As Jo Minjoon said that and turned

As Jo Minjoon said that and turned back to look at the other participants, they glared at him with a disgusted face. Joseph smiled and shook his head.

“Unfortunately, the amount of the food and the time doesn’t allow us that. I think that the other participants wouldn’t hate sending you as their representative…”
“There’s no need to say this, but Minjoon has the most outstanding sense of taste among us. So it’s an obvious thing to send him as our representative.”

Anderson said with a calm face. He slightly looked at Jo Minjoon and raised the corner of his mouth.

‘…….I fell for their trap.’

He could do nothing about it if the atmosphere turned out like this. He thought that maybe Martin would side up with him, but he was smiling so wide that Minjoon thought that his mouth would get ripped.

Even Chloe was smiling faintly, so he had no one on his side. Jo Minjoon moved his feet with a face that was as pathetic as a cow being dragged to the slaughterhouse. And then, he glared at him Alan. Those eyes were so fierce it didn’t make you think of his usual gentle eyes.

“Why isn’t chef eating yet?”
“…….I was just about to. Here, take it.”

Alan gave a spoon to Jo Minjoon. Jo Minjoon received the spoon and after hesitating for a moment, he ate the smallest piece of meat along with some vegetable. At first he wasn’t moving his jaw, but in front of all of the judges gazes, he could only start to chew. He wasn’t planning on just gulping it since it was a dish made by Kaya. Thinking about the effort the chef placed on the dish, he couldn’t treat it as if it was garbage.

‘……I feel rejected, really.’

Just like Emily had said, the meat was sticky, but even that stickiness made him feel bad. The dense aroma of the cow that spread in his mouth was also bad. At least, it was good that there was the flavor of the sauce. If she had grilled it normally with only salt, he wouldn’t be confident in being able to eat it. It was difficult to eat it, with a different meaning than foie gras. Each time he chewed, he got a feeling he was hearing the cow mooing from somewhere.

As Jo Minjoon ate it, Alan too could only start to eat. They put the stew in their mouths with a determined face. Although there was some hesitation before eating, after they ate it, they certainly looked like pros. Alan said with a calm expression.

“You parboiled the phallus first and then put it in sauce, right?”
“Yes.”
“Perhaps, if you hadn’t, you wouldn’t have been able to get this flavor. Perhaps I would have oscillated at the special fishy smell of guts. But how did you know of this method? Didn’t you not cook this before?”
“I have cooked tripe a few times. I know well how the flavor changes if you parboil it or not. I also know that the phallus is a gut.”

Kaya put on a proud expression as if she was content with herself knowing that difficult thing. But of course, it was seen as a conceited smile, but Jo Minjoon could read that. Was it because the time they were together was long? It was certainly easier to read her.

Joseph looked at Jo Minjoon.

“What’s the score?”
“…….7 points.”

