「……it’s done」「Thank you very much,

「……it’s done」

「Thank you very much, master」

Originally, building such a large base would take a copious amount of time and money. However, the construction of this one had taken no time at all.

「Shall we build a defensive position on the continent?」

「That’s a good idea」

After completing the base, Kazuya begins to establish a military outpost

「I will build a smaller version of our stronghold here, it will make it more convenient」(TLN: He refers to the large island base he just built as a stronghold)

「The empire and the kingdom might make a move here, if i build it too big」

Most military outposts are built similarly to strongholds. Although the necessary equipment is summoned, it is camouflaged so as not to be seen even from the air.

By the way, according to the new rules on Kazuya’s ability. He could now operate 2 bases at once. Also, he now had 500 soldiers in each base, with a total of 10,000 logistic personnel. There was a severe lack of weapons, and because of the limitation on Kazuya’s ability, the production factory’s were in a state of constant operation. (TLN: 10,000 logistic personnel. This seems about right considering medics, gun builders, transport, operations centre staff and radar etc… literally 10 logistic personnel to every 1 soldier.)

「The situation is a little bad…..」

「Yes, currently even with our large numbers, we do not have the necessary strength to fight back if we are suddenly attacked」

Kazuya looked over the report on the distribution of weapons and ammunition between the two bases.

The soldiers don’t have enough weapons as expected….

Currently, their main method of defense was the warships.

Now then, what should we do….?

Kazuya began to rack his brains on what to do about the weapons and ammunition shortage.

――――――――――――

20 military vehicles are waiting in an ordered line for departure.

「The sortie is complete, Commander Chitose」

「Is see…..then master」

「Ah, are you going?」

About two months had passed since Kazuya came to this world.

After saving up the ammo and weapons produced by the factories, expanding the stronghold and subduing the demons around the outpost. Kazuya had no intentions to be confined to the base forever.
By the way, because the number of summoned soldiers has increased to the size of a battalion. Chitose, who was a major had been promoted to lieutenant colonel.

「About your position as my aide…..」

「Eh? …….the role as master’s aide……..have i already been dismissed!?」

The atmosphere around Chitose changed dramatically, a frightening smile appeared on her face. The light in her eyes seemed to disappear.

「……wait! Who is this!? This is a different Chitose!!」

Kazuya who didn’t understand the meaning behind Chitose actions, saw her dangerous smile and realised he’d messed up.

「What is different, master? Are you perhaps, tired of me?」

Chitose closes the distance between her and Kazuya whilst speaking emotionless words.

Dangerous….

Kazuya tried to move backwards a little to put some distance between him and that terrifying aura. However, the distance between the two people was only staying constant.

「I’m not tired of you at all! I just thought that since you are such a high rank now with alot more duties, it would be better if i summoned someone else from the lower ranks」

Ah! The wall!?

Whilst trying to speak the excuse he just thought of now, Kazuya hit his back against a wall, losing his only chance of escape.

「There’s no need to be so anxious…」

「Well, no…..uh….Chitose?」

Chitose pushes both her hands against the wall, trapping Kazuya with her body.

She brought her face closer to his whilst staring into his pupils.

「If that’s the case, then am i allowed to keep my promotion whilst being master’s aide……?」

「Ah! I understand now, you can keep your promotion and keep working as my aide!!」

Kazuya felt fear as he gazed into Chitose’s pupils. Her atmosphere had changed so suddenly, he could no longer endure it, and so conceded.

「Is that so? That is good, master」

Saying that Chitose floated a smile.

