How Are Our Classroom Environments

How Are Our Classroom Environments Working?
Posted on October 30, 2012 by Marcia Hebert
After the planning, designing, arranging, and equipping has been accomplished, we will quickly know if the environment we have created for the children is or is not working! Our observations of the children’s behavior will tell us what we need to do next, and whether we need to improve the environment, the materials, or the activities.

Here are a few questions to guide our observations:

How do children choose where they play?

Which areas and materials are most popular? Which are rarely used?
Do any children need help making choices?
Are children able to find and return materials independently?
Do the traffic patterns allow children to move easily about the room, play safely, and protect their work-in-progress?
How do children use the materials?

Do they have the skills to use the materials successfully?
Do they use the materials appropriately and creatively?
Do they know how to care for the materials?
Are there enough materials to keep children involved?
How do children interact with others?

Are they able to play successfully near and with one another?
Are any children isolated?
Are children talking together about what they are doing?
How do they ask for help from adults? From other children?
Once we have observed what is happening within the classroom space, we know very quickly whether or not there are problems that need to be addressed. Children’s behavior is a good indication of how the environment is working. Problem behaviors can typically be attributed to a few possible causes; more importantly, these problem behaviors usually disappear by making some minor changes to the environment. Here are a few examples:

If children are running in the classroom, most likely there is too much open space. Perhaps the room is not divided into smaller areas, or perhaps the activity areas are not well defined. A strategy to correct the behavior would be to use shelves or other furniture and carpeting to carve the space into areas of interest, that is, interesting areas with open-ended materials just waiting to be discovered and used. Running out-of-doors is wonderful, but if we inadvertently create indoor runways for children, they will instinctively take off and use them!
If children wander around the room, unable to choose activities, it could be that the room is too cluttered. Perhaps the children can’t focus. Or, perhaps the choices are not clear. Or, maybe there is not enough to do. A strategy would be to de-clutter the space. Simplify the layout of the room and the materials. Oftentimes, less is more when it comes to materials. Just choose the most interesting and engaging things to put out. Select items that can be used in many many creative ways! And possibly, add more choices from which the children can choose, and introduce them during morning circle with a choice tray, a choice board, or a visual poster.
If children mis-use materials and resist clean-up, it could be that the materials on the shelves are messy. Or, perhaps the display of materials is not orderly. Or, maybe the children don’t know how to use the materials appropriately. A strategy would be to make a place for everything. Use picture labels (add words for preschoolers) to show where materials go. And provide consistent guidance on how to clean up. But, more importantly, when adding new materials to the room, introduce them to the children first – and show how these materials are to be used, and where they will be stored. Set the expectation up front.
As we gain experience and mastery over creating environments that work for both children and adults, we quickly know when something is amiss and correct it as soon as possible. We read the room in seconds; listen for anything louder than it should be; and then act.

I have learned that much of what happens in the course of our days (the good, the bad, and the ugly) has its beginnings in the environment. So, it behooves us to take a good look at our spaces every now and again. Yes, to evaluate.

So, how are your classrooms working?

