So what is the Sufficiency Economy,

So what is the Sufficiency Economy, and what might it mean for government policies? The official Thai definition of the Sufficiency Economy, drawn up in 1999, can be summarised as follows:
"The Sufficiency Economy is an approach to life and conduct applicable at every level from the individual through the family and community to the management and development of the nation. It promotes a middle path, especially in developing the economy to keep up in the era of globalisation.
"Sufficiency has three components: moderation; wisdom or insight; and the need for built-in resilience against the risks which arise from internal or external change. In addition, the application of theories in planning and implementation requires great care and good judgement at every stage. At the same time, all members of the nation - especially officials, intellectuals and business people - need to develop their mental commitment to the importance of knowledge, integrity and honesty, and to conduct their lives with perseverance, toleration, wisdom and insight, so that the country has the strength and balance to respond to the rapid and widespread changes in economy, society, environment and culture in the outside world."
This statement has a history. Since the 1970s, the King has frequently given talks on the learning from several thousand Royal Projects for local development. He observed people too easily get carried away by enthusiasm for development, and little people too often get left out. Real progress is measured by the ability to stand on one's own feet, and have control over one's life and future. Successful projects tended to be those which evolved gradually, and were driven by an inner dynamic, especially the accumulation of knowledge and expertise. Such projects did not rely heavily on outside assistance, especially loans, which tempted people to blunder beyond their own capability.
In 1996, the King crystallised this wisdom in the example of a model family farm. By dividing up the average Thai holding of 2.4 hectares into a pond, rice paddy and space for trees and vegetables, a farming household could theoretically achieve self-reliance. For many families that had sunk steadily deeper into debt as cash mono-cropping delivered lower returns and higher risks, this model was an alternative. But it was not an end in itself. Full self-sufficiency was, in the King's words, "only a Stone Age economy ... There must be some gradual development, some exchange and cooperation". A measure of self-reliance was only the foundation for the household to progress to more trade and specialisation within the local community, and then for greater engagement between the community and the outside world. The King later explained, "Progress is not just about planting enough rice to eat. There must be enough to create schools, even works of art, so that Thailand prospers in every way, with no hunger or poverty, food for body and soul, and many other things."
After the financial crisis of 1997, the King commented on the national economy in the same vein. The country had got carried away by growth, relied too much on the outside world for finance, indulged in extravagant projects which stretched local capabilities, and thus invited the crash. The solution required the same approach as the model farm, but adapted to the national level. Aim for greater self-reliance. Progress at the pace of the country's real capabilities. Avoid risky debts and obligations. The 1999 statement on the Sufficiency Economy became the manifesto for this approach.
A team then codified the approach into three simple principles to facilitate applications of various kinds. First, follow moderation or the middle path. The Thai term for sufficiency (pho phiang), just like the English, has the dual meaning of both not too much and not too little. The right course avoids extremes of both extravagance and excessive economy. Second, use insight, in the sense of being aware of both the causes and consequences of any planned action. Third, build self-immunity or resilience to deal with unexpected shocks.
The team added that these principles would only work if people fulfilled three other conditions: they acquired the knowledge to know what they were doing, they acted with honesty and integrity and they worked hard. The core idea is that heavy dependence implies high risk. The solution is to cultivate greater self-reliance, not in order to be isolated from the outside world, but as a basis for dealing with it more securely and more profitably.
The Sufficiency Economy is not so much a theory about how the world works, more a set of simple maxims about what brings success, based on practical experience. Know what you're doing. Act honestly. Work hard. Exercise moderation. Apply insight. Build up inner resilience. According to the enthusiasts for this approach, these maxims can be applied in any situation, from the family farm to the national economy.But the disarming simplicity of these maxims also means they are capable of varying interpretations in different hands. In 1999, Thailand's economists got together to discuss the Sufficiency Economy and happily concluded it was fully compatible with the skills and tools of their discipline. The idea of moderation could be approximated to new ideas on fuzzy optimisation. The idea of resilience emphasised the need to return to Thailand's tradition of conservative macro management which had been abandoned before the crisis. And so on.
