When I had waited a long time, very

When I had waited a long time, very patiently, without hearing him lie down, I resolved to open a little --a very, very little crevice in the lantern. So I opened it --you cannot imagine how stealthily, stealthily --until, at length a simple dim ray, like the thread of the spider, shot from out the crevice and fell full upon the vulture eye.

It was open --wide, wide open --and I grew furious as I gazed upon it. I saw it with perfect distinctness --all a dull blue, with a hideous veil over it that chilled the very marrow in my bones; but I could see nothing else of the old man's face or person: for I had directed the ray as if by instinct, precisely upon the damned spot.

And have I not told you that what you mistake for madness is but over-acuteness of the sense? --now, I say, there came to my ears a low, dull, quick sound, such as a watch makes when enveloped in cotton. I knew that sound well, too. It was the beating of the old man's heart. It increased my fury, as the beating of a drum stimulates the soldier into courage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันต้องรอเป็นเวลานานมากอดทนโดยไม่ได้ยินเสียงเขานอนลงที่ฉันตัดสินใจที่จะเปิด --a น้อยมากรอยแยกน้อยมากในโคมไฟ ดังนั้นผมจึงเปิด --you ไม่สามารถคิดวิธีลอบลอบ --until ที่ยาวเรย์มซำง่ายเช่นด้ายแมงมุมที่ยิงออกมาจากรอยแยกและลดลงเต็มจำนวนเมื่อตาอีแร้ง. มันเป็นเปิด --wide กว้าง --and เปิดผมเติบโตโกรธขณะที่ผมมองกับมัน ฉันเห็นมันมีความแตกต่างที่สมบูรณ์แบบ --all สีฟ้าหมองคล้ำด้วยผ้าคลุมน่าเกลียดมากกว่านั้นที่แช่เย็นไขกระดูกมากในกระดูกของข้าพระองค์ แต่ฉันจะได้เห็นอะไรอย่างอื่นของใบหน้าของชายชราหรือคนเพราะเราได้กำกับเรย์เช่นถ้าโดยสัญชาตญาณอย่างแม่นยำเมื่อจุดพิลึก. และได้ฉันไม่บอกคุณว่าสิ่งที่คุณเข้าใจผิดสำหรับความบ้า แต่มากกว่าเก่งของ รู้สึก? --now ผมพูดมีมาถึงหูของฉันต่ำหมองคล้ำเสียงอย่างรวดเร็วเช่นนาฬิกาทำให้เมื่อห่อในผ้าฝ้าย ผมรู้ว่าเสียงที่ดีอีกด้วย มันเป็นการเต้นของหัวใจของชายชราที่ มันเพิ่มขึ้นพิโรธของเราเช่นการเต้นของกลองจะช่วยกระตุ้นการทหารเข้าไปในความกล้าหาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันรอมานานมาก อดทน โดยไม่ฟังเสียงเขานอนลง ฉันตัดสินใจเปิดเล็กน้อย - มาก ที่น้อยมากในโคมไฟ ดังนั้นฉันเปิดมัน -- คุณไม่สามารถคิดวิธีการค่อยๆย่อง ค่อยๆย่อง -- จนในที่สุดลำแสงสลัวง่ายราวกับใยแมงมุมก็ยิงออกมาจากรอยแยก และตกลงมาเต็มเมื่อดวงตาแร้ง .

มันเปิด -- กว้างเบิกกว้าง . . . และฉันก็โกรธที่ฉันจ้องมองมัน ผมเห็นมันมีความชัดเจนที่สมบูรณ์แบบ -- ทั้งหมดทึบด้วยม่านสีฟ้า น่าเกลียดกว่าที่แช่เย็นไขกระดูกในกระดูกของฉัน แต่ฉันมองไม่เห็นอย่างอื่นของชายชราใบหน้า หรือบุคคล สำหรับผมกับเรย์อย่างแม่นยำราวกับมีสัญชาตญาณ ตามจุดที่แย่

และฉันไม่ได้บอกคุณว่าคุณผิดบ้าแต่เหนือแหลมของความรู้สึก นี่ ฉันบอกว่า มีหูต่ำ , น่าเบื่อ , เร็วเสียง เช่น นาฬิกา ทำให้เมื่อล้อมรอบด้วยผ้าฝ้าย ผมรู้ว่าเสียงนั้นดีเช่นกัน มันคือการเต้นของหัวใจของชายชรา มันเพิ่มความพิโรธของเรา การเต้นของกลองปลุกเร้าทหารให้ฮึกเหิม