I have spent a good deal of time consulting, coaching, and mentoring around this topic; troubleshooting for directors, and observing, finding the problem, and then strategizing possible solutions. If you would like a second set of eyes and ears to evaluate your classroom environments, let me know.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีมีการทำงานสภาพแวดล้อมห้องเรียนของเราโพสต์เมื่อ 30 ตุลาคม 2012 โดย Hebert มาร์หลังจากการวางแผน ออกแบบ จัดเรียง และผู้มีรับได้ เราจะรู้ได้อย่างรวดเร็วหากสภาพแวดล้อมที่เราสร้างสำหรับเด็ก หรือไม่ทำงาน เราสังเกตพฤติกรรมของเด็กจะบอกเราสิ่งที่เราต้องทำต่อไป และว่าเราต้องปรับปรุงสิ่งแวดล้อม วัสดุ หรือกิจกรรมนี่คือคำถามให้คำแนะนำข้อสังเกตของเรา:วิธีทำเด็กเลือกจะเล่นหรือไม่พื้นที่และวัสดุที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ซึ่งไม่ค่อยใช้หรือไม่รองต้องช่วยทำการเลือกหรือไม่เด็กจะสามารถค้นหา และคืนอิสระรูปแบบการจราจรให้เด็กย้ายง่าย ๆ เกี่ยวกับ อย่าง และปกของงานระหว่างทำหรือไม่เด็กใช้อย่างไรวัตถุดิบพวกเขามีทักษะในการใช้วัสดุสำเร็จพวกเขาใช้วัสดุเหมาะสม และสร้างสรรค์พวกเขารู้วิธีการดูแลวัตถุดิบมีวัสดุเพียงพอเพื่อให้เด็กมีความเกี่ยวข้องวิธีทำเด็กโต้ตอบกับผู้อื่นหรือไม่พวกเขาคือต้องเล่นเรียบร้อยใกล้ และกันมีรองแยกต่างหากหรือไม่มีเด็กพูดกันเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำหรือไม่พวกเขาขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่อย่างไร จากเด็กอื่น ๆเมื่อเราได้สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่ห้องเรียน เรารู้ได้อย่างรวดเร็วหรือไม่มีปัญหาที่ต้องได้รับการ พฤติกรรมของเด็กเป็นการบ่งชี้ที่ดีของวิธีการทำงานสิ่งแวดล้อม ปัญหาพฤติกรรมโดยทั่วไปสามารถเกิดจากการสาเหตุกี่ ที่สำคัญ ปัญหาพฤติกรรมเหล่านี้มักหายไป ด้วยการเปลี่ยนแปลงบางเล็กน้อยกับสิ่งแวดล้อม นี่คือตัวอย่าง:ถ้าเด็กอยู่ในห้องเรียน จะได้พื้นที่ว่างมากเกินไป บางทีห้องไม่แบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็ก หรือบางทีพื้นที่กิจกรรมไม่ที่กำหนดไว้ กลยุทธ์การแก้ไขลักษณะการทำงานจะใช้ชั้น หรือเฟอร์นิเจอร์ และพรมอื่น ๆ แกะสลักพื้นที่เป็นพื้นที่น่าสนใจ คือ สนใจพื้นที่ ด้วยวัสดุแบบเปิดจะไม่สามารถค้นพบ และใช้ ทำ out-of-doors ดี แต่ถ้าเราตั้งใจสร้างรันเวย์ในร่มสำหรับเด็ก พวกเขาจะ instinctively ถอด และใช้ถ้าเด็กเร่รอบห้อง สามารถเลือกกิจกรรม มันอาจจะที่ห้องเป็นไประเบียบ บางทีเด็กไม่โฟกัส ขึ้น อาจจะไม่ชัดเจน หรือ อาจมีไม่เพียงพอที่จะทำ กลยุทธ์จะมีการ ยกเลิก clutter พื้นที่ ทำแบบห้องและวัสดุ อาจเกิด น้อยเป็นมากขึ้นเมื่อมันมาถึงวัสดุ เพียงแค่เลือกสิ่งที่น่าสนใจมากที่สุด และต้องการ เลือกสินค้าที่สามารถใช้ได้ในหลายหลายวิธีสร้างสรรค์ และเพิ่มตัวเลือกเพิ่มเติมที่เด็กสามารถเลือก และแนะนำพวกเขาในระหว่างวงกลมมอร์กับถาดเลือก เลือกกระดาน หรือภาพโปสเตอร์อาจถ้าเด็กใช้วัสดุผิด และต่อต้านการทำความสะอาด มันอาจเป็นวัสดุบนชั้นวางยุ่ง ขึ้น บางทีแสดงวัสดุไม่เป็นระเบียบ ขึ้น บางทีเด็กไม่รู้วิธีการใช้วัสดุเหมาะสม