Among the shared plant families on

Among the shared plant families on the tropical continents, the legumes stand out because they dominate the rain forests of both Africa and the Neotropics in terms of basal area and overall biomass (Gentry, 1988 and Corlett and Primack, 2011). Throughout the Asian-Pacific region, and on Sundaland in particular, the Dipterocarpaceae claim this role. Nonetheless, 45% of the genera of the legume subfamily Papilionoideae are represented in the Asian-Pacific region. Furthermore, besides producing some of the largest canopy trees, the legumes are also an important family in terms of the number of climber-, or liana species (Corlett and Primack, 2011). Sundaland, or the Sunda Shelf, is the western part of the Malesian region (Raes and van Welzen, 2009 and Lohman et al., 2011) and covers the Malay Peninsula and the islands of Borneo, Sumatra, Java and Bali. The northern boundary is delimited at the Kangar–Pattani line on the Malay Peninsula (Van Steenis, 1950), which approximately coincides with the country border between Malaysia and Thailand (Fig. 1). Given the goals of the GLDA, and the current knowledge on the floristic position of legumes on Sundaland, we raised the following question: ‘Is legume diversity indicative for overall botanical diversity on Sundaland, South East Asia?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหมู่ครอบครัวโรงงานที่ใช้ร่วมกันบนทวีปเขตร้อน พืชตระกูลถั่วโดดเด่นเนื่องจากพวกเขาครองป่าฝนของแอฟริกาและ Neotropics ในแง่ของฐานตั้งและชีวมวลโดยรวม (โครงการ 1988 และ Corlett และ Primack, 2011) ทั่วภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก และ ในเขตชีวภาพซุนดาโดยเฉพาะ วงศ์ยางนารับบทบาทนี้ กระนั้น 45% ของของวงศ์ย่อย Papilionoideae ถั่วเป็นตัวแทนในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก นอกจากนี้ นอกเหนือจากการผลิตของหลังคาต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด พืชตระกูลถั่วยังมีครอบครัวมีความสำคัญในแง่ของจำนวนเหอ- หรือ liana พันธุ์ (Corlett และ Primack, 2011) เขตชีวภาพซุนดา หรือชั้นซุนดา เป็นส่วนตะวันตกของภูมิภาค Malesian (Lohman et al. 2011 และฟาร์ม และ van Welzen, 2009) และครอบคลุมคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะบอร์เนียว สุมาตรา ชวา และบาหลี ขอบเขตของภาคเหนือคือเขตที่บรรทัดกาน – ปัตตานีบนคาบสมุทรมลายู (Van สตีนนิส 1950), ซึ่งสอดคล้องกับประเทศชายแดนระหว่างมาเลเซียและประเทศไทย (รูปที่ 1) ประมาณ กำหนดเป้าหมายของการ GLDA และความรู้ปัจจุบันในตำแหน่ง floristic ของพืชตระกูลถั่วในเขตชีวภาพซุนดา เรายกคำถามต่อไปนี้: 'เป็นพืชตระกูลถั่วหลากหลายบ่งบอกถึงความหลากหลายพฤกษศาสตร์โดยรวมในเขตชีวภาพซุนดา เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่ามกลางครอบครัวที่ใช้ร่วมกันของพืชในทวีปเขตร้อนพืชตระกูลถั่วโดดเด่นเพราะพวกเขาครองป่าฝนของทั้งสองทวีปแอฟริกาและ Neotropics ในแง่ของพื้นที่ฐานและชีวมวลโดยรวม (ผู้ดี, ปี 1988 และ Corlett และ Primack 2011) ทั่วทั้งภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและใน Sundaland โดยเฉพาะในวงศ์ยางนาเรียกร้องบทบาทนี้ อย่างไรก็ตาม 45% ของจำพวกของพืชตระกูลถั่วอนุวงศ์ Papilionoideae ที่มีตัวแทนอยู่ในเอเชียแปซิฟิกภูมิภาค นอกจากนี้นอกเหนือจากการผลิตบางส่วนของหลังคาต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดในพืชตระกูลถั่วนอกจากนี้ยังมีครอบครัวที่มีความสำคัญในแง่ของจำนวน climber- หรือชนิดเถาวัลย์ (Corlett และ Primack 2011) Sundaland หรือซุนดาชั้นเป็นส่วนตะวันตกของภูมิภาครายงานล่าสุดพบ (Raes และรถตู้ Welzen, 2009 และ Lohman et al. 2011) และครอบคลุมคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะบอร์เนียวสุมาตราชวาและบาหลี เหนือขอบเขตคั่นที่เส้น Kangar-ปัตตานีบนคาบสมุทรมลายู (รถตู้ Steenis, 1950) ซึ่งประมาณสอดคล้องกับชายแดนประเทศระหว่างมาเลเซียและไทย (รูปที่ 1). ที่กำหนดเป้าหมายของ GLDA และความรู้ในปัจจุบันเกี่ยวกับตำแหน่งของ floristic ถั่ว Sundaland เรายกคำถามต่อไปนี้: '? คือความหลากหลายพืชตระกูลถั่วที่บ่งบอกถึงความหลากหลายทางพฤกษศาสตร์โดยรวมใน Sundaland เอเชียตะวันออกเฉียงใต้'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างที่โรงงานครอบครัวบนทวีปเขตร้อน , พืชตระกูลถั่วยืนออกเพราะพวกเขาครองป่าฝนของแอฟริกา และ neotropics ในแง่ของพื้นที่หน้าตัดและมวลชีวภาพรวม ( Gentry , 2531 และ corlett และ primack , 2011 ) ทั่วภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและซัลฟาไทอะโซลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Dipterocarpaceae เรียกร้องบทบาทนี้ อย่างไรก็ตาม ร้อยละ 45 ของสกุลถั่ว subfamily papilionoideae ตัวแทนในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก นอกจากนี้ การผลิตบางส่วนของที่ใหญ่ที่สุด ต้นไม้ร่ม ถั่วยังเป็นครอบครัวที่สำคัญในแง่ของจำนวนของไม้เลื้อย - หรือ Liana สายพันธุ์ ( และ corlett primack , 2011 ) ซัลฟาไทอะโซลหรือซุนดาชั้นเป็นส่วนตะวันตกของมาเลเซียภูมิภาค ( RAeS และรถตู้ welzen 2009 และความถูกต้อง et al . , 2011 ) และครอบคลุมคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะบอร์เนียว สุมาตรา ชวา และบาหลี ขอบเขตภาคเหนือเป็นที่คั่นใน Kangar –ปัตตานีบรรทัดบนคาบสมุทรมลายู ( รถตู้ 42 วงศ์ 1950 ) ซึ่งประมาณตรงกับประเทศชายแดน ระหว่างไทยและมาเลเซีย ( รูปที่ 1 ) ให้บรรลุเป้าหมายของ glda และปัจจุบันความรู้ในตำแหน่งโครงสร้างของพืชตระกูลถั่วในซัลฟาไทอะโซล เรายกคำถามต่อไปนี้ : " แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางพฤกษศาสตร์และความหลากหลายโดยรวมซัลฟาไทอะโซล เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ? "