IntroductionSpices are a group of e

Introduction
Spices are a group of esoteric food adjuncts, which have
been in use for thousands of years. Some of the spices are
also known to possess several medicinal properties
(Nadkarni & Nadkarni, 1976) and are effectively used
in the indigenous systems of medicine. The physiological
effects of spices in most instances have been attributed to
the main spice active principles present in them. Among
the physiological influences the spices are documented to
exhibit, their hypolipidemic and antioxidant properties
have far-reaching health implications.
Turmeric (Curcuma longa L.) belongs to the Zingiberacea
family reported to possess numerous medicinal
properties including antioxidant activity (Pulla Reddy &
Lokesh, 1992), anti-protozoal activity (Araujo et al.,
1999), anti-tumour activity (Huang et al., 1988),
anti-inflammatory activity (Arora et al., 1971) and antivenom
activity (Ferreira et al., 1992). The major biologically
active component of turmeric is curuminoid which
comprises curcumin (C1), demethoxy curcumin (C2) and
bis-demethoxy curcumin (C3). These are reported to
possess cardioprotective, hypolipidemic, antibacterial,
anti-HIV, anti-tumour, anti-carcinogenic and antiarthritic
activities (Chattopadhyay et al., 2004).
Cooking or roasting alters the nature of many food
constituents such as starches and proteins by changing
their physical, chemical and nutritional characteristics
(Belitz & Grosch, 1987). Heat processing also changes
the bioavailability of proteins, carbohydrates, lipids and
vitamins. It is also evidenced that heat processing of
turmeric results in a significant loss of their active
principles (Srinivasan et al., 1992; Suresh et al., 2007).
Little information is available on the extent of the
destruction of the bioactive principles of spices during
food processing. In addition to that, no systematic study
has been conducted to reveal the effect of heat processing
on turmeric in relation to their total phenolic
content (TPC), colour value and the concentration of
curcuminoids.
In the present study, fresh turmeric rhizomes were
evaluated for their TPC, colour value and curcuminoid
level after heat treatment and conventional sun-drying.
Materials and methods

