Communications consultant Richard L

Communications consultant Richard Lewis has suggested, only partly in jest, “For a
German and a Finn, the truth is the truth. In Japan and Britain, it is all right to tell the
truth if it doesn’t rock the boat. In China, there is no absolute truth. And in Italy, the
truth is negotiable.”20 And British actor Peter Ustinov has observed, again only partly in
jest, “In order to reach the truth the Germans add, the French subtract, and the British
378 MANAGEMENT ACROSS CULTURE S
change the subject. I did not include the Americans, since they often give the impression
that they already have the truth.”21 To the extent that these observations have merit, it
would appear that truth is clearly in the eye of the beholder. That is, the “truth” is not
always the “truth.” At the very least, we have to conclude that, at times, there are no
universals when it comes to being truthful.
To understand the impact of culture on how people see right and wrong and try and
make sense of their responsibilities both to themselves and others, we need to work on
two different levels (see Exhibit 11.4). First, culture has an effect on whether groups of
people might be treated differently based upon their cultural backgrounds – what might
be called the “who” question and which relates to the parties to an exchange over ethics
and the role that cultural memberships may play in that exchange. Second, culture can
also affect the content of what one considers proper behavior towards oneself and
others – the “what” question. This is an important distinction, and global managers who
fail to understand this often end up characterizing acceptable behaviors as unethical,
thus escalating tensions and conflicts in their relations with others.
Level 1: Should we hold everyone to the same or to different standards?
The answer to the “who” question is directly linked to where cultures stand in terms of
universalism and particularism. This conflict can be illustrated in a classic confrontation
between a driver and a pedestrian.22 Imagine that you are riding in a car driven by
a close friend and he hits a pedestrian. You know he was driving too fast in a limited
speed zone. You know further that there are no other witnesses, and your friend’s
lawyer asks you to testify that he was actually driving more slowly. Indeed, if you testify
honestly to his actual speed at the time of the accident, your friend will face serious legal
consequences. What would you do?
When presented with this dilemma, people from “universalistic” and “particularistic”
cultures tend to behave in different ways. (Remember from Chapter 3 that
Exhibit 11.4 Universalism, particularism, and truthfulness
Level 2: Appropriate ethical behavior towards others
Level 1: Universal or flexible application of rules

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สื่อสารปรึกษาริชาร์ด Lewis ได้แนะนำ เพียงบางส่วนใน jest, "สำหรับการ
เยอรมันและฟินน์ ความจริงก็คือ ความจริง ในประเทศญี่ปุ่นและสหราชอาณาจักร มันถูกบอก
ความจริงถ้ามันไม่ร็อคเรือ ในจีน มีความจริงไม่ และ ใน อิตาลี การ
ความจริงก็คือสามารถต่อรอง "นักแสดงอังกฤษ และ 20 Ustinov ปีเตอร์ได้สังเกต อีกเพียงบางส่วนใน
jest "การเข้าถึงความจริงเยอรมันเพิ่ม ลบฝรั่งเศส และอังกฤษ
วัฒนธรรม ACROSS บริหาร 378 S
เปลี่ยนเรื่อง ฉันไม่มีชาวอเมริกัน เนื่องจากพวกเขามักจะให้ความประทับใจ
ว่า จะได้ความจริง "21 เท่าที่สังเกตเหล่านี้มีบุญ มัน
จะปรากฏ ความจริงว่าชัดเจนในตาของผู้มอง นั่นคือ "ความจริง" ไม่ใช่
เสมอ "ต้อง" อย่างน้อย เราต้องสรุปว่า ตลอดเวลา มีไม่
ลักษณะทางชาติพันธ์มาเป็นสุจริตใจ
เข้าใจผลกระทบของวัฒนธรรมอย่างไรคนดูขวา และไม่ถูกต้อง และลอง และ
ให้ความรู้สึกของความรับผิดชอบ ทั้งตนเองและผู้อื่น เราจำเป็นต้องทำงาน
สองต่างระดับ (ดู 11.4 แสดง) ก่อน วัฒนธรรมมีผลกระทบว่ากลุ่ม
คนอาจถือว่าแตกต่างกันตามภูมิหลังทางวัฒนธรรมของพวกเขา – อาจสิ่ง
เรียกการ "ที่" คำถาม และที่เกี่ยวข้องกับบุคคลเพื่อการแลกเปลี่ยนมากกว่าจริยธรรม
และบทบาทที่สมาชิกวัฒนธรรมอาจเล่นที่แลกเปลี่ยนได้ สอง วัฒนธรรมสามารถ
ยัง มีผลต่อเนื้อหาของสิ่งหนึ่งพิจารณาลักษณะการทำงานที่เหมาะสมต่อตัวเอง และ
อื่น ๆ – คำถาม "อะไร" นี่คือความแตกต่างสำคัญ และผู้บริหารส่วนกลางที่
ไม่เข้าใจนี้มักสิ้นสุดค่าการกำหนดลักษณะของพฤติกรรมที่ยอมรับได้เป็นศีลธรรม,
ดังนั้น ความตึงเครียดและความขัดแย้งในความสัมพันธ์กับผู้อื่น
ระดับ 1: ควรถือคนเดียวกัน หรือแตกต่างกันมาตรฐาน?
