these medications may contribute to

these medications may contribute to
this lack of concern.
The respondents in this study
reported pain associated with arthritis
and high blood pressure as their leading
chronic problems. This finding
indicates the need to monitor the concurrent
use of OTC pain medication,
especially non-steriodal antiinflammatory
drug (NSAIDS) and antihypertensive
drugs. According to
Dickey and Arnold (1997), although
the risk of renal effects of NSAIDS is
very low, an estimated 2.5 million
individuals in this country experience
fluid retention and worsening of congestive
heart failure symptoms from
some NSAIDS. Some NSAIDS also
interfere with the antihypertensive
effectiveness of beta-blockers and
impair loop diurective agents (Dickey
& Arnold, 1997).
Approximately 10% of the participants
consumed alcohol, which is consistent
with findings from Bailes
(1997). According to Dickey and
Arnold (1997), older adults who are
most likely to place themselves at risk
for alcohol-related adverse drug reactions
(ADRS) are those taking OTC
painkillers. Risks can come from both
acute reactions to the medications
when alcohol is consumed, and the
cumulative effect of alcohol and OTC
pain medicine (e.g., drowsiness,
impaired physical and cognitive function).
Even infrequent consumption of
alcohol may affect the way medications
work and worsen or accelerate
the symptoms of chronic diseases
common in older adults (Bailes, 1997;
Dickey & Arnold, 1997; Forster et al.,
1993; Sadovsky, 1998).
Although OTC drug use by older
adults has advantages, including
prompt attention to minor illnesses, the
consequences of misuse, including drug
interaction, far outweigh the benefits.
Health care providers should, therefore,
devise ways of managing older
adults’ health problems that recognize
the role of self-treatment with OTC
medications. Measures should include a
thorough medication review every 6
months, or at least annually, including
prescription drugs, OTC medications,
herbs, and other non-pharmacological
means (Tett, Higgings, & Armour,
1993; Torrible & Hogan, 1997).
Several researchers have documented
that client medication behaviors
strongly influence health care use, and
ultimately, health care costs (Chewning
& Sleath, 1999; McGrae-McDermott,
Schmitt, & Wallner, 1997). Poor medication
behaviors often can be traced to
poor communication between health
professionals and older adults (Morrow
& Leirer, 1996). Therefore, open
communication must exist among all
older adult health care providers (Andrew
et al., 1997; Hikal & Hikal, 1997).
Many older adults think the health
care system has an answer for every
malady in the form of medicine
(Ireland, 1996). Therefore, health care
providers have a responsibility to shift
older adults away from this belief system
to one correlating lifestyle choices
with health outcomes. Physical activity,
healthy eating, smoking cessation,
moderate to no alcohol consumption,
and stress management must be
encouraged (Brooks, 1999; Baum &
Posluszny, 1999; Butler, Davis, Lewis,
Nelson, & Strauss, 1998; Ireland, 1996).
CLINICAL IMPLICATIONS
Despite its exploratory nature, the
results of this study provide implications
for practice. The widespread use
of OTC medications among older
adults highlights the need to increase
awareness among health care providers
about the use of these medicines to
address health problems, and the potential
consequences of their use. Because
older adults generally have established
relationships with their health care
providers, they may feel more comfortable
consulting their providers about
the use of OTC medications. Providers
may consider using telephone hotlines,
e-mail, or Web sites to provide older
adults with the ability to consult with
them and to obtain information prior to