But at the same time, a more radical fringe of economists claimed Sufficiency rejected the whole acquisitive principle at the core of mainstream capitalist economics. And the Thaksin government claimed to be following the Sufficiency approach while it dreamed mega projects and sprayed cash into the villages. So to predict what Sufficiency Economy may mean for the policies of the Surayud government, understanding the ideas alone is not enough. We need to understand those who are interpreting them too.
This is part one of a two-part series, which will conclude tomorrow

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น อะไรคือเศรษฐกิจพอเพียง และอะไรอาจหมายความว่า สำหรับนโยบายของรัฐบาลหรือไม่ สามารถจะ summarised ไทยนิยามอย่างเป็นทางการของเศรษฐกิจพอเพียง วาดขึ้นในปี 1999 เป็นดังนี้:"เศรษฐกิจพอเพียงคือ วิธีชีวิตและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องในทุกระดับจากบุคคลโดยครอบครัวและชุมชนเพื่อการบริหารและพัฒนาประเทศ มันส่งเสริมเส้นทางกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ทันในยุคโลกาภิวัติ"พอเพียงมีองค์ประกอบที่สาม: ดูแล ปัญญาหรือความเข้าใจ และต้องมีความยืดหยุ่นกับความเสี่ยงที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงภายใน หรือภายนอก การประยุกต์ใช้ทฤษฎีในการวางแผนและการดำเนินต้องดูแลที่ดีและตัดสินดีในทุกขั้นตอน ขณะเดียวกัน สมาชิกทั้งหมดของชาติ -โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าหน้าที่ นักวิชาการ และนักธุรกิจ - ต้อง การพัฒนาความทุ่มเทจิตใจให้ความสำคัญของความรู้ ความซื่อสัตย์ และ การดำเนินชีวิต ด้วยความเพียรพยายาม คติ ภูมิปัญญา และความ เข้าใจ เพื่อให้ประเทศมีความแข็งแรงและสมดุลเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และแพร่หลายในเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมโลกภายนอก"คำชี้แจงนี้มีประวัติ ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 กษัตริย์ได้บ่อยให้เจรจาในการเรียนรู้จากโครงการหลวงหลายพันเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น เขาสังเกตเห็นคนง่ายเกินไปได้ดำเนินไป ด้วยความกระตือรือร้นพัฒนา และคนน้อยเกินไปมักจะรับไม่ วัดความก้าวหน้าจริง โดยสามารถยืนบนเท้าตัวเอง และมีการควบคุม เหนือชีวิต และอนาคต โครงการที่ประสบความสำเร็จมีแนวโน้มที่จะ เป็นผู้ที่พัฒนาเรื่อย ๆ และถูกขับเคลื่อน โดยการไดนามิกภายใน โดยเฉพาะสะสมองค์ความรู้และความเชี่ยวชาญ โครงการดังกล่าวได้อาศัยมากเหลืออยู่นอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสินเชื่อ การล่อลวงคนพลั้งเกินความสามารถของตนเองในปี 1996 กษัตริย์ crystallised ภูมิปัญญานี้ในตัวอย่างของรูปแบบครอบครัวฟาร์ม โดยการหารค่าเฉลี่ยไทยถือ 2.4 เฮคเตอร์ในบ่อ นา และพื้นที่ว่างสำหรับต้นไม้และผัก บ้านนาครั้งแรกราคาสามารถบรรลุพึ่งพาตนเอง