Soon, the score became an inquiry even for the judges. Emily nodded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jo Minjoon กล่าวว่า และหันกลับไปมองผู้เข้าร่วมอื่น ๆ พวกเขา glared เขา ด้วยใบหน้าเบื่อหน่าย โจเซฟยิ้ม และส่ายหัวของเขา"แต่น่าเสียดาย ปริมาณอาหารและเวลาไม่อนุญาตให้เราที่ ผมคิดว่า ผู้เข้าร่วมอื่น ๆ จะไม่เกลียดส่ง...เป็นตัวแทน""ไม่จำเป็นต้องพูดแบบนี้ แต่ Minjoon มีความรู้สึกที่โดดเด่นที่สุดของรสชาติในหมู่พวกเรา ดังนั้น จึงเป็นสิ่งที่ชัดเจนเพื่อส่งเขาเป็นตัวแทนของเรา"แอนเดอร์สันกล่าว ด้วยใบหน้าสงบ เขามอง Jo Minjoon และยกมุมปากเล็กน้อย' .. .I ตกกับดักของพวกเขา.'เขาสามารถทำอะไรเกี่ยวกับมันถ้าบรรยากาศเปิดออกเช่นนี้ เขาคิดว่า บางทีมาร์ตินจะข้างขึ้นเขา แต่เขาส่งยิ้มให้กว้าง Minjoon คิดว่า ปากของเขาจะได้รับการคัดลอกแม้ Chloe ถูกยิ้มหวาน เขาจึงมีไม่มีใครเขาด้าน Jo Minjoon ย้ายเท้าของเขา ด้วยใบหน้าที่เป็นที่น่าสงสารเป็นวัวถูกลากไปโรงฆ่าสัตว์ แล้ว เขา glared เขาอลัน ตาคู่นั้นดุร้ายก็ไม่ทำให้คุณคิดว่า ตาของเขาอ่อนโยนปกติได้"ทำไมไม่เชฟกินยัง"".. .I เป็นเพียงเกี่ยวกับการ ที่นี่ ใช้มัน"อลันให้ช้อน Jo Minjoon Jo Minjoon รับช้อน และหลังอย่าลังเลใจช่วง เขากินเนื้อกับผักบางชิ้นที่เล็กที่สุด ตอนแรก เขาไม่เคลื่อนไหวขากรรไกรของเขา แต่หน้าทั้งหมด gazes ผู้พิพากษา เขาสามารถเพียงเริ่มการเคี้ยว เขาไม่ได้วางแผนบนเพียง gulping ตั้งแต่มันเป็นอาหารที่ทำ โดย Kaya คิดเกี่ยวกับความพยายามที่เชฟวางบนจาน เขาไม่รักษามันเป็นถ้ามันเป็นขยะ‘…… ผมรู้สึกถูกปฏิเสธ จริง ๆ .'เหมือนว่าเอมิลี่ได้กล่าว เนื้อไม่เหนียว แต่แม้ว่า stickiness ทำให้เขารู้สึกไม่ดี กลิ่นความหนาแน่นของวัวที่แพร่กระจายในปากของเขาก็ไม่ดี น้อย ได้ดีว่า มันมีรสชาติของน้ำจิ้ม ถ้าเธอได้ย่างมันปกติกับเกลือเท่านั้น เขาไม่มั่นใจในความสามารถที่จะกินมัน มันเป็นเรื่องยากที่จะกินมัน กับความหมายที่แตกต่างกว่าฟัวกราส์ ทุกครั้งที่เขาเคี้ยว เขามีความรู้สึกที่เขาได้ยินวัว mooing จากที่อื่นว่า Jo Minjoon กินมัน อลันเกินไปอาจเพียงเริ่มต้นกิน พวกเขาสามารถวางอาหารและเครื่องดื่มในปากด้วยใบหน้าที่กำหนด แม้จะมีบางอย่างลังเลก่อนรับประทานอาหาร หลังจากที่พวกเขากินมัน พวกเขาแน่นอนดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญอลันกล่าวกับนิพจน์ที่สงบ"คุณนึ่งดาราคนดังก่อน และใส่ไว้ในซอส ขวา""ใช่""บางที ถ้าคุณไม่ได้ คุณจะไม่สามารถได้รับรสชาตินี้ บางทีผมจะมี oscillated ที่กลิ่นคาวพิเศษของกล้า แต่ว่าคุณทราบวิธีการนี้ ไม่คุณไม่ทำก่อน""ฉันมีต้มผ้าขี้ริ้วกี่ครั้ง ฉันรู้ดีว่ารสชาติเปลี่ยนถ้าคุณ parboil หรือไม่ ผมยังคิดว่าดาราคนดังว่าลำไส้"Kaya ใส่นิพจน์ที่มีความภาคภูมิใจว่าเธอเนื้อหา ด้วยตัวเองรู้สิ่งที่ยาก แต่แน่นอน มันก็เห็นเป็นรอยยิ้ม conceited แต่ Jo Minjoon สามารถอ่านที่ แก้ไขได้เนื่องจากมีเวลาพวกเขาร่วมกัน ก็อ่านของเธอง่ายขึ้นอย่างแน่นอนโจเซฟดู Jo Minjoon"การให้คะแนนคืออะไร""คะแนน..7. "เร็ว ๆ นี้ คะแนนกลายเป็น คำถามสำหรับผู้พิพากษา เอมิลี่แล้วพยักหน้าอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจ Minjoon กล่าวและหันกลับไปมองคนอื่น ๆ พวกเขาจ้องมาที่เขาด้วยใบหน้าที่น่ารังเกียจ โจเซฟยิ้มและส่ายหัว.

" แต่น่าเสียดายที่ปริมาณอาหารที่และเวลาที่ไม่อนุญาตให้เราว่า ผมคิดว่าคนอื่น ๆ จะไม่เกลียดชังส่งคุณเป็นตัวแทนของพวกเขา ... "
" ไม่มีความจำเป็นต้องพูดแบบนี้ แต่ Minjoon มีความรู้สึกที่โดดเด่นที่สุดของรสชาติในหมู่พวกเรา ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดที่จะส่งเขาเป็นตัวแทนของเรา. "

เดอร์สันกล่าวด้วยใบหน้าสงบ เขาเล็กน้อยมองที่โจ Minjoon และยกมุมปากของเขา.

' ...... .i ตกหลุมรักกับดักของพวกเขา.

เขาจะทำอะไรเกี่ยวกับมันถ้าบรรยากาศเปิดออกมาเช่นนี้ เขาคิดว่าอาจจะเป็นมาร์ตินจะเคียงข้างกับเขา แต่เขาก็ยิ้มกว้างเพื่อที่ Minjoon คิดว่าปากของเขาจะได้รับ ripped.