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเครื่องเทศเป็นกลุ่มของอาหารลึกลับ adjuncts ซึ่งมีการใช้เวลาหลายพันปี ของเครื่องเทศนอกจากนี้ยัง ทราบว่ามีคุณสมบัติเป็นยาหลาย(Nadkarni & Nadkarni, 1976) และใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในระบบพื้นของยา การสรีรวิทยามีการบันทึกผลของเครื่องเทศในกรณีส่วนใหญ่หลักการใช้เครื่องเทศหลักที่นำเสนอใน ระหว่างเครื่องเทศมีอิทธิพลต่อสรีรวิทยามีเอกสารการคุณสมบัติแสดง hypolipidemic และสารต้านอนุมูลอิสระของพวกเขามีผลกระทบสุขภาพผับขมิ้น (ขมิ้นชัน L.) เป็นของ Zingiberaceaครอบครัวรายงานมีจำนวนมากยาคุณสมบัติรวมถึงกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ (Pulla เรดดีและLokesh, 1992) กิจกรรมต้าน protozoal (Araujo et al.,1999), เนื้องอกต่อต้านกิจกรรม (หวง et al., 1988),กิจกรรมแก้อักเสบ (แร et al., 1971) และ antivenomกิจกรรม (Ferreira et al., 1992) วิชาชิ้นส่วนประกอบที่ใช้งานอยู่ของขมิ้นคือ curuminoid ซึ่งประกอบด้วยเคอร์คูมิน (C1), เคอร์ demethoxy (C2) และbis demethoxy เคอร์ (C3) เหล่านี้เป็นรายงานมี cardioprotective, hypolipidemic ยา ปฏิชีวนะเอชไอวีต่อต้าน ต้านเนื้องอก ต้าน carcinogenic และ antiarthriticกิจกรรม (Chattopadhyay et al., 2004)ลักษณะของอาหารเปลี่ยนแปลงอาหาร หรือปิ้งconstituents สมบัติและโปรตีน โดยการเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพ ทางเคมี และคุณค่าทางโภชนาการ(Belitz & Grosch, 1987) ประมวลผลความร้อนยังเปลี่ยนแปลงชีวปริมาณออกฤทธิ์ของโปรตีน คาร์โบไฮเดรต โครงการ และวิตามิน ก็ยังเป็นหลักฐานที่ประมวลผลความร้อนของผลขมิ้นในการสูญเสียของการใช้งานหลัก (Srinivasan et al., 1992 Suresh et al., 2007)ข้อมูลน้อยจะอยู่ในขอบเขตของการทำลายหลักกรรมการกเทศระหว่างการแปรรูปอาหาร นอกจากว่า ไม่ศึกษาระบบมีการดำเนินการเปิดเผยผลของการประมวลผลความร้อนในขมิ้นเกี่ยวกับการรวมฟีนอเนื้อหา (สิ่งทอ), ค่าสี และความเข้มข้นของนอยด์ในการศึกษาปัจจุบัน เหง้าขมิ้นสดได้ประเมินของสิ่งทอ ค่าสีและ curcuminoidระดับการรักษาความร้อนและปกติแดดแห้งวัสดุและวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำเครื่องเทศเป็นกลุ่มของอาหารอันเป็นความลับที่ได้รับในการใช้เป็นพันๆ ปี บางส่วนของเครื่องเทศที่มีที่รู้จักกันจะมีคุณสมบัติเป็นยาหลาย(Nadkarni & Nadkarni, 1976) และมีการใช้อย่างมีประสิทธิภาพในระบบพื้นเมืองของยา สรีรวิทยาผลกระทบของเครื่องเทศในกรณีส่วนใหญ่ได้รับการบันทึกให้เครื่องเทศหลักหลักการที่ใช้งานอยู่ในพวกเขา ท่ามกลางอิทธิพลทางสรีรวิทยาเครื่องเทศมีเอกสารที่จะแสดงคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระและhypolipidemic ของพวกเขาได้ไกลถึงผลกระทบด้านสุขภาพ. ขมิ้น (ขมิ้นชัน L. ) เป็นของ Zingiberacea ครอบครัวรายงานที่จะมีสมุนไพรจำนวนมากคุณสมบัติรวมทั้งสารต้านอนุมูลอิสระ (Pulla เรดดี้และ Lokesh, 1992) กิจกรรมการต้านโปรโตซัว (Araujo et al., 1999) และการจัดกิจกรรมการต้านเซลล์มะเร็ง (Huang et al., 1988) กิจกรรมต้านการอักเสบ (Arora et al., 1971) และวัคซีนกิจกรรม(Ferreira et al., 1992) ทางชีวภาพที่สำคัญส่วนที่ใช้งานของขมิ้นเป็น curuminoid ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นชัน(C1) demethoxy ขมิ้นชัน (C2) และทวิdemethoxy ขมิ้นชัน (C3) เหล่านี้จะมีการรายงานการมีกล้ามเนื้อหัวใจ, hypolipidemic, ต้านเชื้อแบคทีเรียต้านเอชไอวีป้องกันมะเร็ง, การป้องกันการเกิดโรคมะเร็งและ antiarthritic กิจกรรม (Chattopadhyay et al., 2004). การปรุงอาหารหรืออบเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของอาหารหลายองค์ประกอบเช่นแป้งและโปรตีนโดยการเปลี่ยนแปลงลักษณะของพวกเขาทางกายภาพเคมีและโภชนาการ(Belitz และ Grosch, 1987) การประมวลผลความร้อนยังมีการเปลี่ยนแปลงการดูดซึมของโปรตีนคาร์โบไฮเดรตไขมันและวิตามิน มันเป็นหลักฐานว่าการประมวลผลความร้อนของผลขมิ้นในการสูญเสียที่สำคัญของการใช้งานของพวกเขาหลักการ(Srinivasan et al, 1992;. Suresh et al, 2007).. ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่ในขอบเขตของการทำลายหลักการออกฤทธิ์ทางชีวภาพของเครื่องเทศในระหว่างการแปรรูปอาหาร นอกจากนั้นไม่มีระบบการศึกษาได้รับการดำเนินการที่จะเปิดเผยผลของการประมวลผลความร้อนในขมิ้นในความสัมพันธ์กับฟีนอลของพวกเขารวมเนื้อหา(TPC) ค่าสีและความเข้มข้นของเคอ. ในการศึกษาปัจจุบันเหง้าขมิ้นสดที่ถูกประเมินพวกเขา TPC, ค่าสีและ curcuminoid ระดับหลังการรักษาความร้อนและการชุมนุมอาทิตย์แห้ง. วัสดุและวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องเทศบทนำ
เป็นกลุ่มของบริวารอาหารลึกลับซึ่งมี
ถูกใช้มานานหลายปี บางส่วนของเครื่องเทศ
ยังรู้จักมีหลายสรรพคุณทางยา
( nadkarni & nadkarni , 1976 ) และใช้อย่างมีประสิทธิภาพ
ในระบบดั้งเดิมของยา ผลทางสรีรวิทยา
ของเครื่องเทศในอินสแตนซ์มากที่สุดได้รับการบันทึก
เครื่องเทศหลักที่ใช้หลักการที่มีอยู่ในพวกเขา อิทธิพลทางสรีรวิทยาของ