สำหรับครอบครัวหลายแห่งที่มีจม อย่างต่อเนื่องลึกเป็นหนี้เป็นเงินสดขาวดำครอบส่งผลตอบแทนต่ำและความเสี่ยงสูง รุ่นนี้มีทางเลือก แต่ก็ยังไม่จบในตัวเอง ปรัชญาเต็ม คำพูดของพระมหากษัตริย์ "เท่ายุคหินเศรษฐกิจ... ต้องพัฒนาสมดุลบางอย่าง บางแลกเปลี่ยน และความร่วมมือ" การพึ่งพาตนเองที่วัดเฉพาะพื้นฐาน สำหรับใช้ในครัวเรือนเพื่อความก้าวหน้าการค้ามากขึ้นและได้ภายในชุมชนท้องถิ่น แล้วความผูกพันมากขึ้นระหว่างชุมชนและโลกภายนอกได้ พระมหากษัตริย์ภายหลังอธิบาย "ความคืบหน้าเป็นไม่เพียงปลูกข้าวพอกิน ต้องมีเพียงพอที่จะสร้างโรงเรียน แม้งานศิลปะ ที่ prospers ไทยทุกรูปแบบ ไม่มีความหิวหรือความยากจน อาหารสำหรับร่างกายและจิตใจ และหลายสิ่งอื่น ๆ "หลังจากวิกฤตการเงินของปี 1997 กษัตริย์ความเห็นเศรษฐกิจชาติในหลอดเลือดดำเดียว ประเทศก็ได้ดำเนินไปตามการเจริญเติบโต อาศัยมากเกินไปในโลกภายนอกในทางการเงิน indulged ในโครงการหรูที่ท้าทายความสามารถของท้องถิ่น และดังนั้น เชิญชน การแก้ปัญหาต้องใช้วิธีการเดียวกันเป็นฟาร์มรุ่น แต่ปรับระดับชาติ จุดมุ่งหมายในการพึ่งพาตนเองมากขึ้น ความคืบหน้าที่ก้าวของความสามารถที่แท้จริงของประเทศ หลีกเลี่ยงการเสี่ยงหนี้สินและภาระผูกพัน งบปี 1999 เศรษฐกิจพอเพียงกลายเป็น ประกาศสำหรับวิธีการนี้ทีมแล้ว ประมวลกฎหมายสูงวิธีใน 3 หลักการง่าย ๆ เพื่อให้ง่ายต่อการใช้งานประเภทต่าง ๆ ครั้งแรก ตามดูแลหรือเส้นกลาง คำไทยสำหรับพอเพียง (โพธิ์เขต), อังกฤษ เหมือนมีสองความหมายของไม่มากเกินไป และไม่น้อยเกินไป หลักสูตรเหมาะสมหลีกเลี่ยงสุดความฟุ่มเฟือยและเศรษฐกิจมากเกินไป สอง การเข้าใจ ในแง่ของการตระหนักถึงสาเหตุและผลกระทบของการดำเนินการวางแผนใด ๆ ที่สาม สร้างภูมิคุ้มกันตนเองหรือความยืดหยุ่นในการจัดการกับแรงกระแทกที่ไม่คาดคิดเพิ่มทีมงานว่า หลักการเหล่านี้จะทำงานถ้าคนปฏิบัติตาม 3 เงื่อนไขอื่น ๆ: พวกเขารับรู้รู้สิ่งที่พวกเขากำลังทำ พวกเขาได้ปฏิบัติ ด้วยความซื่อสัตย์ และความสมบูรณ์และพวกเขาทำงานหนัก ความคิดหลักเป็นที่พึ่งพาหนักหมายถึงความเสี่ยงสูง วิธีคือการ เพาะปลูกมากกว่าพึ่งพาตนเอง ไม่การถูกแยกจากโลกภายนอก แต่ เป็นพื้นฐานสำหรับการจัดการกับมันอย่างปลอดภัยมากขึ้น และมากขึ้น profitablyเศรษฐกิจพอเพียงไม่มากทฤษฎีเกี่ยวกับโลกทำงานอย่างไร ชุดเพิ่มเติมของคำคมเรื่องเกี่ยวกับธาตุสำเร็จ จากประสบการณ์การปฏิบัติ รู้ว่าสิ่งที่คุณทำ ทำงานสุจริตอย่าง ทำงานหนัก ออกกำลังกายดูแล ใช้ความเข้าใจ สร้างความยืดหยุ่นในการ คำคมเหล่านี้สามารถใช้ในทุกสถานการณ์ จากฟาร์มครอบครัวเศรษฐกิจแห่งชาติตามผู้ที่ชื่นชอบสำหรับวิธีการนี้ แต่เรียบง่าย disarming ของคำคมเหล่านี้ยังหมายถึง มีความสามารถในการตีความที่แตกต่างกันในมือแตกต่างกัน ในปี 1999 นักเศรษฐศาสตร์ของประเทศไทยได้ร่วมกันเพื่อหารือเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง และสรุปอย่างมีความสุขก็อย่างเข้ากันได้กับทักษะและเครื่องมือของวินัย ความคิดในการดูแลอาจจะเลียนแบบความคิดใหม่ในคุณภาพชัดเจน ความคิดของความยืดหยุ่น emphasised ต้องกลับไปไทยประเพณีการจัดการโคหัวเก่าที่มีการแข่งขันก่อนวิกฤติ และอื่น ๆแต่ในเวลาเดียวกัน เพิ่มเติมมากขึ้นรุนแรงของนักเศรษฐศาสตร์อ้างพอเพียงปฏิเสธ acquisitive ทั้งหลักการของเศรษฐศาสตร์ทุนหลัก และรัฐบาลทักษิณอ้างว่า จะตามวิธีพอเพียงมันฝันร็อคโครงการ และเงินสดฉีดพ่นลงในหมู่บ้าน ดังนั้น การคาดการณ์ว่า เศรษฐกิจพอเพียงอาจหมายความว่า สำหรับนโยบายของพล.