คำตอบไป "คน" คำถามเชื่อมโยงโดยตรงยืนที่วัฒนธรรมในแง่ของ
ลัทธิและ particularism สามารถแสดงความขัดแย้งนี้ในเผชิญหน้าคลาสสิก
ระหว่างโปรแกรมควบคุม pedestrian.22 Imagine ที่คุณจะขี่รถที่ขับเคลื่อนด้วย
เพื่อนสนิทและเขาฮิตการเดินได้ คุณรู้ว่า เขาได้ขับรถเร็วเกินไปในการจำกัด
โซนความเร็ว คุณทราบเพิ่มเติมว่า มีพยานไม่ และของเพื่อน
ทนายความขอให้คุณเป็นพยานว่า เขาถูกจริง ๆ ขับรถช้า แน่นอน ถ้าคุณเป็นพยาน
สุจริตอย่างความเร็วของเขาจริงในเวลาเกิดเหตุ เพื่อนจะหน้ากฎหมายร้ายแรง
ผลการ คุณจะทำอะไร?
เมื่อแสดงความลำบากใจนี้ คนจาก "universalistic" และ "particularistic"
วัฒนธรรมมักจะ ทำงานในลักษณะต่าง ๆ (จำได้จากบทที่ 3 ที่
11 แสดงลัทธิ 4, particularism และความสัตย์
ระดับ 2: จริยธรรมต่อผู้อื่นเหมาะสม
ระดับ 1: ใช้กฎสากล หรือยืดหยุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ริชาร์ดที่ปรึกษาด้านการสื่อสารลูอิสได้แนะนำเพียงส่วนหนึ่งในตลก "สำหรับ
เยอรมันและฟินน์ความจริงก็คือความจริง ในญี่ปุ่นและสหราชอาณาจักรมันเป็นสิทธิทั้งหมดที่จะบอก
ความจริงว่ามันไม่ได้หินเรือ ในประเทศจีนไม่มีความจริงแน่นอน และในอิตาลี
จริงต่อรอง. "20 และนักแสดงชาวอังกฤษปีเตอร์ Ustinov ได้ตั้งข้อสังเกตอีกครั้งเพียงส่วนหนึ่งใน
ตลก "เพื่อที่จะเข้าถึงความจริงเยอรมันเพิ่มลบฝรั่งเศสและอังกฤษ
จัดการข้ามวัฒนธรรม 378 S
เปลี่ยน เรื่อง ผมไม่ได้รวมถึงชาวอเมริกันเนื่องจากพวกเขามักจะให้ความประทับใจ
ที่พวกเขามีอยู่แล้วความจริง. "21 เท่าที่สังเกตเหล่านี้มีบุญก็
จะปรากฏความจริงที่เห็นได้ชัดในสายตาของคนดู นั่นคือ "ความจริง" ไม่
เคย "ความจริง". ที่อย่างน้อยที่สุดเราจะต้องสรุปได้ว่าในช่วงเวลาที่ไม่มี
universals เมื่อมันมาถึงการเป็นจริง
เพื่อให้เข้าใจผลกระทบของวัฒนธรรมในการที่คนเห็น ที่ถูกต้องและไม่ถูกต้องและพยายาม
ทำให้ความรู้สึกของความรับผิดชอบของพวกเขาทั้งกับตัวเองและคนอื่น ๆ ที่เราต้องการที่จะทำงานใน
สองระดับที่แตกต่างกัน (ดู Exhibit 11.4) ขั้นแรกให้วัฒนธรรมมีผลกระทบกับว่ากลุ่มของ
คนอาจจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับภูมิหลังทางวัฒนธรรมของพวกเขา - สิ่งที่อาจ
จะเรียกได้ว่าคำถาม "ที่" และที่เกี่ยวข้องกับบุคคลที่จะแลกเปลี่ยนกว่าจริยธรรม
