argue that the biggest challenge in

argue that the biggest challenge in fashion supply chain management comes from the uncertain demand of customers, which leads to big supply-demand mismatch problems of having over- and understocking. He believes that a quick response system is a probable measure to dampen these problems (see Choi and Sethi [8] for a comprehensive review of quick response systems). Bertolini et al. [9] suggest that leaders in the fashion industry have the common features of putting emphasis on fashion brand management, networked production, chain store distribution,and committed investments in up-to-date logistics and supply chain management information systems. Salmeron and Hurtado [10] think that the fashion industry can employ different channels, such as business-to-customer (B2C) and electronic commerce (EC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โต้แย้งว่า ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดในแฟชั่นการจัดการโซ่อุปทานมาจากอุปสงค์ของลูกค้า ไม่แน่นอนซึ่งนำไปสู่ปัญหาใหญ่ตรงอุปสงค์อุปทานมีมากกว่า - และ understocking เขาเชื่อว่าระบบตอบสนองรวดเร็ววัดดำรงชุ่มปัญหาเหล่านี้ (ดูที่ Choi และ Sethi [8] เพื่อการตรวจสอบที่ครอบคลุมระบบตอบสนองรวดเร็ว) Bertolini et al. [9] แนะนำว่า ผู้นำในอุตสาหกรรมแฟชั่นมีคุณลักษณะทั่วไปของการวางเน้นบริหารแบรนด์แฟชั่น ผลิตเครือข่าย เก็บโซ่กระจาย และการมุ่งมั่นลงทุนในระบบข้อมูลการจัดการห่วงโซ่อุปทานและโลจิสติกส์ที่ทันสมัย Salmeron และ Hurtado [10] คิดว่า อุตสาหกรรมแฟชั่นสามารถใช้ช่องทางต่าง ๆ เช่นลูกค้า (B2C) และพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (EC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยืนยันว่าเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการจัดหาการจัดการห่วงโซ่แฟชั่นมาจากความต้องการของลูกค้าที่มีความไม่แน่นอนซึ่งนำไปสู่​​ปัญหาที่ไม่ตรงกันอุปสงค์อุปทานขนาดใหญ่ของการมีเกินและ understocking เขาเชื่อว่าระบบการตอบสนองอย่างรวดเร็วเป็นตัวชี้วัดที่น่าจะเป็นเพื่อรองรับปัญหาเหล​​่านี้ (ดู Choi และ Sethi [8] สำหรับทานที่ครอบคลุมของระบบการตอบสนองอย่างรวดเร็ว) Bertolini et al, [9] แสดงให้เห็นว่าเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมแฟชั่นมีคุณสมบัติทั่วไปของการวางความสำคัญกับการจัดการแบรนด์แฟชั่นเครือข่ายการผลิตและการกระจายเก็บโซ่และการลงทุนที่มุ่งมั่นในการขึ้นไปวันที่จิสติกส์และระบบการจัดหาข้อมูลการจัดการห่วงโซ่ Salmeron และ Hurtado [10] คิดว่าอุตสาหกรรมแฟชั่นสามารถใช้ช่องทางที่แตกต่างกันเช่นธุรกิจกับลูกค้า (B2C) และการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (EC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยืนยันว่า ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดในแฟชั่นการจัดการโซ่อุปทาน มาจากความต้องการที่ไม่แน่นอนของลูกค้า ซึ่งจะนำไปสู่ปัญหาใหญ่ที่ไม่ตรงกัน มีมากกว่าอุปสงค์ และ understocking . เขาเชื่อว่าระบบการตอบสนองที่รวดเร็วเป็นวัดที่รองรับปัญหาเหล่านี้ ( เห็นชอยและเศรษฐี [ 8 ] สำหรับการตรวจสอบที่ครอบคลุมของระบบการตอบสนองที่รวดเร็ว ) bertolini et al .[ 9 ] แนะนำว่า ผู้นำในอุตสาหกรรมแฟชั่นมีลักษณะทั่วไปของการวางเน้นการจัดการแบรนด์แฟชั่นการผลิตการกระจายเครือข่าย , ร้านโซ่ , ความมุ่งมั่นและเงินลงทุนในการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานระบบสารสนเทศที่ทันสมัย และ salmeron ตาโด้ [ 10 ] คิดว่าอุตสาหกรรมแฟชั่นสามารถใช้ช่องทางที่แตกต่างกันเช่น ธุรกิจกับลูกค้า ( B2C ) และพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ( EC )