Scientists are most concerned about

Scientists are most concerned about the effects of chemicals and other pollutants on communities.
Pollutants may adversely affect communities by disrupting their normal structure and delicate interdependencies. The structure of a community includes its physical system, usually created by the plant life and geological processes, as well as the relationships between its populations of biota.

For example, a pollutant may eliminate a species essential to the functioning of the entire community; it may promote the dominance of undesirable species (weeds, trash fish); or it may simply decrease the numbers and variety of species present in the community. It may also disrupt the dynamics of the food webs in the community by breaking existing dietary linkages between species. Most of these adverse effects in communities can be measured through changes in productivity in the ecosystem. Under natural stresses (for example, unusual temperature and moisture conditions), the community may be unable to tolerate effects of a chemical otherwise causing no harm.

An important facet of biological communities is the number and intensity of interactions between species. These interactions make the community greater than simply the sum of its parts. The community is stronger than its populations, and the ecosystem is more stable than its communities. A seriously altered interaction may adversely affect all the species dependent on it. Even so, some ecosystem properties or functions (such as nutrient dynamics) can be altered by chemicals without apparent effects on populations or communities. Thus, an important part of research in ecological effects is concerned with the relative sensitivity of ecosystems, communities, and populations to chemicals and to physical stresses.

Consider the effects of spraying an orchard with an insecticide when bees and other beneficial insects may be present and vulnerable to the toxicant. This practice is both economically and ecologically unsound, since it would deprive all plants in the area of pollinators and disrupt control of plant pests by their natural enemies. Advanced agricultural practices, such as integrated pest management (IPM), avoid these adverse effects through appropriate timing and selection of sprays in conjunction with non-chemical approaches to insect control.

Effects of chemicals on communities can be measured in laboratory model ecosystem (microcosm) studies, in intermediate sized systems (mesocosms, engineered field systems, open-top plant chambers, field pens), and in full field trials. Thus, data gathered about effects of chemicals on processes and species can be evaluated in various complex situations that reflect the real world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิทยาศาสตร์มีความกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆ ในชุมชน มลพิษอาจส่งผลกระทบชุมชน โดยการกระทบกับโครงสร้างปกติและละเอียดอ่อนดังกล่าว โครงสร้างของชุมชนรวมถึงระบบทางกายภาพ มักจะสร้าง โดยชีวิตของพืช และกระบวนการทางธรณีวิทยา ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งของตัวอย่างเช่น ไร้มลพิษอาจตัดชนิดที่จำเป็นต่อการทำงานของชุมชน อาจส่งเสริมการปกครองพันธุ์ที่ไม่พึงปรารถนา (วัชพืช ปลาขยะ); หรืออาจเพียงแค่ลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่อยู่ในชุมชน นอกจากนี้มันยังอาจทำลาย dynamics ของใยอาหารในชุมชน โดยเชื่อมโยงการบริโภคอาหารที่มีอยู่ระหว่างพันธุ์ทำลาย ส่วนใหญ่ในชุมชนผลกระทบเหล่านี้สามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ (เช่น อุณหภูมิและความชื้นเงื่อนไขที่ผิดปกติ), ชุมชนอาจไม่สามารถทนต่อผลกระทบของสารเคมีที่ไม่ ก่อให้เกิดอันตรายไม่มีแง่มุมที่สำคัญของชุมชนชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของปฏิสัมพันธ์ระหว่างพันธุ์ โต้ตอบเหล่านี้ทำให้ชุมชนมากกว่าแค่ผลรวมของส่วนของ ชุมชนมีความแข็งแกร่งกว่าของประชากร และระบบนิเวศมีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าของชุมชน การโต้ตอบที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบทุกสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้ บางคุณสมบัติของระบบนิเวศหรือฟังก์ชั่น (เช่นสาร dynamics) สามารถเปลี่ยนแปลง โดยสารเคมีไม่มีผลชัดเจนในประชากรหรือชุมชน ดังนั้น ส่วนสำคัญของการวิจัยในระบบนิเวศผลกระทบเกี่ยวข้องกับความไวของระบบนิเวศ ชุมชน และสารเคมี และความเครียดทางกายภาพประชากรสัมพันธ์กันพิจารณาผลของการฉีดพ่นสวนกับแมลงเมื่อผึ้งและแมลงที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ อาจมีอยู่ และความเสี่ยงต่อการ toxicant การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจ และระบบนิเวศ unsound เนื่องจากมันจะลิดรอนพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการถ่ายละอองเรณู และทำลายพืชววิธีโดยศัตรูธรรมชาติ เกษตรขั้นสูง เช่นการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM), หลีกเลี่ยงผลกระทบเหล่านี้ผ่านช่วงเวลาที่เหมาะสมและเลือกร่วมกับวิธีการไม่ใช้สารเคมีเพื่อควบคุมแมลงสเปรย์สามารถวัดผลกระทบของสารเคมีในชุมชน ในการศึกษาระบบนิเวศ(พิภพเล็ก ๆ) แบบจำลองห้องปฏิบัติการ ระบบขนาดกลาง (mesocosms ฟิลด์วิศวกรรมระบบ โรงงานเปิดหอ ปากกาฟิลด์), และ ในทดลองเต็มรูปแบบ ดังนั้น สามารถประเมินข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและสายพันธุ์ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนต่าง ๆ ที่สะท้อนโลกแห่งความจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์มีความกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆ ในชุมชน.
มลพิษอาจส่งผลกระทบชุมชนโดยกระทบกับโครงสร้างปกติของพวกเขาและการประมูลที่ละเอียดอ่อน โครงสร้างของชุมชนรวมถึงระบบทางกายภาพมักจะสร้างขึ้นโดยชีวิตของพืชและกระบวนการทางธรณีวิทยาเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งมีชีวิตได้.