After that event Chitose was solidified as both the Lieutenant Colonel and Kazuya’s personal aide.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「...เป็น done」「Thank คุณมาก master」ครั้งแรก การสร้างฐานขนาดใหญ่จะใช้เวลาและเงินจำนวน copious อย่างไรก็ตาม การก่อสร้างนี้นำไม่มีเวลาเลย「Shall ที่เราสร้างตำแหน่งป้องกันบนทวีป? ร้านอาหาร「That ของ idea」 ดีหลังจากจบฐาน เซะเริ่มสร้างหน้าด่านทหาร「I จะสร้างปราการของเรานี่รุ่นเล็ก จะทำเพิ่มเติม convenient」 (TLN: เขาหมายถึงการเกาะใหญ่ฐานที่เขาเพิ่งสร้างเป็นฐานมั่น)「The จักรวรรดิและอาณาจักรอาจให้ย้ายนี่ ถ้าสร้างมันเกินไป big」Outposts ทหารสุดสร้างในทำนองเดียวกันกับฐานที่มั่น แม้ว่าจะเรียกอุปกรณ์ที่จำเป็น มันจะพรางเพื่อไม่ให้มองเห็นได้จากอากาศโดยวิธีการ ตามกฎใหม่บนความสามารถของเซะ เขาตอนนี้ไม่มีฐาน 2 ครั้ง นอกจากนี้ เขาขณะนี้มีทหาร 500 ในแต่ละฐาน รวม 10,000 โลจิสติกบุคลากร มีการขาดที่รุนแรงของอาวุธ และเนื่องจากข้อจำกัดในความสามารถของเซะ โรงงานผลิตได้ในสถานะของการดำเนินงานคงที่ (TLN: 10,000 โลจิสติกบุคลากร ดูเหมือนเกี่ยวกับสิทธิ์พิจารณาแพทย์ ผู้สร้างปืน ขนส่ง การดำเนินงานศูนย์บริการและเรดาร์ฯลฯ .. แท้จริง 10 โลจิสติกส์บุคลากรเพื่อทหาร 1)「The สถานการณ์ไม่ดีเล็กน้อย...ร้านอาหาร「Yes แม้ในขณะนี้ มีจำนวนมากของเรา เราไม่มีความจำเป็นในการต่อสู้กลับถ้าเราก็ attacked」เซะมองผ่านรายงานการแจกจ่ายอาวุธและกระสุนระหว่างฐานสองทหารไม่มีอาวุธเพียงพอตามที่คาดไว้...ในปัจจุบัน วิธีการหลักของการป้องกันคือ การรบตอนนี้แล้ว สิ่งที่เราควรทำ...เซะเริ่มชั้นสมองของเขาในสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับอาวุธและการขาดแคลนกระสุน――――――――――――20 รถถังทหารกำลังรอในบรรทัดใบสั่งสำหรับเดินทาง「The sortie เสร็จสมบูรณ์ ผู้บัญชาการ Chitose」「Is ดู...แล้ว master」「Ah จะไป? ร้านอาหารประมาณสองเดือนเลยตั้งแต่เซะมาโลกนี้หลังจากที่ประหยัดกระสุนและอาวุธผลิต โดยโรงงาน ขยายปราการ และฟานปีศาจรอบหน้าด่าน เซะมีไม่มีความตั้งใจจะถูกไปตลอดกาลโดยวิธีการ เพราะเรียกจำนวน ทหารได้เพิ่มขนาดของกองพัน มีเลื่อน Chitose ผู้เป็นหลักเป็นพันโท「About ช่วยฉัน...ฐานะของร้านอาหาร「Eh ... บทบาท.the เป็นอาจารย์ช่วย...มีฉันแล้วยกฟ้อง 」บรรยากาศรอบ ๆ ชิโตการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนใบหน้า ไฟในดวงตาของเธอดูเหมือนจะ หายไป「...รอ นี่ใครน่ะ! เป็นชิโตแตกต่างกัน!! 