อ.รัฐบาล การทำความเข้าใจความคิดคนเดียวไม่พอ เราต้องเข้าใจผู้ที่จะตีความเกินไปนั้นนี่คือส่วนหนึ่งของชุดสองส่วน ซึ่งจะสรุปวันพรุ่งนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นสิ่งที่เป็นเศรษฐกิจพอเพียงและสิ่งที่มันอาจหมายถึงนโยบายของรัฐบาล? ความหมายของไทยอย่างเป็นทางการของเศรษฐกิจพอเพียง, วาดขึ้นในปี 1999 สามารถสรุปได้ดังต่อไปนี้:
"เศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวทางในการดำรงชีวิตและดำเนินการบังคับในทุกระดับจากบุคคลผ่านครอบครัวและชุมชนในการบริหารจัดการและการพัฒนาของ . ประเทศมันส่งเสริมทางสายกลางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ทันในยุคของโลกาภิวัตน์.
"พอเพียงมีสามองค์ประกอบ: การดูแล; ภูมิปัญญาหรือความเข้าใจ; และความจำเป็นในการสร้างขึ้นในความยืดหยุ่นกับความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงภายในหรือภายนอก นอกจากนี้ยังมีการประยุกต์ใช้ทฤษฎีในการวางแผนและการดำเนินการต้องมีการดูแลที่ดีและการตัดสินใจที่ดีในทุกขั้นตอน ในขณะเดียวกันสมาชิกทุกคนของประเทศ - โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าหน้าที่ปัญญาชนและนักธุรกิจ - ไม่จำเป็นต้องมีการพัฒนาความมุ่งมั่นของจิตของพวกเขาถึงความสำคัญของความรู้ความซื่อสัตย์และความซื่อสัตย์สุจริตและจะดำเนินชีวิตของพวกเขาที่มีความเพียรความอดทนภูมิปัญญาและความเข้าใจเพื่อให้ ว่าประเทศที่มีความแข็งแรงและความสมดุลเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและแพร่หลายในทางเศรษฐกิจสังคมสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมในโลกภายนอก.
"คำสั่งนี้มีประวัติความเป็นมา. ตั้งแต่ปี 1970 ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พูดถึงการได้รับบ่อยในการเรียนรู้จาก หลายพันโครงการหลวงในการพัฒนาท้องถิ่น. เขาตั้งข้อสังเกตคนง่ายเกินไปได้ดำเนินการไปโดยความกระตือรือร้นในการพัฒนาและคนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มักจะได้รับการปล่อยออกมา. ความคืบหน้าจริงวัดจากความสามารถในการที่จะยืนอยู่บนเท้าของตัวเองและมีการควบคุมที่มากกว่าชีวิตของคน ๆ หนึ่ง และในอนาคต. โครงการที่ประสบความสำเร็จมักจะเป็นผู้ที่ค่อย ๆ พัฒนาและได้รับแรงผลักดันจากภายในแบบไดนามิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสะสมของความรู้และความเชี่ยวชาญ. โครงการดังกล่าวไม่ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากภายนอกโดยเฉพาะสินเชื่อที่อยากให้คนที่จะผิดพลาดเกินของตัวเอง ความสามารถ.