taking OTC medicines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาเหล่านี้อาจนำไปสู่ขาดความกังวลนี้ผู้ตอบในการศึกษานี้รายงานอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับโรคข้ออักเสบและความดันโลหิตสูงเป็นตัวนำปัญหาเรื้อรัง ค้นหานี้บ่งชี้ว่า จำเป็นต้องตรวจสอบการเกิดขึ้นพร้อมกันการใช้ยาแก้ปวด OTCโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่-steriodal ต้านการอักเสบยาเสพติด (NSAIDS) และลดความดันโลหิตยาเสพติด ตามที่Dickey และอาร์โนลด์ (1997), แม้ว่ามีความเสี่ยงผลกระทบไตของ NSAIDSต่ำ การประเมิน 2.5 ล้านบุคคลในประเทศนี้บวมและเลวลงของ congestiveอาการหัวใจล้มเหลวจากNSAIDS บาง NSAIDS บางยังรบกวนที่ลดความดันโลหิตประสิทธิภาพของการปิด และทำให้เสียตัวแทน diurective วน (Dickeyและอาร์โนลด์ 1997)ประมาณ 10% ของผู้เข้าร่วมใช้แอลกอฮอล์ ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยจาก Bailes(1997) ตาม Dickey และอาร์โนลด์ (1997), อายุที่อยู่ส่วนใหญ่มักจะทำตัวเองความเสี่ยงสำหรับปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์ยา(ADRS) เป็นผู้ที่สละ OTCยาแก้ปวด ความเสี่ยงอาจมาจากทั้งสองยาปฏิกิริยาเฉียบพลันเมื่อมีบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และผลกระทบของแอลกอฮอล์และ OTCยา (เช่น ง่วงนอนความบกพร่องทางกายภาพ และองค์ความรู้การทำงาน)การใช้แม้ไม่บ่อยนักแอลกอฮอล์อาจมีผลต่อยาวิธีทำงานเลวลง หรือเร่งอาการของโรคเรื้อรังพบบ่อยในอายุ (Bailes, 1997Dickey และอาร์โนลด์ 1997 ฟอร์สเตอร์ et al.,1993; Sadovsky, 1998).Although OTC drug use by olderadults has advantages, includingprompt attention to minor illnesses, theconsequences of misuse, including druginteraction, far outweigh the benefits.Health care providers should, therefore,devise ways of managing olderadults’ health problems that recognizethe role of self-treatment with OTCmedications. Measures should include athorough medication review every 6months, or at least annually, includingprescription drugs, OTC medications,herbs, and other non-pharmacologicalmeans (Tett, Higgings, & Armour,1993; Torrible & Hogan, 1997).Several researchers have documentedthat client medication behaviorsstrongly influence health care use, andultimately, health care costs (Chewning& Sleath, 1999; McGrae-McDermott,Schmitt, & Wallner, 1997). Poor medicationbehaviors often can be traced topoor communication between healthprofessionals and older adults (Morrow& Leirer, 1996). Therefore, opencommunication must exist among allolder adult health care providers (Andrewet al., 1997; Hikal & Hikal, 1997).Many older adults think the healthcare system has an answer for everymalady in the form of medicine(Ireland, 1996). Therefore, health careproviders have a responsibility to shiftolder adults away from this belief systemto one correlating lifestyle choiceswith health outcomes. Physical activity,healthy eating, smoking cessation,moderate to no alcohol consumption,and stress management must beencouraged (Brooks, 1999; Baum &Posluszny, 1999; Butler, Davis, Lewis,Nelson, & Strauss, 1998; Ireland, 1996).CLINICAL IMPLICATIONSDespite its exploratory nature, theresults of this study provide implicationsfor practice. The widespread useof OTC medications among olderadults highlights the need to increaseawareness among health care providersabout the use of these medicines toaddress health problems, and the potentialconsequences of their use. Becauseolder adults generally have establishedrelationships with their health careproviders, they may feel more comfortableconsulting their providers aboutthe use of OTC medications. Providersmay consider using telephone hotlines,e-mail, or Web sites to provide olderadults with the ability to consult withthem and to obtain information prior totaking OTC medicines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาเหล่านี้อาจนำไปสู่
​​การขาดความกังวลนี้.
ตอบแบบสอบถามในการศึกษานี้
รายงานอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับโรคข้ออักเสบ
และความดันโลหิตสูงเป็นชั้นนำของพวกเขา
ปัญหาเรื้อรัง การค้นพบนี้
แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการตรวจสอบพร้อมกัน
การใช้ยาแก้ปวด OTC,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่ steriodal ต้านการอักเสบ
ยาเสพติด (NSAIDS) และลดความดันโลหิต
ยาเสพติด ตามที่
ผ้ากันเปื้อนและอาร์โนล (1997) แม้ว่า
ความเสี่ยงของผลการทำงานของไตยากลุ่ม NSAIDs เป็น
ที่ต่ำมากประมาณ 2.5 ล้าน
คนในประเทศนี้ประสบการณ์
การเก็บน้ำและการถดถอยของเลือดคั่ง
อาการหัวใจล้มเหลวจาก
NSAIDS บาง บาง NSAIDS ยัง
ยุ่งเกี่ยวกับการลดความดันโลหิต
ประสิทธิผลของการปิดกั้นเบต้าและ
ทำให้เสียทรัพย์ diurective ห่วง (ผ้ากันเปื้อน
และอาร์โนล 1997).
ประมาณ 10% ของผู้เข้าร่วม
การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ซึ่งสอดคล้อง
กับผลการวิจัยจาก Bailes
(1997) ตามที่ผ้ากันเปื้อนและ
อาร์โนล (1997) ผู้สูงอายุที่มี
แนวโน้มมากที่สุดที่จะวางของตัวเองที่มีความเสี่ยง
สำหรับยาปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์
(ADRs) เป็นผู้ที่สละ OTC
ยาแก้ปวด ความเสี่ยงที่อาจจะมาจากทั้ง
ปฏิกิริยาเฉียบพลันยา
เมื่อบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และ
ผลสะสมของการดื่มแอลกอฮอล์และ OTC
ยาอาการปวด (เช่นง่วงนอน
ฟังก์ชั่นทางกายภาพและบกพร่องทางปัญญา).
