expressed as mg of rutin equivalent

expressed as mg of rutin equivalents (RE)/g and as mg of naringin equivalents (NE)/g of extract respectively.

2.5. Glucose tolerance test

The oral glucose tolerance test (Jain et al., 2010) was performed in overnight fasted (18 h) normal rats. Rats were divided into ten groups, each consisting of five rats. Group I was administered with 0.9% w/v saline; group II received metformin (50 mg/kg i.p.); Group III–X received CCM extract and its fractions in dose range of 200 and 400 mg/kg per oral. Glucose (3 g/kg) was fed 30 min after the administration of test samples. Blood was withdrawn from tail-tip at 0, 30, 60 and 120 min of glucose administration and glucose levels were estimated using glucose oxidase–peroxidase reactive strips and a glucometer (Accuchek, Roche Diagnostics, USA).

2.6. Induction of experimental diabetes

Diabetes was induced in overnight fasted rats by the intraperi- toneal (i.p.) injection of alloxan monohydrate 130 mg/kg dissolved in 0.1 M cold citrate buffer (pH 4.5). The animals were allowed to drink 5% glucose solution overnight to overcome the drug induced hypoglycemia. Seventy-two hours after the injection, blood was withdrawn from overnight fasted animals and blood glucose level was assessed by glucometer. The rats with a blood glucose level above 200 mg/dl were selected for the experiment as diabetic rats (Cam et al., 2003). Control animals were injected with normal saline alone.

2.7. Experimental design

The diabetic rats were fasted overnight and divided randomly into ten groups (I–X) of five rats (n = 5) each as follows, namely: Group I-Received vehicle (distilled water 10 ml/kg; p.o.); Group II-Received metformin (50 mg/kg; i.p.); Group III–X received CCM extract and its fractions in dose range of 200 and 400 mg/kg per oral. After this administration, antidiabetic activity was assessed by withdrawing blood samples at 0, 1, 3, 5 and 24 h respectively and reported the results as mg/dl (Kamalakkannan and Ponnaian,
2006).

2.8. Acute toxicity studies (Dixon, 1965; OECD, 2000)

Rats were divided into test and control groups (n = 5). The test group was given an increasing oral dose (1, 3 and 5 g/kg) of CCM and its fractions. The rats were allowed food and water ad libitum

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดง เป็น mg /g เทียบเท่า (RE) rutin และ mg /g เทียบเท่า (NE) naringin ของสารสกัดตามลำดับ2.5 ทดสอบกลูโคสค่าเผื่อดำเนินการทดสอบยอมรับน้ำตาลในช่องปาก (เจน et al., 2010) ในหนูปกติเชื่อ (18 h) ค้างคืน หนูถูกแบ่งออกเป็น 10 กลุ่ม ซึ่งหนู five กลุ่มผมได้จัดการกับน้ำเกลือ 0.9% w/v กลุ่ม II ได้รับเมตฟอร์มิน (i.p. 50 mg/kg); กลุ่ม III – X รับ CCM สารสกัดและส่วนของในช่วงยา 200 และ 400 mg/kg ต่อช่องปาก กลูโคส (3 g/kg) ได้รับ 30 นาทีหลังจากจัดการตัวอย่างทดสอบ เลือดถูกถอนจากคำแนะนำหางที่ 0, 30, 60 และ 120 นาทีบริหารกลูโคส และระดับกลูโคสถูกประเมินโดยใช้แถบปฏิกิริยา oxidase – peroxidase กลูโคสและ glucometer (Accuchek, Roche วินิจฉัย สหรัฐอเมริกา)2.6 การเหนี่ยวนำของโรคเบาหวานทดลองโรคเบาหวานเกิดจากในเชื่อหนูค้างคืนที่ intraperi - toneal (i.p.) ฉีด alloxan monohydrate 130 มก./กก.ละลายใน 0.1 M เย็นซิเตรตบัฟเฟอร์ (pH 4.5) สัตว์ได้รับอนุญาตให้ดื่ม 5% กลูโคสโซลูชันข้ามคืนฝ่า hypoglycemia ยาที่ทำให้เกิด เจ็ดสองชั่วโมงหลังจากฉีด เลือดถูกถอนจากสัตว์ค้างคืนเชื่อ และมีประเมินระดับน้ำตาลในเลือด ด้วย glucometer หนูกับระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่า 200 mg/dl ได้เลือกในการทดลองที่เป็นเบาหวานหนู (Cam และ al., 2003) ควบคุมสัตว์ถูกฉีด ด้วยน้ำเกลือปกติเพียงอย่างเดียว2.7 การทดลองออกแบบหนูเบาหวานอดค้างคืน และแบบสุ่มแบ่งกลุ่ม 10 (I – X) ของหนู five (n = 5) แต่ละได้ดังนี้ คือ: กลุ่มผมรับรถ (กลั่นน้ำ 10 ml/kg; p.o.); กลุ่ม II ได้รับเมตฟอร์มิน (50 มก./กก. i.p.); กลุ่ม III – X รับ CCM สารสกัดและส่วนของในช่วงยา 200 และ 400 mg/kg ต่อช่องปาก หลังจากนี้บริหาร กิจกรรม antidiabetic ถูกประเมิน โดยการถอนตัวอย่างเลือดที่ 0, 1, 3, 5 และ 24 h ตามลำดับ และรายงานผลเป็น mg/dl (Kamalakkannan และ Ponnaian2006)2.8 การศึกษาความเป็นพิษที่เฉียบพลัน (นดิกซัน 1965 OECD, 2000)หนูถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มควบคุมและทดสอบ (n = 5) กลุ่มการทดสอบได้รับปากเพิ่มขึ้นยา (1, 3 และ 5 g/kg) ของ CCM และเศษส่วนของการ หนูที่ได้อาหารและน้ำ ad libitum

