Background: As reported previously,

Background: As reported previously, 140 methamphetamine-dependent participants at eight medical
centers in the U.S. were assigned randomly to receive topiramate (N = 69) or placebo (N = 71) in a 13-
week clinical trial. The study found that topiramate did not appear to reduce methamphetamine use
significantly for the primary outcome (i.e., weekly abstinence from methamphetamine in weeks 6–12).
Given that the treatment responses varied considerably among subjects, the objective of this study was
to identify the heterogeneous treatment effect of topiramate and determine whether topiramate could
reduce methamphetamine use effectively in a subgroup of subjects.
Methods: Latent variable analysis was used for the primary and secondary outcomes during weeks 6–12
and 1–12, adjusting for age, sex, and ethnicity.
Results: Our analysis of the primary outcome identified 30 subjects as responders, who either reduced
methamphetamine use consistently over time or achieved abstinence. Moreover, topiramate recipients
had a significantly steeper slope in methamphetamine reduction and accelerated to abstinence faster than
placebo recipients. For the secondary outcomes in weeks 6–12, we identified 40 subjects as responders
(who had significant reductions in methamphetamine use) and 65 as non-responders; topiramate recipients
were more than twice as likely as placebo recipients to be responders (odds ratio = 2.67; p = 0.019).
Separate analyses of the outcomes during weeks 1–12 yielded similar results.
Conclusions: Methamphetamine users appear to respond to topiramate treatment differentially. Our
findings show an effect of topiramate on the increasing trend of abstinence from methamphetamine,
suggesting that a tailored intervention strategy is needed for treating methamphetamine addiction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: ตามรายงานก่อนหน้านี้ 140 ขึ้นอยู่กับการประกาศร่วมในทางการแพทย์ที่ 8ศูนย์ในสหรัฐอเมริกาได้กำหนดให้สุ่มรับ topiramate (N = 69) หรือยาหลอก (N = 71) ใน 13 แบบสัปดาห์ทดลองทางคลินิก การศึกษาพบว่า ไม่ปรากฏว่า topiramate ในการ ลดการใช้ยาบ้าอย่างมีนัยสำคัญสำหรับหลักผล (เช่น รายสัปดาห์ละเว้นจากยาบ้าในสัปดาห์ที่ 6 – 12)ที่ตอบสนองต่อการรักษาแตกต่างกันมากระหว่างวิชา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ระบุผลการรักษาแตกต่างกันของ topiramate และกำหนดว่า topiramate อาจลดการใช้ยาบ้าในกลุ่มย่อยของเรื่องได้อย่างมีประสิทธิภาพวิธีการ: วิเคราะห์ตัวแปรแฝงอยู่ใช้ผลหลัก และรองในระหว่างสัปดาห์ 6-12และการปรับปรุง 1 – 12 อายุ เพศ และเชื้อชาติผลลัพธ์: ผลลัพธ์หลักวิเคราะห์ของเราระบุราคาเรื่อง 30 เป็น responders คนหรือลดลงยาบ้าอย่างต่อเนื่องใช้เวลา หรือความละเว้น นอกจากนี้ ผู้รับ topiramateมีความลาดชันมากในยาบ้าลด และเร่งรัดการละเว้นเร็วกว่าผู้รับยาหลอก ผลรองในสัปดาห์ที่ 6 – 12 เราระบุเรื่อง 40 เป็น responders(ที่มีลดอย่างมีนัยสำคัญในการประกาศใช้) และ 65 เป็นไม่-responders topiramate ผู้รับได้มากกว่าสองเท่าอาจเป็นผู้รับยาหลอกจะ responders (อัตราส่วนราคา = 2.67; p = 0.019)แยกวิเคราะห์ผลลัพธ์ในระหว่างสัปดาห์ที่ 1-12 ผลผลคล้ายกันบทสรุป: ผู้ใช้ยาบ้าปรากฏเพื่อ ตอบสนองต่อการรักษา topiramate differentially ของเราผลการวิจัยแสดงลักษณะพิเศษของ topiramate ในแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นของการละเว้นจากยาบ้าแนะนำว่า การแทรกแซงและปรับกลยุทธ์จำเป็นสำหรับการรักษายาเสพติดยาบ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาตามรายงานก่อนหน้านี้ผู้เข้าร่วม 140 ยาบ้าขึ้นอยู่กับที่แปดทางการแพทย์
ศูนย์ในสหรัฐอเมริกาถูกสุ่มให้ได้รับ topiramate (จำนวน = 69) หรือยาหลอก (จำนวน = 71) ใน 13
การทดลองทางคลินิกสัปดาห์ การศึกษาพบว่า topiramate ไม่ปรากฏเพื่อลดการใช้ยาบ้า
อย่างมีนัยสำคัญสำหรับผลหลัก (เช่นเว้นสัปดาห์จากยาบ้าในสัปดาห์ที่ผ่าน 6-12).
