“Does she live far from here?” aske

“Does she live far from here?” asked the Wolf.

“Oh, yes!” replied Little Red Riding-Hood, “on the further side of the mill that you see down there; hers is the first house in the village.”

“Well, I was thinking of going to visit her myself,” rejoined the Wolf, “so I will take this path, and you take the other, and we will see which of us gets there first.”

The Wolf then began running off as fast as he could along the shorter way, which he had chosen, while the little girl went by the longer way, and amused herself with stopping to gather nuts, or run after butterflies, and with making little nosegays of all the flowers she could find.

It did not take the Wolf long to reach the grandmother’s house; he knocked: tap, tap.

“Who is there?”

“It is your grand-daughter, Little Red Riding-Hood,” answered the Wolf, imitating the child’s voice. “I have brought a cake and a little jar of butter, which my mother has sent you.” The good grandmother, who was ill in bed, called out, “Pull the bobbin, and the latch will go up.” The Wolf pulled the bobbin, and the door opened. He leaped on to the poor old woman, and ate her up in less than no time, for he had been three days without food. He then shut the door again, and laid himself down in the grandmother’s bed, to wait for Little Red Riding-Hood. Presently she came and knocked at the door: tap, tap.

“Who is there?” Little Red Riding-Hood was frightened at first, on hearing the Wolf’s gruff voice, but thinking that her grandmother had a cold, she answered,—

“It is your grand-daughter, Little Red Riding-Hood. I have brought a cake and a little jar of butter, which my mother has sent you.”

The Wolf called out, this time in rather a softer voice, “Pull the bobbin, and the latch will go up.” Little Red Riding-Hood pulled the bobbin, and the door opened.

When the Wolf saw her come in, he hid himself under the bedclothes, and said to her, “Put the cake and the little jar of butter in the cupboard, and come into bed with me.”

Little Red Riding-Hood undressed, and went to the bedside, and was very much astonished to see how different her grandmother looked to what she did when she was up and dressed.

หนูน้อยหมวกแดง

“Grandmother,” she exclaimed, “what long arms you have!”

“All the better to embrace you with, my little girl.”

“Grandmother, what long legs you have!”

“All the better to run with, child.”

“Grandmother, what long ears you have!”

“All the better to hear with, child.”

“Grandmother, what large eyes you have!”

“All the better to see with, child.”

“Grandmother, what large teeth you have!”