แม้ Chloe ยิ้มจาง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่มีใครในด้านของเขา โจ Minjoon ย้ายเท้าของเขามีใบหน้าที่เป็นที่น่าสงสารเป็นวัวที่ถูกลากไปโรงฆ่าสัตว์ และจากนั้นเขาจ้องหน้าเขาอลัน ดวงตาเหล่านั้นเพื่อให้รุนแรงมันไม่ได้ทำให้คุณคิดว่าตาที่อ่อนโยนของเขาตามปกติ.

"ทำไมจะไม่ได้รับประทานอาหารที่เชฟหรือยัง"
" ...... .i เป็นเพียงเกี่ยวกับการ นี่จะเอามัน. "

อลันให้ช้อนโจ Minjoon โจ Minjoon รับช้อนและหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขากินชิ้นที่เล็กที่สุดของเนื้อพร้อมกับผักบาง ตอนแรกเขาไม่ได้ย้ายขากรรไกรของเขา แต่ในด้านหน้าของทั้งหมดของผู้พิพากษาอาศัยการมองตาเขาเท่านั้นที่จะเริ่มต้นที่จะเคี้ยว เขาก็ไม่ได้วางแผนในการกลืนมันเพียงเพราะมันเป็นอาหารจานที่ทำโดย Kaya ความคิดเกี่ยวกับความพยายามที่พ่อครัวที่วางอยู่บนจานที่เขาไม่สามารถรักษามันราวกับว่ามันเป็นขยะ.

' ...... ฉันรู้สึกปฏิเสธจริงๆ.

เช่นเดียวกับเอมิลี่ได้กล่าวว่าเนื้อเหนียว แต่แม้เหนียวที่ทำให้เขา เสียความรู้สึก. กลิ่นหอมที่มีความหนาแน่นของวัวที่แพร่กระจายในปากของเขาก็ยังไม่ดี อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ดีที่มีรสชาติของซอส ถ้าเธอมีย่างได้ตามปกติด้วยเกลือเท่านั้นเขาจะไม่มั่นใจในความสามารถที่จะกินมัน มันเป็นเรื่องยากที่จะกินมันมีความหมายที่แตกต่างจากตับห่าน ทุกครั้งที่เขาเคี้ยวเขามีความรู้สึกที่เขาได้ยินวัวมอจากที่ไหนสักแห่ง.

โจ Minjoon กินมันลันเกินไปอาจเพียงการเริ่มต้นที่จะกิน พวกเขาวางเคี่ยวในปากของพวกเขาด้วยใบหน้าที่มุ่งมั่น แม้จะมีการลังเลก่อนรับประทานอาหารหลังจากที่พวกเขากินมันแน่นอนพวกเขามองยังไง อลันกล่าวด้วยสีหน้าสงบ.

"คุณข้าวนึ่งลึงค์ก่อนแล้วจึงนำมาใส่ในซอสใช่มั้ย?"
"ใช่."
"บางทีถ้าคุณไม่ได้คุณจะไม่ได้รับสามารถที่จะได้รับรสชาตินี้ บางทีผมอาจจะมีการแกว่งที่กลิ่นคาวพิเศษของความกล้า แต่วิธีการที่คุณก็รู้วิธีการนี้หรือไม่? คุณไม่ได้ปรุงอาหารนี้มาก่อนหรือไม่ "
" ผมได้สุกผ้าขี้ริ้วไม่กี่ครั้ง ฉันรู้ดีว่าการเปลี่ยนแปลงรสชาติถ้าคุณต้มดิบๆสุกๆหรือไม่ ฉันยังไม่ทราบว่าลึงค์เป็นลำไส้. "

Kaya ใส่ในการแสดงออกของความภาคภูมิใจราวกับว่าเธอเป็นเนื้อหาที่มีตัวเองรู้ว่าสิ่งที่ยาก แต่แน่นอนว่ามันถูกมองว่าเป็นรอยยิ้มหยิ่ง แต่โจ Minjoon สามารถอ่านว่า มันเป็นเพราะเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน? มันก็แน่นอนง่ายต่อการอ่านของเธอ.

โจเซฟมองที่โจ Minjoon.

"มีอะไรคะแนนได้หรือไม่"
" ...... 0.7 จุด."

