“Love is the bridge that leads from

“Love is the bridge that leads from the I sense to the We, and there is a paradox about personal love. Love of another individual opens a new relation between the personality and the world. The lover responds in a new way to nature and may even write poetry. Love is affirmation; it motivates the yes responses and the sense of wider communication. Love casts out fear, and in the security of this togetherness we find contentment, courage. We no longer fear the age-old haunting questions: "Who am I?" "Why am I?" "Where am I going?" - and having cast out fear, we can be honest and charitable.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ความรักคือ สะพานว่า ลูกค้าเป้าหมายจากผมรู้สึกกับเรา และ paradox เกี่ยวกับความรักส่วนตัว ความรักของบุคคลอื่นเปิดความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกภาพและโลกใหม่ คนรักการตอบสนองในวิธีธรรมชาติแบบใหม่ และอาจแม้กระทั่งเขียนบทกวี ความรักคือ ยืนยัน มันจูงตอบใช่และความรู้สึกของการสื่อสารที่กว้างขึ้น รักปลดเปลื้องออกจากความกลัว และความปลอดภัยร่วมกันนี้เราพบความพึงพอใจ ความกล้าหาญ เราไม่กลัวคำถามปราณีอายุเก่า: "ฉันเป็นใคร" "ทำไมฉัน" "เวลาผมไปไหน" - และมีเสือกกลัว เราสามารถมีความซื่อสัตย์ และการกุศล "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ความรักคือสะพานที่นำมาจากความรู้สึกของฉันเพื่อเราและมีความขัดแย้งเกี่ยวกับความรักส่วนบุคคล ความรักของบุคคลอื่นเปิดความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างบุคลิกภาพและทั่วโลก คนรักที่ตอบสนองในรูปแบบใหม่กับธรรมชาติและอาจจะเขียนบทกวี ความรักคือการยืนยัน; มันกระตุ้นการตอบสนองที่ใช่และความรู้สึกของการสื่อสารที่กว้างขึ้น ความรักปลดเปลื้องความกลัวและความปลอดภัยของการร่วมกันนี้เราจะพบความพึงพอใจ, ความกล้าหาญ เราไม่กลัวอายุเก่าคำถามหลอน: "ฉันเป็นใคร" "ทำไมฉัน?" "ผมอยู่ที่ไหนจะไปไหม" - และมีการโยนออกกลัวเราจะซื่อสัตย์และการกุศล ".