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงเป็นมิลลิกรัมเทียบเท่ารูติน (RE) / g และมิลลิกรัมเทียบเท่า naringin (NE) / กรัมของสารสกัดตามลำดับ. 2.5 กลูโคสทดสอบความอดทนการทดสอบความทนทานต่อกลูโคสในช่องปาก (เชน et al., 2010) ได้ดำเนินการอดอาหารในชั่วข้ามคืน (18 ชั่วโมง) หนูปกติ หนูถูกแบ่งออกเป็นสิบกลุ่มแต่ละสายประกอบด้วยหนูได้ กลุ่มที่เป็นยาที่มี 0.9% w / v น้ำเกลือ; กลุ่มที่สองได้รับยา metformin (50 mg / kg IP); กลุ่มที่สาม-X ที่ได้รับสารสกัดจาก CCM และเศษส่วนในช่วงขนาด 200 และ 400 มก. / กก. ต่อช่องปาก กลูโคส (3 กรัม / กิโลกรัม) เป็นอาหาร 30 นาทีหลังจากที่การบริหารงานของตัวอย่างทดสอบ เลือดถูกถอนออกจากปลายหางที่ 0, 30, 60 และ 120 นาทีของการบริหารกลูโคสและระดับน้ำตาลในเลือดอยู่ที่ประมาณโดยใช้แถบปฏิกิริยา oxidase-peroxidase กลูโคสและ Glucometer (Accuchek วินิจฉัยโรช USA). 2.6 การเหนี่ยวนำการทดลองของโรคเบาหวานโรคเบาหวานได้รับการเหนี่ยวนำให้เกิดในหนูที่อดอาหารค้างคืนโดย intraperi- toneal ip () ฉีด monohydrate alloxan 130 mg / kg ละลายใน 0.1 M บัฟเฟอร์ซิเตรตเย็น (pH 4.5) สัตว์ที่ได้รับอนุญาตให้ดื่มแก้ปัญหาน้ำตาลในชั่วข้ามคืน 5% ที่จะเอาชนะภาวะน้ำตาลในเลือดเหนี่ยวนำยาเสพติด เจ็ดสิบสองชั่วโมงหลังจากฉีดเลือดถูกถอนออกจากสัตว์ที่อดอาหารค้างคืนและระดับน้ำตาลในเลือดได้รับการประเมินโดย Glucometer หนูที่มีระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่า 200 มก. / ดลถูกเลือกสำหรับการทดลองเป็นหนูเบาหวาน (Cam et al., 2003) สัตว์ที่ถูกควบคุมการฉีดน้ำเกลือเพียงอย่างเดียว. 2.7 การออกแบบการทดลองหนูเบาหวานได้รับการอดอาหารค้างคืนและแบ่งเป็นสิบกลุ่ม (I-X) ของสายได้หนู (n = 5) แต่ละดังนี้คือ: ยานพาหนะกลุ่ม I-ที่ได้รับ (น้ำกลั่น 10 มล. / กก; PO); กลุ่มยา metformin II-ที่ได้รับ (50 mg / kg; IP); กลุ่มที่สาม-X ที่ได้รับสารสกัดจาก CCM และเศษส่วนในช่วงขนาด 200 และ 400 มก. / กก. ต่อช่องปาก หลังจากนี้การบริหารงานและการจัดกิจกรรมเบาหวานได้รับการประเมินโดยการถอนตัวอย่างเลือดที่ 0, 1, 3, 5 และ 24 ชั่วโมงตามลำดับและมีการรายงานผลการเป็นมก. / ดล (Kamalakkannan และ Ponnaian, 2006). 2.8 ศึกษาความเป็นพิษเฉียบพลัน (Dixon, 1965; OECD, 2000) หนูถูกแบ่งออกเป็นการทดสอบและกลุ่มควบคุม (n = 5) กลุ่มการทดสอบที่ได้รับยาที่เพิ่มขึ้น (1, 3 และ 5 กรัม / กิโลกรัม) CCM และเศษส่วนของ หนูได้รับอนุญาตอาหารและน้ำกินอย่างเต็มที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงเป็นมิลลิกรัมของรูตินเทียบเท่า ( อีกครั้ง ) / g และพันธุ์มก. เทียบเท่า ( NE ) / กรัมสกัดตามลำดับ