เร็ว ๆ นี้คะแนนกลายเป็นสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้สำหรับผู้พิพากษา เอมิลี่พยักหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่ โจ มินจองพูดแล้วก็หันกลับไปมองคนอื่น ๆ พวกเขาจ้องมองเขาด้วยสีหน้าขยะแขยง โจเซฟยิ้มและส่ายหน้า" ขออภัย ปริมาณอาหาร และเวลาไม่ช่วยให้เรานั้น ฉันคิดว่าคนอื่น ๆคงไม่เกลียดส่งคุณเป็นตัวแทนของพวกเขา . . . "" ไม่ต้องพูด แต่มินจองได้สัมผัสรสชาติที่โดดเด่นที่สุดในหมู่พวกเรา ดังนั้นมันชัดเจนที่จะส่งเขาเป็นตัวแทนของเราแอนเดอร์สันกล่าวด้วยใบหน้าสงบ เขาเล็กน้อยมองโจ มินวู และ ยกมุมปาก' . . . . . . . ผมรู้สึกถึงกับดักของพวกเขา .เขาไม่สามารถทำอะไรได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าบรรยากาศเป็นแบบนี้ เขาคิดว่าบางที มาร์ติน จะอยู่กับเขา แต่เขาก็ยิ้มกว้างดังนั้นมินจองคิดว่าปากจะฉีก .แม้กระทั่งโคลอี้ยิ้มบางๆ เขาจึงไม่มีใครเข้าข้างเขา โจ มินวู ย้ายเท้าของเขาด้วยใบหน้าที่น่าสงสารที่สุดเท่าที่วัวถูกส่งไปโรงฆ่าสัตว์ จากนั้น เขาถลึงตาใส่เขา อลัน สายตานั้นดุร้าย มันไม่ได้ทำให้คุณคิดว่าสายตาปกติที่อ่อนโยน" ทำไม เชฟ ไม่ได้กินเลย "" . . . . . . . ฉันก็แค่ นี่ เอาไป "อลันให้ช้อน โจ มินจุน โจ มินจองได้รับช้อน หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กินเนื้อชิ้นเล็กๆ พร้อมกับผัก ตอนแรกเขาไม่ได้ขยับขากรรไกรของเขา แต่ในด้านหน้าของผู้พิพากษาแห่ง เขาอาจจะเริ่มเคี้ยว เขาไม่ได้วางแผนแค่กลืนน้ำลาย เพราะมันเป็นอาหารที่ทำโดย คาย่า คิดเกี่ยวกับความพยายามของพ่อครัวที่วางอยู่บนจาน เขาไม่สามารถทำเหมือนมันเป็นขยะ' . . . . . . . ผมรู้สึกถูกปฏิเสธ จริงๆ . . .เหมือนเอมิลี่บอกว่า เนื้อเหนียว แต่ที่เป็นปัญหาทำให้เขารู้สึกไม่ดี กลิ่นหอมเข้มข้นของวัวที่กระจายในปากของเขาก็ยังไม่ดี อย่างน้อย มันก็ ดี ว่า มี รสชาติของซอส ถ้าเธอย่างมันปกติกับเกลือเท่านั้น เขาไม่มั่นใจในความสามารถที่จะกินมัน มันก็ยากที่จะกินมัน กับความหมายแตกต่างกับตับห่าน แต่ละครั้งที่เขาเคี้ยว เขามีความรู้สึกว่าเขาได้ยินเสียงวัวร้องมอๆได้แล้วจากที่ไหนสักแห่งขณะที่ โจ มินจุน กินมัน , อลัน ด้วยอาจจะเริ่มกิน พวกเขาใส่สตูใน mouths ของพวกเขามีกำหนดหน้า ถึงแม้ว่ามีบางลังเลก่อนกิน หลังจากที่กินมัน แน่นอนพวกเขาดูเหมือนมืออาชีพ อลันกล่าวด้วยสีหน้าที่สงบ ." คุณข้าวนึ่งที่อวัยวะเพศชายก่อนแล้วใส่ในซอส ใช่มั้ย ? "" ใช่ " ." บางที ถ้าคุณไม่ได้ คุณจะไม่ได้รับสามารถที่จะรับรสนี้ บางทีฉันอาจจะ oscillated ที่กลิ่นคาวพิเศษของความกล้าหาญ แต่คุณรู้ได้อย่างไรว่าวิธีนี้ คุณไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ? "" ผมมีต้มเครื่องใน 2-3 ครั้ง ข้ารู้ดีว่ารสชาติเปลี่ยนไป ถ้าคุณลวกหรือไม่ ฉันยังรู้ว่า อวัยวะเพศชายเป็นไส้ " .ดังนั้นใส่สีหน้าภูมิใจ ถ้าเธอพอใจกับตัวเอง รู้ว่ายากนะ แต่แน่นอน มันเห็นเป็นรอยยิ้มอวดดี แต่ โจ มินจองจะได้อ่าน เพราะเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันได้นาน มันก็ง่ายต่อการอ่านของเธอโจเซฟมองโจ มินจุน" มีอะไรคะ ? "" . . . . . . . 7 คะแนน "แล้วคะแนนก็สอบถามแม้แต่ผู้พิพากษา เอมิลี่พยักหน้า