death because they could not receiv

death because they could not receive definitive assurance of a
lifetime cure. This is consistent with previous studies of
couples with cancer within one year after diagnosis (Illingworth
et al. 2010). It is also in line with the theory of ‘The
omnipotence of cancer’, where cancer is always considered a
threat to life, irrespective of whether it is cured in a medical
sense (Shaha & Cox 2003). The uncertainty made some
couples in our study realise that life is fragile and time
together was valuable, while others were mainly preoccupied
with fears of not surviving the cancer.
Survival of cancer of the colon and rectum has increased
(Birgisson et al. 2005, Pahlman et al. 2007), but all couples
felt uncertainty irrespective tumour location and time of
recovery, which might indicate that the healthcare system
failed to inspire reasonable hope in patients and partners.
Even if it is impossible for some couples to avoid uncertainty,
it is important that healthcare professionals understand their
beliefs about illness and death, so they can emphasise their
good chances of survival.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตายเนื่องจากไม่สามารถรับประกันทั่วไปของการการรักษาอายุการใช้งาน โดยสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้คู่กับมะเร็งภายใน 1 ปีหลังการวินิจฉัย (Illingworthร้อยเอ็ด al. 2010) ก็ยังสอดคล้องกับทฤษฎีของ 'omnipotence มะเร็ง ', ที่มะเร็งจะถือว่าเสมอตัวคุกคามชีวิต ไม่ว่ามันจะหายในแพทย์ความรู้สึก (Shaha & 2003 ค็อกซ์) ความไม่แน่นอนทำให้บางส่วนคู่รักในการศึกษาของเราตระหนักว่า ชีวิตนั้นเปราะบาง และเวลากันได้ดี ขณะที่คนส่วนใหญ่หวั่นใจด้วยความกลัวของไม่รอดมะเร็งมีเพิ่มความอยู่รอดของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และรูตูด(Birgisson et al. 2005, Pahlman et al. 2007), แต่ทุกคู่รักรู้สึกว่าความไม่แน่นอนเนื้องอกบกตำแหน่งและเวลาของกู้คืน ซึ่งอาจบ่งชี้ว่า ระบบสุขภาพล้มเหลวในการสร้างความหวังที่สมเหตุสมผลในผู้ป่วยและคู่ค้าแม้ว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับบางคู่เพื่อหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนมันเป็นสิ่งสำคัญที่แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเข้าใจตนความเชื่อเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและความตาย เพื่อให้พวกเขาสามารถย้ำความโอกาสดีของการอยู่รอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตายเพราะพวกเขาไม่ได้รับความเชื่อมั่นที่ชัดเจนของ
การรักษาอายุการใช้งาน ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของ
คู่สมรสที่มีโรคมะเร็งภายในหนึ่งปีหลังการวินิจฉัย (Illingworth
et al. 2010) นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับทฤษฎีของ
พระพุทธเจ้าของโรคมะเร็ง 'ที่มะเร็งจะพิจารณาเสมอ
ภัยคุกคามต่อชีวิตโดยไม่คำนึงถึงว่าจะหายในทางการแพทย์
ความรู้สึก (Shaha & ค็อก 2003) ความไม่แน่นอนทำบาง
คู่ในการศึกษาของเราตระหนักถึงชีวิตที่มีความเปราะบางและเวลา
ร่วมกันเป็นที่มีคุณค่าในขณะที่คนอื่น ๆ ส่วนใหญ่หมกมุ่นอยู่
กับความกลัวของไม่ได้มีชีวิตรอดมะเร็ง.
อยู่รอดของมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักได้เพิ่มขึ้น
(Birgisson et al. 2005 Pahlman et al. 2007) แต่ทั้งคู่
รู้สึกว่าสถานที่ตั้งของเนื้องอกโดยไม่คำนึงถึงความไม่แน่นอนและเวลาในการ
กู้คืนซึ่งอาจแสดงให้เห็นว่าระบบการดูแลสุขภาพ
ล้มเหลวในการสร้างแรงบันดาลใจความหวังที่เหมาะสมในผู้ป่วยและคู่ค้า.
ถึงแม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้สำหรับบางคู่ที่จะหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอน
มันเป็น สิ่งสำคัญที่ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของพวกเขาเข้าใจ
ความเชื่อเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและความตายเพื่อให้พวกเขาสามารถเน้นของพวกเขา
มีโอกาสที่ดีของการอยู่รอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตายเพราะพวกเขาไม่สามารถได้รับการรับรองที่ชัดเจนของ
รักษาตลอดชีวิต ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของ
คู่กับมะเร็งภายในหนึ่งปีหลังการวินิจฉัย ( ลลิงวอร์ธ
et al . 2010 ) นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับทฤษฎีของ ' มะเร็ง '
สัพพัญญู ที่มะเร็งจะพิจารณาเสมอ
คุกคามชีวิต ไม่ว่า จะรักษาในทางการแพทย์
ความรู้สึก ( shaha & Cox 2003 )ความไม่แน่นอนทำให้บาง
คู่รักในการศึกษาของเราตระหนักว่าชีวิตช่างเปราะบางและเวลา
ด้วยกันมีคุณค่า ในขณะที่คนอื่นส่วนใหญ่จะหมกมุ่นกับความกลัวของไม่รอด

การอยู่รอดของมะเร็ง มะเร็งของลำไส้ใหญ่และทวารหนักเพิ่มขึ้น
( birgisson et al . 2005 pahlman et al . 2007 ) แต่ทุกคู่
รู้สึกถึงความไม่แน่นอน เป็นสถานที่และเวลาของ
การกู้คืนซึ่งอาจบ่งชี้ว่า ระบบการดูแลสุขภาพที่เหมาะสมเพื่อจุดประกายความหวัง
ล้มเหลวในพันธมิตรผู้ป่วยและ .
ถ้ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับคู่รักเพื่อหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอน มันเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ

เข้าใจความเชื่อเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและเสียชีวิต ดังนั้นพวกเขาสามารถเน้นโอกาส
ที่ดีของการอยู่รอด