แม้การบริโภคไม่บ่อยนักของ
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์อาจส่งผลกระทบทางยา
การทำงานและเลวลง หรือเร่ง
อาการของโรคเรื้อรัง
ที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ (Bailes, 1997;
ผ้ากันเปื้อนและอาร์โนล 1997; ฟอสเตอร์, et al.,
1993; Sadovsky, 1998).
แม้ว่าการใช้ยา OTC โดยมีอายุมากกว่า
ผู้ใหญ่มีข้อได้เปรียบรวมทั้ง
ให้ความสนใจที่จะเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่
ผลกระทบของการใช้ผิดประเภทรวมทั้งยาเสพติด
ปฏิสัมพันธ์ไกลเกินดุลประโยชน์.
ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพจึงควร
ประดิษฐ์วิธีการจัดการที่มีอายุมากกว่า
ปัญหาสุขภาพผู้ใหญ่ที่รับรู้
บทบาทของตนเองการรักษาด้วย OTC
ยา มาตรการที่ควรจะมี
การตรวจสอบการใช้ยาอย่างละเอียดทุก 6
เดือนหรืออย่างน้อยปีละรวมทั้ง
ยายา OTC,
สมุนไพรและไม่ใช่ทางเภสัชวิทยาอื่น ๆ
หมายถึง (Tett, Higgings และเกราะ
. 1993; Torrible & โฮแกน 1997)
นักวิจัยหลาย มีเอกสาร
ที่พฤติกรรมการใช้ยาของลูกค้า
อย่างยิ่งมีอิทธิพลต่อการใช้งานการดูแลสุขภาพและ
ในที่สุดค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพ (Chewning
& Sleath 1999; McGrae-McDermott,
มิต & Wallner, 1997) ยาน่าสงสาร
พฤติกรรมที่มักจะสามารถโยงไปถึง
การสื่อสารที่ดีระหว่างสุขภาพ
มืออาชีพและผู้สูงอายุ (มอร์โรว์
และ Leirer, 1996) ดังนั้นการเปิด
การสื่อสารจะต้องมีอยู่ในทุก
ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่า (แอนดรู
, et al, 1997;. Hikal & Hikal, 1997).
ผู้สูงอายุหลายคนคิดว่าสุขภาพ
ระบบการดูแลมีคำตอบให้ทุก
โรคภัยในรูปแบบของยา
(ไอร์แลนด์ 1996) ดังนั้นการดูแลสุขภาพ
ผู้ให้บริการมีความรับผิดชอบที่จะเปลี่ยน
ผู้สูงอายุที่อยู่ห่างออกไปจากระบบความเชื่อนี้
ให้เป็นหนึ่งในความสัมพันธ์ระหว่างการเลือกวิถีชีวิต
ที่มีผลลัพธ์ด้านสุขภาพ การออกกำลังกาย
การกินเพื่อสุขภาพเลิกสูบบุหรี่
ในระดับปานกลางกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่มี
และการจัดการความเครียดจะต้องได้รับ
การสนับสนุน (บรูคส์ 1999; & Baum
Posluszny 1999; บัตเลอร์, เดวิส, ลูอิส,
เนลสันและสเตราส์ 1998; ไอร์แลนด์ 1996)
ผลกระทบทางคลินิก
แม้จะมีธรรมชาติสอบสวนระบุ
ผลการศึกษานี้ให้ความหมาย
สำหรับการปฏิบัติ การใช้อย่างแพร่หลาย
ของยา OTC หมู่ที่มีอายุมากกว่า
ผู้ใหญ่ไฮไลท์จำเป็นต้องเพิ่ม
ความตระหนักในหมู่ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ
เกี่ยวกับการใช้ยาเหล่านี้ในการ
แก้ไขปัญหาสุขภาพและศักยภาพ
ผลกระทบของการใช้ของพวกเขา เพราะ
ผู้สูงอายุโดยทั่วไปมีการจัดตั้ง
ความสัมพันธ์กับการดูแลสุขภาพของ
ผู้ให้บริการที่พวกเขาอาจจะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น
ให้คำปรึกษาผู้ให้บริการของพวกเขาเกี่ยวกับ
การใช้ยา OTC ผู้ให้บริการ
อาจพิจารณาใช้สายด่วนโทรศัพท์,
อีเมลหรือเว็บไซต์เพื่อให้มีอายุมากกว่า
ผู้ใหญ่ที่มีความสามารถในการให้คำปรึกษากับ
พวกเขาและเพื่อให้ได้ข้อมูลก่อนที่จะ
ใช้ยา OTC