ตัวอย่างเช่นมลพิษอาจกำจัดชนิดพันธุ์ที่จำเป็นต่อการทำงานของชุมชนทั้ง; มันอาจส่งเสริมการปกครองของสายพันธุ์ที่ไม่พึงประสงค์ (วัชพืชปลาเป็ด) นั้น หรือมันก็อาจลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่มีอยู่ในชุมชน นอกจากนี้ยังอาจส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของใยอาหารในชุมชนโดยการทำลายความเชื่อมโยงการบริโภคอาหารที่มีอยู่ระหว่างเผ่าพันธุ์ ส่วนใหญ่ของผลกระทบเหล่านี้ในชุมชนสามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในการผลิตในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ (เช่นอุณหภูมิที่ผิดปกติและสภาพความชื้น) ชุมชนอาจจะไม่สามารถที่จะทนต่อผลกระทบของสารเคมีที่เป็นอย่างอื่นที่ก่อให้เกิดอันตรายใด.

ด้านที่สำคัญของชุมชนทางชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างสายพันธุ์ ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้ให้กับชุมชนมากขึ้นกว่าเพียงผลรวมของส่วนของตน ชุมชนจะแข็งแกร่งกว่าประชากรของตนและระบบนิเวศที่มีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าชุมชน ปฏิสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบทุกชนิดขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้บางคุณสมบัติระบบนิเวศหรือฟังก์ชั่น (เช่นการเปลี่ยนแปลงของสารอาหาร) สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยสารเคมีไม่มีผลชัดเจนต่อประชากรหรือชุมชน ดังนั้นจึงเป็นส่วนสำคัญของการวิจัยในผลกระทบทางนิเวศที่เกี่ยวข้องกับความไวความสัมพันธ์ของระบบนิเวศชุมชนและประชากรกับสารเคมีและความเครียดทางกายภาพ.

พิจารณาผลกระทบของการฉีดพ่นสวนผลไม้ที่มียาฆ่าแมลงเมื่อผึ้งและแมลงที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ ที่อาจจะนำเสนอและ ความเสี่ยงที่จะสารพิษ การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจและไม่มั่นคงทางด้านนิเวศวิทยาเพราะมันจะกีดกันพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการถ่ายละอองเรณูและส่งผลกระทบต่อการควบคุมศัตรูพืชโดยศัตรูธรรมชาติของพวกเขา การปฏิบัติทางการเกษตรที่ทันสมัยเช่นการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM) หลีกเลี่ยงผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ผ่านช่วงเวลาที่เหมาะสมและการเลือกของสเปรย์ร่วมกับที่ไม่ใช่สารเคมีวิธีการควบคุมแมลง.

