“Minjoon, can you come to the front

“Minjoon, can you come to the front?”

The judges called him. Jo Minjoon made some steps with an uneasy expression. Alan looked at him with an expressionless face and said.

“In your cooking……Ah, this isn’t only talking about today. If there’s something lacking on your overall cooking, what do you think it would be?”

Jo Minjoon hesitated for a moment. At first, he thought that it was the basics, but honestly speaking, the basics were as polished as it should be. If there was something he didn’t have, it must be the blurry colour. Kaya did tell her that that was his strong point but…….

“That I lack a colour…….of my own?”
“I wonder. The colour of the chef, in the end, is felt differently to all the person that eats your food. In the first place, if you want to become a chef with some colours, it will be impossible at your age. That is if you aren’t the few geniuses that are in the world.”
“Then, what am I lacking.”
“You don’t lack anything.”

Alan replied briefly.

“Rather, the problem is that it overflows. Your thoughts, I mean.”

Jo Minjoon didn’t reply anything. Alan pointed at the half empty dishes and said.

“I have to satisfy my family, erase the foreign feeling, have to satisfy the judges. Those thoughts can only be shown on your cooking. But because of that, what needs to be inside of that should be a simple essence. I would like it if the people that ate it felt it delicious. At the past vegetarian mission, you made a Korean table meal. Back then, we told you that if it was a familiar meal, it would have been just good. And we also said that it was regrettable that there wasn’t a main.”
“Yes. You did.”
“In today’s dishes, there were quite many mains. It was delicious, and the composition was also good. But do you know why I am saying these things right now?”
“…….I don’t know well. Tell me the answer.”
“I will say it again. There are a lot of thoughts. It clearly shows your nervousness. Cooking for your family. But of course, we also told you to take us into account when making it. But your thoughts made this to be neither for your family, or for the mission. And of course I understand the difficulty of the situation. You may think that I wasn’t objective. However that was also a handicap you should have overcome. Everytime we pinched the fork, it shouldn’t have been nervousness, but consideration that we tasted. Do you know that difference?”

It was complex and it hit around the bush, but Jo Minjoon could seem to understand what Alan was trying to tell him. Joseph opened his mouth. With a soft, gentle but low voice.

“There are a lot of people that can make a delicious dish. There would also be quite many people in Chicago with skills such as Alan’s or mine. But there are really few people that can make a good dish. Because even for me it’s a bit difficult. Minjoon, can I believe that you will be able to become that kind of chef?”

Jo Minjoon’s face became red. There was embarrassment and also because he was about to cry. Jo Minjoon said with a voice that was mixed with phlegm.

“……..Yes. I will certainly become that kind of chef.”
“Now that you say that, I will be able to say it a bit more relaxed. Minjoon. It wasn’t because you lacked. But engrave in your heart that it was because you still weren’t perfect. And keep walking forward.”

Final destination. In every novels and movies, there is always an ending. Jo Minjoon hoped for his ending to be a Grand Chef’s ending. However.

“You have done well. Leave Grand Chef’s badge and leave.”

His final destination was here.