ระบุว่าการตอบสนองต่อการรักษาแตกต่างกันอย่างมากในหมู่วิชาวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ
การระบุ ผลการรักษาที่แตกต่างกันของ topiramate และตรวจสอบว่า topiramate สามารถ
ลดยาบ้าใช้อย่างมีประสิทธิภาพในกลุ่มย่อยของวิชา.
วิธีการ: การวิเคราะห์ตัวแปรแฝงที่ใช้สำหรับผลการประถมศึกษาและมัธยมศึกษาในช่วงสัปดาห์ที่ 6-12
และ 1-12 ปรับตามอายุเพศและ เชื้อชาติ.
ผลการศึกษา: การวิเคราะห์ของเราของผลหลักระบุ 30 วิชาเช่นการตอบสนองที่ทั้งลด
การใช้ยาบ้าอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาหรือประสบความสำเร็จในการเลิกบุหรี่ นอกจากนี้ผู้รับ topiramate
มีความลาดชันสูงชันอย่างมีนัยสำคัญในการลดยาบ้าและเร่งให้เว้นเร็วกว่า
ผู้รับได้รับยาหลอก สำหรับผลรองในสัปดาห์ที่ 6-12 เราระบุ 40 วิชาเช่นการตอบสนอง
(ที่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการใช้ยาบ้า) และ 65 ขณะที่การตอบสนองที่ไม่ได้; ผู้รับ topiramate
ได้มากขึ้นกว่าสองเท่าแนวโน้มที่เป็นผู้รับยาหลอกที่จะมีการตอบสนอง (อัตราส่วนราคาต่อรอง = 2.67; p = 0.019).
การวิเคราะห์เฉพาะกิจของผลลัพธ์ในช่วงสัปดาห์ที่ 1-12 ส่งผลที่คล้ายกัน.
สรุป: ผู้ใช้ยาบ้าปรากฏในการตอบสนองต่อการรักษาแตกต่างกัน topiramate . เรา
ค้นพบแสดงให้เห็นผลกระทบของ topiramate ในแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของการเลิกบุหรี่จากยาบ้า
บอกว่ากลยุทธ์การแทรกแซงเหมาะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการรักษาติดยาเสพติดยาบ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : ตามที่รายงานก่อนหน้านี้ , 140 ยาบ้าขึ้นอยู่กับผู้เข้าร่วมแปดทางการแพทย์
ศูนย์ในสหรัฐอเมริกาได้กำหนดแบบสุ่มเพื่อรับรับประทาน ( n = 0 ) หรือยาหลอก ( n = 15 ) ใน 13 -
สัปดาห์การทดลองทางคลินิค ผลการศึกษาพบว่ารับประทานไม่ได้ปรากฏขึ้นเพื่อลด
ใช้ยาบ้าอย่างมีนัยสำคัญ สำหรับผลการศึกษา ( เช่นรายสัปดาห์ เว้นจากเมทแอมเฟตามีนในสัปดาห์ที่ 6 – 12
)ที่ได้รับการตอบสนองที่แตกต่างกันมากระหว่างวิชา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาข้อมูลการรักษา
ผลของการรับประทาน รับประทาน และตรวจสอบว่า สามารถลดการใช้ยาบ้า
มีประสิทธิภาพในกลุ่มย่อยของวิชา
วิธีการ : การวิเคราะห์ตัวแปรแฝงที่ใช้สำหรับผลลัพธ์ประถมศึกษาและมัธยมศึกษาในช่วงสัปดาห์ที่ 6 – 12
1 – 12 ปรับตามอายุเพศและเชื้อชาติ
ผลลัพธ์ : การวิเคราะห์ของเราจากผลการศึกษาระบุว่า 30 คน เป็นผู้ให้ข้อมูล ซึ่งการลด
ใช้ยาบ้า อย่างต่อเนื่องตลอดเวลา หรือบรรลุวิรัติ . นอกจากนี้ ผู้รับมีความลาดชัน รับประทาน
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการลดและเลิกบุหรี่ เพื่อเร่งให้เร็วกว่า
ผู้รับยาหลอก สำหรับผลลัพธ์ทุติยภูมิในสัปดาห์ 6 – 12เราระบุ 40 คนเป็นบริการ
( ใครมีความแตกต่างการใช้ยาบ้า ) และ 65 เป็นไม่ตอบสนองผู้รับ
; รับประทานมากกว่าสองเท่าแนวโน้มที่จะเป็นผู้รับสารตอบสนอง ( Odds Ratio = 2.67 , p = 0.019 ) .
วิเคราะห์แยกผลในระหว่างสัปดาห์ที่ 1 – 12
ให้ผลผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน สรุปผู้ใช้ยาบ้าปรากฏเพื่อตอบสนอง รับประทาน การรักษาต่างกัน . ผลของเราแสดงผลของโทพิราเมต
บนแนวโน้มของการละเว้นจากน
แนะนำว่าเหมาะกับการแทรกแซงของกลยุทธ์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการรักษา methamphetamine ติดยาเสพติด