กลยุทธ์จะต้องเป็นสถานที่ ใช้ป้ายชื่อภาพ (เพิ่มคำ preschoolers) เพื่อดูที่วัสดุไป และให้คำแนะนำที่สอดคล้องกับวิธีการทำความสะอาด แต่ สำคัญ เมื่อมีการเพิ่มวัสดุใหม่ห้อง แนะนำให้เด็ก ๆ ก่อน – แสดงว่าจะใช้วัสดุเหล่านี้ และที่พวกเขาจะจัดเก็บ ตั้งความคาดหวังขึ้นหน้าเราได้รับประสบการณ์และสามารถผ่านการสร้างสภาพแวดล้อมที่ทำงานทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เราได้อย่างรวดเร็วเมื่อบางสิ่งบางอย่างว่าเป็นการไม่รู้ และแก้ไขโดยเร็วที่สุด เราอ่านห้องวินาที ฟังอะไรดังกว่าที่ควรจะ และดำเนินการแล้วฉันได้เรียนรู้มากของสิ่งที่เกิดขึ้นในหลักสูตรของวันของเรา (ดี ดี และคน) มีจุดเริ่มต้นของในสภาพแวดล้อม ดังนั้น มัน behooves เราจะดูที่ช่องของเราทุกวันนี้และอีก ใช่ การประเมินวิธีดังนั้นห้องเรียนของคุณทำงานหรือไม่ผมได้ใช้ข้อเสนอดีเวลาให้คำปรึกษา ฝึก และปรึกษาสถานหัวข้อนี้ แก้ไขปัญหา กรรมการ สังเกต ค้นหาปัญหา และ strategizing ปัญหาแล้ว ถ้าคุณต้องการชุดที่สองของตาและหูเพื่อประเมินสภาพแวดล้อมของห้องเรียน แจ้งให้ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่ห้องเรียนสภาพแวดล้อมการทำงานของเรา?
โพสต์เมื่อ 30 ตุลาคม 2012 โดยมาร์เซียเบิร์ต
หลังจากที่การวางแผนการออกแบบการจัดและเตรียมได้รับการประสบความสำเร็จของเราได้อย่างรวดเร็วจะทราบว่าสภาพแวดล้อมที่เราได้สร้างขึ้นสำหรับเด็กหรือไม่ทำงาน! ข้อสังเกตของเราพฤติกรรมของเด็กจะบอกเราในสิ่งที่เราต้องทำต่อไปและไม่ว่าเราจำเป็นต้องปรับปรุงสภาพแวดล้อมวัสดุหรือกิจกรรมที่นี่มีคำถามสองสามข้อเพื่อเป็นแนวทางในการสังเกตของเรา: วิธีการทำเด็กเลือกที่พวกเขาเล่น? ซึ่งพื้นที่และวัสดุที่เป็นที่นิยมมากที่สุด? ซึ่งไม่ค่อยจะมีการใช้งานอย่างไรทำเด็ก ๆ ต้องการความช่วยเหลือในการเลือก? เป็นเด็กสามารถที่จะค้นหาและกลับวัสดุที่เป็นอิสระ? ทำจราจรรูปแบบการอนุญาตให้เด็กที่จะย้ายได้อย่างง่ายดายเกี่ยวกับห้องที่เล่นได้อย่างปลอดภัยและป้องกันการทำงานในความคืบหน้าของพวกเขาจะทำอย่างไร เด็กใช้วัสดุหรือไม่พวกเขามีทักษะในการใช้วัสดุที่ประสบความสำเร็จ? พวกเขาใช้วัสดุที่เหมาะสมและสร้างสรรค์? พวกเขารู้วิธีการดูแลสำหรับวัสดุหรือไม่มีวัสดุมากพอที่จะให้เด็กมีส่วนร่วม? วิธีการทำเด็กมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น ? พวกเขาสามารถที่จะเล่นที่ประสบความสำเร็จใกล้และกับคนอื่น? เป็นเด็ก ๆ ที่แยก? เป็นเด็กพูดคุยกันเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาจะทำอะไรที่พวกเขาขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่อย่างไร? จากเด็กคนอื่น ๆ ? เมื่อเราได้สังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องเรียนเรารู้ได้อย่างรวดเร็วหรือไม่ว่ามีปัญหาที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข พฤติกรรมของเด็กเป็นข้อบ่งชี้ที่ดีของวิธีการทำงาน พฤติกรรมปัญหามักนำมาประกอบกับสาเหตุที่เป็นไปไม่กี่; ที่สำคัญกว่าปัญหาพฤติกรรมเหล่านี้มักจะหายไปโดยการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบางอย่างที่มีต่อสิ่งแวดล้อม นี่คือตัวอย่างบางประการที่: ถ้าเด็กกำลังทำงานอยู่ในห้องเรียนส่วนใหญ่จะมีพื้นที่ว่างมากเกินไปเปิด