Edaphic characteristics of the four

Edaphic characteristics of the four vegetation groups are summarized inTable 2. Of the measured soil parameters, electrical
conductivity, organic carbon, silt and clay show significant differences (P< 0.05) among vegetation groups. Electrical conductivity is significantly higher in groups B and C (0.87 and
0.90 mS/cm, respectively) than in groups A and D (0.68 and
0.74 mS/cm, respectively). Vegetation groups B and C show
values of organic carbon (0.95 and 0.92%, respectively) which
are significantly higher than in groups A and D (0.52 and
0.60%, respectively). Likewise, the percentages of silt and clay
are significantly higher in groups B and C (18.9 and 19.6%,
respectively) compared to groups A and D (16.4 and 16.9%,
respectively).
Species richness shows significant correlations with electrical conductivity (r= 0.367,P< 0.01), organic carbon
(r= 0.615,P< 0.01), coarse and medium sand (r=0.395,
P< 0.01) and silt and clay (r= 0.526,P< 0.01). Shannon index and DCA axis 1 do not show any significant correlations
with the measured soil parameters. DCA axis 2 is significantly
correlated with only soil organic carbon (r=0.297,
P< 0.05) (Table 3).
Correlations of edaphic variables with the cover values of
the dominant species are shown inTable 4. Electrical conductivity exhibits significant correlations with C. murale
(r=0.293, P< 0.05) and E. colona (r=0.285,
P< 0.05). With the exception ofE. cilianensisandP. oleracea,
all the tested dominant species show significant correlations
with organic carbon. Coarse and medium sand are correlated
significantly with C. dactylon(r=0.354,P< 0.01) andI.
cylindrica(r=0.272,P< 0.05). Silt and clay correlate significantly with all the tested dominant species exceptC. arvensis, E. cilianensis, I. cylindricaandP. oleracea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางดินในกลุ่มพืชผักที่สี่สรุป inTable 2. จากวัดพารามิเตอร์ไฟฟ้า
การนำคาร์บอนอินทรีย์ตะกอนดินและการแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ในกลุ่มพืช การนำไฟฟ้าสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม B และ C (0.87 และ
0.90 mS / cm ตามลำดับ) มากกว่าในกลุ่ม A และ D (0.68 และ
0.74 mS / cm ตามลำดับ) กลุ่มพืช B และ C แสดง
ค่าของคาร์บอนอินทรีย์ (0.95 และ 0.92% ตามลำดับ) ซึ่ง
มีความสูงกว่าในกลุ่ม A และ D อย่างมีนัยสำคัญ (0.52 และ
0.60% ตามลำดับ) ในทำนองเดียวกันร้อยละของตะกอนและดินเหนียว
ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่ม B และ C (18.9 และ 19.6%
ตามลำดับ) เมื่อเทียบกับกลุ่ม A และ D (16.4 และ 16.9%
ตามลำดับ)
ชนิดความร่ำรวยแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการนำไฟฟ้า (r = 0.367, p <0.01), อินทรีย์คาร์บอน
(r = 0.615, p <0.01), ทรายหยาบกลางและขนาดย่อม (r =? 0.395,
p <0.01) และตะกอนและดินเหนียว (r = 0.526, p <0.01) ดัชนีแชนนอนและ DCA แกน 1 จะไม่แสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญใด ๆ
กับพารามิเตอร์ของดินวัด DCA แกน 2 เป็นอย่างมาก
มีความสัมพันธ์กับดินเท่านั้นอินทรีย์คาร์บอน (r =? 0.297,
p <0.05) (ตารางที่ 3)
และความสัมพันธ์ของตัวแปรทางดินมีค่าที่หน้าปกของ
สายพันธุ์ที่โดดเด่นจะแสดง inTable 4. การนำไฟฟ้าแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญด้วย C . murale
(r =? 0.293, P <0.05) และอี Colona (r =? 0.285,
P <0.05) ด้วยข้อยกเว้นเดีย cilianensisandP oleracea,
ทั้งหมดผ่านการทดสอบสายพันธุ์ที่โดดเด่นแสดงให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
กับคาร์บอนอินทรีย์ หยาบและหาดทรายขนาดกลางมีความสัมพันธ์
อย่างมีนัยสำคัญกับ dactylon C. (r =? 0.354, p <0.01) Andi
cylindrica (r =? 0.272, P <0.05) ตะกอนและดินเหนียวมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับทุกการทดสอบสายพันธุ์ที่โดดเด่น exceptC arvensis, อี cilianensis, I. cylindricaandP oleracea

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะของพืชกลุ่มสี่ครั้งนี้สรุปได้ intable 2 วัดพารามิเตอร์ของดิน , ไฟฟ้า
g , อินทรีย์คาร์บอน ทรายแป้งและดินเหนียวแสดงความแตกต่างทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในกลุ่มพืช ค่าการนำไฟฟ้าจะสูงกว่าในกลุ่ม B และ C ( 0.87 และ
1 mS / cm ตามลำดับ ) มากกว่าในกลุ่ม A และ D ( 0.68 และ
0.74 ms / cm ตามลำดับ )พืชกลุ่ม B และ C
ค่าแสดงปริมาณอินทรีย์คาร์บอน ( 0.95 และ 0.92 ตามลำดับ ) ซึ่ง
จะสูงกว่าในกลุ่ม A และ D ( 0.52 และ
0.60 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) อนึ่ง เปอร์เซ็นต์ของทรายแป้งและดินเหนียว
จะสูงกว่าในกลุ่ม B และ C ( ธุรกิจ และ 19.6 %
ตามลำดับ ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มและ D ( 16.4 และ 16.9 %

) )ความร่ำรวยของชนิดแสดงให้เห็นความสัมพันธ์กับค่าการนำไฟฟ้า ( r = 0.367 , p < 0.01 )
สารอินทรีย์คาร์บอน ( r = 0.615 , p < 0.01 ) และทรายหยาบปานกลาง ( r =  0.395
, P < 0.01 ) และทรายแป้งและดินเหนียว ( r = 0.526 , p < 0.01 ) แชนน่อน และดัชนีที่ DCA แกน 1 ไม่แสดงใด ๆด้าน
กับวัดพารามิเตอร์ของดิน . DCA แกน 2 ตัวแปร มีความสัมพันธ์กับดินอินทรีย์คาร์บอนเท่านั้น

( r = 0.297  ,p < 0.05 ) ( ตารางที่ 3 ) ความสัมพันธ์ของตัวแปรด้วย

ครั้งนี้ครอบคลุมค่าของพันธุ์ไม้เด่นแสดง intable 4 การนำไฟฟ้า การจัดแสดงนิทรรศการด้าน murale C .
( r =  0.293 , p < 0.05 ) และ E . colona ( r =  0.285 ,
p < 0.05 ) มีข้อยกเว้น ofe cilianensisandp . ต่อ
ทั้งหมด , ทดสอบชนิดเด่นแสดงด้าน
กับอินทรีย์คาร์บอนหยาบและทรายขนาดกลาง มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับ dactylon
c ( r =  0.354 , p < 0.01 ) แอนดี้
ถั่วขาว ( r =  0.353 , p < 0.05 ) ทรายแป้งและดินเหนียวความสัมพันธ์กับทุกการทดสอบชนิดเด่น exceptc . arvensis e . cilianensis ฉัน cylindricaandp . ต่อ