The advantage of such a distinction

The advantage of such a distinction is that it might free the semanticist from having to include all kinds of knowledge in semantics. It would be the role of the pragmatics to investigate the interaction between purely linguistic knowledge and general knowledge. A semantics and pragmatics distinction enables semantics to concentrate on just the linguistic element in utterance comprehension. Pragmatics would then be the field which studies how hearers fill out the semantic structure with contextual information; for example, work out who the speaker is referring to by pronouns, etc, and make inferences which go beyond the meaning of what was said to them; for example that 'I'm tired" might mean "let's go home

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยชน์จากความแตกต่างดังกล่าวได้ว่า มันอาจฟรี semanticist โดยรวมทุกประเภทของความรู้ในความหมาย มันจะเป็นบทบาทของวจนปฏิบัติศาสตร์การตรวจสอบปฏิสัมพันธ์ระหว่างความรู้ภาษาศาสตร์เพียงอย่างเดียวและความรู้ทั่วไป ความหมายและวจนปฏิบัติศาสตร์ความแตกต่างทำให้ความหมายสมาธิเพียงองค์ประกอบภาษาศาสตร์ในความเข้าใจ utterance วจนปฏิบัติศาสตร์แล้วจะเป็นเขตข้อมูลซึ่งศึกษาวิธีพูดข้อมูลโครงสร้างทางตรรกกับข้อมูลบริบท ตัวอย่าง ออกที่ ลำโพงที่ถูกอ้างอิงโดยสรรพนาม ฯลฯ และทำ inferences ซึ่งเกินความหมายของคำพูดเหล่านั้น ตัวอย่างที่ "ผมเหนื่อย" อาจหมายถึง "ลองกลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประโยชน์จากความแตกต่างดังกล่าวก็คือว่ามันอาจจะเป็นอิสระ semanticist ต้องรวมทุกชนิดของความรู้ในความหมาย มันจะเน้นบทบาทของการตรวจสอบการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างความรู้ภาษาอย่างหมดจดและความรู้ทั่วไป ความหมายและความแตกต่างช่วยให้เน้นความหมายที่จะมุ่งเน้นเพียงแค่องค์ประกอบหลักในการทำความเข้าใจคำพูด เน้นก็จะเป็นสนามที่ศึกษาวิธีอธิการกรอกโครงสร้างความหมายที่มีข้อมูลตามบริบท; ตัวอย่างเช่นผลงานออกมาที่ลำโพงจะหมายถึงโดยสรรพนาม ฯลฯ และให้การวินิจฉัยที่นอกเหนือไปจากความหมายของสิ่งที่ถูกกล่าวแก่พวกเขานั้น ตัวอย่างเช่นที่ฉันเหนื่อย "อาจหมายถึง" ขอกลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยชน์ เช่น ความแตกต่างคือ ว่า มันอาจจะฟรี semanticist จากการรวมทุกประเภทของความรู้ในความหมาย . มันเป็นบทบาทของภาษา เพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างความรู้แบบภาษาและความรู้ทั่วไป อรรถศาสตร์และวัจนปฏิบัติศาสตร์ความแตกต่างช่วยให้ความหมายมุ่งเพียงองค์ประกอบในทางที่เข้าใจวัจนปฏิบัติศาสตร์ก็จะเป็นเขตที่ศึกษาว่าผู้ได้ฟังได้กรอกโครงสร้างความหมายกับข้อมูลบริบท เช่น ออกที่ลำโพงจะถูกอ้างถึงโดยสรรพนาม ฯลฯ ให้ใช้ ซึ่งนอกเหนือไปจากความหมายของสิ่งที่ถูกกล่าวว่าพวกเขา ตัวอย่างเช่น " ผมเหนื่อย " อาจหมายถึง " กันเถอะ หน้าแรก