บางทีอาจจะเป็นห้องที่ไม่ได้แบ่งออกเป็นพื้นที่ขนาดเล็กหรือบางทีพื้นที่กิจกรรมที่ไม่ได้กำหนดไว้อย่างดี กลยุทธ์ในการแก้ไขพฤติกรรมที่จะใช้ชั้นวางหรือเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆ และปูพรมการแกะสลักพื้นที่ที่เป็นพื้นที่ที่น่าสนใจนั่นคือพื้นที่ที่น่าสนใจด้วยวัสดุปลายเปิดเพียงแค่รอการค้นพบและนำมาใช้ วิ่งออกจากประตูที่ยอดเยี่ยม แต่ถ้าเราไม่ได้ตั้งใจสร้างรันเวย์ในร่มสำหรับเด็กที่พวกเขาสัญชาตญาณจะใช้เวลาปิดและใช้พวกเขาหากเด็กเดินไปรอบ ๆ ห้องไม่สามารถที่จะเลือกกิจกรรมก็อาจเป็นไปได้ว่าห้องที่รกเกินไป บางทีเด็กไม่สามารถโฟกัส หรือบางทีอาจจะเป็นตัวเลือกที่ไม่ชัดเจน หรืออาจจะมีไม่พอที่จะทำ กลยุทธ์ที่จะยกเลิกการถ่วงพื้นที่ ลดความซับซ้อนของรูปแบบของห้องพักและวัสดุ บ่อยครั้งที่น้อยมากเมื่อมันมาถึงวัสดุ เพียงแค่เลือกสิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดและมีส่วนร่วมที่จะนำออกมา เลือกรายการที่สามารถนำมาใช้ในวิธีที่สร้างสรรค์อีกมากมาย! และอาจจะเพิ่มทางเลือกมากขึ้นจากการที่เด็กสามารถเลือกและแนะนำพวกเขาในระหว่างวงกลมตอนเช้ากับถาดเลือกคณะกรรมการเลือกหรือโปสเตอร์ภาพถ้าวัสดุที่เด็กผิดพลาดการใช้และการต่อต้านการทำความสะอาดขึ้นก็อาจเป็นไปได้ว่า วัสดุบนชั้นวางจะยุ่ง หรือบางทีอาจจะแสดงผลของวัสดุที่ไม่เป็นระเบียบ หรืออาจจะเด็กไม่ทราบว่าจะใช้วัสดุที่เหมาะสม กลยุทธ์ที่จะทำให้สถานที่สำหรับทุก ใช้ป้ายชื่อภาพ (เพิ่มคำสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน) เพื่อแสดงที่สื่อไป และให้คำแนะนำที่สอดคล้องกับวิธีการทำความสะอาด แต่ที่สำคัญมากขึ้นเมื่อมีการเพิ่มวัสดุใหม่ไปที่ห้องที่แนะนำให้เด็กแรก - และแสดงให้เห็นว่าวัสดุเหล่านี้จะถูกนำมาใช้และที่พวกเขาจะถูกเก็บไว้ ตั้งความคาดหวังขึ้นด้านหน้าขณะที่เราได้รับประสบการณ์และการเรียนรู้มากกว่าการสร้างสภาพแวดล้อมที่ทำงานสำหรับทั้งเด็กและผู้ใหญ่เราได้อย่างรวดเร็วรู้ว่าเมื่อสิ่งที่ผิดพลาดและแก้ไขให้ถูกต้องโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เราอ่านในห้องวินาที; ฟังสิ่งที่ดังกว่าที่ควรจะเป็น; แล้วทำหน้าที่ฉันได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในหลักสูตรของวันของเรา (ที่ดีที่ไม่ดีและน่าเกลียด) มีจุดเริ่มต้นในสภาพแวดล้อม ดังนั้นจึง behooves เราที่จะดูดีในพื้นที่ของเราทุกคนในขณะนี้และอีกครั้ง ใช่ในการประเมินดังนั้นวิธีการที่ห้องเรียนของคุณทำงานฉันได้ใช้เวลาจัดการที่ดีของการให้คำปรึกษาเวลาการฝึกและให้คำปรึกษารอบหัวข้อนี้ การแก้ไขปัญหาสำหรับกรรมการและการสังเกตพบปัญหาแล้ว strategizing แนวทางแก้ปัญหา หากคุณต้องการชุดที่สองตาและหูเพื่อประเมินสภาพแวดล้อมห้องเรียนของคุณแจ้งให้เราทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีของเราในการทำงาน ?
โพสต์เมื่อ : ตุลาคม 30 , 2012 โดย Marcia Hebert
หลังจากการวางแผน การออกแบบ การจัดเรียง และจัดให้มีได้ เราได้อย่างรวดเร็วจะทราบว่าสภาพแวดล้อมที่เราได้สร้างให้เด็กมีหรือจะไม่ทำงาน สังเกตจากพฤติกรรมของเด็กจะบอกเราว่าเราต้องทำอะไรต่อไป และถ้าเราต้องการที่จะปรับปรุงสภาพแวดล้อมวัสดุหรือกิจกรรม