ในปี 1996 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตกผลึกภูมิปัญญาในตัวอย่างของฟาร์มของครอบครัวรุ่นที่ โดยการหารค่าเฉลี่ยไทยโฮลดิ้ง 2.4 เฮกตาร์ลงไปในบ่อนาข้าวและพื้นที่สำหรับต้นไม้และพืชผักผลไม้ที่ใช้ในครัวเรือนเกษตรกรรมในทางทฤษฎีสามารถบรรลุการพึ่งพาตนเอง สำหรับหลายครอบครัวที่ได้จมลงไปเรื่อย ๆ ลึกเข้าไปในหนี้เป็นเงินสดขาวดำการปลูกพืชส่งผลตอบแทนที่ลดลงและความเสี่ยงที่สูงขึ้นแบบนี้เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง แต่มันไม่ได้สิ้นสุดในตัวเอง เต็มรูปแบบพึ่งตัวเองเป็นในคำพูดของกษัตริย์ "เท่านั้นเศรษฐกิจยุคหิน ... ต้องมีบางค่อย ๆ พัฒนาแลกเปลี่ยนและความร่วมมือ" วัดของการพึ่งพาตนเองเป็นเพียงรากฐานสำหรับการใช้ในครัวเรือนที่จะพัฒนาไปสู่การค้ามากขึ้นและมีความเชี่ยวชาญในชุมชนท้องถิ่นและแล้วสำหรับการสู้รบมากขึ้นระหว่างชุมชนและโลกภายนอก กษัตริย์ต่อมาอธิบายว่า "ความคืบหน้าไม่เพียงเกี่ยวกับการปลูกข้าวพอกิน. ต้องมีเพียงพอที่จะสร้างโรงเรียนแม้ผลงานศิลปะเพื่อให้ประเทศไทยมงคลในทุกวิถีทางที่ไม่มีความหิวหรือความยากจนอาหารสำหรับร่างกายและจิตวิญญาณ และกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย.
"หลังจากที่เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินของปี1997 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวความเห็นเกี่ยวกับเศรษฐกิจของประเทศในหลอดเลือดดำเดียวกัน ประเทศที่ได้ดำเนินการไปได้โดยการเจริญเติบโตอาศัยมากเกินไปในโลกภายนอกสำหรับการเงินตามใจในโครงการฟุ่มเฟือยซึ่งทอดยาวความสามารถในท้องถิ่นและได้รับเชิญจึงผิดพลาด วิธีการแก้ปัญหาที่จำเป็นต้องใช้วิธีการเดียวกับที่ฟาร์มตัวอย่าง แต่ปรับให้เข้ากับระดับชาติ มากขึ้นมีจุดมุ่งหมายเพื่อการพึ่งพาตนเอง ความคืบหน้าที่ก้าวของประเทศความสามารถจริง หลีกเลี่ยงหนี้ที่มีความเสี่ยงและภาระผูกพัน 1999 คำสั่งที่เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงกลายเป็นแถลงการณ์สำหรับวิธีการนี้.
ทีมแล้วประมวลกฎหมายวิธีการออกเป็นสามหลักการง่ายที่จะอำนวยความสะดวกในการใช้งานหลายชนิด ครั้งแรกที่ทำตามปริมาณที่พอเหมาะหรือทางสายกลาง คำไทยพอเพียง (โพธิ์เพียง) เช่นเดียวกับภาษาอังกฤษที่มีความหมายที่สองของทั้งสองไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป หลักสูตรที่เหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงความสุดขั้วของทั้งสองฟุ่มเฟือยและเศรษฐกิจมากเกินไป ประการที่สองใช้ความเข้าใจในความหมายของการตระหนักถึงทั้งสาเหตุและผลของการกระทำใด ๆ ที่วางแผนไว้ ประการที่สามการสร้างการมีภูมิคุ้มกันหรือความยืดหยุ่นในการจัดการกับแรงกระแทกที่ไม่คาดคิด.