」เซะที่ไม่เข้าใจความหมายเบื้องหลังดำเนินการชิโตเสะ เห็นเธอยิ้มอันตราย และรู้เขามีเลอะ「What จะแตกต่างกัน หลัก มีคุณที เบื่อฉัน? ร้านอาหารชิโตเสะปิดระยะห่างระหว่างเธอและเซะขณะพูดคำ emotionlessอันตราย...เซะพยายามถอย aura น่ากลัวเล็กน้อยใส่บางระยะห่างระหว่างเขา และที่ อย่างไรก็ตาม ระยะห่างระหว่างคนสองคนเท่านั้นอยู่คง「I:เบื่อของคุณทั้งหมด เพียงแค่คิดว่า ตั้งแต่คุณดังกล่าวสูงศักดิ์ตอนนี้ มีหน้าที่มากขึ้น มันจะดีกว่าถ้าฉันเรียกคนจาก ranks」 ล่างอา ผนังในขณะที่พยายามพูดแก้ตัวเขาคิดว่า ตอนนี้ เซะตีหลังเขากับผนัง สูญเสียโอกาสการหลบหนีของเขาเท่านั้นไม่ต้องเป็นทุกข์ดังนั้น...ของ 「There ร้านอาหาร「Well หมายเลข... uh...ชิโต? ร้านอาหารชิโตเสะดันมือทั้งสองของเธอกับผนัง กับดักเซะ ด้วยร่างกายของเธอเธอสามารถนำใบหน้าของเธอใกล้ชิดพระองค์ขณะจ้องมองเข้าไปในนักเรียนของเขา「If ที่เป็นกรณี แล้วฉันฉันอนุญาตให้โปรโมชั่นของฉันในขณะที่กำลังช่วยอาจารย์... 」「Ah คุณเข้าใจตอนนี้ สามารถทำโปรโมชั่น และทำงานเป็นช่วยของฉัน!! 」เซะรู้สึกกลัวเขาจ้องเป็นนักเรียนของชิโต เปลี่ยนบรรยากาศมาก็เพื่อ เขาไม่สามารถทนได้ และยานดังนั้น「Is ที่ให้ ที่ดี master」บอกว่า ชิโตลอยยิ้มหลังจากเหตุการณ์ที่ ชิโตเสะถูกละลายเป็นพันโทและเซะของบุคคลช่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 ...... มันทำ」「ขอบคุณมากต้นแบบ」แต่เดิมอาคารดังกล่าวเป็นฐานขนาดใหญ่จะใช้เวลาจำนวนมากของเวลาและเงิน อย่างไรก็ตามการก่อสร้างนี้ได้ยึดเวลาที่ทุกคน. 「เราจะสร้างการป้องกันตำแหน่งในทวีป? 」「นั่นเป็นความคิดที่ดี」หลังจากเสร็จสิ้นการฐาน Kazuya เริ่มต้นในการสร้างด่านทหาร「เราจะสร้างที่มีขนาดเล็ก รุ่นของฐานที่มั่นของเราที่นี่ก็จะทำให้สะดวกมากขึ้น」 (TLN- สนาม: เขาหมายถึงฐานเกาะขนาดใหญ่เขาก็สร้างเป็นป้อมปราการ) 「เอ็มไพร์และราชอาณาจักรอาจทำให้การย้ายที่นี่ถ้าผมสร้างมันใหญ่เกินไป」ส่วนใหญ่ นายทวารทหารที่ถูกสร้างขึ้นในทำนองเดียวกันกับที่มั่น แม้ว่าอุปกรณ์ที่จำเป็นถูกเรียกก็จะพรางตัวเพื่อไม่ให้มองเห็นได้แม้จากอากาศ. โดยวิธีการที่เป็นไปตามกฎระเบียบใหม่เกี่ยวกับความสามารถของคาซึยะ ตอนนี้เขาสามารถทำงาน 2 ฐานในครั้งเดียว นอกจากนี้ตอนนี้เขามีทหาร 500 ในแต่ละฐานมีทั้งหมด 10,000 บุคลากรโลจิสติก มีการขาดรุนแรงของอาวุธได้และเนื่องจากมีข้อ จำกัด เกี่ยวกับความสามารถของคาซึยะโรงงานผลิตที่อยู่ในสภาพของการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง (TLN.:. 