“All the better to eat you with!” and saying these words, the wicked Wolf sprang out upon Little Red Riding-Hood, and ate her up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เธออยู่ไกลจากที่นี่" ถามหมาป่า"โอ้ ใช่! " ตอบกลับน้อยแดงหมวก "ด้านเพิ่มเติมของโรงสีที่คุณเห็นลงมี เธอเป็นบ้านหลังแรกในหมู่บ้าน""ดี ฉันคิดของการไปเยือนของเธอเอง, " rejoined หมาป่า "เพื่อจะเส้นทางนี้ และคุณใช้อื่น ๆ และเราจะเห็นที่เราได้รับมีก่อน"หมาป่าแล้วเริ่มทำงานออกเป็นรวดเร็ว เหมือนที่เขาสามารถเขาสั้น ซึ่งเขาได้เลือก ใน ขณะที่ลูกสาวไปตามทางยาว และ amused ตัวเองกับหยุด การรวบรวมถั่ว รันหลังจากผีเสื้อ มี nosegays น้อยของดอกไม้ทั้งหมดทำให้ เธอสามารถค้นหาไม่ได้เอาหมาป่าลองถึงที่บ้านของยาย เขาโบว์ลิ่ง: เคาะ เคาะ"ใครอยู่ที่นั่น"ตอบ "มันเป็นของแกรนด์ลูกสาว เล็กแดงหมวก หมาป่า เลียนแบบเสียงของเด็ก "ฉันได้นำเค้กและกระปุกน้อยของเนย ที่แม่ส่งคุณ" ยายดี ผู้ป่วยในเตียงได้ เรียกว่า "ดึงกระสวย และสลักจะขึ้นไป" หมาป่าดึงกระสวย และเปิดประตู เขา leaped ไปจนเฒ่า กกินเธอขึ้นในระยะเวลาไม่น้อยกว่า สำหรับเขาได้สามวันไม่ มีอาหาร เขาแล้วปิดประตูอีกครั้ง และวางตนเองลงในเตียงของยาย รอสำหรับน้อยแดงหมวก ปัจจุบันเธอมา และโบว์ลิ่งที่ประตู: เคาะ เคาะ"ใครอยู่ที่นั่น" เล็ก ๆ สีแดงหมวกถูกกลัวตอนแรก ในการได้ยินเสียงลักษณะของหมาป่า แต่เธอคิดว่า ยายมีหวัด ตอบ, —“It is your grand-daughter, Little Red Riding-Hood. I have brought a cake and a little jar of butter, which my mother has sent you.”The Wolf called out, this time in rather a softer voice, “Pull the bobbin, and the latch will go up.” Little Red Riding-Hood pulled the bobbin, and the door opened.When the Wolf saw her come in, he hid himself under the bedclothes, and said to her, “Put the cake and the little jar of butter in the cupboard, and come into bed with me.”Little Red Riding-Hood undressed, and went to the bedside, and was very much astonished to see how different her grandmother looked to what she did when she was up and dressed.หนูน้อยหมวกแดง“Grandmother,” she exclaimed, “what long arms you have!”“All the better to embrace you with, my little girl.”“Grandmother, what long legs you have!”“All the better to run with, child.”“Grandmother, what long ears you have!”“All the better to hear with, child.”“Grandmother, what large eyes you have!”“All the better to see with, child.”“Grandmother, what large teeth you have!”“All the better to eat you with!” and saying these words, the wicked Wolf sprang out upon Little Red Riding-Hood, and ate her up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เธอมีชีวิตอยู่ไม่ไกลจากที่นี่" ถามหมาป่า. "โอ้ใช่!" Little Red Riding Hood-ตอบว่า "ในด้านต่อไปของโรงสีที่คุณเห็นลงที่นั่น เธอเป็นบ้านหลังแรกในหมู่บ้าน. "" ดีฉันคิดที่จะไปเยี่ยมเธอตัวเอง "ไปสมทบกับหมาป่า" ดังนั้นผมจะใช้เส้นทางนี้และคุณใช้อื่น ๆ และเราจะดูว่าเราได้รับ มีครั้งแรก. "หมาป่าแล้วเริ่มวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมกันสั้นซึ่งเขาได้รับการแต่งตั้งในขณะที่สาวน้อยเดินตามทางอีกต่อไปและสนุกกับตัวเองด้วยการหยุดการรวบรวมถั่วหรือวิ่งตามผีเสื้อและ. กับการทำ nosegays เล็ก ๆ น้อย ๆ ของดอกไม้ทั้งหมดที่เธอจะพบว่ามันไม่ได้ใช้หมาป่ายาวไปถึงบ้านของคุณยายนั้น เขาเคาะ. แตะแตะ"มีใคร" "มันเป็นลูกสาวแกรนด์ของคุณ Little Red Riding Hood-" ตอบหมาป่าเลียนแบบเสียงของเด็ก "ผมได้นำเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยซึ่งแม่ของฉันได้ส่งคุณ." ยายที่ดีที่กำลังป่วยอยู่บนเตียงที่เรียกว่าออก "ดึงกระสวยและสลักจะขึ้นไป." หมาป่าดึง กระสวยและประตูเปิด เขากระโดดไปที่หญิงชราคนยากจนและกินของเธอขึ้นในเวลาน้อยกว่าไม่มีเวลาสำหรับเขาได้รับสามวันโดยไม่มีอาหาร จากนั้นเขาก็ปิดประตูอีกครั้งและวางตัวเองลงไปในเตียงของคุณยายเพื่อรอ Little Red Riding Hood- ปัจจุบันเธอมาเคาะที่ประตู: แตะแตะ. "ไม่มีใคร?" Little Red Riding-Hood ก็กลัวในตอนแรกเมื่อได้ยินเสียงห้าวหมาป่า แต่คิดว่าคุณยายของเธอมีความหนาวเย็นเธอตอบว่า - " มันเป็นลูกสาวแกรนด์ของคุณ Little Red Riding Hood- เราได้นำเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยซึ่งแม่ของฉันได้ส่งคุณ. "หมาป่าเรียกว่าออกมาในครั้งนี้ค่อนข้างเสียงนุ่ม" ดึงกระสวยและสลักจะขึ้นไป. "สีแดงเล็ก ๆ Riding- เครื่องดูดควันดึงกระสวยและประตูเปิด. เมื่อหมาป่าเห็นเธอมาในเขาซ่อนตัวอยู่ภายใต้ที่นอนหมอนมุ้งและบอกกับเธอว่า "ใส่เค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยในตู้และเข้ามานอนกับฉัน . "Little Red Riding-Hood ไม่ได้แต่งตัวและเดินไปที่เตียงและรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากที่จะเห็นวิธีที่แตกต่างกันคุณยายของเธอมองไปที่สิ่งที่เธอทำเมื่อเธอขึ้นและแต่งตัว. หนูน้อยหมวกแดง" ยาย "เธออุทาน" สิ่งที่แขนระยะเวลาที่คุณมี! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะโอบกอดคุณกับสาวน้อยของฉัน. "" ยายสิ่งที่ขายาวที่คุณได้! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะทำงานกับเด็ก. "" ยายสิ่งที่หูยาวคุณมี "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะได้ยินด้วยเด็ก. "" ยายสิ่งที่ดวงตากลมโตที่คุณได้! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะเห็นกับเด็ก. "" ยายสิ่งที่ฟันขนาดใหญ่ที่คุณได้! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะกิน คุณมี! "และพูดว่าคำเหล่านี้คนชั่วหมาป่าลุกออกไป Little Red Riding Hood-และกินของเธอขึ้น