ทีมเสริมว่าหลักการเหล่านี้จะทำงานเฉพาะถ้าคนปฏิบัติตามเงื่อนไขอื่น ๆ ที่พวกเขาได้รับความรู้ที่จะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังทำอะไรที่พวกเขาทำหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและความสมบูรณ์และพวกเขาทำงาน ยาก แนวคิดหลักคือการที่พึ่งพาหนักหมายถึงมีความเสี่ยงสูง การแก้ปัญหาคือการปลูกฝังความเชื่อมั่นในตัวเองมากขึ้นไม่ได้ในการที่จะแยกออกจากโลกภายนอก แต่เป็นพื้นฐานสำหรับการรับมือกับมันได้อย่างปลอดภัยมากขึ้นและมีกำไรมากขึ้นได้.
เศรษฐกิจพอเพียงไม่มากทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการทำงานของโลก, เพิ่มเติมชุดของคำคมที่เรียบง่ายเกี่ยวกับสิ่งที่นำมาซึ่งความสำเร็จขึ้นอยู่กับประสบการณ์ รู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังทำ พระราชบัญญัติความซื่อสัตย์สุจริต ทำงานหนัก. การดูแลการออกกำลังกาย ใช้ความเข้าใจ สร้างความยืดหยุ่นด้านใน ตามที่ผู้ที่ชื่นชอบสำหรับวิธีนี้คำคมเหล่านี้สามารถนำมาใช้ในสถานการณ์ใด ๆ จากฟาร์มของครอบครัวไป economy.But ชาติเรียบง่ายของความโกรธคำคมเหล่านี้ยังหมายความว่าพวกเขามีความสามารถที่แตกต่างกันการตีความที่แตกต่างกันอยู่ในมือ ในปี 1999 นักเศรษฐศาสตร์ของไทยได้ร่วมกันเพื่อหารือเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงอย่างมีความสุขและได้ข้อสรุปว่ามันเป็นอย่างเข้ากันได้กับทักษะและเครื่องมือของการมีวินัยของพวกเขา ความคิดของการดูแลสามารถห้วงความคิดใหม่ในการเพิ่มประสิทธิภาพเลือน ความคิดของความยืดหยุ่นย้ำถึงความจำเป็นที่จะกลับไปประเพณีของไทยในการบริหารจัดการแมโครอนุรักษ์นิยมที่ได้รับการยกเลิกก่อนวิกฤต และอื่น ๆ .
แต่ในขณะเดียวกันขอบรุนแรงมากขึ้นของนักเศรษฐศาสตร์พอเพียงปฏิเสธอ้างหลักการทั้งโลภที่เป็นแกนหลักของเศรษฐกิจทุนนิยมกระแสหลัก และรัฐบาลทักษิณอ้างว่าเป็นวิธีการดังต่อไปนี้ในขณะที่มันพอเพียงฝันโครงการขนาดใหญ่และพ่นเงินสดเข้าหมู่บ้าน ดังนั้นสิ่งที่จะคาดการณ์เศรษฐกิจพอเพียงอาจหมายถึงนโยบายของรัฐบาลสุรยุทธ์, การทำความเข้าใจความคิดอย่างเดียวไม่พอ เราต้องเข้าใจผู้ที่จะแปลความหมายของพวกเขามากเกินไป.
นี้เป็นส่วนหนึ่งหนึ่งในชุดสองส่วนซึ่งจะสรุปได้ในวันพรุ่งนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น อะไรคือ เศรษฐกิจพอเพียง และสิ่งที่มันอาจหมายถึงสำหรับนโยบายรัฐบาล อย่างเป็นทางการไทยคำนิยามของเศรษฐกิจพอเพียง วาดขึ้นในปี 1999 สามารถสรุปผลได้ดังนี้
" เศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวทางชีวิตและความประพฤติที่ใช้ได้ในทุกระดับตั้งแต่บุคคลผ่านทางครอบครัวและชุมชนในการจัดการและการพัฒนาประเทศมันส่งเสริมเส้นทางกลาง โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจ เพื่อให้ทันในยุคของโลกาภิวัตน์ .