10,000 บุคลากรโลจิสติกนี้ดูเหมือนว่าเกี่ยวกับสิทธิพิจารณาหน่วย, ผู้สร้างปืน, การขนส่ง, เจ้าหน้าที่ศูนย์การดำเนินงานและเรดาร์ ฯลฯ ... อย่างแท้จริง 10 บุคลากรโลจิสติกทุก 1 ทหาร) 「สถานการณ์เป็นเพียงเล็กน้อยที่ไม่ดี ... .. 」「ใช่ ปัจจุบันแม้จะมีจำนวนมากของเราเราไม่ได้มีความแข็งแรงจำเป็นในการต่อสู้กลับถ้าเราถูกโจมตีอย่างกระทันหัน」Kazuya มองไปรายงานเกี่ยวกับการกระจายของอาวุธและกระสุนระหว่างสองฐานได้. ทหารไม่ได้มีอาวุธมากพอตามที่คาดไว้ ... . ปัจจุบันวิธีการหลักของพวกเขาคือการป้องกันเรือรบ. แล้วตอนนี้สิ่งที่เราควรจะทำอย่างไร ... . คาซึยะเริ่มชั้นสมองของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำอย่างไรกับอาวุธและกระสุนขาดแคลน. ---------- - . 20 รถทหารกำลังรออยู่ในสายการสั่งซื้อสำหรับการเดินทาง「เที่ยวเสร็จสมบูรณ์บัญชาการ Chitose 」「คือเห็น ... ต้นแบบ ..then 」「อาคุณจะ? 」ประมาณสองเดือนที่ผ่านมานับตั้งแต่คาซึยะมาถึงนี้ โลก. หลังจากที่ประหยัดได้ถึงกระสุนและอาวุธที่ผลิตโดยโรงงานขยายมั่นและขอแรงปีศาจรอบด่าน คาซึยะก็ไม่มีความตั้งใจที่จะถูกคุมขังในฐานตลอดไป. โดยวิธีการเพราะจำนวนทหารเรียกได้เพิ่มขึ้นกับขนาดของกองทัพที่ Chitose ซึ่งเป็นหลักที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้พัน. 「เกี่ยวกับตำแหน่งของคุณเป็นผู้ช่วยของฉัน ... .. 」「ใช่มั้ย? ...... บทบาทได้โดยเริ่มต้นเป็นผู้ช่วยของโท ...... ..have ผมรับแล้วไล่ !? 」บรรยากาศรอบ Chitose การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วรอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนใบหน้าของเธอ ไฟในดวงตาของเธอดูเหมือนจะหายไป. 「 ...... รอ! นี่ใคร!? นี่คือความแตกต่างกันใน Chitose !! 」คาซึยะที่ไม่เข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังการกระทำ Chitose เห็นรอยยิ้มของเธอที่เป็นอันตรายและตระหนักว่าเขาต้องการ messed up. 「อะไรคือสิ่งที่แตกต่างกันหลัก? คุณอาจจะเบื่อฉัน? 」Chitose ปิดระยะห่างระหว่างเธอและคาซึยะในขณะที่คำพูดอารมณ์. อันตราย ... . คาซึยะพยายามที่จะย้ายไปข้างหลังเล็กน้อยที่จะนำห่างระหว่างเขาและกลิ่นอายที่น่ากลัว แต่ระยะห่างระหว่างคนสองคนเป็นเพียงการเข้าพักอย่างต่อเนื่อง. 「ฉันไม่เบื่อของคุณที่ทุกคน! ฉันคิดว่าเมื่อคุณเป็นเช่นอันดับที่สูงในขณะนี้กับหน้าที่มากขึ้นก็จะดีกว่าถ้าฉันเรียกคนอื่นจากอันดับที่ต่ำกว่า」Ah! ผนัง !? ขณะที่พยายามที่จะพูดแก้ตัวเขาก็คิดว่าตอนนี้คาซึยะตีกลับของเขากับผนังสูญเสียโอกาสเดียวของเขาในการหลบหนี. 「ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกังวลจึงเป็น ... 」「ดีไม่มี ... ..uh ... .Chitose? 」Chitose ผลักดันให้มือทั้งสองข้างของเธอกับผนังดัก Kazuya กับร่างกายของเธอ. เธอนำใบหน้าของเธอใกล้ชิดกับเขาในขณะที่จ้องมองเข้าไปในนักเรียนของเขา. 「หากเป็นกรณีที่แล้วฉันได้รับอนุญาตเพื่อให้โปรโมชั่นของฉันในขณะที่เป็นผู้ช่วยของโท ...... ? 」「 Ah! ผมเข้าใจว่าตอนนี้คุณสามารถเก็บโปรโมชั่นของคุณและให้การทำงานเป็นผู้ช่วยของฉัน !! 」Kazuya รู้สึกกลัวในขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปใน Chitose นักเรียนของ บรรยากาศของเธอมีการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเขาไม่สามารถที่จะทนได้และเพื่อให้ยอมรับ. 「นั่นคือเพื่อ? นั่นเป็นสิ่งที่ดีต้นแบบ」บอกว่า Chitose ลอยรอยยิ้ม. หลังจากเหตุการณ์ที่ Chitose ได้รับการเสริมความมั่นคงเป็นทั้งผู้พันและคาซึยะของผู้ช่วยส่วนตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . มันทำ」「「ขอบคุณมากครับ อาจารย์」แต่เดิม การสร้างฐานดังกล่าวมีขนาดใหญ่จะใช้เวลาเป็นจำนวนเงินที่มากมายของเวลาและเงิน อย่างไรก็ตาม การก่อสร้างนี้ได้ยึดเวลาที่ไม่ทั้งหมด「เราจะสร้างการตั้งรับในทวีป ? 」「นั่น」ความคิดที่ดีหลังจากจบฐาน คาซึยะเริ่มตั้งด่านทหาร「จะสร้างรุ่นเล็กของป้อมปราการของเราที่นี่ จะให้มัน」สะดวกมากขึ้น ( tln : เขาหมายถึงเกาะขนาดใหญ่ฐานเขาแค่สร้างเป็นป้อมปราการ )「จักรวรรดิและอาณาจักรอาจจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ถ้าฉันสร้างมันใหญ่ไป」นายทวาร ทหารส่วนใหญ่สร้างขึ้นคล้ายกับป้อม . ถึงแม้ว่าอุปกรณ์ที่จำเป็นจะถูกเรียก มันพรางตัวเพื่อไม่ให้เห็นได้จากอากาศโดยวิธีการตามกฎระเบียบใหม่เกี่ยวกับความสามารถของ คาซูยะ ตอนนี้เขาสามารถใช้งาน 2 ฐานในครั้งเดียว และตอนนี้เขามี 500 คน ในแต่ละฐาน กับผลรวมของบุคลากรโลจิสติกส์ 10000 มีการขาดรุนแรงของอาวุธ และเนื่องจากข้อจำกัดในความสามารถ คาซึยะ , โรงงานผลิตก็อยู่ในสถานะคงที่การดำเนินงาน เจ้าหน้าที่โลจิสติก ( tln : 10000 นี้ดูเหมือนว่าถูกต้องเกี่ยวกับการพิจารณาแพทย์ , ผู้สร้าง , การขนส่งปืน เจ้าหน้าที่ศูนย์ปฏิบัติการและเรดาร์เป็นต้น . . . หมาย 10 โลจิสติกส์บุคลากรทุก 1 ทหาร )「สถานการณ์เป็น」แย่หน่อย . . . . .「ครับ , ตอนนี้แม้แต่กับตัวเลขขนาดใหญ่ของเราเราไม่ได้มีความแข็งแรงที่จำเป็นเพื่อต่อสู้กลับ ถ้าเราถูกโจมตี」คาซึยะมองรายงานเกี่ยวกับการแพร่กระจายของอาวุธและกระสุนระหว่างสองฐานทหารไม่มีอาวุธเพียงพอตามที่คาดไว้ . . . . . . .