เครื่องเทศที่มีเอกสารแสดงตน และคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระ hypolipidemic
p
( สุขภาพกว้างขวาง ขมิ้นชันขมิ้นชัน L . ) เป็นของครอบครัว zingiberacea

รายงานมีสรรพคุณมากมายรวมทั้งสารต้านอนุมูลอิสระ ( pulla เรดดี้&
LOKESH , 1992 )กิจกรรมต่อต้านโพรโทซัว ( Araujo et al . ,
1999 ) , กิจกรรมต่อต้านเนื้องอก ( Huang et al . , 1988 ) ,
ฤทธิ์ต้านการอักเสบ ( Arora et al . , 1971 ) และกิจกรรมทุกชนิด
( Ferreira et al . , 1992 ) ที่สำคัญใช้ขมิ้นเป็นส่วนประกอบทางชีวภาพ

curuminoid ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นชัน ( C1 ) demethoxy เคอร์คิวมิน ( C2 ) และ
ทวิ demethoxy เคอร์คิวมิน ( C3 ) มีรายงานว่า มี cardioprotective
,hypolipidemic , antibacterial ,
ต่อต้าน HIV ต่อต้านเนื้องอกและต้านสารก่อมะเร็ง antiarthritic
กิจกรรม ( chattopadhyay et al . , 2004 ) .
ทำอาหารหรือปิ้งจะเปลี่ยนแปลงธรรมชาติขององค์ประกอบอาหาร
มากมาย เช่น แป้ง และโปรตีน โดยการเปลี่ยน
ทางกายภาพ เคมีและโภชนาการลักษณะ
( belitz & grosch , 1987 ) การประมวลผลความร้อนยังเปลี่ยนแปลง
ปริมาณ โปรตีน คาร์โบไฮเดรต
ไขมัน และวิตามิน นอกจากนี้ยังเป็นหลักฐานที่การประมวลผลความร้อน
ขมิ้นผลลัพธ์ในการสูญเสียที่สําคัญของหลักการที่ใช้งาน
( srinivasan et al . , 1992 ; Suresh et al . , 2007 ) .
ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆสามารถใช้ได้ในขอบเขตของ
ทำลายหลักการทางชีวภาพของเครื่องเทศระหว่าง
อาหารแปรรูป นอกเหนือจากนั้น ไม่มีระบบการศึกษา
มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงผลของการประมวลผลความร้อน
ในขมิ้นในความสัมพันธ์กับปริมาณฟีนอลิก
รวม ( TPC ) และค่าความเข้มข้นของ

สารสี ในการศึกษาครั้งนี้ คือ เหง้าขมิ้นสด
การประเมิน TPC ของค่าสีและระดับเคอร์คูมินอยด์
หลังจากการรักษาความร้อนและตากปกติ

วัสดุและวิธีการ