2.5 การทดสอบความอดทนกลูโคส

ช่องปากกลูโคสทดสอบความอดทน ( Jain et al . , 2010 ) แสดงในชั่วข้ามคืนอดอาหาร ( 18 ชั่วโมง ) หนูปกติ หนูถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มที่ 10 ละจึงได้หนู กลุ่มผมที่ได้รับ 0.9% w / v ดินเค็ม กลุ่มที่ 2 ได้รับ metformin ( 50 mg / kg .กลุ่ม 3 พี ) – X ที่ได้รับสารสกัดจาก CCM และเศษส่วนในช่วงไม่เกิน 200 และ 400 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ต่อด้วยปากเปล่า กลูโคส 3 กรัม / กก. ) อาหาร 30 นาทีหลังจากการบริหารงานของตัวอย่างทดสอบ เลือดที่ถูกถอนออกจากปลายหางที่ 0 , 30 , 60 และ 120 นาที การบริหารระดับกลูโคสและน้ำตาลกลูโคสประมาณโดยใช้เอนไซม์และปฏิกิริยาและแถบ glucometer ( accuchek โรช , วินิจฉัย , USA ) .

2.6 การทดลองเบาหวาน

เบาหวานนำค้างคืนอดอาหารหนูโดย intraperi - toneal ( IP ) การฉีดของเลนส์ใกล้ตา monohydrate 130 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ละลายใน 0.1 M เย็นซิเตรตบัฟเฟอร์ pH 4.5 ) สัตว์ที่ได้รับอนุญาตให้ดื่มสารละลายกลูโคส 5% ค้างคืนเพื่อเอาชนะยาเสพติดเกิดภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ เจ็ดสิบสองชั่วโมงหลังการฉีดเลือดที่ถูกถอนออกจากค้างคืนอดอาหารสัตว์และระดับน้ำตาลในเลือด คือ ประเมินโดยใช้ glucometer . หนูกับระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่า 200 mg / dl ได้ถูกเลือกสำหรับการทดลองเป็นหนูเบาหวาน ( CAM et al . , 2003 ) ควบคุมสัตว์ถูกฉีดด้วยน้ำเกลือคนเดียว

2.7 .

ทดลองออกแบบหนูเบาหวานได้อดอาหารข้ามคืนและแบ่งสุ่มเป็นกลุ่มสิบ ( ฉัน ) X ) จึงได้หนู ( n = 5 ) แต่ละดังนี้ คือ กลุ่ม i-received ยานพาหนะ ( น้ำกลั่น 10 มิลลิลิตร / กิโลกรัม ปณ. ) ; กลุ่มที่ได้รับ metformin ( 50 มิลลิกรัม / กิโลกรัม จำกัด ) กลุ่ม 3 – X ที่ได้รับ สารสกัดจาก CCM และเศษส่วนในช่วงไม่เกิน 200 และ 400 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ต่อด้วยปากเปล่า หลังจากงานนี้กิจกรรมประเมินกว่า / ตัวอย่างเลือดที่ 0 , 1 , 3 , 5 และ 24 ชั่วโมง ตามลำดับ และรายงานผลเป็น mg / dl ( kamalakkannan และ ponnaian
, 2006 ) .

2.8 . การศึกษาความเป็นพิษเฉียบพลัน ( ดิกสัน , 1965 ; OECD , 2000 )

หนูแบ่งออกเป็นการทดสอบและกลุ่มควบคุม ( N = 5 ) กลุ่มทดลองได้รับการเพิ่มช่องปากขนาด 1 , 3 และ 5 กรัม / กก. ) ของ CCM และเศษส่วนหนูได้รับอาหารและน้ำอย่างเต็มที่