" พอเพียงที่มีสามองค์ประกอบ : สายกลาง ; ปัญญา หรือความเข้าใจ และต้องการความยืดหยุ่นในตัวกับความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงภายใน หรือภายนอก นอกจากนี้ การประยุกต์ใช้ทฤษฎีในการวางแผนและการปฏิบัติตามต้องการ และการตัดสินใจที่ดี ดูแลดีทุกขั้นตอนในเวลาเดียวกัน , สมาชิกทั้งหมดของประเทศ โดยเฉพาะข้าราชการ ปัญญาชนและประชาชน - ธุรกิจต้องพัฒนาจิตใจของตนเอง ให้ความสำคัญต่อความรู้ , ความสมบูรณ์และความซื่อสัตย์ และการดําเนินชีวิตด้วยความเพียร ความอดทน สติปัญญา และความเข้าใจ เพื่อให้ประเทศมีความแข็งแรง และความสมดุล เพื่อตอบสนองอย่างรวดเร็วและ มีการเปลี่ยนแปลงในด้านเศรษฐกิจ สังคมสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมในโลกภายนอก "
แถลงการณ์นี้มีประวัติ ตั้งแต่ปี 1970 , กษัตริย์บ่อยให้พูดคุยในการเรียนรู้จากโครงการหลวง หลายพัน เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น เขาสังเกตเห็นคนได้พัดพาความกระตือรือร้นในการพัฒนา และคนน้อยเกินไปมักจะได้รับซ้ายออก ความคืบหน้าจริง วัดจากความสามารถในการยืนบนขาของตัวเอง ,และมีการควบคุมมากกว่าหนึ่งของชีวิตและอนาคต โครงการที่ประสบความสำเร็จมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ซึ่งพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ และมีแรงผลักดันจากภายในแบบไดนามิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสะสมของความรู้และความเชี่ยวชาญ โครงการดังกล่าวได้อาศัยความช่วยเหลือภายนอกโดยเฉพาะเงินกู้ซึ่งล่อลวงให้คนซุ่มซ่ามเกินความสามารถของตัวเอง
ในปี 1996 ,กษัตริย์ผลึกภูมิปัญญานี้ ในตัวอย่างของรูปแบบครอบครัวฟาร์ม โดยแบ่งเฉลี่ยของไทยถือ 2.4 ไร่ลงในสระน้ำ นาข้าว และพื้นที่สำหรับต้นไม้และผัก , เกษตรในครัวเรือนสามารถบรรลุโดยการพึ่งตนเอง สำหรับหลายครอบครัวที่จมลงไปเรื่อยๆลึกเข้าไปในหนี้เป็นเงินสด โมโน การส่งมอบผลตอบแทนที่ต่ำ และความเสี่ยงสูงรุ่นนี้เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง แต่มันไม่ใช่จุดจบของมันเอง เต็มไม่เป็นในคำพูดของกษัตริย์ " เพียงยุคเศรษฐกิจ . . . . . . . ต้องมีบางอย่างที่ค่อยๆพัฒนา มีการแลกเปลี่ยนและความร่วมมือ " วัดการพึ่งตนเองเป็นเพียงพื้นฐานสำหรับใช้ในครัวเรือนเพื่อความคืบหน้าการค้ามากขึ้นและความเชี่ยวชาญในชุมชนท้องถิ่นแล้วยิ่งงานหมั้นระหว่างชุมชนกับโลกภายนอก กษัตริย์อธิบายในภายหลัง " ความคืบหน้าไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับการปลูกข้าวไม่พอกิน ต้องมีเพียงพอในการสร้างโรงเรียน ได้งานศิลปะ เพื่อให้ชาติไทยเจริญในทุกทาง ไม่มีความหิว หรือความยากจน อาหารสำหรับร่างกายและวิญญาณ และหลายสิ่งอื่น . "
หลังวิกฤตการเงิน 1997กษัตริย์และเศรษฐกิจของประเทศ ในหลอดเลือดดำเดียวกัน ประเทศมีการดำเนินการโดยการอาศัยมากเกินไปในโลกภายนอก สำหรับการเงิน indulged ในโครงการฟุ่มเฟือยซึ่งยืดความสามารถในท้องถิ่น จึงชวนชน โซลูชั่นที่ใช้วิธีการเดียวกันเป็นรูปแบบฟาร์ม แต่ปรับให้เข้ากับระดับประเทศ เล็งเพิ่มการพึ่งพาตนเองความคืบหน้าในการก้าวของความสามารถที่แท้จริงของประเทศ หลีกเลี่ยงหนี้ที่มีความเสี่ยง และภาระผูกพัน 2542 ว่าด้วยเศรษฐกิจพอเพียงเป็นคำประกาศสำหรับวิธีการนี้ .