และบทบาทที่เป็นสมาชิกทางวัฒนธรรมอาจจะเล่นใน แลกเปลี่ยนที่ ประการที่สองวัฒนธรรมสามารถ
มีผลต่อเนื้อหาของสิ่งที่พิจารณาพฤติกรรมที่เหมาะสมต่อตัวเองและ
คนอื่น ๆ - "อะไร" คำถาม นี่คือความแตกต่างที่สำคัญและผู้จัดการทั่วโลกที่
ล้มเหลวที่จะเข้าใจในเรื่องนี้มักจะจบลงด้วยการพัฒนาการพฤติกรรมที่ยอมรับได้ในขณะที่ไม่เหมาะสม
กับความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นจึงและความขัดแย้งในความสัมพันธ์ของพวกเขากับคนอื่น ๆ
ระดับที่ 1: เราควรจะถือให้ทุกคนเดียวกันหรือมาตรฐานที่แตกต่างกันอย่างไร
คำตอบ "ที่" คำถามที่มีการเชื่อมโยงโดยตรงกับวัฒนธรรมที่โดดเด่นในแง่ของ
สากลและ particularism ความขัดแย้งนี้สามารถแสดงในคลาสสิกการเผชิญหน้า
ระหว่างคนขับและ pedestrian.22 จินตนาการว่าคุณกำลังนั่งอยู่ในรถที่ขับเคลื่อนด้วย
เพื่อนสนิทและเขานิยมเดินเท้า คุณจะรู้ว่าเขาเป็นคนขับรถเร็วเกินไปในที่ จำกัด
ความเร็วโซน คุณจะรู้ว่าต่อไปว่าไม่มีพยานอื่น ๆ และเพื่อนของคุณ
ทนายความขอให้คุณเป็นพยานว่าเขาเป็นจริงการขับรถช้าลง อันที่จริงถ้าคุณเป็นพยาน
ตรงไปตรงมากับความเร็วที่เกิดขึ้นจริงของเขาในเวลาที่เกิดอุบัติเหตุเพื่อนของคุณจะเผชิญกับกฎหมายอย่างจริงจัง
ผลกระทบ สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร
เมื่อนำเสนอกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ผู้คนจาก "universalistic" และ "particularistic"
วัฒนธรรมที่มีแนวโน้มที่จะทำงานในรูปแบบที่แตกต่างกัน (จำจากบทที่ 3 ว่า
Exhibit 11.4 สากล, particularism และความจริง
ระดับที่ 2: พฤติกรรมทางจริยธรรมที่เหมาะสมต่อผู้อื่น
ระดับที่ 1: สมัครสากลหรือความยืดหยุ่นของกฎ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ปรึกษาด้านการสื่อสารริชาร์ดลูอิสได้พบเพียงบางส่วนในการล้อเล่น " สำหรับ
เยอรมันและฟินน์ ความจริงคือความจริง ในญี่ปุ่น และอังกฤษ ก็ได้บอก
ความจริงถ้าไม่หินเรือ ในประเทศจีน ไม่มีความจริงที่แน่นอน . และอิตาลี
ความจริงคือ negotiable " และนักแสดงชาวอังกฤษ ปีเตอร์ อูสตีนอฟได้พบอีกครั้งเพียงส่วนหนึ่งใน
ล้อเลียน" ในการที่จะเข้าถึงความจริงเยอรมันฝรั่งเศสเพิ่ม ลบ และการจัดการข้ามวัฒนธรรมของพวกอังกฤษ

เปลี่ยนเรื่อง ผมไม่ได้รวมอเมริกัน เนื่องจากพวกเขามักจะให้ความประทับใจ
