อันโดรคัสครั้งหนึ่งมีทาสคนหนึ่ง ชื่

อันโดรคัส

ครั้งหนึ่งมีทาสคนหนึ่ง ชื่อ อันโดรคัส ได้หลบหนีจากนายเข้าไปในป่า ขณะที่เขากำลังท่องไปอย่างไร้จุดหมายนั้น ก็พบสิงโตนอนร้องครวญคราง อย่างเจ็บปวด ทีแรกเขาคิดจะวิ่งหนี แต่แล้วก็พบว่า สิงโตไม่อาจทำอันตรายเขาได้ จึงหันหลังกลับและเดินเข้าไปหาสิงโตตัวนั้น เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้สิงโตก็ยื่นอุ้งเท้าที่บวมและมีเลือดออกให้ อันโดรคัสจึงพบว่า มีหนามใหญ่ตำอยู่ที่อุ้งเท้านั้น และทำให้มันเจ็บปวด เขาจึงดึงหนามออกมาและเอาผ้าพันอุ้งเท้าให้เจ้าสิงโต ไม่นาน มันก็ลุกขึ้นมายืนได้ และเลียมือของอันโดรคัสราวกับสุนัขตัวหนึ่ง แล้วเจ้าสิงโต ก็พาอันโดรคัสไปยังถ้ำของมัน และหาเนื้อมาให้เขาทุกวัน แต่หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็ถูกจับ ทาสถูกตัดสินโทษโดยการโยนให้สิงโตกิน ส่วนสิงโตเขายังมันเอาไว้โดยไม่ให้อาหารเป็นเวลาหลายวัน จักรพรรดิและขึนนางทั้งหลายต่างพากันมาดูเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นนี้ แล้วอันโดรคัส ก็ถูกพาออกมาอยู่กลางสนามกีฬา จากนั้นเขาก็ปล่อยสิงโตออกมาจากกรงขังของมัน มันรีบกระโจนเข้าหาเหยื่ออย่างรวดเร็วพร้อมกับร้องคำราม แต่พอมันเข้าไปใกล้อันโดรคัส มันก็จำผู้เป็นเพื่อนได้ จึงหมอบลง และเลียมือ ของเขาราวกับสุนัขเชื่องๆ ตัวหนึ่ง จักรพรรดิประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น จึังได้เรียก อันโดรคัสเข้าไปพบ ให้เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง นี่ทำให้ทาสได้รับการอภัยโทษและเป็นอิสระ ส่วนสิงโตก็ได้รับการปล่อยกลับเข้าไปอยู่ในป่าตามเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันโดรคัสครั้งหนึ่งมีทาสคนหนึ่งชื่ออันโดรคัสได้หลบหนีจากนายเข้าไปในป่า ก็พบสิงโตนอนร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดทีแรกเขาคิดจะวิ่งหนี แต่แล้วก็พบว่าสิงโตไม่อาจทำอันตรายเขาได้ อันโดรคัสจึงพบว่ามีหนามใหญ่ตำอยู่ที่อุ้งเท้านั้นและทำให้มันเจ็บปวด ไม่นานมันก็ลุกขึ้นมายืนได้ แล้วเจ้าสิงโตก็พาอันโดรคัสไปยังถ้ำของมันและหาเนื้อมาให้เขาทุกวัน แต่หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ถูกจับ แล้วอันโดรคัสก็ถูกพาออกมาอยู่กลางสนามกีฬา แต่พอมันเข้าไปใกล้อันโดรคัสมันก็จำผู้เป็นเพื่อนได้จึงหมอบลงและเลียมือของเขาราวกับสุนัขเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง จึังได้เรียกอันโดรคัสเข้าไปพบให้เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันโดรคัส

ครั้งหนึ่งมีทาสคนหนึ่งชื่ออันโดรคัสได้หลบหนีจากนายเข้าไปในป่าขณะที่เขากำลังท่องไปอย่างไร้จุดหมายนั้นก็พบสิงโตนอนร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดทีแรกเขาคิดจะวิ่งหนีแต่แล้วก็พบว่าจึงหันหลังกลับและเดินเข้าไปหาสิงโตตัวนั้นเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้สิงโตก็ยื่นอุ้งเท้าที่บวมและมีเลือดออกให้อันโดรคัสจึงพบว่ามีหนามใหญ่ตำอยู่ที่อุ้งเท้านั้นและทำให้มันเจ็บปวดไม่นานมันก็ลุกขึ้นมายืนได้และเลียมือของอันโดรคัสราวกับสุนัขตัวหนึ่งแล้วเจ้าสิงโตก็พาอันโดรคัสไปยังถ้ำของมันและหาเนื้อมาให้เขาทุกวันแต่หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ถูกจับส่วนสิงโตเขายังมันเอาไว้โดยไม่ให้อาหารเป็นเวลาหลายวันจักรพรรดิและขึนนางทั้งหลายต่างพากันมาดูเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นนี้แล้วอันโดรคัสก็ถูกพาออกมาอยู่กลางสนามกีฬามันรีบกระโจนเข้าหาเหยื่ออย่างรวดเร็วพร้อมกับร้องคำรามแต่พอมันเข้าไปใกล้อันโดรคัสมันก็จำผู้เป็นเพื่อนได้จึงหมอบลงและเลียมือของเขาราวกับสุนัขเชื่องๆตัวหนึ่งจักรพรรดิประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นอันโดรคัสเข้าไปพบให้เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังนี่ทำให้ทาสได้รับการอภัยโทษและเป็นอิสระส่วนสิงโตก็ได้รับการปล่อยกลับเข้าไปอยู่ในป่าตามเดิม