ที่นี่มีไม่กี่คำถามเพื่อเป็นแนวทางในการสังเกตของเรา :

ทำไมเด็กเลือกที่พวกเขาเล่น

ซึ่งพื้นที่และวัสดุที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ที่ไม่ค่อยได้ใช้
ทำเด็กต้องการความช่วยเหลือการเลือก ?
มีเด็กที่สามารถหาและส่งคืนวัสดุได้อย่างอิสระ ?
ทำรูปแบบการจราจรให้เด็กย้ายได้อย่างง่ายดาย เรื่องห้อง เล่นได้อย่างปลอดภัยและปกป้องงานของพวกเขาในความคืบหน้า
ทำไมเด็กใช้วัสดุหรือ

ทำพวกเขามีทักษะในการใช้วัสดุ เรียบร้อยแล้ว
จะใช้วัสดุที่เหมาะสมและสร้างสรรค์ ?
ไม่รู้วิธีการดูแลเอกสาร
มีเพียงพอวัสดุเพื่อให้เด็กมีส่วนร่วม
ทำไมเด็กโต้ตอบกับคนอื่น ๆ ?

คือพวกเขาสามารถเล่นเรียบร้อยแล้ว ใกล้ๆ กับคนอื่น ?
เป็นเด็กโดดเดี่ยว ?
มีเด็กพูดกันเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังทำ
ทำไมจะขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ จากเด็กคนอื่น ๆ
เมื่อเราได้สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องเรียนว่าง เรารู้ได้อย่างรวดเร็วมากหรือไม่ก็มีปัญหาที่ต้อง addressed พฤติกรรมของเด็กเป็นบ่งชี้ที่ดีของวิธีการที่เป็นสภาพแวดล้อมการทำงานปัญหาพฤติกรรมโดยทั่วไปสามารถประกอบกับสาเหตุที่เป็นไปได้น้อย และที่สำคัญ ปัญหาพฤติกรรมเหล่านี้มักจะหายไปด้วยการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบางอย่างเพื่อสิ่งแวดล้อม นี่คือตัวอย่าง :

