย่างรวดเร็วชัวรู้สึกของเขา เป็นดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ รีบยกศีรษะของเขา เขาเห็นกวาดแสงสีเขียวทั่วท้องฟ้าระยะห่างก่อนสุดท้าย เปลี่ยนเป็นดอกบัวสีเขียวบนดอกบัวสีเขียว เป็นรูปโค้งยอดเยี่ยม แม้ว่าม่านที่คลุมใบหน้าของเธอ นักเรียนที่เข้าเจาะเกิดพื้นที่นี้พร่ามัวชั่วขณะ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"การ Huangpu ตระกูลไม่ได้วางแผนที่จะส่งทุกคน แต่พวกเขาได้รับเชิญให้กับผู้คนที่น่ากลัวมากยิ่งขึ้นที่จะมา ... " หลิน Langtian หัวเราะและกล่าวว่า. "โอ้? ใคร? ในการนี้ที่ดีเอ็มไพร์ยันควรจะมีไม่กี่คนที่คุณจะเรียกน่ากลัว. "เมื่อได้ยินดังนั้นย่านวังรีบหันอยากรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ . " อิอิพี่ชายหลิน Langtian ป้อยอ Qingzhu กับด้านบนสมาชิกรุ่นน้องของมหาจักรวรรดิยันเหมือนพวกคุณที่นี่ Qingzhu กลัวว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะเก็บเกี่ยวผลตอบแทนใด ๆ . " ในขณะที่เสียงย่านวังจางหายไป, มีชีวิตชีวาเสียงกึกเป่าออกไปทั่วท้องฟ้า เสียงที่ไพเราะเป็นอย่างมากและดูเหมือนจะมีเวทมนตร์พิเศษ ทันทีดูมึนเมาปรากฏในสายตาของหลายคนด้านล่าง. "ดังกล่าวเป็นคนที่น่ากลัว!" ใจหลินดงก็เช่นเดียวกันมึนงงไปชั่วขณะเมื่อเสียงคะนองฟังออก แต่เขารีบคืนความรู้สึกของเขาเป็นความประหลาดใจที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา รีบยกศีรษะของเขาเขาเห็นกวาดไฟเขียวทั่วท้องฟ้าจากระยะไกลออกไปก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวบัว. บนยอดดอกบัวสีเขียวเป็นรูปโค้งที่เยี่ยมยอด แม้ว่าม่านปกคลุมใบหน้าของเธอเหล่านั้นเจาะนักเรียนคริสตัลเหมือนที่เกิดบริเวณนี้ชั่วขณะสลัว ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ตระกูล Huangpu ไม่ได้วางแผนจะส่งใคร แต่พวกเขาได้เชิญมากยิ่งขึ้นน่ากลัวคนมา . . . . . . . " หลิน langtian หัวเราะและกล่าวว่า" โอ้ ใคร ? ในนี้ดี ยัน เอ็มไพร์ ควรจะมีไม่กี่ที่ที่คุณจะเรียกน่ากลัว . " เมื่อได้ยินนี้ , หวางเหยียนอย่างรวดเร็ว ทำให้อยากรู้" อิอิ พี่หลิน langtian flatters qingzhu . ด้วยยอดสมาชิกของจักรวรรดิยันรุ่นน้องอย่างพวกเธอนี่ qingzhu กลัวว่ามันจะยากที่จะได้รับรางวัลใด ๆ . "ตามที่หวังเหยียนเสียงจางหายไป เสียงก็ฟังดูมีชีวิตชีวาออกไปทั่วท้องฟ้า เสียงที่ไพเราะมาก และดูเหมือนจะมีเวทมนตร์พิเศษ ทันที , เมาดูปรากฏในสายตาของหลาย ๆ คนด้านล่าง" เป็นคนที่น่ากลัว ! "ของหลิน ดง จิตใจก็เช่นเดียวกัน งงไปชั่วขณะเมื่อเสียงเสียงออกนะ แต่เขารีบฟื้นความรู้สึกของเขาอย่างประหลาดใจเต็มตา รีบยกศีรษะของเขา เขาเห็นแสงสีเขียวกวาดทั่วท้องฟ้า จาก ห่าง ๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็น โลตัส สีเขียวบนดอกบัวสีเขียว คือ อย่างโค้งรูป แม้ว่าม่านคลุมใบหน้าของเธอนั้นทะลุคริสตัลเหมือนนักเรียนทำให้พื้นที่นี้ไปพลางๆมัว . . . . . . .