< Cooking style (4) > End

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Minjoon สามารถคุณมาหน้า"ผู้พิพากษาที่เรียกว่าเขา Minjoon โจ้ทำบางขั้นตอน ด้วยการแสดงออกที่ไม่สบายใจ อลันเขามองหน้าตา expressionless และกล่าวว่าในการทำอาหาร... อา นี้ไม่ใช่เพียงพูดถึงวันนี้ หากมีสิ่งขาดอาหารโดยรวมของคุณ คุณคิดอย่างไรได้"Jo Minjoon ลังเลครู่หนึ่ง ครั้งแรก เขาคิดว่า มันเป็นพื้นฐาน แต่พูดตรงไปตรงมา พื้นฐานถูกขัดควรเป็น ถ้ามีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่มี มันต้องเป็นสีมัว Kaya ไม่บอกว่า เป็นจุดแข็งแกร่งของเขา แต่..."ว่า ฉันขาดสี...ของตัวเอง""ผมสงสัยว่า สีของเชฟ ในสุด รู้สึกแตกต่างกับคนที่กินอาหารของคุณ ในสถานที่แรก ถ้าคุณต้องการเป็น เชฟที่ มีสีบาง มันจะไม่อายุของคุณ นั่นคือถ้าคุณไม่อัจฉริยะไม่กี่ที่ในโลก""แล้ว อะไร:ผมขาด""คุณไม่รู้สึกว่าขาดอะไร"อลันตอบสั้น ๆ"ค่อนข้าง ปัญหาคือ ว่า มันล้น ความคิดของคุณ ผมหมายถึง"Minjoon โจไม่ได้ตอบอะไร อลันชี้ไปที่จานเปล่าครึ่ง และกล่าวว่า"ผมต้องตอบสนองครอบครัวของฉัน ลบความรู้สึกที่ต่างประเทศ มีการตอบสนองผู้พิพากษา ความคิดเหล่านั้นสามารถปรากฏได้ในการปรุงอาหารของคุณเท่านั้น แต่เนื่องจากว่า อะไรต้องมีภายในที่ควรจะเป็นสาระสำคัญที่ง่าย ต้องการถ้าคนที่กินมันรู้สึกอร่อยขึ้น ภารกิจเจที่ผ่านมา คุณทำอาหารเกาหลีตาราง กลับมาแล้ว เราบอกคุณว่า ถ้ามันเป็นอาหารคุ้นเคย ทำได้เพียงดี และเรายังบอกว่า มันเสียใจที่ไม่มีหลัก""ใช่ คุณไม่""ในวันนี้อาหาร ได้ไฟค่อนข้างมาก ว่าอร่อย และองค์ประกอบก็ยังดี แต่คุณรู้ว่าทำไมฉันบอกสิ่งเหล่านี้อยู่หรือ""... ไม่รู้.I ดี บอกคำตอบ""ฉันจะพูดมันอีกครั้ง มีจำนวนมากของความคิด มันแสดงให้เห็นความกังวลใจของคุณ ทำอาหารสำหรับครอบครัวของคุณ แต่แน่นอน เรายังบอกคุณคำนึงเราเมื่อทำ แต่ความคิดของคุณทำเป็นไม่ สำหรับครอบครัวของคุณ หรือภารกิจ และแน่นอนผมเข้าใจปัญหาของสถานการณ์ คุณอาจคิดว่า ผมไม่ประสงค์ อย่างไรก็ ตามนั่นคือคุณควรเอาชนะแฮนดิแค ทุกครั้งที่เราบีบตะเกียบ ก็ไม่ควรได้รับความกังวลใจ แต่พิจารณาที่เราลิ้มรส คุณรู้ความแตกต่างที่"ก็ซับซ้อน และมันตีรอบ ๆ พุ่มไม้ แต่ Jo Minjoon อาจดูเหมือนจะ เข้าใจอะไรอลันพยายามบอกเขา โจเซฟเปิดปากของเขา เสียงนุ่ม อ่อนโยน แต่ต่ำมีหลายคนที่สามารถทำอาหาร จะยังมีค่อนข้างหลายคนในชิคาโกกับทักษะเช่นของ Alan หรือเหมือง แต่มีคนส่วนน้อยจริง ๆ ที่สามารถทำให้อาหารดี เพราะแม้แต่สำหรับฉัน มันเป็นยาก Minjoon สามารถผมเชื่อว่า คุณจะสามารถกลายเป็น ของเชฟ"Jo Minjoon ใบหน้ากลายเป็นสีแดง มีความลำบากใจและเนื่องจากกำลังจะร้องไห้ Jo Minjoon กล่าว ด้วยเสียงที่ถูกผสมกับเสมหะ“…….. ใช่ ฉันจะแน่นอนกลายเป็นของเชฟ""หลังจากที่คุณพูดว่า จะ สามารถที่จะบอกว่า มันเล็กน้อยผ่อนคลาย Minjoon มันไม่ได้ เพราะคุณขาด แต่สลักในหัวใจของคุณว่า มันเป็น เพราะคุณยังไม่สมบูรณ์ และเดินไปข้างหน้า"ปลายทางสุดท้าย ในนวนิยายและภาพยนตร์ทุก มีเสมอที่จะสิ้นสุด Jo Minjoon หวังสำหรับสิ้นสุดของเขาจะ สิ้นสุดของเชฟแกรนด์ อย่างไรก็ตาม"คุณได้ทำดี ปล่อยแกรนด์เชฟป้ายและปล่อยไว้"ปลายทางสุดท้ายของเขาเป็นที่นี่สิ้นสุด <อาหาร (4) >

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Minjoon คุณสามารถมาด้านหน้า?"

ผู้พิพากษาเรียกเขาว่า โจ Minjoon ทำขั้นตอนบางอย่างที่มีการแสดงออกไม่สบายใจ อลันมองไปที่เขาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์และบอกว่า

"ในการปรุงอาหารของคุณ ...... อ่านี้ไม่ได้เป็นเพียงการพูดคุยเกี่ยวกับวันนี้ หากมีบางสิ่งบางอย่างขาดการปรุงอาหารโดยรวมของคุณทำในสิ่งที่คุณคิดว่ามันจะเป็นอย่างไร "

โจ Minjoon ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นพื้นฐาน แต่อย่างสุจริตพูดพื้นฐานพบว่าขัดที่ควรจะเป็น หากมีบางอย่างที่เขาไม่ได้มีมันจะต้องเป็นสีพร่ามัว Kaya ไม่บอกเธอว่านั่นก็เป็นจุดที่แข็งแกร่งของเขา แต่ ......