ปัจจุบันวิธีหลักของการป้องกันเรือรบ .ตอนนี้เราควรจะทำอะไร . . . ?คาซึยะเริ่มชั้นสมองของเขาในเรื่องอาวุธ และจำนวนกระสุน――――――――――――20 รถทหารกำลังรอในบรรทัดที่สั่งไปแล้ว「ที่ออกเสร็จ ผู้บัญชาการ」จิโตเซะ「เห็น . . . . . แล้วอาจารย์」「อ่า จะไปมั้ย ? 」ประมาณสองเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่คาซึยะมาโลกนี้ได้หลังจากเก็บกระสุนและอาวุธที่ผลิตโดยโรงงานขยายที่มั่นและขจัดปีศาจรอบด่านหน้า คาซึยะ ไม่มีความตั้งใจจะแคบไปฐานตลอดไปโดยทาง เพราะว่าจำนวนเรียกทหารได้เพิ่มขนาดของกองพัน จิโตเซะ ซึ่งเป็นสาขาที่ได้รับการเลื่อนยศเป็นพันโท .「เกี่ยวกับตำแหน่งผู้ช่วยผม . . . . . 」「เอ๊ะ ? . . . . . . . ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วย . . . . . ปริญญาโท ผมถูกไล่ออก ? 」บรรยากาศรอบๆจิโตเซะ เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ แววตาของเธอก็ดูเหมือนจะหายไป「 . . . . . . . เดี๋ยว ! นี่ใครเนี่ย ? นี้เป็นเซะที่แตกต่างกัน ! ! 」คาซึยะที่ไม่เข้าใจความหมาย การกระทําเซะ เห็นรอยยิ้มของเธอที่เป็นอันตรายและตระหนักว่าเขาคงยุ่ง「แตกต่างอะไรครับ ? คุณอาจจะเบื่อฉัน 」จิโตเซะ ปิดระยะห่างระหว่างเธอกับคาซูยะในขณะที่ไร้อารมณ์ คำ พูด. . . . . . . อันตรายคาซึยะพยายามขยับถอยหลังเพื่อทิ้งระยะห่างระหว่างเขาและที่น่ากลัว ร่าเล็ก ๆน้อย ๆ แต่ระยะห่างระหว่างคนสองคน แต่อยู่ที่คงที่「ผมไม่ได้เหนื่อยอะไรเลย ฉันนึกว่าคุณเป็นยศสูงขณะนี้มีมากขึ้นหน้าที่ มันคงจะดีกว่า ถ้าฉันเรียกคนอื่นจากการลดอันดับ」อ่า ! ติดผนัง ?ขณะพยายามพูดแก้ตัว เขาแค่คิดว่า ตอนนี้ คาซึยะ ตีหลังเขากำแพง การสูญเสียโอกาสเดียวของเขาหนี「ไม่มีอะไรต้องกังวล . . . . . . . 」「เปล่า . . . . . . . . . . . . . จิโตเซะ ? 」จิโตเซะ ผลักมือทั้งสองของเธอกับผนัง จับคาซุยะกับร่างกายของเธอเธอเอาใบหน้าของเธอใกล้ของเขาขณะที่จ้องมองนักเรียนของเขา「ถ้าอย่างนั้น ฉันอนุญาตให้ฉันในขณะที่การส่งเสริมหลักสูตรผู้ช่วย . . . . . . . ? 」「อ่า ! ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว คุณสามารถเก็บการส่งเสริม และให้ทำงานเป็นผู้ช่วยของฉัน ! 」คาซึยะรู้สึกกลัวเพราะเขาจ้องจิโตเซะ ของนักเรียน บรรยากาศที่เธอมีการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหัน เขาไม่สามารถทนได้ และยอมรับ「งั้นเหรอ ? ที่เป็นสิ่งที่ดี อาจารย์」บอกว่า จิโตเซะ ลอยยิ้มหลังจากเหตุการณ์นั้น ชิโตเสะก็แข็งทั้งสองเป็น พันโท ผู้ช่วยส่วนตัวและของ คาซูยะ