ถ้าเด็กๆวิ่งเล่นในห้องเรียน ส่วนใหญ่มีพื้นที่ว่างมากเกินไป บางทีห้องไม่ได้ถูกแบ่งออกเป็นพื้นที่ที่เล็กลง หรือบางทีพื้นที่กิจกรรมที่ไม่ได้กำหนดไว้อย่างดีกลยุทธ์ในการแก้ไขพฤติกรรมจะใช้ชั้นวางหรือเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆและปูพรมแกะสลักพื้นที่ในพื้นที่ที่น่าสนใจ นั่นคือ พื้นที่ที่น่าสนใจ ด้วยวัสดุปลายเปิดรอที่จะค้นพบและการใช้ วิ่งออกมาจากประตูที่ยอดเยี่ยม แต่ถ้าเราตั้งใจสร้างสะพานในร่มสำหรับเด็ก พวก เขา จะ ออก และใช้สัญชาตญาณ !
ถ้าเด็กเดินไปรอบ ๆห้อง ไม่สามารถที่จะเลือกกิจกรรม อาจเป็นได้ว่าห้องมันรกเกินไป บางทีเด็กไม่มีสมาธิ หรือ บางที ตัวเลือกที่ไม่ชัดเจน หรือบางทีอาจไม่เพียงพอที่จะทำ กลยุทธ์ จะเป็น เดอ เกะกะพื้นที่ ลดความซับซ้อนของรูปแบบของห้องและวัสดุ บ่อยครั้งที่น้อยมากเมื่อมันมาถึงการวัสดุเพียงแค่เลือกสิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดและมีส่วนร่วมที่จะใส่ออก เลือกรายการที่สามารถนำมาใช้ในวิธีที่สร้างสรรค์มากมาก และอาจจะเพิ่มทางเลือกมากขึ้น จากที่เด็กสามารถเลือกและแนะนำพวกเขาในช่วงเช้า วงกลม กับเลือกถาด เลือกบอร์ด หรือภาพโปสเตอร์
ถ้าวัสดุที่ใช้เพื่อเด็กและต่อต้านสะอาดขึ้น มันอาจจะเป็นที่วัสดุบนชั้นวางของก็ยุ่งเหยิง หรือบางทีแสดงวัสดุไม่เป็นระเบียบ หรือบางที เด็ก ไม่ ทราบ ว่า จะใช้วัสดุที่เหมาะสม กลยุทธ์ที่จะทำให้สถานที่สำหรับทุกอย่าง ใช้ป้ายภาพ ( เพิ่มคำสำหรับเด็กวัยอนุบาล ) เพื่อแสดงที่วัสดุไป และให้คำแนะนำที่สอดคล้องกับวิธีการทำความสะอาด แต่ที่สำคัญ เมื่อมีการเพิ่มวัสดุใหม่ที่ห้องแนะนำให้เด็กแรก–และแสดงวิธีการที่วัสดุเหล่านี้ที่จะใช้ , และที่พวกเขาจะถูกเก็บไว้ ตั้งความคาดหวังไว้ที่หน้า เราได้รับประสบการณ์และการเรียนรู้
เป็นมากกว่าการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะกับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เราได้อย่างรวดเร็ว เมื่อรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และแก้ไขโดยเร็วที่สุด เราอ่านในห้องวินาที ฟังเสียงอะไรดังกว่าที่ควรเป็นแล้วยังมาทำ

ฉันได้เรียนรู้มากจากสิ่งที่เกิดขึ้นในหลักสูตรของวัน ( ดี , เลวร้ายและน่าเกลียด ) มีจุดเริ่มต้นของมันในสภาพแวดล้อม ดังนั้น มัน behooves เราดูแลของเราเป็นในตอนนี้และอีกครั้ง ใช่ เพื่อประเมิน

แล้วจะเรียนทำงานของคุณ ?

ผมใช้เวลาจัดการที่ดีของเวลาในการฝึก และให้พี่เลี้ยงรอบหัวข้อนี้การแก้ไขปัญหาสำหรับกรรมการ และสังเกต ค้นหาปัญหา และวางแผนแนวทางการแก้ไขปัญหา ถ้าคุณต้องการชุดที่สองของตาและหู เพื่อประเมินสภาพแวดล้อมในห้องเรียนของคุณ แจ้งให้เราทราบ