ทีมแล้วประมวลกฎหมายวิธีเป็นสามหลักการง่าย เพื่อความสะดวกในการใช้งานของชนิดต่าง ๆ แรกตามสายกลางหรือมัชฌิมาปฏิปทา . ภาษาไทยคำว่าพอเพียง ( โพธิ์เพียง ) , เช่นเดียวกับภาษาอังกฤษมี ความหมายของทั้งคู่ไม่ได้มากเกินไป และไม่เล็กเกินไป หลักสูตรที่เหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงการสุดขั้วของทั้งความฟุ่มเฟือยและเศรษฐกิจมากเกินไป ความเข้าใจในการใช้งานที่สอง , ในแง่ของการตระหนักทั้งสาเหตุและผลกระทบของแผนปฏิบัติการ 3 สร้างภูมิคุ้มกันตนเองหรือความยืดหยุ่นที่จะจัดการกับแรงกระแทกที่ไม่คาดคิด
.ทีม กล่าวว่า หลักการเหล่านี้จะทำงานถ้าคนสมหวังสามเงื่อนไขอื่น ๆ : พวกเขาได้รับความรู้ที่รู้สิ่งที่พวกเขาทำ พวกเขาทำ ความซื่อสัตย์และความสมบูรณ์และพวกเขาทำงานอย่างหนัก ความคิดหลักก็คือการพึ่งพาหนัก หมายถึง ความเสี่ยงสูง การแก้ปัญหาคือการเพาะปลูกมากกว่าการพึ่งตนเอง ไม่ใช่เพื่อที่จะแยกจากโลกภายนอกแต่เป็นพื้นฐานสำหรับการจัดการกับมันมากขึ้นและปลอดภัยมากขึ้น ประโยชน์ .
เศรษฐกิจพอเพียง ไม่ใช่นักทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการทำงานในโลก อีกชุดของแม็กซิม ง่าย ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่นําความสําเร็จ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ทราบว่าคุณกำลังทำอะไร กระทำโดยสุจริต ทำงานให้หนัก การออกกำลัง ใช้ความเข้าใจ สร้างขึ้นในความยืดหยุ่น ตามไปที่ชื่นชอบสำหรับวิธีการนี้แม็กซิม เหล่านี้สามารถใช้ในสถานการณ์ใด ๆ จากฟาร์มของครอบครัวเพื่อเศรษฐกิจของประเทศ แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย ความเรียบง่ายของแม็กซิม เหล่านี้ก็หมายความว่าพวกเขามีความสามารถในการตีความ ในมือต่าง ๆ ในปี 1999 , นักเศรษฐศาสตร์ของไทยได้ร่วมกันเพื่อหารือเกี่ยวกับ เศรษฐกิจพอเพียง และเป็นสุขได้เป็นอย่างเข้ากันได้กับเครื่องมือของทักษะและวินัยของพวกเขาความคิดของการดูแลอาจจะประมาณความคิดใหม่ในแบบการเพิ่มประสิทธิภาพ . ความคิดยืดหยุ่น โดยต้องกลับไทยมาโครการจัดการอนุรักษ์ประเพณีซึ่งได้รับการยกเลิกก่อนวิกฤต และอื่น ๆ .
แต่ในเวลาเดียวกันตอบแทนที่รุนแรงมากขึ้นของนักเศรษฐศาสตร์อ้างเศรษฐกิจพอเพียงปฏิเสธทั้งโลภหลักการที่สำคัญของเศรษฐศาสตร์ทุนนิยมกระแสหลัก . และรัฐบาล พ.ต.ท. ทักษิณ อ้างว่าเป็นตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ขณะที่มันฝันโครงการใหญ่และพ่นสดตามหมู่บ้าน ดังนั้นคาดเดาได้ว่าเศรษฐกิจพอเพียงอาจหมายถึง สำหรับนโยบายของรัฐบาล ,เข้าใจคิดอย่างเดียวไม่พอ เราต้องเข้าใจคนที่ตีความเหมือนกัน
นี้เป็นส่วนหนึ่งของทั้งสองชุด ซึ่งจะสรุปพรุ่งนี้