“Hmph.” Duke Hui Ran scoffed softly

“Hmph.” Duke Hui Ran scoffed softly in contempt and arrogance. He crossed his arms over his chest, and looked at Yun Che indifferently, “Since you were able to beat this duke’s younger brother, you barely qualify to be this duke’s opponent. This duke had always disdained fighting against someone who had already almost used up all of their profound energy, but you… are even more not worthy for this duke to waste time on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Hmph" Ran ฮุยดยุ scoffed เบา ๆ ในการดูถูกและหยิ่ง เขาข้ามแขนของเขาที่หน้าอกของเขา และดู Yun Che indifferently "ตั้งแต่คุณสามารถเอาชนะน้องชายดยุคนี้ คุณแทบไม่มีคุณสมบัติเป็น ดยุคนี้ฝ่ายตรงข้าม ดยุคแห่งนี้ได้ดูถูกต่อสู้กับคนที่เคยใช้แล้วเกือบทั้งหมดของพลังงานที่ลึกซึ้งของพวกเขา แต่คุณ...ไม่ยิ่งขึ้น เสมอควรดยุคนี้จะเสียเวลาในการ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮึ่ม." ดยุคฮุย Ran ด่าเบา ๆ ในการดูถูกและหยิ่ง เขากระชากแขนของเขามากกว่าหน้าอกของเขาและมองไปที่ยุนเจ๊เอาใจใส่ "ตั้งแต่คุณมีความสามารถที่จะชนะน้องชายของดยุคนี้คุณแทบจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นฝ่ายตรงข้ามของดยุคนี้ ดยุคนี้ได้ดูถูกเสมอต่อสู้กับคนที่มีอยู่แล้วเกือบทั้งหมดใช้พลังงานอย่างลึกซึ้งของพวกเขา แต่คุณ ... มีมากขึ้นไม่คุ้มค่าสำหรับดยุคนี้เสียเวลาในการ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . " ดุ๊กฮีวิ่งเบา ๆในดูถูกเย้ยหยัน และหยิ่ง เขาไขว้แขนของเขาบนหน้าอกของเขาและมองยุนเชไม่แตกต่างกัน " ตั้งแต่คุณสามารถชนะนี้ดุ๊ก น้องชาย แทบจะไม่ได้มีคุณสมบัติที่จะเป็นคู่ต่อสู้นี้ดุ๊ก . ดยุคนี้มักจะเกลียดชังการต่อสู้กับใครบางคนก็เกือบจะใช้พลังงานทั้งหมดที่ลึกซึ้งของพวกเขา แต่คุณ . . . . . . . ยิ่งไม่สมควรสำหรับดยุคนี้ต้องเสียเวลาในการ .