"ที่ฉันขาดสี ...... .of ของตัวเอง?"
"ฉันสงสัย สีของเชฟในท้ายที่สุดคือความรู้สึกที่แตกต่างกันของทุกคนที่กินอาหารของคุณ ในสถานที่แรกถ้าคุณต้องการที่จะเป็นเชฟที่มีสีบางส่วนก็จะเป็นไปไม่ได้ที่อายุของคุณ นั่นคือถ้าคุณไม่ได้เป็นอัจฉริยะไม่กี่คนที่อยู่ในโลก. "
" แล้วสิ่งที่ฉันขาด. "
" คุณไม่ได้ขาดอะไร. "

อลันตอบสั้น ๆ

" แต่ปัญหาก็คือว่ามันล้น ความคิดของคุณผมหมายถึง. "

โจ Minjoon ไม่ตอบอะไร อลันชี้ไปที่จานที่ว่างเปล่าครึ่งหนึ่งและกล่าวว่า

"ผมต้องตอบสนองความครอบครัวของฉันลบความรู้สึกที่ต่างประเทศจะต้องตอบสนองผู้พิพากษา ความคิดเหล่านั้นเท่านั้นที่สามารถแสดงให้เห็นถึงการทำอาหารของคุณ แต่เนื่องจากว่าสิ่งที่จะต้องอยู่ภายในที่ควรจะเป็นสาระสำคัญที่เรียบง่าย ฉันจะชอบมันถ้าคนที่กินมันรู้สึกว่ามันอร่อย ภารกิจมังสวิรัติที่ผ่านมาคุณทำอาหารโต๊ะเกาหลี กลับมาแล้วเราบอกคุณว่าถ้ามันเป็นอาหารที่คุ้นเคยก็จะได้รับสิ่งที่ดีเพียง และเรายังบอกว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่ไม่มีหลัก. "
" ใช่ คุณได้. "
" ในการปรุงอาหารวันนี้มีไฟมากทีเดียว มันอร่อยและองค์ประกอบก็ยังดี แต่คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันพูดสิ่งเหล่านี้ในตอนนี้? "
" ...... .i ไม่ทราบว่าดี บอกฉันคำตอบ. "
" ผมจะบอกอีกครั้ง มีจำนวนมากของความคิดเป็น มันแสดงให้เห็นชัดเจนความกังวลใจของคุณ การปรุงอาหารสำหรับครอบครัวของคุณ แต่แน่นอนเรายังบอกให้คุณพาเราเข้าบัญชีเมื่อทำให้มัน แต่ความคิดของคุณทำนี้จะมีค่าสำหรับครอบครัวของคุณหรือสำหรับภารกิจ และแน่นอนผมเข้าใจความยากลำบากของสถานการณ์ คุณอาจคิดว่าผมไม่ได้มีวัตถุประสงค์ แต่นั่นก็เป็นแต้มต่อที่คุณควรจะได้เอาชนะ ทุกครั้งที่เราบีบส้อมก็ไม่ควรได้รับความกังวลใจ แต่พิจารณาว่าเราได้ลิ้มรส คุณรู้หรือไม่ความแตกต่างที่? "

มันเป็นความซับซ้อนและมันตีรอบ bush แต่โจ Minjoon อาจดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่อลันได้พยายามที่จะบอกเขา โจเซฟเปิดปากของเขา ด้วยเสียงนุ่มอ่อนโยน แต่ต่ำ

"มีคนจำนวนมากที่สามารถทำอาหารจานอร่อย นอกจากนี้ยังจะค่อนข้างหลายคนในชิคาโกที่มีทักษะเช่นอลันหรือเหมือง แต่มีไม่กี่คนจริงๆที่สามารถทำอาหารจานที่ดี เพราะแม้แต่สำหรับฉันมันเป็นบิตยาก Minjoon ฉันสามารถเชื่อว่าคุณจะสามารถที่จะกลายเป็นชนิดของพ่อครัวที่? "

ใบหน้าโจ Minjoon กลายเป็นสีแดง มีความลำบากใจเป็นและยังเป็นเพราะเขากำลังจะร้องไห้ โจ Minjoon กล่าวด้วยเสียงที่ได้รับการผสมกับเสมหะ

"……..ใช่. แน่นอนฉันจะกลายเป็นชนิดของพ่อครัวที่. "
" ตอนนี้ที่คุณบอกว่าผมจะสามารถที่จะบอกว่ามันเป็นบิตผ่อนคลายมากขึ้น Minjoon มันไม่ได้เพราะคุณขาด แต่แกะสลักในหัวใจของคุณว่ามันเป็นเพราะคุณยังไม่ได้สมบูรณ์แบบ และให้เดินไปข้างหน้า. "

ปลายทางสุดท้าย ในทุกนวนิยายและภาพยนตร์ที่มีอยู่เสมอตอนจบ โจ Minjoon หวังว่าตอนจบของเขาจะจบแกรนด์เชฟ อย่างไรก็ตาม

"คุณได้ทำดี ออกจากป้ายแกรนด์เชฟและออก. "

ปลายทางสุดท้ายของเขาอยู่ที่นี่

<สไตล์การปรุงอาหาร (4)> สุดท้าย