เรียบร้อยแล้ว ความจริง " 21 จนสังเกตเหล่านี้ได้บุญ ครับผมจะปรากฏความจริงเป็นที่ชัดเจนในสายตาของผู้มอง นั่นคือ " ความจริง " ไม่ใช่
" ความจริงเสมอ " อย่างน้อย เราก็สรุปได้ว่าเวลาไม่มี
สากลเมื่อมันเป็นเรื่องจริง
เข้าใจถึงผลกระทบของวัฒนธรรมในวิธีที่ผู้คนเห็นผิดและพยายาม
เข้าใจความรับผิดชอบของตนทั้งต่อตนเองและผู้อื่น เราต้อง งาน
2 ระดับ ( ดูจัดแสดง 11.4 ) แรก , วัฒนธรรมมีผลต่อไม่ว่ากลุ่ม
คนอาจจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันตามพื้นฐานวัฒนธรรม–สิ่งที่อาจ
จะเรียกว่า " ใคร " คำถามที่เกี่ยวข้องกับฝ่ายการแลกเปลี่ยนมากกว่าจริยธรรม
และบทบาทที่สมาชิกวัฒนธรรมอาจจะเล่นในการแลกเปลี่ยน สอง วัฒนธรรมสามารถ
ยังมีผลต่อเนื้อหาของสิ่งที่หนึ่งพิจารณาพฤติกรรมที่เหมาะสมต่อตนเองและผู้อื่น (
" อะไร " คำถามนี่คือความแตกต่างที่สำคัญและผู้จัดการที่
ทั่วโลกไม่เข้าใจนี้มักจะลงเอยลักษณะพฤติกรรมที่เหมาะสม เช่น ผิดจรรยาบรรณ ,
จึงเพิ่มขึ้นความตึงเครียดและความขัดแย้งในความสัมพันธ์ของพวกเขากับคนอื่น ๆ .
1 ระดับ : เราควรจะถือทุกคนเหมือนกัน หรือมาตรฐานที่แตกต่างกัน ?
ตอบ " ใคร " คำถามคือการเชื่อมโยงโดยตรงกับที่ยืนในแง่ของ
วัฒนธรรมuniversalism และทำให้เฉพาะเจาะจง . ความขัดแย้งนี้จะเป็นภาพประกอบใน
การเผชิญหน้าคลาสสิกระหว่างคนขับและ pedestrian.22 จินตนาการว่าคุณกำลังนั่งอยู่ในรถที่ขับเคลื่อนด้วย
เพื่อนสนิทเขาชนคนเดินเท้า คุณรู้ว่าเขาขับรถเร็วเกินไป ในโซนความเร็วจำกัด

คุณรู้เพิ่มเติมว่า ไม่มีพยานอื่น ๆและ เพื่อน คุณ
ทนายความจะขอให้คุณยืนยันว่าๆ เขาขับรถช้า แน่นอน , ถ้าคุณเป็นพยาน
สุจริตเพื่อความเร็วที่แท้จริงของเขาในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ เพื่อนของคุณจะเผชิญร้ายแรงตามกฎหมาย
ตามมา คุณจะทำอะไร ?
เมื่อมีภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ ผู้คนจาก " universalistic " และ " particularistic "
วัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะประพฤติในทางที่แตกต่างกัน ( จำมาจากบทที่ 3
แสดง 114 universalism ทำให้เฉพาะเจาะจง , และความจริงใจ
ระดับ 2 : เหมาะสม จริยธรรมต่อผู้อื่น
ระดับ 1 หรือมีความยืดหยุ่นการประยุกต์ใช้กฎสากล