LIBERTINEWithin the accepted bounds

LIBERTINE
Within the accepted bounds of photography one is taught never to place the horizon in the centre of an image. We are taught to work to thirds, a long established guideline for a visually pleasing image. However, I like the stark manner in which the centrefold breaks the picture into two. It offers a clear divide and focus. It seeks its own pleasure and imposes no preconceived notions on the viewer. There is sense of space, of nothingness and of a canvas left empty enough for one to find their own meaning.


HYPERSILENCE
A funny thing happens when you sit at a beach for a long time. You become numb to the crashing waves. Sounds blend into a mash of white noise. Colours and events blur and average out, and within all of this there is silence, both mentally and aurally.
The long exposures of this series mirror this experience. The colours are whitewashed, much like their corresponding sounds. A visual silence is achieved. The dramatic tones of reality are muted and what is left are subtle variations, as if seeing life through tracing paper. The beach is vast and empty, yet so full of emotion.

By keeping the shutter open for up to three hours, a median between dramatic sunlight and cloudy periods is captured.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

LIBERTINEภายในขอบเขตที่ยอมรับของการถ่ายภาพ หนึ่งคือสอนไม่ให้วางเส้นขอบฟ้าในภาพ เราจะสอนการทำงานสาม แนวทางก่อตั้งนานรูปคลาย อย่างไรก็ตาม ชอบอย่างสิ้นเชิงซึ่ง centrefold การแบ่งภาพเป็นสอง มีการแบ่งชัดเจนและโฟกัส มันหาความสุขของตนเอง และกำหนดกำลังไม่เข้าใจในตัวแสดง ความรู้สึก ของพื้นที่ nothingness และผืนผ้าใบที่เหลือว่างเพียงพอสำหรับการค้นหาความหมายของตนเองได้HYPERSILENCEสิ่งตลกเกิดขึ้นเมื่อคุณนั่งเล่นที่ชายหาดเป็นเวลานาน คุณเป็น numb กับคลื่น crashing เสียงผสมลงคลุกเคล้าความขาว สีและเหตุการณ์เบลอ และเฉลี่ยออก และภายในทั้งหมดนี้ มีความเงียบ จิตใจ และ aurallyนาน ๆ ชุดนี้สะท้อนประสบการณ์นี้ สีเป็น whitewashed มากเช่นเสียงของพวกเขาที่สอดคล้องกัน เงียบภาพสามารถทำได้ เสียงละครของจริงจะไม่ออกเสียง และสิ่งที่เหลือเป็นรูปแบบรายละเอียด ว่าเห็นชีวิตผ่านกระดาษลอกลาย ชายหาดจะกว้างใหญ่ และว่างเปล่า ยังให้เต็มไป ด้วยอารมณ์มัธยฐานระหว่างรอบระยะเวลาที่มีเมฆมากและแสงแดดอย่างถูกจับภาพ โดยรักษาชัตเตอร์จะเปิดถึง 3 ชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศีลธรรม
ภายในขอบเขตที่ยอมรับของการถ่ายภาพหนึ่งในการเรียนการสอนไม่เคยที่จะวางเส้นขอบฟ้าในใจกลางของภาพ เราจะสอนให้ทำงานเพื่อสาม, แนวทางมาเป็นเวลานานสำหรับภาพที่ชื่นชอบสายตา แต่ผมชอบอย่างสิ้นเชิงในการที่ Centrefold แบ่งภาพออกเป็นสอง มันมีการแบ่งที่ชัดเจนและมุ่งเน้น มันพยายามความสุขของตัวเองและไม่กำหนดสันนิษฐานเกี่ยวกับผู้ชม มีความรู้สึกของพื้นที่เป็นของความว่างเปล่าและผ้าใบเว้นว่างพอสำหรับหนึ่งในการค้นหาความหมายของตัวเองHyperSilence สิ่งที่ตลกเกิดขึ้นเมื่อคุณนั่งอยู่ที่ชายหาดมาเป็นเวลานาน คุณจะกลายเป็นชาที่คลื่นกระแทก เสียงกลมกลืนไปกับส่วนผสมของเสียงสีขาว สีและเหตุการณ์เบลอและค่าเฉลี่ยออกและภายในทั้งหมดนี้มีความเงียบทั้งจิตใจและ aurally ความเสี่ยงระยะยาวของชุดนี้กระจกประสบการณ์นี้ สีที่มีสีขาวเหมือนเสียงที่สอดคล้องกันของพวกเขา ความเงียบที่มองเห็นคือความสำเร็จ เสียงที่น่าทึ่งของความเป็นจริงที่เรียบง่ายและสิ่งที่เหลือเป็นรูปแบบที่ละเอียดอ่อนเช่นถ้าเห็นชีวิตผ่านกระดาษลอกลาย ชายหาดมีมากมายและที่ว่างเปล่ายังเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกโดยการรักษาชัตเตอร์เปิดนานถึงสามชั่วโมงแบ่งระหว่างแสงแดดได้อย่างน่าทึ่งและระยะเวลาที่มีเมฆถูกจับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ประพฤติผิดศีลธรรมจรรยา
ภายในยอมรับขอบเขตของการถ่ายภาพคือ สอนไม่เคยวางเส้นขอบฟ้าในศูนย์กลางของภาพ เราถูกสอนให้ทำงานในสาม เป็นเวลานาน สร้างแนวทางภาพที่น่าใจ . แต่ผมชอบ สตาร์ค ลักษณะที่คนเวียดนามแบ่งภาพเป็น 2 มันมีการแบ่งที่ชัดเจนและมุ่งเน้นมันแสวงหาความสุขของตัวเองและเรียกไม่มีความคิดอุปาทานในตัวแสดง นั่นคือความรู้สึกของพื้นที่ของความว่างเปล่าและผ้าใบว่างพอสำหรับหนึ่งเพื่อค้นหาความหมายของตัวเอง hypersilence



เป็นสิ่งที่ตลกเกิดขึ้นเมื่อคุณนั่งที่ชายหาดสำหรับเวลานาน คุณสับสนกับคลื่นซัด เสียงกลืนลงไป คลุกเคล้าเสียงสีขาว สีและเหตุการณ์เบลอและเฉลี่ยออกมาและในทั้งหมดนี้มีความเงียบ ทั้งกาย และ aurally .
เปิดรับยาวของชุดกระจก ประสบการณ์นี้ สีเป็นสีขาว เหมือนเสียงที่สอดคล้องกันของพวกเขา ความเงียบและความ เสียงที่น่าทึ่งของความเป็นจริงจะไม่ออกเสียงและสิ่งที่เหลือมีรูปแบบสีสัน เช่น ถ้าเห็นชีวิตผ่านกระดาษลอกลาย . ชายหาดที่กว้างใหญ่และว่างเปล่า แต่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์

โดยการเปิดชัตเตอร์นานถึงสามชั่วโมง เฉลี่ยระหว่างแสงแดดได้อย่างน่าทึ่ง และช่วงเมฆจะถูกจับ