ผลของสารเคมีต่อชุมชนที่สามารถวัดได้ในระบบนิเวศรุ่นทดลอง (พิภพ) การศึกษาในระบบการขนาดกลาง (mesocosms วิศวกรรมระบบข้อมูลให้เช่าโรงงานเปิดบนปากกาฟิลด์) และในการทดลองภาคสนามเต็มรูปแบบ ดังนั้นข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและสายพันธุ์ที่สามารถประเมินได้ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนต่างๆที่สะท้อนให้เห็นถึงโลกแห่งความจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่กังวลเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆในชุมชนมลพิษที่อาจส่งผลกระทบต่อชุมชน โดยกระทบโครงสร้างปกติและละเอียดอ่อน interdependencies ของพวกเขา โครงสร้างของชุมชน รวมถึงระบบทางกายภาพมักจะสร้างโดยกระบวนการของชีวิตของพืชและธรณีวิทยา รวมทั้งความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งมีชีวิต .ตัวอย่างเช่น อาจกำจัดสารมลพิษชนิดจำเป็นต่อการทำงานของทั้งชุมชน มันอาจส่งเสริมการปกครองของชนิดที่ไม่พึงประสงค์ ( วัชพืช ขยะปลา ) ; หรือเพียงแต่อาจลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่มีอยู่ในชุมชน นอกจากนี้มันยังอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอาหารสายใยในชุมชน โดยแบ่งอาหารที่มีอยู่เชื่อมโยงระหว่างสปีชีส์ ส่วนใหญ่ของผลกระทบเหล่านี้ในชุมชนที่สามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในการผลิตในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ ( ยกตัวอย่างเช่น ผิดปกติ อุณหภูมิและสภาวะความชื้น ) ชุมชนอาจจะไม่สามารถทนต่อผลกระทบของสารเคมีอื่นที่ก่อให้เกิดอันตรายเป็นแง่มุมที่สำคัญของชุมชนทางชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างชนิด การโต้ตอบเหล่านี้ทำให้ชุมชนมากกว่าเพียงแค่ผลรวมของชิ้นส่วนของมัน ชุมชนเข้มแข็งกว่าของประชากร และระบบนิเวศมีเสถียรภาพมากกว่าชุมชนของ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบต่อชนิด ทั้งหมดขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้บางระบบนิเวศคุณสมบัติหรือฟังก์ชั่น ( เช่นการเปลี่ยนแปลงสารอาหารสามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยผลกระทบสารเคมีโดยไม่เห็นประชากรหรือชุมชน จึงเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการวิจัยนิเวศวิทยาเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของระบบนิเวศ ชุมชน และกลุ่มสารเคมีและความเครียดทางกายพิจารณาผลของการฉีดพ่นด้วยยาฆ่าแมลง เมื่อเป็นสวนผึ้งและแมลงอื่น ๆที่เป็นประโยชน์อาจเป็นปัจจุบันและมีความเสี่ยงต่อพิษ . การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจและนิเวศวิทยาไม่ปลอดภัย เพราะมันจะทำลายพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการผสมเกสร และทำลายการควบคุมศัตรูพืชโดยศัตรูธรรมชาติของพวกเขา การปฏิบัติทางการเกษตรที่ทันสมัย เช่น การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ( IPM ) หลีกเลี่ยงผลกระทบเหล่านี้ผ่านระยะเวลาที่เหมาะสม และการเลือกสเปรย์ร่วมกับปลอดสารเคมีวิธีการควบคุมแมลงผลของสารเคมีต่อชุมชนที่สามารถวัดได้ในระบบนิเวศแบบปฏิบัติการ ( microcosm ) การศึกษาในระบบ ( mesocosms ขนาดกลาง , วิศวกรรมด้านระบบ ด้านบนเปิดห้องสนามโรงงาน , ปากกา ) และในการทดลองเต็มสนาม ดังนั้น ข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและชนิดสามารถประเมินในสถานการณ์ต่าง ๆที่ซับซ้อนที่สะท้อนโลกจริง